ผู้จัดการต้องการหยุดเห่อหยวน แต่ก็ไม่ทัน"ทําไมบริษัทถึงเอาทรัพยากรที่ควรให้ผมไปให้กู้ไป๋? เขาเป็นอะไร? มันมีสิทธ์มาเทียบกับผมเหรอ?"เห่อหยวนโกรธมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเขาได้รับทรัพยากรที่ดีที่สุดในบริษัทการบันเทิงเสิ่นซื่อมาโดยตลอด แต่ตอนนี้ทรัพยากรเหล่านี้ได้ไปให้กับไอเด็กที่พึ่งจบมานั่นเสิ่นม่านเอนหลังลงบนเก้าอี้:"นายอยากรู้ว่าทําไม?""ใช่ครับ!"เห่อหยวนพูดด้วยความโกรธ:"หรือว่ากู้ไป๋ให้ประโยชน์อะไรกับประธานเสิ่น? หรือบางทีเขาอาจจะแค่ถูกคุณเลี้ยง……""ปัง——!"เสิ่นม่านกระแทกเอกสารในมือลงบนโต๊ะหัวใจของเห่อหยวนกระตุกเพราะความตกใจเดิมทีคิดว่าเสิ่นม่านเป็นผู้หญิง ไม่เคยอยู่ในแวดวงนี้เป็นแค่ไก่อ่อน แต่ในขณะนี้ดวงตาของเสิ่นม่านเต็มไปด้วยการตักเตือนเสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชา:"เห่อหยวน นายเป็นเพียงศิลปินของบริษัท ระวังคำพูดด้วย!"เห่อหยวนไม่พอใจและยังพูดจี้ไม่เลิก:"ผมเป็นศิลปินที่ดังที่สุดในบริษัท! ผลงานประจําปีของบริษัทก็เป็นผมที่เป็นคนสร้าง คุณเพิ่งเข้ารับตําแหน่ง คุณมีสิทธิ์อะไรเอาทรัพยากรของผมให้คนอื่น?"ผู้จัดการมองหน้าของเสิ่นม่านและเหงื่อเริ่มแตกเสิ่นม่านเยาะเย้ย:"ทรัพย
"ฉันก็ให้นายสองตัวเลือก"เพราะเรื่องผู้จัดการหวังถูกไล่ออกเมื่อกี้ เห่อหยวนจึงเริ่มหวาดกลัวเล็กน้อยไม่รู้ว่าเสิ่นม่านจะใช้วิธีอะไรจัดการเขาเสิ่นม่านพูด:"หนึ่งเลือกอยู่ในบริษัท แต่นายจะไม่มีละครให้ถ่ายอีก"เห่อหยวนตกใจมากเสิ่นม่านพูดช้า ๆ อีก:"สองเลือกไปที่ บริษัท บันเทิงในเครือป๋อซื่อและฉันจะเขียนจดหมายแนะนําให้"เห่อหยวนอึ้งไปครู่หนึ่ง คงคิดไม่ถึงว่าจะมีเรื่องดี้ขนาดนี้อยู่"จริงเหรอ?""แน่นอน""งั้นผมเลือกตัวเลือกสอง!"เห่อหยวนตื่นเต้นมากถ้าเขาสามารถไปบริษัทป๋อซือได้ใครจะอยู่ในที่บริษัทการบันเทิงเสิ่นซื่อล่ะ?"ถ้าอย่างนั้นนายก็ออกไปได้ และพรุ่งนี้ฉันจะไปแนะนำนายให้ป๋อซือกรุ๊ป ฉันคิดว่า……เขาน่ายินดีที่จะรับนาย"เสิ่นม่านมีรอยยิ้มบนใบหน้าแม้ว่าเห่อหยวนจะไม่ใช่ดาราแถวหน้าในตอนนี้ แต่ตระกูลเสิ่นก็ทุ่มเงินให้เขามากมายและเขาก็เป็นที่นิยมเช่นกัน และบริษัทป๋อซือฟิล์ม ซึ่งเป็นบริษัทในเครือของป๋อซือ ก็ชอบแย่งดาราชั้นนําของบริษัทอื่นมาแต่ว่านั่นไม่ใช่เรื่องดีเพราะว่าเบื้องหลังเห่อหยวนมีข่าวฉาวไม่รู้มากมายและข่าวฉาวนี้ก็เหมือนเป็นระเบิดเวลาซึ่งจะส่งผลกระทบต่อ บริษัทที่เซ็น
