เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 931
บทที่เกี่ยวข้อง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 932
กว่าพวกเขาจะออกจากถ้ำแล้วกลับไป อาจจะมืดค่ำแล้วก็ได้กู้หว่านเยว่นึกถึงความกังวลของเขาอย่างรวดเร็ว หยิบจอบเล่มเล็กออกมาอีกเล่ม“ท่านช่วยข้าขุดสมุนไพรขึ้นมาพร้อมกับรากและดิน จำไว้ว่าสมุนไพรแต่ละชนิดให้ขุดแค่ต้นเดียว ห้ามทำให้สมุนไพรเสียหายเด็ดขาด”ซูจิ่งสิงพยักหน้า รับจอบมา จากนั้นก็เริ่มลงมือช่วยเขาทำอย่างรวดเร็ว สองสามีภรรยาขุดสมุนไพรอยู่ประมาณครึ่งชั่วยาม ก็ขุดสมุนไพรเสร็จแล้ว“เรียบร้อย ข้าจะเก็บสมุนไพรพวกนี้เข้าไปในมิติก่อน รอตอนกลางคืนมีเวลา ค่อยเอามันไปปลูกในแปลงสมุนไพรทีละต้น”กู้หว่านเยว่เช็ดเหงื่อที่หน้าผากด้วยความรู้สึกพึงพอใจไม่คิดเลยว่าวันนี้ออกมาล่าสัตว์จะยังมีโชคลาภแบบนี้ ตอนที่ออกจากถ้ำ นางจึงเดินตัวปลิวเลยทีเดียวทันทีที่ทั้งสองคนออกมา ประตูยักษ์นั่นก็ปิดลงอีกครั้ง ปรมาจารย์แพทย์ยังคงรออยู่ที่ปากถ้ำ“นางหนู ในที่สุดพวกเจ้าสองคนก็ออกมาสักที ถ้าไม่ออกมาอีก ข้าคงขึ้นราแล้ว”ปรมาจารย์แพทย์แสดงให้เห็นว่า หากรู้เช่นนี้เอาแผนที่ให้พวกเขาตั้งแต่แรก แล้วให้พวกเขามาเองก็สิ้นเรื่องกู้หว่านเยว่ยิ้ม ปรมาจารย์แพทย์เดาได้ว่านางน่าจะได้ของดีจากในถ้ำ จึงลุกขึ้นยืนพลางกล่าว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 933
“พี่ซวนลู่ ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น”ซูจื่อชิงถอนหายใจ แล้วตักน้ำแกงซานเจินของกู้หว่านเยว่ใส่ชามก่อน“ข้าจะยกออกไปชามหนึ่งก่อน ที่เหลือฝากท่านจัดการ”ถึงอย่างไรเขาและซวนลู่ก็เติบโตมาด้วยกัน มีความผูกพันกัน จึงไม่อยากให้เรื่องมันแย่ไปกว่านี้คนที่นางไม่ชอบคือพี่สะใภ้ แค่เอาน้ำแกงซานเจินของพี่สะใภ้ออกไป ก็น่าจะไม่มีเรื่องอะไรแล้ว“อืม”ซวนลู่ดูเหมือนจะเสียใจมาก ไม่อยากจะสนใจเขา ซูจื่อชิงเห็นดังนั้นก็รู้สึกผิดอยู่บ้าง จึงได้แต่เดินออกไปก่อน แล้วยกน้ำแกงมาให้กู้หว่านเยว่“พี่สะใภ้ ซดน้ำแกงขอรับ”เมื่อครู่เพิ่งได้สมุนไพรล้ำค่ามามากมายขนาดนี้ กู้หว่านเยว่จึงอารมณ์ดี รับน้ำแกงมาอย่างมีความสุข แล้วซดไปเล็กน้อยเวลานี้ ซวนลู่ก็ยกน้ำแกงซานเจินชามอื่น ๆ ออกมา แล้วนำมาวางไว้บนโต๊ะอาจเป็นเพราะเพิ่งเคยทำเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก ทำให้นางดูลนลาน เกือบจะทำน้ำแกงหกใส่พื้นกู้หว่านเยว่หรี่ตาลงเล็กน้อย แล้วสบตากับซูจิ่งสิง“แม่ทัพซวนเชิญนั่งเถิด หากพวกเราจะซดน้ำแกงก็จะเข้าไปตักเอง เจ้าระวังลวกนะ”กู้หว่านเยว่กล่าวด้วยความหวังดี ซวนลู่กลับไม่ค่อยกล้าสบตา“ไม่เป็นไร ข้ามิใช่คุณหนูใหญ่ผู้บอบบ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 934
