"มากับผม"เซียวตั๋วจับมือเสิ่นม่านแล้วเดินไปที่ทางเดินช่างแต่งหน้าเตรียมพร้อมแล้ว เสิ่นม่านถูกเซียวตั๋วกดลงบนเก้าอี้ มองไปที่เซียวตั๋วที่แต่งหน้าจัดในกระจก เสิ่นม่านแซว:"แต่งหน้าแบบนี้ แม้ว่าคุณจะไม่สวมหน้ากาก ฉันก็จําคุณไม่ได้"เซียวตั๋วค่อยๆ พูด:"แม้ว่าคุณจะสวมหน้ากาก แต่งหน้าจัด ผมก็จําคุณได้"เสิ่นม่านได้ยินคําพูดเหล่านี้เขาก็หน้าแดงทันทีช่างแต่งหน้าแต่งหน้าต่อจากที่เสิ่นม่านแต่งอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงนําชุดที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้ออกมา ตามที่เสิ่นม่านพูด นี่คือชุดเสื้อผ้าตัวตลกเสิ่นม่านถาม:"ป๋อซือเหยียนมาแล้วใช่ไหม?"เซียวตั๋วได้ยินคําว่าป๋อซือเหยียนจากปากของเสิ่นม่าน และเห็นได้ชัดว่าเขาไม่ค่อยมีความสุขเขาพูดเรียบ"ฉันไม่รู้""ไม่รู้?"เสิ่นม่านหันกลับมาด้วยความประหลาดใจว่า"ถ้าวันนี้เขาไม่มาละครเรื่องนี้ก็เปล่าประโยชน์ไม่ใช่หรือ?""ไม่สําคัญว่าเขาจะมาหรือไม่ ตราบใดที่เขารู้ในวันนี้งานที่สวมหน้ากากที่บริษัท M กรุ๊ปจัดมีคนอยู่เต็มก็พอ"เสิ่นม่านรู้สึกว่าที่เซียวตั๋วพูดไ้ด้เต็มไปด้วยควาหึงหวง"ก็ถูก……""แต่คุณแค่อยากทำให้เขาโมโหใช่ไหม?"เสิ่นม่านก็ไม่ได้ปฏิเสธ แต่เธอไ
ป๋อซือเหยียนเดินไปที่กลางเวทีอย่างรวดเร็ว เขาผลักฝูงชนที่อยู่ตรงหน้าเขาออกไปและดวงตาของเขาก็มองไปที่ตัวตลกกลางเวทีเขาต้องฉีกหน้ากากของเมิ่งจงเซิงคนนี้ในวันนี้เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่เดินเข้ามาในฝูงชน ก็ขมวดคิ้วป๋อซือเหยียนจะทำอะไร? "แย่แล้ว ป๋อซือเหยียนคนนี้คงไม่ได้จะถอดหน้ากากของเสิ่นม่านในที่สาธารณะใช่ไหม"เจียงฉินสีหน้าไม่ดีเขาพวกเขาแค่ต้องการให้ป๋อซือเหยียนเห็นเมิ่งจงเซิงปรากฏตัวในงานเต้นรําสวมหน้ากากนี้กับตา แต่พวกเขาไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยให้ป๋อซือเหยียนถอดหน้ากากของเสิ่นม่านในที่สาธารณะ!ฟู่ฉือโจวก็ได้เริ่มรน:"แม่ง ต่างบอกว่าป๋อซือเหยียนนี้เป็นผู้ใหญ่และมั่นคงไม่ใช่เหรอ? เขาเป็นบ้านอะไร ไม่คิดถึงผลทีจะตามมาเหรอ?"ทางเสิ่นม่านรู้สึกเพียงว่าหัวใจเต้นแรงขึ้นอย่างกะทันหันเมื่อเห็นว่าป๋อซือเหยียนเข้าใกล้เธอมากขึ้นเรื่อย ๆ เธอยังไม่สามารถจากไปอย่างกะทันหันได้ในเวลานี้ในเวลานั้น เสิ่นม่านรู้สึกเพียงว่าดวงตาของเธอมืดราวกับว่าเธอถูกห่อหุ้มด้วยบางสิ่ง แต่เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นเธอก็เห็นกรามที่ละเอียดอ่อน"ไปเถอะ"ได้ยินเสียงของเซียวตั๋ว เสิ่นม่านวางใจอย่างอธิบายไม่ถู
