บทที่ 156

เจียงฉินยังกล่าวอีกว่า: "งั้นตอนนี้ล่ะ? ตอนนี้เหตุการณ์เป็นไง?"

"ฉัน…… "

เลขาหลี่ไม่รู้จะพูดยังไง เสิ่นม่านก็ได้บุกเข้าไป

"ฮั่วหยุนเซียว! ฮั่วหยุนเซียว!"

"คุณหญิง! คุณจะบุกเข้าไปแบบนี้ไม่ได้นะครับ!"

เลขาหลี่อยากจะห้ามเธอ แต่เสิ่นม่านได้บุกเข้าไปแล้ว ก็ได้ยินเสียงชกต่อยดังมาจากห้อง

เสิ่นม่านเข้าประตู ก็เห็นป๋อซือเหยียนต่อยหน้าฮั่วหยุนเซียว

"หยุดนะ!"

เสิ่นม่านก้าวไปข้างหน้า ขวางหน้าฮั่วหยุนเซียว สีหน้าของป๋อซือเหยียนเปลี่ยนไป หลังจากเห็นเสิ่นม่าน:"ทำไม? คุณก็จะปกป้องเขาเหรอ?"

"เสิ่นม่านหลีกไป! ฉันจะต่อยมันให้ตาย!"

ฮั่วหยุนเซียวต้องการผลักเสิ่นม่านออก เสิ่นม่านก็ได้ตะคอกทันที:"หุบปาก!"

"ซือเหยียน……ซือเหยียนฉันกลัว……"

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนถูกผ้าห่มพันตัว ห่อหุ้มอย่างหนาแน่น เสื้อนอกของป๋อซือเหยียนก็อยู่บนตัวของซูเฉี่ยนเฉี่ยน

เสิ่นม่านมองไปอย่างเย็นชา ใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เต็มไปด้วยน้ําตา มองไปที่ตาของเสิ่นม่านก็ได้รนโดยไม่รู้ตัว

เสิ่นม่านถามฮั่วหยุนเซียวที่อยู่ข้างหลังเสียงเบา:"นี่มันเรื่องอะไรกันแน่? "

ฮั่วหยุนเซียวกลั้นความโกรธ:"เดิมฉันก็แค่อยากจะดูว่าหญิงร้ายชายเลวคู่นี้ทำอ