“ข้าไปช่วยเจ้า” เมี่ยชิงหว่านวางชามและตะเกียบลง แล้วจูงมือซูจื่อชิงไปด้วยกัน“ปรมาจารย์แพทย์เฒ่า ท่านกลับไปกับพวกเราด้วยสิ ข้าจะได้เอาผลต้นเกล็ดหิมะให้ท่านด้วย”แม้ว่าทิวทัศน์ของหุบเขาราชาโอสถจะงดงาม แต่ตอนนี้หุบเขาราชาโอสถยังไม่มีศิษย์มากนัก ทั้งหุบเขาราชาโอสถดูว่างเปล่า ไร้ผู้คน ไม่มีแม้แต่เงา ปรมาจารย์แพทย์เองก็ไม่ชอบอยู่ที่นี่ จะมาดูแลแปลงสมุนไพรของเขาก็แค่นาน ๆ ครั้งเมื่อเห็นกู้หว่านเยว่เชิญ ก็ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ จึงรีบพยักหน้าตอบรับทันที“ดีเลย ๆ นางหนู เช่นนั้นข้าจะไปพักที่จวนเจ้าก็แล้วกันพอดีช่วงนี้ข้ากำลังจะรับศิษย์สองสามคนในเมืองอวี้ ถึงตอนนั้นต้องทดสอบพวกเขา การเดินทางไป ๆ มา ๆ แบบนี้ก็ไม่สะดวก”กู้หว่านเยว่นึกขึ้นได้ “ท่านรับหมอหลินแล้วมิใช่หรือ?”“ใช่แล้ว”ปรมาจารย์แพทย์พยักหน้า“แต่คนพวกนี้เป็นเพียงศิษย์ของหุบเขาราชาโอสถ ไม่ใช่ศิษย์ของข้า ศิษย์ของข้าไม่ใช่ว่าใครจะเป็นก็ได้ ต้องมีพรสวรรค์ด้วย”นี่เป็นข้อกำหนดของปรมาจารย์แพทย์ ถึงแม้ว่าเขาต้องการสร้างหุบเขาราชาโอสถ แต่เขาก็ไม่ได้รับศิษย์ง่าย ๆ แน่นอนว่าบรรดาหมอที่เข้าร่วมหุบเขาราชาโอสถ โดยปกติแล้วเขาก็จะสอนทุ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 935
ทว่าในตอนที่ทุกคนกำลังจะก้าวเข้าไปในประตู ก็มีร่างหนึ่งพุ่งเข้ามา“จิ่งสิง หว่านเยว่ ช่วยข้าด้วย!”เมื่อเห็นผู้หญิงผมเผ้ารุงรัง เนื้อตัวมอมแมมเหมือนขอทานตัวเหม็น ๆ ผู้นั้น ซูจิ่นเอ๋อร์ก็ตกใจ รีบเข้ามาขวางหน้ากู้หว่านเยว่อย่างไม่รู้ตัวแต่กลับตกตะลึงกับรูปลักษณ์ของอีกฝ่าย “ท่านป้าสี่!”คนผู้นี้คือนางหลิวที่หายตัวไปนาน ทุกคนจ้องมองนางด้วยความไม่อยากจะเชื่อ เห็นเพียงเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง ผมเผ้ารุงรัง ทั้งคนดูน่าเวทนาอย่างยิ่ง“ป้าสี่ ท่านเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร?”“จิ่นยา เห็นแก่ที่เมื่อก่อนข้าดีกับเจ้า ช่วยข้าด้วย”นางหลิวคิดจะเข้ามาจับมือของซูจิ่นเอ๋อร์ แต่กู้หว่านเยว่รีบดึงตัวนางออกไปอย่างรวดเร็ว“พี่สะใภ้?”“อย่าไปแตะนาง นางเป็นกามโรค”แม้ว่ากามโรคจะไม่ได้ติดต่อกันง่าย ๆ เพียงแค่สัมผัส แต่ถ้าทั้งสองคนมีบาดแผลตามร่างกาย ก็มีความเสี่ยงสูงที่จะติดเชื้อได้“กามโรคหรือ?”ทุกคนต่างตกตะลึง สายตาจับจ้องไปที่นางหลิว ก็เห็นว่าบนร่างกายของนางมีจุดแดง ๆ บางจุดถึงกับเป็นแผลเน่าเปื่อยนางหลิวแสดงสีหน้าลำบากใจ “ข้า ข้าจะไม่แพร่เชื้อให้พวกเจ้าหรอก จิ่งสิง ขอเจ้าเห็นแก่ที่เคยเป็นญาติกัน ช่วยข้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 936
