LOGINShare
บทที่ 895
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 896
“ขอรับ คุณหนู ท่านนี่รอบคอบจริง ๆ คนที่อยู่ชั้นบนคือคู่หมั้นของท่านใช่ไหม?”เจ้าของรับเงินไว้ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพูดหยอกเย้า หงเจาแตะข้อมือที่เพิ่งถูกจับโดยสัญชาตญาณก่อนจะจากไปโดยไม่ได้โต้แย้งใด ๆ ครึ่งชั่วยามต่อมา บะหมี่หยางชุนก็ถูกนำมาให้หร่านถิง“ข้าไม่ได้สั่งบะหมี่หยางชุนนี่” เขาเอ่ยด้วยความมึนงงเล็กน้อยบริกรอธิบายว่า “คู่หมั้นของท่านสั่งให้ท่าน จ่ายค่าห้องไว้ห้าวัน ยังกำชับข้าเป็นพิเศษว่า ช่วงนี้ให้ทางเราทำอาหารบำรุงร่างกายให้ท่านทุกวันด้วย คู่หมั้นของท่านดีกับท่านมากจริง ๆ”คู่หมั้น? คู่หมั้นของเขามาจากไหนกัน หร่านถิงไม่รู้จักตัวตนของหงเจา อาจเป็นเพราะเขาผ่านความยากลำบากในช่วงนี้มามากเกินไป หัวใจที่ไม่ได้ถูกสัมผัสมาเป็นเวลายี่สิบปีเกิดความรู้สึกประทับใจบางอย่างตอนที่กู้หว่านเยว่และซ่งเสวี่ยพาลูก ๆ มาเที่ยวเล่น เมื่อเห็นหงเจากลับมาก็ไม่ได้ถามอะไรเลยการก่อสร้างสำนักศึกษาถงซันเสร็จสมบูรณ์แล้ว กู้หว่านเยว่และซ่งเสวี่ยหารือเรื่องการไปสอนหนังสือที่สำนักซ่งเสวี่ยยินดีปรีดามาก “ข้าเพิ่งพูดเรื่องนี้กับพ่อสามีไปเมื่อไม่นานมานี้เองเดิมทีคิดว่าเขาจะคัดค้าน แต่ไม่นึกว่าเขาจะตอบตก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 897
“ให้ข้าตรวจดูสักหน่อย “กู้หว่านเยว่สวมถุงมือ สัมผัสกระดูกขาของเฉิงเซวียน ทำให้เขาต้องร้องโหยหวนอีกครั้ง“กระดูกหน้าแข้งหัก”กู้หว่านเยว่ชักมือออก พลางขมวดคิ้ว “ต้องต่อกระดูก”“กระดูกขาหักหรือ? ข้าจะไม่ขาเป๋ใช่ไหม?” เฉิงเซวียนค่อนข้างกลัวเนี่ยชิงหลานรีบปลอบใจ “เฮ้ย ๆ ๆ ไม่มีทาง พี่หญิงกู้มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม จะว่าไปแล้ว เมื่อก่อนข้าเคยเห็นคนในจวนขาหักมาก่อน รักษาหายดีแล้วก็กระโดดโลดเต้นได้เหมือนเดิม ไม่ได้รับผลกระทบอะไร”แต่เฉิงเซวียนกลับไม่เชื่อ ส่ายหัวด้วยความหงุดหงิดพร้อมกับกล่าวว่า “ลุงสามของข้ากระดูกขาหัก ผลปรากฏว่าต่อกระดูกไม่ดี กลายเป็นคนขาเป๋”เขาหันไปมองกู้หว่านเยว่ที่เตรียมลงมือ“ชายาท่านอ๋อง ท่านทำได้หรือ ท่านเคยต่อกระดูกให้คนอื่นมาก่อนไหม? ได้ยินมาว่าการต่อกระดูกต้องใช้พลังมาก ท่านเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวจะไหวหรือ?”คนผู้นี้เอานิสัยเดิมมาใช้อีกแล้วกู้หว่านเยว่ทนฟังเขาไม่ได้ “ชิงหลานมาหาข้า ถ้าเจ้าไม่เชื่อในทักษะทางการแพทย์ของข้า ก็เปลี่ยนหมอเถอะ”“ไม่ใช่ว่าข้าไม่เชื่อในทักษะทางการแพทย์ของท่าน ข้าแค่อยากจะยืนยันอีกครั้ง ที่ขาของลุงสามพิการก็เพราะเจอหมอเถื่อ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 898
