ย่านการค้าของบริษัท M กรุ๊ปในสายตาของสาธารณชน เป็นเหมือนอาคารสูงบนพื้นดินซึ่งไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อนเพราะว่าการก่อตั้งย่านการค้าของบริษัท M กรุ๊ป ที่วุ่นวายที่สุดกลับเป็นป๋อซือกรุ๊ปป๋อซือกรุ๊ปได้จัดการประชุม บรรยากาศในห้องประชุมเคร่งขรึมเป็นพิเศษ"ประธานป๋อไม่เห็นจะได้ข่าวย่านการค้านี้มาก่อนเลย! เห็นได้ชัดว่ามีคนจงใจต่อกรกับเรา!""ใช่ใครไม่รู้ว่าห้างป๋อซือที่เราเตรียมมาเป็นปีกําลังจะเปิดตัว? เราทุ่มเงินประชาสัมพันธ์ไปตั้งเท่าไหร่ แต่ตอนนี้กลับโดนบริษัท M กรุ๊ปแย่งซีนไป!""ประธานป๋อ พ่อค้าแม่ค้าจํานวนมากได้เซ็นสัญญากับย่านการค้าของบริษัท M กรุ๊ป นี่เป็นความเสียหายครั้งใหญ่! เสียหายไปหลาย100 ล้านเลยนะ!"……พวกคณะกรรมการเถียงกันไปมาป๋อซือเหยียนนั่งบนที่นั่งประธานและนวดคิ้วของเขา:"พอแล้ว!"ทันทีที่ป๋อซือเหยียนพูด กรรมการก็ปิดปากทันทีป๋อซือเหยียนพูดอย่างเย็นชา:"ใครอยู่เบื้องหลังบริษัท M กรุ๊ป?""คนที่อยู่เบื้องหลังบริษัท M กรุ๊ปลึกลับมาก เราได้ตรวจสอบแล้วแต่ก็ไม่เจอว่าเป็นใครครับ"เลขาหลี่หยุดและพูดว่า:"แต่ว่าย่านการค้านี่เคยเป็นแหล่งน้ำเสียที่คุณหญิงเคยประมูลครับ"ฟังเลขาหล
เซียวตั๋วกําลังช่วยเสิ่นม่านจัดเรียงข้อมูลบนโต๊ะข้างๆ และพูดเรียบ ๆ :"ไม่ไปดีกว่า"เสิ่นม่านพยักหน้าเห็นด้วยข้างๆช่วงนี้เธอยุ่งมาก เธอไม่เพียงต้องคิดเรื่องบริษัทการบันเทิงเสิ่นซื่อเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเรื่องหยิบย่อยของบริษัท M กรุ๊ปย่านการค้าเพิ่งเปิดในบริษัทมีเรื่องเยอะแยะที่ต้องจัดการการออกไปฝึกงานในเวลานี้ก็เท่ากันว่าได้เอาเวลาอันมีค่าของเธอไปทิ้งเจียงฉินถามอย่างสงสัย:"แต่ว่าไม่ฝึกงานจะไม่เป็นไรเหรอ?"เมื่อก่อนเธอเรียนในต่างประเทศและไม่รู้กลไกการฝึกงานในประเทศ แต่ทุกครั้งที่ได้ยินเพื่อนในประเทศมักจะพูดว่าการเขียนวิทยานิพนธ์หลังการฝึกงานเป็นสิ่งที่เจ็บปวดมากฟู่ฉือโจวพูดว่า:"จะเป็นอะไรได้? ก็แค่ประทับตราให้เสิ่นม่านก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ เรื่องวิทยานิพนธ์สำหรับเสิ่นม่านเป็นเรื่องเล็กจริงไหม?"ในบรรดาสี่คนที่อยู่ตอนนี้ มีสามคนสามารถประทับตราให้เสิ่นม่านได้ถ้าไม่ใช่เพราะบริษัทของเซียวตั๋วอยู่ต่างประเทศ อย่าว่าแค่ประทับตราเดียวให้เสิ่นม่านเลย สิบตราก็ไม่เป็นปัญหา‘ติงติง——’เวลานี้โทรศัพท์มือถือบนโต๊ะดังขึ้น ฟู่ฉือโจววิ่งไปรับโทรศัพท์ ผอเป็นคนโทรมาฟู่ฉือโจวขมวดคิ้วและฟังไ