“คอของเจ้า...”“โรคของข้ามันรุนแรงมากแล้ว ข้าไปหาหมอมา หมอบอกว่ารักษาไม่ได้แล้ว” นางหลิวรีบพันผ้าขาด ๆ นั้นกลับไปที่คออย่างรวดเร็ว“ข้าจำเป็นต้องคิดถึงอนาคตของตัวตัว นางเพิ่งจะอายุห้าขวบ หากข้าตายไปแล้วจริง ๆ แล้วชีวิตของนางจะเป็นอย่างไรต่อไป นางคงอยู่ไม่ได้แน่”กู้หว่านเยว่เงียบ นางไม่ใช่แม่พระ แต่ก็ทนไม่ได้ที่จะเห็นเด็กต้องระหกระเหินเร่ร่อนอยู่ข้างถนน“โรคของเจ้า เหตุใดถึงร้ายแรงขนาดนั้น?”“นางจำได้ว่าตอนที่อยู่ที่เมืองตู้เปียน คนผู้นี้ไปอยู่กับใต้เท้าสวี ต่อให้ใต้เท้าสวีตายไปแล้ว นางก็ไม่น่าจะตกอยู่ในสภาพน่าเวทนาขนาดนี้กระมัง?นางหลิวแสดงสีหน้าโกรธแค้น “ใต้เท้าสวีมีอนุภรรยาคนหนึ่ง นางเกลียดข้าที่ช่วงนั้นข้าแย่งความโปรดปรานของนางไป หลังจากที่ใต้เท้าสวีตาย นางไม่เพียงแต่ไล่ข้าออกจากสกุลสวี ยังยึดเอาของมีค่าทั้งหมดของข้าไปด้วย ไม่เหลือเงินให้ข้าสักอีแปะ ข้าพาลูกโดยไม่มีที่จะไป เพื่อความอยู่รอด จึงจำเป็นต้องเช่าเรือนหลังเล็ก ๆ แล้วรับแขก...”นางก็ไม่ใช่หญิงงามอะไร เป็นแค่ผู้หญิงอายุสามสิบกว่า ๆ ที่มีลูกแล้วแขกที่รับก็เป็นพวกกรรมกร พ่อค้าหาบเร่แผงลอย คนที่มาเยอะแยะมากมาย ปะปนกัน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 937
นางหลิวขอแค่ให้พวกเขารับเลี้ยงตัวตัว ไหนเลยจะกล้าขอให้ตัวเองได้เข้าจวนไปด้วยเพราะกลัวว่ากู้หว่านเยว่จะเปลี่ยนใจ นางจึงรีบลุกขึ้น“ข้าจะกลับบ้านเดี๋ยวนี้ จัดการตัวตัวให้เรียบร้อย จากนั้นก็จะพานางมาส่ง”นางทั้งดีใจทั้งปาดน้ำตา พยายามกลั้นเสียงสะอื้นไว้ แล้วรีบจากไป“นางหลิว เลือกผู้ชายผิดคนแล้ว”หากมิใช่เพราะซูเหล่าซื่อไร้ประโยชน์ นางคงไม่ตกอยู่ในสภาพแบบนี้“น้องหญิง ข้าจะปกป้องเจ้าอย่างดีตลอดไป”ซูจิ่งสิงจับมือของนางเอาไว้ แม้ว่าเขาจะตาย ก็จะหาทางรอดไว้ให้กู้หว่านเยว่และลูก“ยี้ ๆ ๆ พูดอะไรอัปมงคลแบบนี้ทำไม พวกเราเข้าไปกันเถอะ”กู้หว่านเยว่ยิ้มน้อย ๆ บทสนทนาของทั้งสองคนก็กลับมาที่เรื่องของซวนลู่“ให้องครักษ์จันทราปิดล้อมจวนไว้ก่อน อย่าให้แมลงวันบินเข้ามาได้แม้แต่ตัวเดียว”กู้หว่านเยว่กำชับหนึ่งประโยค ก็พาซูจิ่งสิงตรงไปที่ห้องหนังสือทันที จากนั้นปิดประตู แล้วเข้าไปในมิติด้วยกันนางหยิบน้ำแกงซานเจินที่เก็บเข้ามาเมื่อครู่ออกมาเวลานี้ บนผิวของน้ำแกงซานเจินชามนี้มีวัตถุดิบชั้นเลิศลอยอยู่ เป็นสีใส ๆ ของน้ำแกงสามสหายธรรมดา ๆ“น้องหญิง น้ำแกงชามนี้มีอะไรผิดปกติหรือไม่?”“ข้าขอด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 938
ซวนลู่ยิ้มอย่างเขินอาย “ยังเลยเจ้าค่ะ ท่านพ่อให้ข้าเป็นคนตัดสินใจเอง”นางคิดว่าอย่างไรเสียก็ถึงโอกาสที่เหมาะสมแล้ว จึงเอ่ยขึ้นมา “ที่จริงแล้วข้ามีใจ... ”“แค่ก ๆ !”ซูจิ้งรีบขัดจังหวะนาง หลังจากได้รับคำใบ้จากนางหยาง ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าซวนลู่คิดอะไรอยู่เขาหวังว่าลูกสะใภ้และลูกชายจะรักกันดี ๆ ถึงแม้ซวนลู่จะดี แต่จะทำลายความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ได้!