"ฉันปวดท้อง ไปเข้าห้องน้ำมาน่ะ"ได้ยินเสิ่นม่านโกหก ฮั่วหยุนเซียวอดหน้าแดงไม่ได้ฮั่วหยุนเซียวหันหน้าของเขา:"ไปกันเถอะไม่มีอะไรให้เล่นอีกแล้ว""ได้! ไปกันเถอะฉันไม่คิดว่าจะมีอะไรให้ทํามากนักที่นี่"เสิ่นม่านรีบกลับจนแทบรอไม่ไหว ฮั่วหยุนเซียวก็พาทั้งสองคนออกไป และเมื่อจะจากไปเจียงฉินก็ขยิบตาให้ฟู่ฉือโจว ฟู่ฉือโจวก็ได้จากได้หลังรับสัญญาณทันทีที่เขาออกจากไนท์คลับ เสิ่นม่านได้รับโทรศัพท์จากเลขาหลี่เสิ่นม่านอดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วสายนี้มาเร็วมากเจียงฉินถาม:"ป๋อซือเหยียนหาเธอ?"พูดถึงป๋อซือเหยียน ใบหน้าของฮั่วหยุนเซียวก็ไม่ดีขึ้นมาฮั่วหยุนเซียว ก้าวไปข้างหน้าและคว้าโทรศัพท์มือถือของเสิ่นม่าน ขมวดคิ้วและพูดว่า:"ห้ามรับ!""อย่าโวยวาย เอามาให้ฉัน"เสิ่นม่านอยากที่จะเอามือถือมา ฮั่วหยุนเซียวรับโทรศัพท์มือถือทันที:"เสิ่นม่านอยู่กับฉัน! ไม่มีอะไรอย่าโทรมา!"เสิ่นม่านตกตะลึง แม้แต่เจียงฉินก็ตกตะลึงเมื่อได้ยินฮั่วหยุนเซียว วางสายแล้วยื่นโทรศัพท์ให้เสิ่นม่าน สีหน้าไม่ดีเล็กน้อย:"ให้!"เสิ่นม่านเอาโทรศัพท์มือถือที่ฮั่วหยุนเซียวยื่นให้เธออย่างอึ้งๆเธอยังคิดว่าจะทำยังไงให้ป๋อซือเหยี
เจียงฉินพูด:"คุณชานรองฮั่วจะตัดเค้กแล้ว เขาบอกว่ารอเธอมาก่อนจะตัด พวกเราไปกันเธอ""ค่ะ"เสิ่นม่านควงแขนเจียงฉินเดินลงชั้นล่างงานวันเกิดของฮั่วหยุนเซียวครั้งนี้ ทุกคนที่มาล้วนเป็นพวกคุณหนูคุณชายของร่ำรวยและมีเกียรติ และสายตาของพวกเขาก็จับจ้องไปที่ เสิ่นม่าน"นี่ไม่ใช่ภรรยาของป๋อซือเหยียนเหรอ? คนที่คุณชายฮั่วกําลังรอคือเธอเหรอ……""ได้ยินมาว่าป๋อซือเหยียนกับเธอไม่ลงรอยกัน แล้วยังไปหามีเมียน้อย น่าจะใกล้หย่ากันแล้ว""หรือว่าคุณชายฮั่วชอบเธอ? ก็คนที่ถูกทิ้ง ฮั่วหยุนเซียวคิดอะไรอยู่?"……เสียงซุบซิบเสียงเบาได้ดังไม่หยุดฮั่วหยุนเซียวก็ได้มีความสุขที่ได้เห็นเสิ่นม่าน และไม่สังเกตเห็นเสียงรอบข้าง เขาเดินไปที่ชั้นสองอย่างรวดเร็วและยื่นมือแบบสุภาพบุรุษกับเสิ่นม่าน"เจ้าหญิงเชิญครับ"เสิ่นม่านก็ได้ขำท่าทางที่อยู่ปัญญาอ่อนของฮั่วหยุนเวียว ในขณะที่เธอยื่นมือออกไปประตูของบ้านตระกูลฮั่วก็เปิดออก เธอเห็นคนชุดดําหลายคนเข้ามาเรียงกันเป็นสองแถว เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาจากตรงกลางฮั่วหยุนเซียวหันกลับไป เห็นฮั่วหยุนเซียวและอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว"ใครอนุญาตให้พวกแกเข้ามา?"ฮั่วหยุนเซียวยืนขวางข้า
