บทที่ 228

"ครับ!"

รปภ.เหล่านั้นรีบไล่ผู้หญิงเหล่านั้นออกไป และผู้หญิงเหล่านั้นก็วิ่งหนีไปหลังจากเห็นหลินหวั่นเอ๋อร์

"พี่ซือเหยียน……"

หลินหวั่นเอ๋อร์สีหน้าดูไม่ดีเธอรีบตรวจสอบร่างกายป๋อซือเหยียน เห็นว่าชุดของป๋อซือเหยียนสกปรกแล้ว:"ฉันจะไปหาชุดใหม่ให้คุณ"

"ไม่จําเป็น "

ป๋อซือเหยียนมองหลินหวั่นเอ๋อร์อย่างเย็นชา"ไม่อยากให้เรื่องวันนี้เกิดขึ้นอีกเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สอง"

หลินหวั่นเอ๋อร์ถูกสายตานั้นทำให้กลัวเล็กน้อย

หลินหวั่นเอ๋อร์กัดริมฝีปากของเธอพูด"พี่ซือเหยียน……ฉันไม่เข้าใจว่าพี่หมายถึงอะไร"

"ไปกันเถอะ กลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน"

เสิ่นม่านดึงป๋อซือเหยียนกลับไปที่ห้อง

สีหน้าของคุณนายป๋อถูกเสียงโวยวายข้างนอกทำเอาไม่ดี:"มีอะไรเกิดขึ้น "

"มีแฟนๆกู้ไป๋มาโวยวายที่ประตูค่ะ"

เสิ่นม่านพูดไปแล้วก็มองหลินหวั่นเอ๋อร์ไป แล้วพูดต่อว่า:"คนเหล่านั้นเกือบจะทำให้ซือเหยียนบาดเจ็บ แต่ฉันก็สงสัย พวกเธอรู้ที่อยู่ของบ้านป๋อได้ยังไง"

คุณนายป๋ออยู่ในแวดวงนี้มานานหลายทศวรรษ เธอรู้วิธีการของผู้หญิงมาก และเธอก็มองไปที่หลินหวั่นเอ๋อร์ หลินหวั่นเอ๋อร์พูดด้วยความคับข้องใจ:"คุณหญิง ทําไมคุณถึงมองฉันแบบนั้น? เรื่องนี้