เซียวตั๋วพูด: "ผมไปส่ง"เสิ่นม่านพยักหน้าเซียวตั๋วลงไปชั้นล่างทันทีเพื่อขับรถ เสิ่นม่านก็ได้ตามมาเสิ่นม่านกลัวว่าจะช้า พอออกจากบริษัท M กรุ๊ปก็เร่งฝีเท้า ใครจะรู้ว่าเมื่อลงบันไดเท้าก็ลื่นคนกำลังหกล้ม เสิ่นม่านหลับตาลงเมื่อคิดว่ากําลังล้มลงพื้นแล้ว แต่ในวินาทีถัดไปเธอก็ตกอยู่ในอ้อมกอดคนคนหนึ่งเสิ่นม่านลืมตาขึ้นเธอเห็นเซียวตั๋วมองเธอด้วยรอยยิ้มเซียวตั๋วกระซิบ:"ไม่ต้องกังวล ไม่สายหรอก"เสิ่นม่านหน้าแดงครู่หนึ่งแล้วก็รีบขึ้นรถเซียวตั๋วนั่งอยู่ที่ที่นั่งคนขับพร้อมรอยยิ้มที่คลุมเครือบนใบหน้า"รัดเข็มขัดนั่งดีๆ"เสิ่นม่านไม่ทันได้คิดความหมายของเซียวตั๋ว เซียวตั๋วก็ได้เหยียบคันเร่งแล้วถ้าไม่ใช่เพราะเสิ่นม่านนั่งนิ่งแล้วเธอคงรู้สึกว่าเธออาจจะกระเด็นออกไปแล้วเมื่อใกล้ถึงอพาร์ตเมนต์ เสิ่นม่านก็เห็นรถของเลขาหลี่ที่เพิ่งมาถึงเพราะว่าไม่มีบัตรเข้า เลขาหลี่จึงไม่สามารถเข้าไปในหมู่บ้านได้ และทําได้เพียงอยู่นอกหมู่บ้านเสิ่นม่านหยิบกระเป๋าขึ้นมา:"ฉันไปก่อนนะ""เดี๋ยว"เซียวตั๋วจัดผมที่ข้างหูของเสิ่นม่านด้วยความอ่อนโยนในดวงตา:"ไปเถอะ"เสิ่นม่านหลบ แต่รีบลงจากรถเมื่อเซียวตั๋วมองไป
สันนิษฐานว่าป๋อซือเหยียนคงได้รับข่าวปลอมที่เธอปล่อยออกไปแล้วป๋อซือเหยียนเรียกเธอกลับมาถาม เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจกับคำตอบ"เมิ่งจงเซิง……ในเมืองไห่เฉิงไม่มีคนคนนี้"ป๋อซือเหยียนสังเกตปฏิกิริยาของเสิ่นม่านในขณะนี้แน่นอนว่าเสิ่นม่านไม่มีพิรุธอะไรเมิ่งจงเซิงคือเธอ เธอก็คือเมิ่งจงเซิงแต่ว่ามันเป็นแค่ชื่อปลอบ และเป็นเรื่องปกติที่ป๋อซือเหยียนจะไม่พบอะไรเลย"ฉันจะไปรู้ได้ยังไง มันอาจจะเป็นนักธุรกิจต่างประเทศก็ได้"เสิ่นม่านเปลี่ยนเรื่อง:"คุณจงใจหลอกฉันกลับมาเพื่อถามฉันเรื่องนี้? ถ้าอย่างนั้นฉันไม่มีเวลาตอบคําถามที่น่าเบื่อของคุณ"เสิ่นม่านกําลังจะลุกขึ้น ป๋อซือเหยียนสูดลมหายใจลึก ๆ ราวกับว่าเขายอมแพ้และถามว่า:"คุณจะงอนไปถึงเมื่อไหร่?"สามเดือนแล้ว เสิ่นม่านไม่กลับบ้านสามเดือนแล้ว เขาคิดว่าไม่สนใจเธอ เสิ่นม่านก็ยอมแพ้เองแต่เขาคิดไม่ถึงว่า คราวนี้เสิ่นม่านไม่คิดที่จะก้มหัวก่อน"ฉันไม่ได้งอนค่ะ ถ้าคุณไม่ยอมหย่างั้นฉันก็จะใช้วิธีของฉันบังคับให้คุณหย่ากับฉัน"ทันทีที่เสิ่นม่านพูดแบบนี้ออกมา ป๋อซือเหยียนก็โมโหทันที:"เสิ่นม่าน คุณจะหย่าจริงๆเหรอ ? คุณชอบเซียวตั๋วขนาดนี้เลยเหรอ?""ฉันพูดไป