“ซวนลู่ จริง ๆ แล้วหากเจ้ายังไม่มีคนที่ชอบ อามีคนที่เหมาะสมอยู่บ้าง สามารถแนะนำให้เจ้าได้ แต่ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเจ้าเอง”ซูจิ้งแสดงออกมาให้เห็นว่า เขาเองก็ไม่ได้อยากเป็นพ่อสื่อให้ใคร แล้วจับคู่ให้มั่ว ๆ แต่ใครใช้ให้ซวนลู่มาชอบลูกชายของเขากันล่ะ?“ไม่ต้องหรอกเจ้าค่ะ ท่านอา ข้าไม่ชอบใครทั้งนั้น”สองคนนี้กำลังขัดจังหวะนาง ซวนลู่เริ่มหงุดหงิดเล็กน้อยนางด้อยกว่ากู้หว่านเยว่ตรงไหน เหตุใดท่านทั้งสองถึงไม่ชอบนาง?“ในใจข้ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว”กลัวว่าทั้งสองคนจะขัดจังหวะขึ้นมาอีก คราวนี้นางจึงเอ่ยปากก่อน“จริง ๆ แล้วข้าชอบจิ่งสิงมาตลอด หากมิใช่เพราะฝ่าบาทพระราชทานสมรสกระทันหัน ไม่แน่ว่าสุดท้ายแล้วคนที่จะได้ครองคู่กันอาจจะเป็นเราสอ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 939
“กล้าทำแต่ไม่กล้ารับ สิ่งที่เจ้าใส่ลงในน้ำแกงซานเจินไม่ใช่ดอกฉิงฮวาหรอกหรือ?”กู้หว่านเยว่พูดตรงประเด็นมากขึ้นอีกหน่อย หลายคนที่ฟังเข้าใจได้ในที่สุดก็หน้าถอดสี ซูจื่อชิงแทบจะกระโดดขึ้นมา“พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านบอกว่าพี่หญิงซวนใส่ของบางอย่างลงในน้ำแกงซานเจินหรือ?เขามองไปยังซวนลู่ด้วยความโกรธเกรี้ยว สาเหตุหลักเป็นเพราะถูกหลอกเข้าแล้ว“พี่หญิงซวน ไหนท่านบอกว่าจะไม่ทำมิใช่หรือ?”“ท่านบอกว่าท่านดูถูกเรื่องแบบนี้ ทำไมท่านถึงยังใส่ยาลงไปอีก?”ซูจื่อชิงเรียกได้ว่าสงสัยในชีวิตแล้ว ในเวลานั้นเขายังรู้สึกว่าถ้าพี่หญิงซวนลู่ปล่อยวางไม่ได้จริง ๆ อย่างมากที่สุดก็วางยาพี่สะใภ้ใหญ่ ดังนั้นเขาจึงยกน้ำแกงของพี่สะใภ้ใหญ่ออกไปก่อน ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่านางถึงขั้นลงมือกับพี่ใหญ่เชียวหรือ?“สมองของท่านเลอะเลือนไปแล้วใช่ไหม?” เขาอดไม่ได้ที่จะระเบิดคำด่าหยาบคาย ซูจิ่นเอ๋อร์เองก็ไม่อยากจะเชื่อพวกเขาเคยเล่นด้วยกันตอนเด็ก ๆ สัญญาว่าจะเป็นเพื่อนเล่นกันไปตลอดชีวิตเพราะเหตุใดหลังจากเติบโตและไม่ได้เจอกันนานหลายปี พี่หญิงซวนลู่ถึงกลายเป็นเช่นนี้ไปได้?วางยาพี่ใหญ่ พระเจ้า เรื่องแบบนี้นางทำได้อย่างไร?“ดอกฉิงฮ
บทล่าสุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1196
“เจ้าจะช่วยส่งจดหมายให้พวกข้าหรือ?”เยียนอวิ๋นชูมองไปที่กู้หว่านเยว่อย่างคาดไม่ถึง ดวงตาแจ่มใสทั้งคู่ที่มองไปที่กู้หว่านเยว่ เขาเชื่อมั่นในตัวนางมากจริง ๆ“ไม่ได้ มันจะทำให้เจ้ายุ่งยากเกินไป”เยียนอวิ๋นชูใจเต้นอยู่ชั่วขณะ หันหน้าไปอย่างรวดเร็วอาจเป็นเพราะหลายทศวรรษที่ผ่านมา เขาเคยชินกับการปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยท่าทีเฉยชา ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ในเวลาอันสั้นการเอาตัวออกห่าง