เซียวตั๋วพูด: "ผมไปส่ง"เสิ่นม่านพยักหน้าเซียวตั๋วลงไปชั้นล่างทันทีเพื่อขับรถ เสิ่นม่านก็ได้ตามมาเสิ่นม่านกลัวว่าจะช้า พอออกจากบริษัท M กรุ๊ปก็เร่งฝีเท้า ใครจะรู้ว่าเมื่อลงบันไดเท้าก็ลื่นคนกำลังหกล้ม เสิ่นม่านหลับตาลงเมื่อคิดว่ากําลังล้มลงพื้นแล้ว แต่ในวินาทีถัดไปเธอก็ตกอยู่ในอ้อมกอดคนคนหนึ่งเสิ่นม่านลืมตาขึ้นเธอเห็นเซียวตั๋วมองเธอด้วยรอยยิ้มเซียวตั๋วกระซิบ:"ไม่ต้องกังวล ไม่สายหรอก"เสิ่นม่านหน้าแดงครู่หนึ่งแล้วก็รีบขึ้นรถเซียวตั๋วนั่งอยู่ที่ที่นั่งคนขับพร้อมรอยยิ้มที่คลุมเครือบนใบหน้า"รัดเข็มขัดนั่งดีๆ"เสิ่นม่านไม่ทันได้คิดความหมายของเซียวตั๋ว เซียวตั๋วก็ได้เหยียบคันเร่งแล้วถ้าไม่ใช่เพราะเสิ่นม่านนั่งนิ่งแล้วเธอคงรู้สึกว่าเธออาจจะกระเด็นออกไปแล้วเมื่อใกล้ถึงอพาร์ตเมนต์ เสิ่นม่านก็เห็นรถของเลขาหลี่ที่เพิ่งมาถึงเพราะว่าไม่มีบัตรเข้า เลขาหลี่จึงไม่สามารถเข้าไปในหมู่บ้านได้ และทําได้เพียงอยู่นอกหมู่บ้านเสิ่นม่านหยิบกระเป๋าขึ้นมา:"ฉันไปก่อนนะ""เดี๋ยว"เซียวตั๋วจัดผมที่ข้างหูของเสิ่นม่านด้วยความอ่อนโยนในดวงตา:"ไปเถอะ"เสิ่นม่านหลบ แต่รีบลงจากรถเมื่อเซียวตั๋วมองไป
สันนิษฐานว่าป๋อซือเหยียนคงได้รับข่าวปลอมที่เธอปล่อยออกไปแล้วป๋อซือเหยียนเรียกเธอกลับมาถาม เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจกับคำตอบ"เมิ่งจงเซิง……ในเมืองไห่เฉิงไม่มีคนคนนี้"ป๋อซือเหยียนสังเกตปฏิกิริยาของเสิ่นม่านในขณะนี้แน่นอนว่าเสิ่นม่านไม่มีพิรุธอะไรเมิ่งจงเซิงคือเธอ เธอก็คือเมิ่งจงเซิงแต่ว่ามันเป็นแค่ชื่อปลอบ และเป็นเรื่องปกติที่ป๋อซือเหยียนจะไม่พบอะไรเลย"ฉันจะไปรู้ได้ยังไง มันอาจจะเป็นนักธุรกิจต่างประเทศก็ได้"เสิ่นม่านเปลี่ยนเรื่อง:"คุณจงใจหลอกฉันกลับมาเพื่อถามฉันเรื่องนี้? ถ้าอย่างนั้นฉันไม่มีเวลาตอบคําถามที่น่าเบื่อของคุณ"เสิ่นม่านกําลังจะลุกขึ้น ป๋อซือเหยียนสูดลมหายใจลึก ๆ ราวกับว่าเขายอมแพ้และถามว่า:"คุณจะงอนไปถึงเมื่อไหร่?"สามเดือนแล้ว เสิ่นม่านไม่กลับบ้านสามเดือนแล้ว เขาคิดว่าไม่สนใจเธอ เสิ่นม่านก็ยอมแพ้เองแต่เขาคิดไม่ถึงว่า คราวนี้เสิ่นม่านไม่คิดที่จะก้มหัวก่อน"ฉันไม่ได้งอนค่ะ ถ้าคุณไม่ยอมหย่างั้นฉันก็จะใช้วิธีของฉันบังคับให้คุณหย่ากับฉัน"ทันทีที่เสิ่นม่านพูดแบบนี้ออกมา ป๋อซือเหยียนก็โมโหทันที:"เสิ่นม่าน คุณจะหย่าจริงๆเหรอ ? คุณชอบเซียวตั๋วขนาดนี้เลยเหรอ?""ฉันพูดไป