ย่านการค้าของบริษัท M กรุ๊ปในสายตาของสาธารณชน เป็นเหมือนอาคารสูงบนพื้นดินซึ่งไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อนเพราะว่าการก่อตั้งย่านการค้าของบริษัท M กรุ๊ป ที่วุ่นวายที่สุดกลับเป็นป๋อซือกรุ๊ปป๋อซือกรุ๊ปได้จัดการประชุม บรรยากาศในห้องประชุมเคร่งขรึมเป็นพิเศษ"ประธานป๋อไม่เห็นจะได้ข่าวย่านการค้านี้มาก่อนเลย! เห็นได้ชัดว่ามีคนจงใจต่อกรกับเรา!""ใช่ใครไม่รู้ว่าห้างป๋อซือที่เราเตรียมมาเป็นปีกําลังจะเปิดตัว? เราทุ่มเงินประชาสัมพันธ์ไปตั้งเท่าไหร่ แต่ตอนนี้กลับโดนบริษัท M กรุ๊ปแย่งซีนไป!""ประธานป๋อ พ่อค้าแม่ค้าจํานวนมากได้เซ็นสัญญากับย่านการค้าของบริษัท M กรุ๊ป นี่เป็นความเสียหายครั้งใหญ่! เสียหายไปหลาย100 ล้านเลยนะ!"……พวกคณะกรรมการเถียงกันไปมาป๋อซือเหยียนนั่งบนที่นั่งประธานและนวดคิ้วของเขา:"พอแล้ว!"ทันทีที่ป๋อซือเหยียนพูด กรรมการก็ปิดปากทันทีป๋อซือเหยียนพูดอย่างเย็นชา:"ใครอยู่เบื้องหลังบริษัท M กรุ๊ป?""คนที่อยู่เบื้องหลังบริษัท M กรุ๊ปลึกลับมาก เราได้ตรวจสอบแล้วแต่ก็ไม่เจอว่าเป็นใครครับ"เลขาหลี่หยุดและพูดว่า:"แต่ว่าย่านการค้านี่เคยเป็นแหล่งน้ำเสียที่คุณหญิงเคยประมูลครับ"ฟังเลขาหล
เซียวตั๋วกําลังช่วยเสิ่นม่านจัดเรียงข้อมูลบนโต๊ะข้างๆ และพูดเรียบ ๆ :"ไม่ไปดีกว่า"เสิ่นม่านพยักหน้าเห็นด้วยข้างๆช่วงนี้เธอยุ่งมาก เธอไม่เพียงต้องคิดเรื่องบริษัทการบันเทิงเสิ่นซื่อเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเรื่องหยิบย่อยของบริษัท M กรุ๊ปย่านการค้าเพิ่งเปิดในบริษัทมีเรื่องเยอะแยะที่ต้องจัดการการออกไปฝึกงานในเวลานี้ก็เท่ากันว่าได้เอาเวลาอันมีค่าของเธอไปทิ้งเจียงฉินถามอย่างสงสัย:"แต่ว่าไม่ฝึกงานจะไม่เป็นไรเหรอ?"เมื่อก่อนเธอเรียนในต่างประเทศและไม่รู้กลไกการฝึกงานในประเทศ แต่ทุกครั้งที่ได้ยินเพื่อนในประเทศมักจะพูดว่าการเขียนวิทยานิพนธ์หลังการฝึกงานเป็นสิ่งที่เจ็บปวดมากฟู่ฉือโจวพูดว่า:"จะเป็นอะไรได้? ก็แค่ประทับตราให้เสิ่นม่านก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ เรื่องวิทยานิพนธ์สำหรับเสิ่นม่านเป็นเรื่องเล็กจริงไหม?"ในบรรดาสี่คนที่อยู่ตอนนี้ มีสามคนสามารถประทับตราให้เสิ่นม่านได้ถ้าไม่ใช่เพราะบริษัทของเซียวตั๋วอยู่ต่างประเทศ อย่าว่าแค่ประทับตราเดียวให้เสิ่นม่านเลย สิบตราก็ไม่เป็นปัญหา‘ติงติง——’เวลานี้โทรศัพท์มือถือบนโต๊ะดังขึ้น ฟู่ฉือโจววิ่งไปรับโทรศัพท์ ผอเป็นคนโทรมาฟู่ฉือโจวขมวดคิ้วและฟังไ