เป็นวิธีการปกป้องตัวเอง และปกป้องมิตรสหายของเขาด้วยกู้หว่านเยว่ถือโอกาสรับจดหมายของเขามา “เฮ้อ ท่านอย่ามัวชักช้าเลย ฟังจากคำพูดของท่าน พี่ชายของท่านไปที่เมืองอูถ่านแล้ว หากช้ากว่านี้ก็คงไม่ทันกาล เอาจดหมายมาให้ข้า พวกข้าจะไปส่งให้ท่านเอง”เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่โผงผางเช่นนี้ เยียนอวิ๋นชูก็เบิกตาทั้งสองกว้างอย่างตกตะลึง“เจ้า เจ้า...” เขาคงไม่สามารถแย่งจดหมายกลับมาได้อีกแล้วกระมัง?“คุณชายรอง ในเมื่อวีรบุรุษหนุ่มทั้งสองท่านนี้ต้องการช่วยเหลือเรา สู้เราเอาจดหมายให้พวกเขาดีกว่า สถานการณ์เร่งด่วน เราไม่อาจมัวลังเลได้”เซียวหลิ่นที่อยู่ข้าง ๆ รีบเอ่ยขึ้น ความจริงเขาก็กำลังคิดจะขอความช่วยเหลือจากกู้หว่านเยว่ เพีย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1195
จากระดับความรักที่พี่ชายมีต่อเขา ต้องตามราวีซูจิ่งสิงอย่างไม่เลิกราแน่นอนลองคิดดูอีกที ช่วงนี้ใครอีกที่ต้องการยืมมือของพี่ชายเพื่อฆ่าซูจิ่งสิง“เหยลวี่เจิง”ดวงตาของเยียนอวิ๋นชูขรึมลงเล็กน้อย พูดอย่างโกรธเกรี้ยว “เขาต้องการฆ่าข้า จากนั้นค่อยยืมมือพี่ชายของข้าฆ่าซูจิ่งสิง”กู้หว่านเยว่ตกตะลึงเล็กน้อย เยียนสือซานรับปากเหยลวี่เจิงว่าจะไปฆ่าซูจิ่งสิงตั้งแต่แรกแล้วมิใช่หรือ?หรือว่าเขาจะยังไม่ตอบตกลง!เหยลวี่เจิงจึงเสี่ยงเพราะเข้าตาจน วางแผนที่จะใช้เยียนอวิ๋นชูมายั่วยุความโกรธแค้นระหว่างเขากับซูจิ่งสิง?อย่างนี้เยียนอวิ๋นชูจึงไม่รู้เรื่องอะไรเลยและเยียนสือซานก็ไม่ถือเป็นศัตรูของพวกเขาในขณะนี้“รีบนำปากกาและพู่กันมาให้ข้า ข้าต้องเรียบเรียงจดหมายส่งให้พี่ใหญ่ ไม่ให้เขาตกหลุมพรางของคนอื่นอย่างเด็ดขาด”เยียนอวิ๋นชูรีบขอกระดาษและพู่กันจากองครักษ์ กู้หว่านเยว่ถามด้วยความใคร่รู้“พี่ใหญ่ของท่านอยู่แถวนี้หรือ?”เยียนอวิ๋นชูมองไปที่กู้หว่านเยว่ แม้ว่าสายตาของเขายังคงเย็นชาเหมือนในตอนแรก แต่ที่จริงแล้วในใจของเขามีความเชื่อถือต่อกู้หว่านเยว่ตั้งนานแล้ว“ไม่ใช่ พี่ใหญ่อยู่ในเมืองอูถ่าน”
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1194
“โอ๊ย!” ชายที่ลอบโจมตีร้องโหยหวน ก่อนจะล้มลงกับพื้นกู้หว่านเยว่มองไปที่เยียนอวิ๋นชูอย่างประหลาดใจ ไม่คิดว่าเขาจะใช้อาวุธลับและเมื่อพิจารณาจากความแข็งแกร่งของอาวุธลับนี้แล้ว ก็ไม่ได้เป็นรองธนูในมิติของนางดูเหมือนว่าเยียนอวิ๋นชูก็ไม่ใช่คนพิการที่ไร้ประโยชน์เช่นกันชายผู้นั้นล้มลงกับพื้น เมื่อเห็นสหายถูกฆ่าตายหมด ก็โกรธจนกระอักเลือดออกมาเต็มปากเขารู้อยู่แก่ใจว่าสถานการณ์เลวร้ายลงจนไม่อาจแก้ไขได้แล้ว ก่อนจะตะโกนลั่นด้วยสายตาที่ชั่วร้าย“พวกเจ้าสองคนสมควรตาย มาทำลายแผนการของเจิ้นเป่ยอ๋อง ท่านอ๋องจะไม่ปล่อยพวกเจ้าไปแน่!”