เจียงฉินดึงมือของเสิ่นม่าน ราวกับว่าไม่ว่างใจเสิ่นม่านพูด:"ฉันจะกลับไปคืนพรุ่งนี้""งั้นฉันรอที่บ้าน""ค่ะ"เมื่อเห็นว่าเสิ่นม่านกําลังจะจากไป ฮั่วหยุนเซียวก็หยิบเค้กชิ้นหนึ่งขึ้นมาแล้วส่งให้เสิ่นม่านฮั่วหยุนเซียว พูดว่า:"ได้ของขวัญและคำอวยพรที่ดีของเธอแบบนี้ เค้กก้อนแรกของวันเกิดของฉันเป็นก็ต้องให้เธอ"เสิ่นม่านตอบพร้อมรับเค้ก:"อืม"มองไปที่แผ่นหลังที่จากไปของเสิ่นม่าน ฮั่วหยุนเซียวเปิดกล่องของขวัญและเห็นว่ามีนาฬิกาอยู่ข้างในสีหน้าเขาก็ได้มีความดีใจ จากนั้นก็ได้สวมมันอย่างระมัดระวังเสิ่นม่านตามเลขาหลี่ออกจากบ้านตระกูลฮั่วเลขาหลี่ พูดว่า:"คุณหญิง คุณอย่างงอนประธานป๋อเลยครับ ทุกวันนี้ประธานป๋อเป็นห่วงคุณหญิงมาก……""เขาเป็นห่วงฉัน"เสิ่นม่านเหมือนจะได้ยินมุกตลกอะไร :"งั้นก็ขอให้เขาไปเป็นห่วงซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่อยู่ในคุกดีกว่า"ฮั่วหยุนเหลียนได้ทักทายคนที่อยู่ข้างในแล้ว แม้ว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนถูกขังเพียงไม่กี่วัน แต่เธอจะไม่มีช่วงเวลาที่ดีในคุกในแน่เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ซูเฉี่ยนเฉี่ยนทำร้ายคนอื่นไม่ได้ก็เลยย้อนมาโดนตัวเองมาถึงบ้านป๋อ เลขาหลี่ก็กลับไปเสิ่นม่านผลักประตูห้
ป๋อซือเหยียนไม่พูด"เพื่อจะมาขอโทษฉันจริงๆ ด้วย""เสิ่นม่าน คุณ……"สีหน้าป๋อซือเหยียนไม่น่าดูมากๆเขาภูมิใจในตัวเองมาโดยตลอด เขาไม่เคยก้มหัวให้ใคร เขาเป็นคนยอมรับว่าเขาเข้าใจเสิ่นม่านผิด ก็ได้ถอยให้ก้าวใหญ่แล้วป๋อซือเหยียนแสร้งทําเป็นเย็นชาพูด:"เรื่องนี้ มันเป็นความผิดของผม ผมทําผิดต่อคุณ แต่โทษของเฉี่ยนเฉี่ยนก็ไม่ได้มากขนาดนั้น ก็แค่หญิงสาวเขาอาย ตอนร้อนใจก็ได้ใส่ร้ายฮั่วหยุนเซียว……"ก่อนที่ป๋อซือเหยียนจะพูดจบ เสิ่นม่านหัวเราะเบาๆ:"ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอา"ป๋อซือเหยียนเม้มปากเสิ่นม่านกล่าว:"ที่ว่าทำไมอยู่ดีๆ คุณมาขอโทษฉัน? ที่แท้ ก็เพื่อซูเฉี่ยนเฉี่ยน""ผม……""คุณอยากให้ฉันขอร้องตระกูลฮั่วให้ปล่อยซูเฉี่ยนเฉี่ยน?"ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูด แต่เห็นได้ชัดว่าเสิ่นม่านเข้าใจผิดเสิ่นม่านพูด:"ถ้าเพื่อเรื่องนี้ ฉันคิดว่าฉันช่วยไม่ได้ ฉันคิดว่าฉันไม่มีความสามารถนั้น ไม่สามารถทำให้คุณฮั่วทำตามได้""ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น……""แล้วคุณหมายถึงอะไร?หรือคุณต้องการให้ฉันขอร้องฮั่วหยุนเซียว?""ผมไม่ได้คิดให้คุณขอร้อง"ป๋อซือเหยียนเงยหน้าขึ้นมอง อยากจะอธิบาย แต่หลังจากเห็นดวงตาที่เย็นชาของเ