เซียวตั๋วพูด: "ผมไปส่ง"เสิ่นม่านพยักหน้าเซียวตั๋วลงไปชั้นล่างทันทีเพื่อขับรถ เสิ่นม่านก็ได้ตามมาเสิ่นม่านกลัวว่าจะช้า พอออกจากบริษัท M กรุ๊ปก็เร่งฝีเท้า ใครจะรู้ว่าเมื่อลงบันไดเท้าก็ลื่นคนกำลังหกล้ม เสิ่นม่านหลับตาลงเมื่อคิดว่ากําลังล้มลงพื้นแล้ว แต่ในวินาทีถัดไปเธอก็ตกอยู่ในอ้อมกอดคนคนหนึ่งเสิ่นม่านลืมตาขึ้นเธอเห็นเซียวตั๋วมองเธอด้วยรอยยิ้มเซียวตั๋วกระซิบ:"ไม่ต้องกังวล ไม่สายหรอก"เสิ่นม่านหน้าแดงครู่หนึ่งแล้วก็รีบขึ้นรถเซียวตั๋วนั่งอยู่ที่ที่นั่งคนขับพร้อมรอยยิ้มที่คลุมเครือบนใบหน้า"รัดเข็มขัดนั่งดีๆ"เสิ่นม่านไม่ทันได้คิดความหมายของเซียวตั๋ว เซียวตั๋วก็ได้เหยียบคันเร่งแล้วถ้าไม่ใช่เพราะเสิ่นม่านนั่งนิ่งแล้วเธอคงรู้สึกว่าเธออาจจะกระเด็นออกไปแล้วเมื่อใกล้ถึงอพาร์ตเมนต์ เสิ่นม่านก็เห็นรถของเลขาหลี่ที่เพิ่งมาถึงเพราะว่าไม่มีบัตรเข้า เลขาหลี่จึงไม่สามารถเข้าไปในหมู่บ้านได้ และทําได้เพียงอยู่นอกหมู่บ้านเสิ่นม่านหยิบกระเป๋าขึ้นมา:"ฉันไปก่อนนะ""เดี๋ยว"เซียวตั๋วจัดผมที่ข้างหูของเสิ่นม่านด้วยความอ่อนโยนในดวงตา:"ไปเถอะ"เสิ่นม่านหลบ แต่รีบลงจากรถเมื่อเซียวตั๋วมองไป
สันนิษฐานว่าป๋อซือเหยียนคงได้รับข่าวปลอมที่เธอปล่อยออกไปแล้วป๋อซือเหยียนเรียกเธอกลับมาถาม เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจกับคำตอบ"เมิ่งจงเซิง……ในเมืองไห่เฉิงไม่มีคนคนนี้"ป๋อซือเหยียนสังเกตปฏิกิริยาของเสิ่นม่านในขณะนี้แน่นอนว่าเสิ่นม่านไม่มีพิรุธอะไรเมิ่งจงเซิงคือเธอ เธอก็คือเมิ่งจงเซิงแต่ว่ามันเป็นแค่ชื่อปลอบ และเป็นเรื่องปกติที่ป๋อซือเหยียนจะไม่พบอะไรเลย"ฉันจะไปรู้ได้ยังไง มันอาจจะเป็นนักธุรกิจต่างประเทศก็ได้"เสิ่นม่านเปลี่ยนเรื่อง:"คุณจงใจหลอกฉันกลับมาเพื่อถามฉันเรื่องนี้? ถ้าอย่างนั้นฉันไม่มีเวลาตอบคําถามที่น่าเบื่อของคุณ"เสิ่นม่านกําลังจะลุกขึ้น ป๋อซือเหยียนสูดลมหายใจลึก ๆ ราวกับว่าเขายอมแพ้และถามว่า:"คุณจะงอนไปถึงเมื่อไหร่?"สามเดือนแล้ว เสิ่นม่านไม่กลับบ้านสามเดือนแล้ว เขาคิดว่าไม่สนใจเธอ เสิ่นม่านก็ยอมแพ้เองแต่เขาคิดไม่ถึงว่า คราวนี้เสิ่นม่านไม่คิดที่จะก้มหัวก่อน"ฉันไม่ได้งอนค่ะ ถ้าคุณไม่ยอมหย่างั้นฉันก็จะใช้วิธีของฉันบังคับให้คุณหย่ากับฉัน"ทันทีที่เสิ่นม่านพูดแบบนี้ออกมา ป๋อซือเหยียนก็โมโหทันที:"เสิ่นม่าน คุณจะหย่าจริงๆเหรอ ? คุณชอบเซียวตั๋วขนาดนี้เลยเหรอ?""ฉันพูดไป