เสิ่นม่านลุกขึ้นจากโซฟา ดวงตาของเธอเยาะเย้ยป๋อซือเหยียน:"สิ่งที่คุณอยากรู้ฉันก็บอกคุณแล้ว ฉันไปได้หรือยัง""หยุด!"ป๋อซือเหยียนเอื้อมมือไปจับข้อมือของเสิ่นม่าน:"คุณจะไปไหน?ยังอยากไปหาเซียวตั๋ว?" "ปล่อยฉัน! "เสิ่นม่านสะบัดมือของป๋อซือเหยียน และพูดอย่างเย็นชา:"ฉันจะไปหาใครคือสิทธิ์ของฉันมันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ!""แต่คุณเป็นภรรยาของผม!"ป๋อซือเหยียนเข้าใกล้เสิ่นม่าน และเขาก็ดึงเนคไทบนเสื้อ:"เมื่อก่อนคุณชอบผมมากไม่ใช่เหรอ? คุณอยากอยู่กับผมมากไม่ใช่เหรอ ผมสนองความต้องการคุณตอนนี้ คุณห้ามไปหาเซียวตั๋วอีก!"เสิ่นม่านตกตะลึง:"ป๋อซือเหยียน! คุณบ้าไปแล้วเหรอ ""ใช่ผมบ้าไปแล้ว! บ้ามากที่จะปล่อยให้คุณออกไปนานขนาดนี้!"ป๋อซือเหยียนจับข้อมือของเสิ่นม่านแน่น แล้วกดเธอลงบนโซฟาดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหึงหวง:"คืนนี้คุณอย่าคิดจะไปจากบ้านป๋อแม้แต่ก้าวเดียว""ป๋อซือเหยียน! ปล่อยนะ!"การดิ้นรนของเสิ่นม่านทำให้ไฟโกรธของป๋อซือเหยียนเพิ่มขึ้น"ปล่อยเหรอ? เมื่อก่อนคุณอยากได้มากไม่ใช่เหรอ?"ป๋อซือเหยียนกระชากกระโปรงของเสิ่นม่าน ทันใดนั้นไหล่ขาวของเสิ่นม่านก็ได้โผล่ออกมา และเส้นเลือดบนหน้าอกก็ได้กระต
เพราะว่าคนที่ถูกปฏิเสธนั้นไม่ใช่คนธรรมดา นั่นเป็นป๋อซือเหยียนนะ!ลองถามทั้งเมืองไห่เฉิงว่ามีใครอีกที่กล้าไม่ให้หน้าป๋อซือเหยียน?ในเวลานี้ ในห้องทํางานประธานป๋อซือกรุ๊ป ป๋อซือเหยียนดูข่าวบนเน็ตด้วยสีหน้าเคร่งขรึมหัวข่าวชื่อ#ประธานป๋อซือกรุ๊ปลดตัวไปนัดเจอซีอีโอบริษัท M กรุ๊ปแต่ถูกปฏิเสธอย่างน่าสังเวช#ขึ้นเป็นประเด็นร้อนทุกคนต่างสงสัยว่าเบื้องหลังของบริษัท M กรุ๊ปที่พึ่งก่อตั้งนั้นเป็นคนใหญ่คนโตแบบไหน ถึงกล้าปฏิเสธป๋อซือเหยียน!เลขาหลี่เห็นว่าสีหน้าของป๋อซือเหยียนดูไม่ค่อยดีนัก จึงพูดว่า:"ประธานป๋อครับ ข่าวนี้มีคนจงใจปล่อยออกมา ผมให้คนไปตรวสอบแล้วไม่นานก็น่าจะรู้ว่าเป็นใคร""ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าต้องเกี่ยวข้องกับบริษัท M กรุ๊ป"เดิมทีเขาแค่อยากนัดเพื่อดูว่าเมิ่งจงเซิงเป็นคนแบบไหนแต่อีกฝ่ายไม่ได้เล่นตามเกม ยังทำให้เรื่องนี้เป็นข่าวใหญ่อีกฝ่ายยืมชื่อเสียงของป๋อซือกรุ๊ปมาสร้างชื่อเสียงให้บริษัท M กรุ๊ป การยืมกระแสลมแบบนี้น่าสนใจ"ประธานป๋อ ข่าวนี้ต้องปิดให้เร็วที่สุด เลี่ยงที่จะเป็นผลต่อความคิดผู้คนที่มีต่อพวกเรา"เมื่อก่อนองค์กรชั้นนําของเมืองไห่เฉิงคือบริษัทของป๋อซือ ซึ่งทุกคน