กู้หว่านเยว่พูดไป เนี่ยชิงหลานก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก“ฟื้นตัวได้ก็ดีแล้ว พี่หญิงกู้ไม่ต้องกังวลนะ ข้าจะจับตาดูเขาให้ดี ไม่ปล่อยให้เขาเดินเล่นสุ่มสี่สุ่มห้าเด็ดขาด”ว่าแล้วก็รีบเข้าไปดูอาการของเฉิงเซวียนในห้อง กู้หว่านเยว่เช็ดมือ ขณะที่กำลังจะออกไปก็เห็นหญิงผู้หนึ่งรีบร้อนเข้ามาเมื่อเห็นกู้หว่านเยว่นางยังรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย “ข้าเซี่ยเหอขอคารวะชายาท่านอ๋อง”ชิงเหลียนรีบอธิบาย “คุณหนูเซี่ยบอกว่านางมาขอโทษคุณชายเฉิง”เซี่ยเหออธิบายว่า “น้องชายของข้าดื้อรั้นไม่เชื่อฟัง เหยียบขาของคุณชายเฉิง ข้านำอาหารเสริมมาให้โดยเฉพาะ ตั้งใจมาขอโทษคุณชายเฉิง”กู้หว่านเยว่มองไปทางด้านหลังของนาง ในมือของสาวใช้มีกล่องใส่ของใบใหญ่สองกล่อง ดูเหมือนว่าจะเป็นอาหารเสริม“คุณชายเฉิงอยู่ข้างใน เจ้าเข้าไปสิ”“ขอบคุณชายาท่านอ๋องเจ้าค่ะ”เซี่ยเหอรีบเดินเข้าไปข้างใน แต่เนื่องจากใช้กำลังกายมากเกินในการต่อกระดูก กู้หว่านเยว่จึงยังไม่ได้ออกไปทันที แต่นั่งกินของว่างอยู่ข้าง ๆ แทนด้วยเหตุนี้จึงได้ยินเนี่ยชิงหลานแผดเสียงลั่น “เจ้ามาทำอะไรที่นี่ ยังทำให้ขาของท่านพี่ไม่สาหัสพออีกหรือ?“คุณหนูเนี่ย เจ้าใจเย็นก่อน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 899
“ข้าไม่ได้ทำให้นางลำบากเลย” เนี่ยชิงหลานรู้สึกสับสนเล็กน้อย “นางคุกเข่าลงเองต่างหาก”ขอบตาของเซี่ยเหอแดงก่ำ “ใช่แล้ว คุณชายเฉิง อย่าเข้าใจผิด เหอเอ๋อร์เป็นคนทำผิดก่อน คุณหนูท่านนี้จะระบายอารมณ์ใส่เหอเอ๋อร์สักเท่าใดก็ไม่เป็นไรหรอก”ชิงเหลียนกำลังยื่นน้ำชาให้กู้หว่านเยว่ เมื่อได้ยินดังนั้นก็มองเซี่ยเหอด้วยความประหลาดใจนางติดตามฮูหยินมานาน ย่อมมองออกว่าเซี่ยเหอจงใจพลางเหลือบเห็นกู้หว่านเยว่ดื่มชาอย่างไม่สะทกสะท้าน นางจึงไม่พูดอะไรมากนัก ดูต่อไปเงียบ ๆเนี่ยชิงหลานเป็นที่โปรดปรานมาตั้งแต่เด็กจนโต มีภูมิหลังสะอาดไม่มีความลับที่น่าละอาย เติบโตมาก็ท่องไปร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ เห็นการรบราฆ่าฟันจนเคยชินการกระทำในครั้งนี้ของเซี่ยเหอทำให้นางรู้สึกสับสนจริง ๆไม่ใช่ ชัดเจนว่าคนที่ทำผิดคือพวกเขา ทำไมถึงทำเหมือนนางกำลังข่มเหงใคร?“ข้าไม่ได้ระบายอารมณ์ใส่เจ้า สิ่งที่ข้าพูดมาตลอดก็คือ ให้เรียกคุณชายเซี่ยมาที่นี่!”เซี่ยเหอดูตกใจกลัว ร่างกายผอมบางสั่นสะท้านเล็กน้อย จนทำให้เนี่ยชิงหลานพูดไม่ออก เมื่อเห็นว่านางกำลังจะระเบิดอารมณ์ เฉิงเซวียนก็รีบดึงนางไว้“ใจเย็น ใจเย็น เปลี่ยนเรื่องใหญ่ให้เป็นเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 900
