แชร์

บทที่ 170

ป๋อซือเหยียนไม่พูด

"เพื่อจะมาขอโทษฉันจริงๆ ด้วย"

"เสิ่นม่าน คุณ……"

สีหน้าป๋อซือเหยียนไม่น่าดูมากๆ

เขาภูมิใจในตัวเองมาโดยตลอด เขาไม่เคยก้มหัวให้ใคร เขาเป็นคนยอมรับว่าเขาเข้าใจเสิ่นม่านผิด ก็ได้ถอยให้ก้าวใหญ่แล้ว

ป๋อซือเหยียนแสร้งทําเป็นเย็นชาพูด:"เรื่องนี้ มันเป็นความผิดของผม ผมทําผิดต่อคุณ แต่โทษของเฉี่ยนเฉี่ยนก็ไม่ได้มากขนาดนั้น ก็แค่หญิงสาวเขาอาย ตอนร้อนใจก็ได้ใส่ร้ายฮั่วหยุนเซียว……"

ก่อนที่ป๋อซือเหยียนจะพูดจบ เสิ่นม่านหัวเราะเบาๆ:"ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอา"

ป๋อซือเหยียนเม้มปาก

เสิ่นม่านกล่าว:"ที่ว่าทำไมอยู่ดีๆ คุณมาขอโทษฉัน? ที่แท้ ก็เพื่อซูเฉี่ยนเฉี่ยน"

"ผม……"

"คุณอยากให้ฉันขอร้องตระกูลฮั่วให้ปล่อยซูเฉี่ยนเฉี่ยน?"

ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูด แต่เห็นได้ชัดว่าเสิ่นม่านเข้าใจผิด

เสิ่นม่านพูด:"ถ้าเพื่อเรื่องนี้ ฉันคิดว่าฉันช่วยไม่ได้ ฉันคิดว่าฉันไม่มีความสามารถนั้น ไม่สามารถทำให้คุณฮั่วทำตามได้"

"ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น……"

"แล้วคุณหมายถึงอะไร?หรือคุณต้องการให้ฉันขอร้องฮั่วหยุนเซียว?"

"ผมไม่ได้คิดให้คุณขอร้อง"

ป๋อซือเหยียนเงยหน้าขึ้นมอง อยากจะอธิบาย แต่หลังจากเห็นดวงตาที่เย็นชาของเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
ดาวเรือง ราชวงษ์
หนังสือยังไม่ใด้อ่านเลยคุณหักเงินของฉันไป175บาทแล้วเงินก็ไม่มีคุณทำแบบนี้ใด้งัยค่ะ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status