เสิ่นม่านลุกขึ้นจากโซฟา ดวงตาของเธอเยาะเย้ยป๋อซือเหยียน:"สิ่งที่คุณอยากรู้ฉันก็บอกคุณแล้ว ฉันไปได้หรือยัง""หยุด!"ป๋อซือเหยียนเอื้อมมือไปจับข้อมือของเสิ่นม่าน:"คุณจะไปไหน?ยังอยากไปหาเซียวตั๋ว?" "ปล่อยฉัน! "เสิ่นม่านสะบัดมือของป๋อซือเหยียน และพูดอย่างเย็นชา:"ฉันจะไปหาใครคือสิทธิ์ของฉันมันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ!""แต่คุณเป็นภรรยาของผม!"ป๋อซือเหยียนเข้าใกล้เสิ่นม่าน และเขาก็ดึงเนคไทบนเสื้อ:"เมื่อก่อนคุณชอบผมมากไม่ใช่เหรอ? คุณอยากอยู่กับผมมากไม่ใช่เหรอ ผมสนองความต้องการคุณตอนนี้ คุณห้ามไปหาเซียวตั๋วอีก!"เสิ่นม่านตกตะลึง:"ป๋อซือเหยียน! คุณบ้าไปแล้วเหรอ ""ใช่ผมบ้าไปแล้ว! บ้ามากที่จะปล่อยให้คุณออกไปนานขนาดนี้!"ป๋อซือเหยียนจับข้อมือของเสิ่นม่านแน่น แล้วกดเธอลงบนโซฟาดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหึงหวง:"คืนนี้คุณอย่าคิดจะไปจากบ้านป๋อแม้แต่ก้าวเดียว""ป๋อซือเหยียน! ปล่อยนะ!"การดิ้นรนของเสิ่นม่านทำให้ไฟโกรธของป๋อซือเหยียนเพิ่มขึ้น"ปล่อยเหรอ? เมื่อก่อนคุณอยากได้มากไม่ใช่เหรอ?"ป๋อซือเหยียนกระชากกระโปรงของเสิ่นม่าน ทันใดนั้นไหล่ขาวของเสิ่นม่านก็ได้โผล่ออกมา และเส้นเลือดบนหน้าอกก็ได้กระต
เพราะว่าคนที่ถูกปฏิเสธนั้นไม่ใช่คนธรรมดา นั่นเป็นป๋อซือเหยียนนะ!ลองถามทั้งเมืองไห่เฉิงว่ามีใครอีกที่กล้าไม่ให้หน้าป๋อซือเหยียน?ในเวลานี้ ในห้องทํางานประธานป๋อซือกรุ๊ป ป๋อซือเหยียนดูข่าวบนเน็ตด้วยสีหน้าเคร่งขรึมหัวข่าวชื่อ#ประธานป๋อซือกรุ๊ปลดตัวไปนัดเจอซีอีโอบริษัท M กรุ๊ปแต่ถูกปฏิเสธอย่างน่าสังเวช#ขึ้นเป็นประเด็นร้อนทุกคนต่างสงสัยว่าเบื้องหลังของบริษัท M กรุ๊ปที่พึ่งก่อตั้งนั้นเป็นคนใหญ่คนโตแบบไหน ถึงกล้าปฏิเสธป๋อซือเหยียน!เลขาหลี่เห็นว่าสีหน้าของป๋อซือเหยียนดูไม่ค่อยดีนัก จึงพูดว่า:"ประธานป๋อครับ ข่าวนี้มีคนจงใจปล่อยออกมา ผมให้คนไปตรวสอบแล้วไม่นานก็น่าจะรู้ว่าเป็นใคร""ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าต้องเกี่ยวข้องกับบริษัท M กรุ๊ป"เดิมทีเขาแค่อยากนัดเพื่อดูว่าเมิ่งจงเซิงเป็นคนแบบไหนแต่อีกฝ่ายไม่ได้เล่นตามเกม ยังทำให้เรื่องนี้เป็นข่าวใหญ่อีกฝ่ายยืมชื่อเสียงของป๋อซือกรุ๊ปมาสร้างชื่อเสียงให้บริษัท M กรุ๊ป การยืมกระแสลมแบบนี้น่าสนใจ"ประธานป๋อ ข่าวนี้ต้องปิดให้เร็วที่สุด เลี่ยงที่จะเป็นผลต่อความคิดผู้คนที่มีต่อพวกเรา"เมื่อก่อนองค์กรชั้นนําของเมืองไห่เฉิงคือบริษัทของป๋อซือ ซึ่งทุกคน