ขณะที่พูด เสิ่นม่านชี้นิ้วออกแล้วพูดว่า "เสริมต่ออีกหน่อย กระจายข่าวออกไป บอกว่าประธานบริษัท M กรุ๊ปเมิ่งจงเซิงก็จะปรากฏตัว และร่วมสนุกในงานเต้นรำหน้ากากกับทุกคน"ฟู่ฉือโจวดูมึนงง แต่เซียวตั๋วที่อยู่ด้านข้างได้เข้าใจความตั้งใจของเสิ่นม่านเสิ่นม่านเล่นตราในมือของเธออย่างสนุกสนานในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเธอได้ประกาศชื่อเมิ่งจงเซิงไปทั่ว และก็ได้ทำให้ดูลึกลับมากเหมือนกันทำไปก็เพื่อวันนี้ในคืนงานเลี้ยงของป๋อซือกรุ๊ป ป๋อซือเหยียนมองห้องโถงที่เต็มไปด้วยผู้คน แต่ไม่มีความสุขบนใบหน้าของเขาเลขาหลี่พูดอยู่ข้างๆว่า:"ประธานป๋อ ผมได้นับแล้วครับ พวกคนของบริษัทใหญ่ยกเว้นบริษัท M กรุ๊ป ก็ได้อยู่ที่นี่กันหมดแล้ว " "อืม "ป๋อซือเหยียนดูเหมือนว่าเขาไม่สนใจสถานการณ์ในตอนนี้เลขาหลี่ถามอย่างสงสัย:"ประธานป๋อครับ คุณกังวลอะไรครับ?"ป๋อซือเหยียนเงียบไปครู่หนึ่ง ถาม:"บริษัท M กรุ๊ปไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลยเหรอ?"เลขาหลี่ส่ายหัว:"ไม่ได้ข่าวว่ามีการเคลื่อนไหวอะไรครับ อาจเป็นเพราะรู้ว่าพวกเขาทําให้เราขุ่นเคือง ดังนั้นพวกเขาเลยไม่กล้าเคลื่อนไหวอะไร"ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้วเขาไม่เชื่อว่าคนที่อยู่
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้อึ้ง เมื่อเผชิญกับความเย็นชาของป๋อซือเหยียนเลขาหลี่ได้เดินไปหาซูเฉี่ยนเฉี่ยน แล้วพูดว่า:"คุณซู กรุณาขึ้นไปชั้นบนกับผมเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยครับ"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก้มหน้าลง:"……ได้"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเดินออกไปไม่กี่ก้าว และจู่ๆป๋อซือเหยียนก็พูดอย่างเย็นชา:"ล้างเครื่องสําอางออกแล้วค่อยลงมา"หัวใจของซูเฉี่ยนเฉี่ยนกระตุกซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูดว่า:"แต่……""คุณเป็นนักเรียน แต่งหน้าแบบผู้ใหญ่แบบนี้ไม่เหมาะกับคุณ"ได้ยินป๋อซือเหยียนพูดแบบนี้ หัวใจของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็อึดอัดมากขึ้นเรื่อย ๆนี่คือการแต่งหน้าที่เธอตั้งใจเตรียมมาอย่างดี มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?เลขาหลี่กําลังเดินอยู่ข้างหน้า และซูเฉี่ยนเฉี่ยนถามเสียงเบาว่า:"พี่หลี่ ฉันใส่ชุดนี้มันไม่สวยเหรอ?"เลขาหลี่แค่เหลือบมองเล็กน้อย พูดอย่างเย็นชา:"ชุดนี้ประธานป๋อเตรียมให้คุณหญิงโดยเฉพาะครับ "ได้ยินแบบนั้นสีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เปลี่ยนไปชุดนี้……เป็นชุดที่ป๋อซือเหยียนเตรียมให้เสิ่นม่าน!"แต่รปภ.ชั้นล่างบอกว่าชุดนี้คุณเป็นคนเอามาให้ฉันนะ""นั่นเป็นเพราะรปภ.เข้าใจผิด วันนี้คุณซูไม่ควรที่จะมาที่นี่"ได้ยินน้ำเสียงที่ห่างเหิน