หลังจากพูดจบ หน้าอกของเขาก็ถูกลูกศรของซูจิ่งสิงเจาะทะลุ หลังจากกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ก็ขาดใจตายในทันใดมองดูร่างของชายผู้นั้น กู้หว่านเยว่ที่อยู่ข้าง ๆ ก็โกรธจัดนี่มันอะไรกัน? ก่อนตายยังไม่หยุด ยังโยนความผิดมาใส่ตัวพวกเขาอีก!“เจิ้นเป่ยอ๋อง?”สีหน้าของเยียนอวิ๋นชูเปลี่ยนไปตามคาดได้ยินมาว่าที่ครั้งนี้พี่ใหญ่ได้รับเชิญให้ไปทูเจวี๋ย ก็เพื่อช่วยเหลือแม่ทัพเหยลวี่เจิ้งแห่งทูเจวี๋ยในการสังหารเจิ้นเป่ยอ๋องเพียงแต่ไม่รู้ว่าด้วยสาเหตุอันใด พี่ใหญ่ถึงไม่ตอบตกลง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1193
“พี่ใหญ่เกิดเรื่อง ข้าจะไม่เป็นห่วงได้อย่างไร?”คำพูดขององครักษ์เยียนอวิ๋นชูฟังไม่เข้าหูเลย เขาขมวดคิ้วอย่างหนัก แล้วหมุนวงล้อด้านล่างวนรอบห้องเหมือนเดิมนี่คือสีหน้าของเขาเวลาตึงเครียดและในเวลานี้เอง ก็มีคนสองคนวิ่งเข้ามาจากด้านนอกประตู ทั้งคู่สวมเสื้อผ้าสีดำ ถือมีดเล่มใหญ่ไว้ในมือ จ้องมองเยียนอวิ๋นชูตาเป็นมัน“พวกเจ้าเป็นใคร บุกรุกเข้ามาทำไม?”“แหะ ๆ คุณชายรองสกุลเยียนยังมัวกังวลว่าพวกข้าคือใคร สนใจชีวิตของตัวท่านเองก่อนเถอะ” หนึ่งในนั้นยิ้มเยาะเยียนอวิ๋นชูก็ไม่ใช่คนโง่เขลาเช่นกัน เมื่อพิจารณาจากท่าทางของคนทั้งสอง แล้วนึกถึงจดหมายลับที่เขาเพิ่งได้รับมาอย่างไร้ที่มาที่ไป ก็เข้าใจในทันทีว่ามีคนจงใจวางกับดักไว้ต้องการโยกย้ายองครักษ์ที่อยู่ข้างกายเขาไปที่อื่น แล้วค่อยปลิดชีวิตเขา“พวกเจ้าไม่รู้จักตัวตนของข้าหรือ หากพี่ชายของข้ารู้เรื่องนี้ เขาจะไม่ปล่อยพวกเจ้าไปเด็ดขาด”เยียนอวิ๋นชูเกลี้ยกล่อมให้พูดความจริง คนที่บุกเข้ามาอีกคนก็หัวเราะหึหึ “พี่ชายของท่านไม่ใช่มือสังหารอันดับหนึ่งในรายชื่อหรอกหรือ นายของพวกข้าไม่เห็นพี่ชายของท่านอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ”เยียนอวิ๋นชูจับคำสำคัญได้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1192
กู้หว่านเยว่แจ้งรายชื่ออาหารห้าหกรายการติดต่อกัน บริกรดีใจจนยิ้มไม่หุบ“ได้ขอรับ นายท่านกรุณารอสักครู่ อีกครึ่งชั่วยาม ข้าน้อยจะนำอาหารไปส่งที่ห้องพักของนายท่าน”“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องรบกวนเจ้าแล้ว”กู้หว่านเยว่ยื่นเงินให้ แล้วหันหลังเดินขึ้นบันไดไปแต่ในขณะที่เดินผ่านห้องพัก กลับได้ยินเสียงพูดคุยดังมาจากข้างใน“...จำไว้นะ ลงมือทันทีที่ฟ้ามืด สังหารเยียนอวิ๋นชูได้เลย”ชื่อที่คุ้นเคยทำให้กู้หว่านเยว่ชะงักฝีเท้า รีบหลบไปแอบฟังอยู่ข้าง ๆ“เจ้าจัดเตรียมข้าวของทุกอย่างพร้อมแล้วหรือยัง?”