ขณะที่พูด เสิ่นม่านชี้นิ้วออกแล้วพูดว่า "เสริมต่ออีกหน่อย กระจายข่าวออกไป บอกว่าประธานบริษัท M กรุ๊ปเมิ่งจงเซิงก็จะปรากฏตัว และร่วมสนุกในงานเต้นรำหน้ากากกับทุกคน"ฟู่ฉือโจวดูมึนงง แต่เซียวตั๋วที่อยู่ด้านข้างได้เข้าใจความตั้งใจของเสิ่นม่านเสิ่นม่านเล่นตราในมือของเธออย่างสนุกสนานในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเธอได้ประกาศชื่อเมิ่งจงเซิงไปทั่ว และก็ได้ทำให้ดูลึกลับมากเหมือนกันทำไปก็เพื่อวันนี้ในคืนงานเลี้ยงของป๋อซือกรุ๊ป ป๋อซือเหยียนมองห้องโถงที่เต็มไปด้วยผู้คน แต่ไม่มีความสุขบนใบหน้าของเขาเลขาหลี่พูดอยู่ข้างๆว่า:"ประธานป๋อ ผมได้นับแล้วครับ พวกคนของบริษัทใหญ่ยกเว้นบริษัท M กรุ๊ป ก็ได้อยู่ที่นี่กันหมดแล้ว " "อืม "ป๋อซือเหยียนดูเหมือนว่าเขาไม่สนใจสถานการณ์ในตอนนี้เลขาหลี่ถามอย่างสงสัย:"ประธานป๋อครับ คุณกังวลอะไรครับ?"ป๋อซือเหยียนเงียบไปครู่หนึ่ง ถาม:"บริษัท M กรุ๊ปไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลยเหรอ?"เลขาหลี่ส่ายหัว:"ไม่ได้ข่าวว่ามีการเคลื่อนไหวอะไรครับ อาจเป็นเพราะรู้ว่าพวกเขาทําให้เราขุ่นเคือง ดังนั้นพวกเขาเลยไม่กล้าเคลื่อนไหวอะไร"ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้วเขาไม่เชื่อว่าคนที่อยู่
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้อึ้ง เมื่อเผชิญกับความเย็นชาของป๋อซือเหยียนเลขาหลี่ได้เดินไปหาซูเฉี่ยนเฉี่ยน แล้วพูดว่า:"คุณซู กรุณาขึ้นไปชั้นบนกับผมเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยครับ"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก้มหน้าลง:"……ได้"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเดินออกไปไม่กี่ก้าว และจู่ๆป๋อซือเหยียนก็พูดอย่างเย็นชา:"ล้างเครื่องสําอางออกแล้วค่อยลงมา"หัวใจของซูเฉี่ยนเฉี่ยนกระตุกซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูดว่า:"แต่……""คุณเป็นนักเรียน แต่งหน้าแบบผู้ใหญ่แบบนี้ไม่เหมาะกับคุณ"ได้ยินป๋อซือเหยียนพูดแบบนี้ หัวใจของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็อึดอัดมากขึ้นเรื่อย ๆนี่คือการแต่งหน้าที่เธอตั้งใจเตรียมมาอย่างดี มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?เลขาหลี่กําลังเดินอยู่ข้างหน้า และซูเฉี่ยนเฉี่ยนถามเสียงเบาว่า:"พี่หลี่ ฉันใส่ชุดนี้มันไม่สวยเหรอ?"เลขาหลี่แค่เหลือบมองเล็กน้อย พูดอย่างเย็นชา:"ชุดนี้ประธานป๋อเตรียมให้คุณหญิงโดยเฉพาะครับ "ได้ยินแบบนั้นสีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เปลี่ยนไปชุดนี้……เป็นชุดที่ป๋อซือเหยียนเตรียมให้เสิ่นม่าน!"แต่รปภ.ชั้นล่างบอกว่าชุดนี้คุณเป็นคนเอามาให้ฉันนะ""นั่นเป็นเพราะรปภ.เข้าใจผิด วันนี้คุณซูไม่ควรที่จะมาที่นี่"ได้ยินน้ำเสียงที่ห่างเหิน