ขณะที่พูด เสิ่นม่านชี้นิ้วออกแล้วพูดว่า "เสริมต่ออีกหน่อย กระจายข่าวออกไป บอกว่าประธานบริษัท M กรุ๊ปเมิ่งจงเซิงก็จะปรากฏตัว และร่วมสนุกในงานเต้นรำหน้ากากกับทุกคน"ฟู่ฉือโจวดูมึนงง แต่เซียวตั๋วที่อยู่ด้านข้างได้เข้าใจความตั้งใจของเสิ่นม่านเสิ่นม่านเล่นตราในมือของเธออย่างสนุกสนานในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเธอได้ประกาศชื่อเมิ่งจงเซิงไปทั่ว และก็ได้ทำให้ดูลึกลับมากเหมือนกันทำไปก็เพื่อวันนี้ในคืนงานเลี้ยงของป๋อซือกรุ๊ป ป๋อซือเหยียนมองห้องโถงที่เต็มไปด้วยผู้คน แต่ไม่มีความสุขบนใบหน้าของเขาเลขาหลี่พูดอยู่ข้างๆว่า:"ประธานป๋อ ผมได้นับแล้วครับ พวกคนของบริษัทใหญ่ยกเว้นบริษัท M กรุ๊ป ก็ได้อยู่ที่นี่กันหมดแล้ว " "อืม "ป๋อซือเหยียนดูเหมือนว่าเขาไม่สนใจสถานการณ์ในตอนนี้เลขาหลี่ถามอย่างสงสัย:"ประธานป๋อครับ คุณกังวลอะไรครับ?"ป๋อซือเหยียนเงียบไปครู่หนึ่ง ถาม:"บริษัท M กรุ๊ปไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลยเหรอ?"เลขาหลี่ส่ายหัว:"ไม่ได้ข่าวว่ามีการเคลื่อนไหวอะไรครับ อาจเป็นเพราะรู้ว่าพวกเขาทําให้เราขุ่นเคือง ดังนั้นพวกเขาเลยไม่กล้าเคลื่อนไหวอะไร"ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้วเขาไม่เชื่อว่าคนที่อยู่
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้อึ้ง เมื่อเผชิญกับความเย็นชาของป๋อซือเหยียนเลขาหลี่ได้เดินไปหาซูเฉี่ยนเฉี่ยน แล้วพูดว่า:"คุณซู กรุณาขึ้นไปชั้นบนกับผมเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยครับ"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก้มหน้าลง:"……ได้"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเดินออกไปไม่กี่ก้าว และจู่ๆป๋อซือเหยียนก็พูดอย่างเย็นชา:"ล้างเครื่องสําอางออกแล้วค่อยลงมา"หัวใจของซูเฉี่ยนเฉี่ยนกระตุกซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูดว่า:"แต่……""คุณเป็นนักเรียน แต่งหน้าแบบผู้ใหญ่แบบนี้ไม่เหมาะกับคุณ"ได้ยินป๋อซือเหยียนพูดแบบนี้ หัวใจของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็อึดอัดมากขึ้นเรื่อย ๆนี่คือการแต่งหน้าที่เธอตั้งใจเตรียมมาอย่างดี มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?เลขาหลี่กําลังเดินอยู่ข้างหน้า และซูเฉี่ยนเฉี่ยนถามเสียงเบาว่า:"พี่หลี่ ฉันใส่ชุดนี้มันไม่สวยเหรอ?"เลขาหลี่แค่เหลือบมองเล็กน้อย พูดอย่างเย็นชา:"ชุดนี้ประธานป๋อเตรียมให้คุณหญิงโดยเฉพาะครับ "ได้ยินแบบนั้นสีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เปลี่ยนไปชุดนี้……เป็นชุดที่ป๋อซือเหยียนเตรียมให้เสิ่นม่าน!"แต่รปภ.ชั้นล่างบอกว่าชุดนี้คุณเป็นคนเอามาให้ฉันนะ""นั่นเป็นเพราะรปภ.เข้าใจผิด วันนี้คุณซูไม่ควรที่จะมาที่นี่"ได้ยินน้ำเสียงที่ห่างเหิน