“หากคราวหน้าเซี่ยเหอมาทำให้เจ้าอึดอัดอีก ก็อย่ายืนเฉย ตอบโต้กลับไป ถึงเจ้าฝีปากจะสู้นางไม่ได้ แต่ฝีมือก็เก่งกาจกว่านางอยู่ดี”ดวงตาของเนี่ยชิงหลานสว่างไสวขึ้น “ข้าเข้าใจแล้ว คราวหน้าหากรู้สึกสะอิดสะเอียนคนประเภทนี้อีก ก็ไม่ต้องโวยวาย ลงมือได้เลย!”กู้หว่านเยว่ส่งสายตาแบบเด็กที่โตแล้วให้นาง“แล้วพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของเจ้า”“ไม่ต้องสนใจเขา ขาหักก็ไม่ต้องสนใจ ใครใช้ให้เขาตาบอดล่ะ!”แม้ว่าจะพูดเช่นนี้ แต่เนี่ยชิงหลานก็แค่โกรธ ดังที่คาดไว้เมื่อถึงเวลาพลบค่ำ ก็เห็นเฉิงเซวียนนอนอยู่บนเตียงอย่างน่าสงสารโดยไม่มีใครสนใจ จึงถือข้าวเย็นเข้าไปดูเขา ไม่เหมือนกับที่พูดไว้เลยกู้หว่านเยว่กำลังเตรียมตัวสำหรับการเปิดเรียนของสำนักศึกษาถงซันในวันพรุ่งนี้อยู่ภายในเรือนหลายวันมานี้ นางคอยจับตาดูหนังสือโบราณและตำราเรียนบนแพลตฟอร์มซื้อขายอยู่ตลอดเวลาพอเห็นหนังสือก็ซื้อมาเลยภายในเวลาสั้น ๆ เพียงไม่กี่วัน ก็รวบรวมหนังสือโบราณเอาไว้ได้นับพันเล่มแล้วไม่ถือว่ามากมายนัก เมื่อเทียบกับสำนักศึกษาเก่าแก่และครอบครัวขุนนางอายุนับร้อยปี มันยังไม่ควรค่าแก่การพิจารณาด้วยซ้ำแต่ก็ไม่เป็นไร สำนักศึกษาถงซันเพิ่ง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 901
“ข้าน้อยหาในละแวกนี้นานมากแล้ว แต่กลับไม่พบร่องรอยขององค์กรเลยขอรับ”“รู้แล้ว”กู้หว่านเยว่โบกมือ“เจ้าหาต่อไปเถอะ”รอจนกระทั่งฉู่เฟิงจากไปแล้ว นางนึกคิดแล้วเข้ามิติ เปิดระบบระบุตำแหน่งซูจิ่งสิงเคยเข้ามิติมาก่อน ดังนั้นระบบสามารถอิงตามลมหายใจของเขา เพื่อหาร่องรอยของเขาได้ระบบระบุตำแหน่งอย่างว่องไว“นายหญิง อยู่ที่ใจกลางป่าเล็ก เดินเข้าไปข้างใน”“ขอบคุณมาก”ได้ยินถ้อยคำนี้ กู้หว่านเยว่ขี่ม้าเร็วเข้าไปในป่ามาถึงหน้าถ้ำแห่งหนึ่งอย่างว่องไว“ท่านพี่ ท่านอย่าเป็นอะไรไปเป็นอันขาด”กู้หว่านเยว่ภาวนาภายในใจ สรุปคือนางเพิ่งเดินเข้าถ้ำ ก็ได้เห็นภาพบาดตาเห็นเพียงสตรีชุดขาวคนหนึ่งกำลังหันหลังให้นาง ซูจิ่งสิงที่ได้รับบาดเจ็บกำลังพิงร่างนางสตรีชุดขาวคล้ายได้ยินเสียงที่ปากถ้ำ หันหน้ามา“เจ้าเป็นใคร?”นางกอดซูจิ่งสิงไว้ สีหน้าท่าทางปกป้องเข้าข้างอย่างเต็มที่กู้หว่านเยว่เร่งเดินทางเข้ามา คิดไม่ถึงจะได้เห็นภาพซูจิ่งสิงพิงบ่าสตรีคนอื่นเช่นนี้ เดิมทีก็โมโหมากอยู่แล้ว ยังถูกสตรีชุดขาวคนนี้ถามไล่เรียงอีกโทสะพลุ่งพล่าน เดินเข้าไป ดึงซูจิ่งสิงขึ้น“ข้าคือพระชายาเจิ้นเป่ยอ๋อง เจ้าพูดเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 902