“จัดเตรียมพร้อมแล้ว ไม่เห็นหรือ นี่คือหนังสือที่เขียนด้วยเลือด ข้าให้คนเขียนเลียนแบบลายมือของเยียนอวิ๋นชู”ชายคนหนึ่งในนั้นกล่าวอย่างภาคภูมิใจแค่เพียงเยียนสือซานได้เห็นหนังสือเลือดเล่มนี้ ก็จะระบุตัวฆาตกรว่าเป็นซูจิ่งสิง แล้วก็จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกเราอีกในใจของกู้หว่านเยว่เริ่มเกิดคลื่นถาโถม ชายสองคนที่วางแผนลับอยู่ในห้องคือใครกัน พวกเขาต้องการฆ่าเยียนอวิ๋นชู ซ้ำยังจะโยนบาปนี้มาให้ซูจิ่งสิงอีก?เพื่อความปลอดภัย กู้หว่านเยว่ไม่ได้บุกเข้าไปในห้อง แล้วจับกุมพวกเขาในทันทีแต่เจาะหน้าต่างอย่างระ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1191
รถเข็นของใครคนหนึ่ง พุ่งเข้ามาหากู้หว่านเยว่อย่างควบคุมไม่ได้สีหน้าของกู้หว่านเยว่เปลี่ยนไปทันที ถ้ารถเข็นคันนี้ชนตัวนาง นางต้องเอวหักแน่ในช่วงเวลาสำคัญ นางเปิดใช้งานความสามารถพิเศษ ถึงพอจะหยุดรถเข็นเอาไว้ได้“ทำไมท่านไม่ระวังหน่อย เกือบจะชนพี่รองของข้าแล้ว!”เสี่ยวถ่านตกใจจนดึงกู้หว่านเยว่มาตรวจดู“ไม่เป็นไรเสี่ยวถ่าน เขาพิการ ควบคุมรถเข็นไม่ได้”กู้หว่านเยว่เป็นคนใจดีอยู่แล้ว ไม่ถือสาชายผู้นั้น ไม่นึกว่าชายผู้นั้นกลับจ้องเขม็งใส่นางอย่างดุร้าย“เจ้าว่าใครพิการนะ?”เสียงอันโกรธเกรี้ยวทำให้กู้หว่านเยว่จ้องมองเขาอย่างจริงจัง ถึงพบว่าเขาเป็นผู้ชายที่หล่อเหลามากคนหนึ่งเพียงแต่ใบหน้าของชายผู้นั้นเฉยเมย คนที่ไม่รู้เรื่องยังนึกว่านางติดหนี้เขาหลายล้าน“ท่านเป็นคนชนพี่รองของข้าแท้ ๆ ทำไมยังดุร้ายกับพี่รองของข้าอีก?”แม้ว่าเสี่ยวถ่านจะขี้ขลาด แต่หากเป็นเรื่องของกู้หว่านเยว่ นางจะขึ้นมาอยู่แถวหน้าชายผู้นั้นกลับมองไปที่กู้หว่านเยว่ “ขอโทษข้าด้วย”สายตาที่แข็งกร้าวของเขาทำให้กู้หว่านเยว่พูดไม่ออกแต่เมื่อมองไปยังขาทั้งสองที่พิการของเขา ก็พอจะเข้าใจได้บ้างคนประเภทนี้มีความนับถื
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1190
และศัตรูของศัตรูก็คือมิตรเหยลวี่เจิงมีความแค้นที่สังหารมารดาของเสี่ยวถ่าน เก็บเสี่ยวถ่านไว้ก็ไม่เสียหายอะไร“พี่หญิงกู้ ทะ ท่านไม่กลัวว่าข้าจะทำให้ท่านเดือดร้อนหรือ?”“ถ้ากลัวว่าเจ้าจะทำให้ข้าเดือดร้อนจริง ๆ ข้าก็คงทิ้งเจ้าไว้ที่โรงเตี๊ยมในเมืองชิงซานตั้งแต่แรกแล้ว ปล่อยให้เจ้าเอาตัวรอดเอง จะพาเจ้าออกมาทำไมกัน”กู้หว่านเยว่หุบยิ้ม เด็กคนนี้ดีใจจนเสียสติไปแล้วหรือ?เสี่ยวถ่านก็รู้สึกตัว เอามือลูบศีรษะด้วยความเขินอายหลังจากที่ตื่นเต้นดีใจจนลืมตัวไป นางรีบคุกเข่าลงต่อหน้ากู้หว่านเยว่“พี่หญิงกู้ บุญคุณที่ท่านช่วยชีวิตเสี่ยวถ่าน เสี่ยวถ่านจะจดจำไว้ในใจ หากมีโอกาสในภายภาคหน้า ข้าจะตอบแทนท่านอย่างแน่นอน”เสี่ยวถ่านรีบคุกเข่าลงกับพื้น โขกศีรษะลงคำนับกู้หว่านเยว่อย่างจริงจังสองครั้งกู้หว่านเยว่พิจารณารูปลักษณ์ของนาง แม้จะสวมชุดผู้ชายอยู่ แต่เมื่อใบหน้าเล็ก ๆ นั้นสะอาดสะอ้านแล้ว มองอย่างไรก็เป็นเด็กผู้หญิงชัด ๆ “เจ้าแต่งตัวแบบนี้ไม่ได้ หากเจอทหารตรวจจะถูกเปิดเผยตัวตนได้ง่าย ๆ ข้าช่วยปลอมตัวให้เจ้าดีกว่า”กู้หว่านเยว่เปิดกล่องยา หยิบอุปกรณ์ปลอมตัวออกมา นางลงมือจัดการใบหน้าของเสี่ยวถ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1189