เสิ่นม่านกลัวว่าฮั่วหยุนเซียวที่อารมณ์ร้อนจะไปสร้างเรื่อง เธอรีบพูดว่า: "นายใจเย็นๆก่อน จริงๆแล้ว……""เธอไม่ต้องยุ่ง วันนี้ฉันต้องสั่งสอนป๋อซือเหยียนให้ได้!"หลังจากพูดจบฮั่วหยุนเซียวก็วางสายเสิ่นม่านตกตะลึงจ้องโทรศัพท์ที่วางสายไป ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีผุดขึ้นในใจ"ทำไมเหรอ? ใครโทรมา?"เจียงฉินนอนเล่นโทรศัพท์มือถือบนเตียง เห็นเสิ่นม่านลุกขึ้น ก็ลุกขึ้นเช่นกัน:"เกิดอะไรขึ้น? เธอกําลังจะออกไปข้างนอก?""ฉันจะไปโรงแรมโฟร์ซีซั่น""เธอจะไปงานเลี้ยงที่ป๋อซือเหยียนจัด?"เจียงฉินมองเสิ่นม่านอย่างประหลาดใจ:"เมื่อกี้เธอบอกว่าไม่อยากไปไม่ใช่เหรอ?""ฮั่วหยุนเซียวบอกว่าจะสั่งสอนป๋อซือเหยียน ฉันกลัวว่าเขาจะสร้างปัญหา"เสิ่นม่านขมวดคิ้วได้ยินมาว่าไม่กี่วันนี้ฮั่วหยุนเหลียนกำลังป่วย และงานในวันนี้ฮั่วหยุนเซียวก็มาร่วมงานแทนฮั่วหยุนเซียว ไม่มีฮั่วหยุนเหลียนคุ้มฮั่วหยุนเซียว เธอกลัวจริงๆ ว่าฮั่วหยุนเซียวจะไปต่อยป๋อซือเหยียน"ไอเด็กนั่น สมองมีแค่ขี้เหรอ? อายุขนาดนี้แล้วยังจะต่อยคน!"เจียงฉินวางขนมในมือ เอากระเป๋า แล้วลากเสิ่นม่านออกจากบ้านเจียงฉินเหยียบขับเร่งตลอดทางเมื่อพวกเขามาถึงหน้าโรงแรม
เจียงฉินยังกล่าวอีกว่า: "งั้นตอนนี้ล่ะ? ตอนนี้เหตุการณ์เป็นไง?" "ฉัน…… "เลขาหลี่ไม่รู้จะพูดยังไง เสิ่นม่านก็ได้บุกเข้าไป"ฮั่วหยุนเซียว! ฮั่วหยุนเซียว!""คุณหญิง! คุณจะบุกเข้าไปแบบนี้ไม่ได้นะครับ!"เลขาหลี่อยากจะห้ามเธอ แต่เสิ่นม่านได้บุกเข้าไปแล้ว ก็ได้ยินเสียงชกต่อยดังมาจากห้องเสิ่นม่านเข้าประตู ก็เห็นป๋อซือเหยียนต่อยหน้าฮั่วหยุนเซียว"หยุดนะ!"เสิ่นม่านก้าวไปข้างหน้า ขวางหน้าฮั่วหยุนเซียว สีหน้าของป๋อซือเหยียนเปลี่ยนไป หลังจากเห็นเสิ่นม่าน:"ทำไม? คุณก็จะปกป้องเขาเหรอ?""เสิ่นม่านหลีกไป! ฉันจะต่อยมันให้ตาย!"ฮั่วหยุนเซียวต้องการผลักเสิ่นม่านออก เสิ่นม่านก็ได้ตะคอกทันที:"หุบปาก!""ซือเหยียน……ซือเหยียนฉันกลัว……"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนถูกผ้าห่มพันตัว ห่อหุ้มอย่างหนาแน่น เสื้อนอกของป๋อซือเหยียนก็อยู่บนตัวของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเสิ่นม่านมองไปอย่างเย็นชา ใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เต็มไปด้วยน้ําตา มองไปที่ตาของเสิ่นม่านก็ได้รนโดยไม่รู้ตัวเสิ่นม่านถามฮั่วหยุนเซียวที่อยู่ข้างหลังเสียงเบา:"นี่มันเรื่องอะไรกันแน่? "ฮั่วหยุนเซียวกลั้นความโกรธ:"เดิมฉันก็แค่อยากจะดูว่าหญิงร้ายชายเลวคู่นี้ทำอ
