บทที่ 169

เจียงฉินดึงมือของเสิ่นม่าน ราวกับว่าไม่ว่างใจ

เสิ่นม่านพูด:"ฉันจะกลับไปคืนพรุ่งนี้"

"งั้นฉันรอที่บ้าน"

"ค่ะ"

เมื่อเห็นว่าเสิ่นม่านกําลังจะจากไป ฮั่วหยุนเซียวก็หยิบเค้กชิ้นหนึ่งขึ้นมาแล้วส่งให้เสิ่นม่าน

ฮั่วหยุนเซียว พูดว่า:"ได้ของขวัญและคำอวยพรที่ดีของเธอแบบนี้ เค้กก้อนแรกของวันเกิดของฉันเป็นก็ต้องให้เธอ"

เสิ่นม่านตอบพร้อมรับเค้ก:"อืม"

มองไปที่แผ่นหลังที่จากไปของเสิ่นม่าน ฮั่วหยุนเซียวเปิดกล่องของขวัญและเห็นว่ามีนาฬิกาอยู่ข้างใน

สีหน้าเขาก็ได้มีความดีใจ จากนั้นก็ได้สวมมันอย่างระมัดระวัง

เสิ่นม่านตามเลขาหลี่ออกจากบ้านตระกูลฮั่ว

เลขาหลี่ พูดว่า:"คุณหญิง คุณอย่างงอนประธานป๋อเลยครับ ทุกวันนี้ประธานป๋อเป็นห่วงคุณหญิงมาก……"

"เขาเป็นห่วงฉัน"

เสิ่นม่านเหมือนจะได้ยินมุกตลกอะไร :"งั้นก็ขอให้เขาไปเป็นห่วงซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่อยู่ในคุกดีกว่า"

ฮั่วหยุนเหลียนได้ทักทายคนที่อยู่ข้างในแล้ว แม้ว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนถูกขังเพียงไม่กี่วัน แต่เธอจะไม่มีช่วงเวลาที่ดีในคุกในแน่

เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ซูเฉี่ยนเฉี่ยนทำร้ายคนอื่นไม่ได้ก็เลยย้อนมาโดนตัวเอง

มาถึงบ้านป๋อ เลขาหลี่ก็กลับไป

เสิ่นม่านผลักประตูห้