ก่อนหน้านี้ เสี่ยวถ่านเป็นเพียงแค่เด็กที่ไร้ซึ่งความกังวลใด ๆ ความสัมพันธ์ระหว่างเสด็จพ่อและเสด็จแม่เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ เสี่ยวถ่านก็เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ“ต่อมา ข้าก็ไม่รู้ว่าแม่ทัพเหยลวี่เจิงไปพูดอะไรกับเสด็จพ่อเสด็จพ่อจึงส่งข้าและเสด็จแม่ไปที่เมืองเทียนสุ่ย”“เมืองเทียนสุ่ย?” ดวงตาดำขลับของซูจิ่งสิงเผยความตกตะลึง แล้วอธิบาย “ได้ยินมาว่าเมืองเทียนสุ่ยขาดแคลนเสบียงอาหาร สิ่งของเครื่องใช้ สภาพแวดล้อมที่นั่นเลวร้ายยิ่งกว่าเจดีย์หนิงกู่เสียอีก”“ท่านพูดถูก ตอนที่ข้าได้ยินว่าเสด็จพ่อจะส่งพวกเราไปที่เมืองเทียนสุ่ย ปฏิกิริยาแรกของข้าคือการปฏิเสธ ข้าไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดเสด็จพ่อถึงทำแบบนี้กับพวกเรา น่าเสียดาย ข้าอ้อนวอนมากเท่าไร เสด็จพ่อก็ไม่สนใจ เขายังคงส่งข้าและเสด็จแม่ไปที่เมืองเทียนสุ่ย”เสี่ยวถ่านยิ้มอย่างขมขื่น“หลังจากมาถึงเมืองเทียนสุ่ย ข้ากับเสด็จแม่ก็ถูกจับตามองตลอดเวลา”คงเป็นเพราะเสด็จแม่รู้สึกถึงอันตราย ตระหนักว่าตัวเองอาจประสบภัยได้ทุกเมื่อ จึงไม่ปกป้องข้าเหมือนเมื่อก่อน และเล่าทุกอย่างให้ข้าฟัง”ที่แท้เสด็จแม่ของเสี่ยวถ่านเป็นคนสกุลชุย ซึ่งสกุลชุยและสกุลเห
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1188
นี่มันของขวัญบ้าบออะไรกัน หากท่านแม่ทัพเหยลวี่เจิงได้รับของขวัญชิ้นนี้จริง ๆ เขาจะโมโหอย่างรุนแรงแค่ไหนกัน“จับพวกเขาไว้ ไม่ ฆ่าพวกเขาไปเลย รีบฆ่าพวกเขาสองคนเสีย!”เจ้าเมืองชิงซานตะโกนอย่างบ้าคลั่งตอนนี้หนทางรอดเดียวของเขา คือต้องจับตัวฆาตกรสองคนนี้มาให้ได้ แล้วนำศพของพวกเขาไปมอบให้ท่านแม่ทัพเหยลวี่เจิง บางทีอาจจะช่วยระงับความโกรธของแม่ทัพเหยลวี่เจิง และรักษาศีรษะของเขาไว้ได้“ท่านพี่ ไปกัน!”กู้หว่านเยว่แค่อยากยั่วโมโหเจ้าเมืองชิงซานสักหน่อย ไม่ได้อยากจะเผชิญหน้ากับเขาตรง ๆ นางยังต้องรีบไปที่เมืองอูถ่านเพื่อจัดการเหยลวี่เจิงอย่างไรเล่าซูจิ่งสิงได้รับคำสั่งจากนาง ปลายเท้าแตะพื้น โอบเอวบางของนางไว้ด้วยมือเดียว จากนั้นทะยานหายไปในความมืดมิด ทิ้งไว้เพียงเสียงกรีดร้องของเจ้าเมืองชิงซานหลังจากที่ทั้งสองคนออกจากโรงเตี๊ยมแล้ว พวกเขาไม่ได้ออกจากเมืองชิงซานในทันที แต่กลับมุ่งหน้าไปยังจวนเจ้าเมืองก่อนตามความเคยชิน กู้หว่านเยว่จึงไปที่ห้องเก็บของเพื่อกวาดทรัพย์สินก่อน กวาดเอาของทุกอย่างในจวนเจ้าเมืองจนหมดเกลี้ยง จากนั้นจึงค่อยจากไปอย่างพึงพอใจเมื่อเจ้าเมืองชิงซานพบว่าบ้านของเขาถูกขโ