เสิ่นม่านกลัวว่าฮั่วหยุนเซียวที่อารมณ์ร้อนจะไปสร้างเรื่อง เธอรีบพูดว่า: "นายใจเย็นๆก่อน จริงๆแล้ว……""เธอไม่ต้องยุ่ง วันนี้ฉันต้องสั่งสอนป๋อซือเหยียนให้ได้!"หลังจากพูดจบฮั่วหยุนเซียวก็วางสายเสิ่นม่านตกตะลึงจ้องโทรศัพท์ที่วางสายไป ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีผุดขึ้นในใจ"ทำไมเหรอ? ใครโทรมา?"เจียงฉินนอนเล่นโทรศัพท์มือถือบนเตียง เห็นเสิ่นม่านลุกขึ้น ก็ลุกขึ้นเช่นกัน:"เกิดอะไรขึ้น? เธอกําลังจะออกไปข้างนอก?""ฉันจะไปโรงแรมโฟร์ซีซั่น""เธอจะไปงานเลี้ยงที่ป๋อซือเหยียนจัด?"เจียงฉินมองเสิ่นม่านอย่างประหลาดใจ:"เมื่อกี้เธอบอกว่าไม่อยากไปไม่ใช่เหรอ?""ฮั่วหยุนเซียวบอกว่าจะสั่งสอนป๋อซือเหยียน ฉันกลัวว่าเขาจะสร้างปัญหา"เสิ่นม่านขมวดคิ้วได้ยินมาว่าไม่กี่วันนี้ฮั่วหยุนเหลียนกำลังป่วย และงานในวันนี้ฮั่วหยุนเซียวก็มาร่วมงานแทนฮั่วหยุนเซียว ไม่มีฮั่วหยุนเหลียนคุ้มฮั่วหยุนเซียว เธอกลัวจริงๆ ว่าฮั่วหยุนเซียวจะไปต่อยป๋อซือเหยียน"ไอเด็กนั่น สมองมีแค่ขี้เหรอ? อายุขนาดนี้แล้วยังจะต่อยคน!"เจียงฉินวางขนมในมือ เอากระเป๋า แล้วลากเสิ่นม่านออกจากบ้านเจียงฉินเหยียบขับเร่งตลอดทางเมื่อพวกเขามาถึงหน้าโรงแรม
เจียงฉินยังกล่าวอีกว่า: "งั้นตอนนี้ล่ะ? ตอนนี้เหตุการณ์เป็นไง?" "ฉัน…… "เลขาหลี่ไม่รู้จะพูดยังไง เสิ่นม่านก็ได้บุกเข้าไป"ฮั่วหยุนเซียว! ฮั่วหยุนเซียว!""คุณหญิง! คุณจะบุกเข้าไปแบบนี้ไม่ได้นะครับ!"เลขาหลี่อยากจะห้ามเธอ แต่เสิ่นม่านได้บุกเข้าไปแล้ว ก็ได้ยินเสียงชกต่อยดังมาจากห้องเสิ่นม่านเข้าประตู ก็เห็นป๋อซือเหยียนต่อยหน้าฮั่วหยุนเซียว"หยุดนะ!"เสิ่นม่านก้าวไปข้างหน้า ขวางหน้าฮั่วหยุนเซียว สีหน้าของป๋อซือเหยียนเปลี่ยนไป หลังจากเห็นเสิ่นม่าน:"ทำไม? คุณก็จะปกป้องเขาเหรอ?""เสิ่นม่านหลีกไป! ฉันจะต่อยมันให้ตาย!"ฮั่วหยุนเซียวต้องการผลักเสิ่นม่านออก เสิ่นม่านก็ได้ตะคอกทันที:"หุบปาก!""ซือเหยียน……ซือเหยียนฉันกลัว……"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนถูกผ้าห่มพันตัว ห่อหุ้มอย่างหนาแน่น เสื้อนอกของป๋อซือเหยียนก็อยู่บนตัวของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเสิ่นม่านมองไปอย่างเย็นชา ใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เต็มไปด้วยน้ําตา มองไปที่ตาของเสิ่นม่านก็ได้รนโดยไม่รู้ตัวเสิ่นม่านถามฮั่วหยุนเซียวที่อยู่ข้างหลังเสียงเบา:"นี่มันเรื่องอะไรกันแน่? "ฮั่วหยุนเซียวกลั้นความโกรธ:"เดิมฉันก็แค่อยากจะดูว่าหญิงร้ายชายเลวคู่นี้ทำอ