เสิ่นม่านลุกขึ้นจากโซฟา ดวงตาของเธอเยาะเย้ยป๋อซือเหยียน:"สิ่งที่คุณอยากรู้ฉันก็บอกคุณแล้ว ฉันไปได้หรือยัง""หยุด!"ป๋อซือเหยียนเอื้อมมือไปจับข้อมือของเสิ่นม่าน:"คุณจะไปไหน?ยังอยากไปหาเซียวตั๋ว?" "ปล่อยฉัน! "เสิ่นม่านสะบัดมือของป๋อซือเหยียน และพูดอย่างเย็นชา:"ฉันจะไปหาใครคือสิทธิ์ของฉันมันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ!""แต่คุณเป็นภรรยาของผม!"ป๋อซือเหยียนเข้าใกล้เสิ่นม่าน และเขาก็ดึงเนคไทบนเสื้อ:"เมื่อก่อนคุณชอบผมมากไม่ใช่เหรอ? คุณอยากอยู่กับผมมากไม่ใช่เหรอ ผมสนองความต้องการคุณตอนนี้ คุณห้ามไปหาเซียวตั๋วอีก!"เสิ่นม่านตกตะลึง:"ป๋อซือเหยียน! คุณบ้าไปแล้วเหรอ ""ใช่ผมบ้าไปแล้ว! บ้ามากที่จะปล่อยให้คุณออกไปนานขนาดนี้!"ป๋อซือเหยียนจับข้อมือของเสิ่นม่านแน่น แล้วกดเธอลงบนโซฟาดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหึงหวง:"คืนนี้คุณอย่าคิดจะไปจากบ้านป๋อแม้แต่ก้าวเดียว""ป๋อซือเหยียน! ปล่อยนะ!"การดิ้นรนของเสิ่นม่านทำให้ไฟโกรธของป๋อซือเหยียนเพิ่มขึ้น"ปล่อยเหรอ? เมื่อก่อนคุณอยากได้มากไม่ใช่เหรอ?"ป๋อซือเหยียนกระชากกระโปรงของเสิ่นม่าน ทันใดนั้นไหล่ขาวของเสิ่นม่านก็ได้โผล่ออกมา และเส้นเลือดบนหน้าอกก็ได้กระต
เพราะว่าคนที่ถูกปฏิเสธนั้นไม่ใช่คนธรรมดา นั่นเป็นป๋อซือเหยียนนะ!ลองถามทั้งเมืองไห่เฉิงว่ามีใครอีกที่กล้าไม่ให้หน้าป๋อซือเหยียน?ในเวลานี้ ในห้องทํางานประธานป๋อซือกรุ๊ป ป๋อซือเหยียนดูข่าวบนเน็ตด้วยสีหน้าเคร่งขรึมหัวข่าวชื่อ#ประธานป๋อซือกรุ๊ปลดตัวไปนัดเจอซีอีโอบริษัท M กรุ๊ปแต่ถูกปฏิเสธอย่างน่าสังเวช#ขึ้นเป็นประเด็นร้อนทุกคนต่างสงสัยว่าเบื้องหลังของบริษัท M กรุ๊ปที่พึ่งก่อตั้งนั้นเป็นคนใหญ่คนโตแบบไหน ถึงกล้าปฏิเสธป๋อซือเหยียน!เลขาหลี่เห็นว่าสีหน้าของป๋อซือเหยียนดูไม่ค่อยดีนัก จึงพูดว่า:"ประธานป๋อครับ ข่าวนี้มีคนจงใจปล่อยออกมา ผมให้คนไปตรวสอบแล้วไม่นานก็น่าจะรู้ว่าเป็นใคร""ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าต้องเกี่ยวข้องกับบริษัท M กรุ๊ป"เดิมทีเขาแค่อยากนัดเพื่อดูว่าเมิ่งจงเซิงเป็นคนแบบไหนแต่อีกฝ่ายไม่ได้เล่นตามเกม ยังทำให้เรื่องนี้เป็นข่าวใหญ่อีกฝ่ายยืมชื่อเสียงของป๋อซือกรุ๊ปมาสร้างชื่อเสียงให้บริษัท M กรุ๊ป การยืมกระแสลมแบบนี้น่าสนใจ"ประธานป๋อ ข่าวนี้ต้องปิดให้เร็วที่สุด เลี่ยงที่จะเป็นผลต่อความคิดผู้คนที่มีต่อพวกเรา"เมื่อก่อนองค์กรชั้นนําของเมืองไห่เฉิงคือบริษัทของป๋อซือ ซึ่งทุกคน