เสิ่นม่านขมวดคิ้ว:"อะไร?""ผมติดค้างคุณ"ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไรมาก เสิ่นม่านเปิดกล่องและเห็นว่าข้างในเป็นแหวนเพชรเมื่อก่อนที่เธอแต่งงานกับป๋อซือเหยียน ป๋อซือเหยียนไม่ได้เตรียมงานแต่งงานและแหวนให้เธอ แค่ไปจดทะเบียนที่สํานักกิจการพลเรือน และไม่จัดโต๊ะจีนด้วยซ้ำ และเหตุผลที่ให้ในเวลานั้นคือเขายุ่งมากแต่แหวนวงนี้ กลับได้ส่งให้ป๋อซือเหยียนในวันนี้เสิ่นม่านขมวดคิ้วและพูดว่า:"คุณเอาแหวนให้ฉันทำไม?""เมื่อก่อนเป็นผมเองที่ละเลยความคิดของคุณ ผมหวังว่าคุณจะ……ให้โอกาสผมหน่อย"เสิ่นม่านไม่เคยคิดว่า ประโยคนี้ออกมาจากปากของป๋อซือเหยียนแต่ในไม่ช้าเธอก็รู้สึกตัว"คุณทำแบบนี้ เพราะตระกูลเสิ่นเหรอ?"เบื้องหลังเธอคือตระกูลเสิ่น ครั้งนี้ที่ตระกูลป๋อจะเปิดห้างการค้าตระกูลเสิ่นก็เป็นตัวประกอบสำคัญ การเปิดย่านการค้าของบริษัท M กรุ๊ปก็ได้กระทบป๋อซืออย่างหนัก เขาจะหย่าตอนนี้ไม่ได้ป๋อซือเหยียนได้ยินเสิ่นม่านพูดใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย:"ทําไมคุณถึงคิดว่าผมหวังอย่างอื่นไว้ด้วยล่ะ?"เขาเอื้อมมือไปจับแขนของเสิ่นม่านถาม:"เป็นไปได้ไหมว่าเพราะ?……"ต่อมาเสียงของป๋อซือเหยียนก็เบาลง"สาเหตุเพราะ
เสิ่นม่านยื่นกล่องแหวนในมือคืนให้ป๋อซือเหยียน"เอาอันนี้ให้ผู้หญิงที่คุณชอบจริงๆ เถอะ ตําแหน่งคุณหญิงป๋อนี้ ฉันเบื่อที่จะเป็นแล้ว"หลังจากพูดจบ เสิ่นม่านก็หันหลังกลับและจากไป ปล่อยให้ป๋อซือเหยียนยืนอยู่กับที่เพียงลําพังคืนนั้น เสิ่นม่านกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ ในขณะที่บนเน็ตต่างก็เป็นเรื่องบริษัท M กรุ๊ปปไม่ถูกกับป๋อซือ แพร่ทั่วเน็ตข่าวลือเปลี่ยนจากข้อเท็จจริงเป็นข้อเท็จจริงและใช้เวลาเพียงคืนเดียวมีคนบอกว่าป๋อซือกําลังจะก้าวลงจากตําแหน่งสถานะของผู้นําอันดับหนึ่งของเมืองไห่เฉิงนอกจากนี้ยังมีข่าวลืออีกว่า เจ้านายเบื้องหลังบริษัท M กรุ๊ปเป็นคนใหญ่ที่มีภูมิหลังใหญ่ และป๋อซือเหยียนไม่สามารถ ทำอะไรเขาได้มีอีกหลายคนลือว่า ป๋อซือเหยียนเป็นลูกน้องของบริษัท M กรุ๊ป ตอนนี้บริษัท M กรุ๊ปกลับมาแล้ว ก็จะมาจัดการลูกน้องที่สถาปนาตัวเองเป็นกษัตริย์เจียงฉินมองข่าวบนเน็ตก็หัวเราะเสิ่นม่านพิงโซฟา ไม่รู้จะทำไง :"เตียงกําลังจะพังเพราะเสียงหัวเราะของพี่แล้ว พี่อย่าส่งเสียงดังกับเพื่อนบ้านชั้นล่าง""แต่……เธอไม่คิดว่ามันตลกเหรอ ฉันอยากเห็นจริงๆ ว่าป๋อซือเหยียนจะมีสีหน้าแบบไหนหลังจากเห็นข่าวนี้!"
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