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนสะอื้นอย่างเงียบ ๆ เอื้อมมือไปกระตุกแขนเสื้อของป๋อซือเหยียนข้างๆ พูดพร้อมร้องไห้ว่า:"ซือเหยียน……ฉันผิดเองที่ไม่ปิดประตู ไม่โทษคุณชายฮั่ว เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว ถ้าเรื่องไปถึงตำรวจ ฉัน……ไม่มีหน้าไปเจอผู้คนแน่"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนร้องไห้ขณะที่เธอพูดฮั่วหยุนเซียวเห็นการแสดงของซูเฉี่ยนเฉี่ยน ก็อยากเข้าไปลงไม้ลงมือเสิ่นม่านจับฮั่วหยุนเซียวไว้ ส่ายหัวกับฮั่วหยุนเซียวดวงตาของป๋อซือเหยียนเต็มไปด้วยความห่วงใยซูเฉี่ยนเฉี่ยน เขามองเสิ่นม่านและฮั่วหยุนเซียวอย่างเย็นชา:"ทำไม คุณยังต้องการให้ทุกคนรู้เรื่องนี้เหรอ?""ตามที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูด ฮั่วหยุนเซียวก็แค่บุกเข้าไป ไม่ได้ทําอะไรกับเธอ เรียกตํารวจให้มาก็เพื่อตรวจสอบให้ชัดเฉน ตอนนี้ทั้งสองต่างพูดไม่เหมือนกัน เห็นได้ชัดว่ามีคนใดคนหนึ่งโกหก"เสิ่นม่านมองซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยสายตาที่เย็นชา:"คงไม่ได้มีคนกำลังกลัว ก็เลยไม่อยากให้ตำรวจเข้ามายุ่งใช่ไหม?"เสียงสะอื้นของซูเฉี่ยนเฉี่ยนหยุดลงทันที เธอมองไปที่เสิ่นม่านด้วยสายตาที่ดื้อรั้นและพูดว่า:"พี่เสิ่น พี่หมายความว่าไง? พี่กำลังบอกว่า ฉันโกหกเหรอ?"เสิ่นม่านก็ได้พูดอย่างไม่แยแสว่า:"โกหกไหม
เสิ่นม่านมองไปที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่ดูมีพิรุธเล็กน้อย ถามด้วยรอยยิ้ม:"คุณซู คุณยังมีปัญหาอะไรไหม?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง ในใจร้อนรน แต่ภายนอกแสร้งทำเป็นใจเย็น:"ไม่……ไม่มีค่ะ""งั้นก็รบกวนทุกท่านไปตรวจสอบด้วย กล้องวงจรปิดทั้งหมดในโรงแรมนี้ สามารถตรวจสอบได้"หลังจากพูดจบ เสิ่นม่านมองไปที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนซึ่งซ่อนตัวอยู่ในอ้อมแขนของป๋อซือเหยียนซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลบตา เสิ่นม่านก็รู้ว่าเรื่องนี้มีลับลมคมในไม่นาน ตํารวจก็ได้ไปเอาภาพกล้องวงจรปิดของโรงแรมมาเห็นว่าภาพในกล้องวงจรปิด เลขาหลี่ส่งซูเฉี่ยนเฉี่ยนเข้าไปในห้องก่อน เหมือนว่าต้องเปลี่ยนเสื้อ จากนั้นเลขาหลี่ก็ปิดประตู และจากไปดูถึงตรงนี้ เสิ่นม่านหยุดภาพกล้องและถามว่า:"เสี่ยวหลี่ คุณส่งคุณซูเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้า หลังจากนั้นก็ออกไปใช่ไหม?"เลขาหลี่พยักหน้า:"ประธานป๋อบอกว่าคุณซูสวมชุดนี้แล้วไม่สวย จึงให้คุณซูไปเปลี่ยนชุด"ทันทีที่พูดจบ ป๋อซือเหยียนดูเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างเสิ่นม่านขมวดคิ้วและมองป๋อซือเหยียนเสื้อผ้าของเธอน่าเกียจขนาดนี้เลยเหรอ? ดูเหมือนว่าป๋อซือเหยียนไม่ต้องการให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมีเงาของเธอเสิ่นม่านคล
"ฉะ ฉันเปล่า……"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนหันไปขอความช่วยเหลือกับป๋อซือเหยียน พูดว่า:"ฉันแค่ กลัวมากตอนนั้น! คิดไม่ถึงว่าคนที่เข้ามาคือคุณชายฮั่ว……""ทำไม? คิดไม่ถึงว่าคนที่เข้ามาคือฮั่วหยุนเซียว แต่คิดว่าคนที่เข้ามาจะเป็นป๋อซือเหยียนใช่ไหม?"คําพูดของเสิ่นม่าน ทําให้ใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนแดงก่ำด้วยความอับอายป๋อซือเหยียนเม้มปาก พูด:"เรื่องนี้ เป็นเพียงการเข้าใจผิด""เข้าใจผิด "เจียงฉินซึ่งอยู่นอกประตูผลักกลุ่มบอดี้การ์ดออกไปแล้วเดินเข้ามา พูดว่า:"ฮั่วหยุนเซียวเป็นคุณชายรองของตระกูลฮั่ว เขาโดนใส่ร้ายขนาดนี้ อยู่ๆก็ถูกเมียน้อยนายใส่ร้าย? นายพูดว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิด ก็หมดเรื่องแล้วเหรอ?"ป๋อซือเหยียนกําลังจะพูด แต่เห็นฮั่วหยุนเหลียนที่นั่งรถเข็นปรากฏตัวหลังเจียงฉินคิ้วของป๋อซือเหยียนขมวดแน่นกว่าเดิมเสิ่นม่านก็ตกตะลึงเช่นกันคิดไม่ถึงว่าเมื่อกี้เจียงฉินจะไปเรียกฮั่วหยุนเหลียนมา!แต่……ฮั่วหยุนเหลียนป่วยอยู่ไม่ใช่เหรอ?ใบหน้าของฮั่วหยุนเหลียนในตอนนี้ไม่ค่อยดีนัก แต่เขาก็ยังนิ่งไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรนัก ทำให้เสิ่นม่านนับถือเล็กน้อยฮั่วหยุนเหลียน เป็นตัวละครสำคัญจริงๆ เธอเคยเจอฮั่วหยุนเห
"คุณ…… "คำพูดของป๋อซือเหยียนถูกขัดเจียงฉินมองท่าทางของป๋อซือเหยียนในตอนนี้ก็ขำ:"หน้าหนาจริงๆ"ป๋อซือเหยียนสูดลมหายใจเข้าลึก ๆเป็นไปไม่ได้ที่จะขอให้เสิ่นม่านช่วย แต่เขาจะปล่อยให้ฮั่วหยุนเหลียนพาตัวซูเฉี่ยนเฉี่ยนไปก็ไม่ได้ฮั่วหยุนเหลียนเห็นว่าป๋อซือเหยียนไม่พูด ก็ขำออกมาอย่างอดไม่อยู่:"ประธานป๋อ ได้คำตอบหรือยังครับ?""ซือเหยียน……ซือเหยียน ช่วยฉันด้วย!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมองไปที่ป๋อซือเหยียนด้วยสีหน้าหวาดกลัวเธอรู้ดีว่าถ้าตนตกอยู่ในมือของฮั่วหยุนเหลียน เธอไม่มีทางรอดแน่!ในเมืองไห่เฉิงใครไม่รู้ว่าฮั่วหยุนเหลียนเอ็นดูน้องชายของเขาขนาดไหน?เพื่อล้างแค้นให้ฮั่วหยุนเซียว ฮั่วหยุนเหลียนทำได้ทุกอย่าง!ฮั่วหยุนเหลียนหมุนแหวนปานจื่อบนนิ้วของเขา และพูดเรียบ ๆ :"ถ้าประธานป๋อไม่พูด เข้ามา เอาตัวไป""เดี๋ยวก่อน!"ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว พูดว่า:"คุณฮั่ว ครั้งนี้เฉี่ยนเฉี่ยนใส่ร้ายคุณชายรองฮั่ว จะส่งตัวเฉี่ยนเฉี่ยนให้กับตำรวจ ผมก็ไม่ว่าอะไรได้" "ซือเหยียน! "ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมองไปที่ป๋อซือเหยียนด้วยความตกใจเธอไม่เคยคิดว่าป๋อซือเหยียนจะปล่อยให้คนในตระกูลฮั่วส่งเธอไปให้ตำรวจจริง!ป๋อซือเหยียน