เพิ่งขึ้นหลังม้า กู้หว่านเยว่ก็จับมือซูจิ่งสิงตรวจชีพจรเล็กน้อยสรุปคือถึงขั้นหาไม่พบว่าเขาถูกวางยาพิษอะไรดูท่าแล้วพิษนี้รับมือได้ยากอยู่บ้างจะต้องรีบพาคนกลับไป ยิ่งช้าก็ไม่แน่ว่าจะยิ่งอันตรายฉู่เฟิ่งเองก็มองออกแล้ว สีหน้านายท่านเผือดซีดดุจกระดาษ หลับตาแน่นทั้งสองข้าง เหงื่อผุดพราวเต็มศีรษะ มองดูแล้วคล้ายอาการแย่มาก“ฮูหยิน ตอนท่านไปได้พบกับเหยลวี่เจิงหรือ?”“เปล่า” กลับได้พบคนอื่น“ข้าว่าเจ้าไร้มารยาทเกินไปแล้วกระมัง ข้าตะโกนตามหลังนานมากเพียงนี้ เจ้าถึงขั้นขี่ม้าออกมาเช่นนี้ ทิ้งข้าไว้ข้างหลัง?”สตรีชุดขาวไล่ตามหลังมา สายตายามมองกู้หว่านเยว่เปี่ยมความโมโหระคนเขินอายเพื่อไล่ตามมาอย่างว่องไว ผมเผ้ายุ่งเหยิงอยู่บ้าง“ท่านอ๋องถูกวางยาพิษ รีบส่งเขาให้ข้า”สตรีชุดขาวเร่งรัด ทำเสียจนกู้หว่านเยว่พูดไม่ออก “ข้ารู้ว่าเขาถูกวางยาพิษ แต่ถือสิทธิ์อะไรต้องให้เจ้า?”“ขอล่ะ ตกลงเจ้าใช่ภรรยาจิ่งสิงหรือไม่ เหตุใดคล้ายไม่ใส่ความเป็นตายของเขาเลยเล่า? ในเมื่อเขาถูกวางยาพิษ ย่อมต้องรีบจัดการ!”สตรีชุดขาวลำพองใจหลายส่วน“ข้าเป็นวิชายุทธ์ สามารถใช้กำลังภายในยับยั้งอาการบาดเจ็บของเขาไว้ได้ช
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 903
พูดอ้อมค้อมอย่างสุภาพ กู้หว่านเยว่ก็เป็นเจ้านายของเขาครึ่งหนึ่งไฉนเลยเขาจะทำตามคำพูดของซวนลู่ ไปเป็นปรปักษ์กับนายท่านได้?“อะไรนะ ท่านอ๋องดีต่อนางถึงเพียงนี้เชียวหรือ?”สายตาซวนลู่หนักอึ้ง ยังไม่ยอมตัดใจ “แต่ตอนนี้ท่านอ๋องตกอยู่ในอันตราย กำลังภายในของข้าสามารถยับยั้งพิษของเขาได้ชั่วคราว”“ท่านอ๋องเป็นชายของข้า เขาถูกพิษ ข้าย่อมต้องใส่ใจ แม่ทัพซวนยังดูแลตนเองให้ดีเถอะ”กู้หว่านเยว่ได้เห็นท่าทีของฉู่เฟิงแล้ว คร้านจะสนใจซวนลู่ พาองครักษ์จันทราจากไป“เจ้า!”สายตาซวนลู่หนักอึ้ง “คุณหนูสูงศักดิ์สกุลกู้ตัวดี ดูเบาเจ้าเกินไปแล้ว”นางยกเท้าไล่ตามไป อีกเดี๋ยวนางกลับอยากเห็น หากอาการของท่านอ๋องร้ายแรงยิ่งขึ้น กู้หว่านเยว่จะอธิบายเยี่ยงไรระหว่างทางกู้หว่านเยว่พาซูจิ่งสิงกลับจวนกู้นางใคร่ครวญตลอดทาง ซูจิ่งสิงไล่ตามเหยลวี่เจิงไป ตกลงเกิดเรื่องอะไรขึ้น เหตุใดซวนลู่จึงไปอยู่ที่นั่นแต่ทั้งหมดเป็นเพียงการหยั่งเดาของนาง ทั้งหมดยังต้องรอซูจิ่งสิงฟื้นขึ้นมา ถึงจะรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น“เข้าทางประตูข้าง อย่าทำให้คนอื่นตกใจ”โดยเฉพาะนางหยางและซูจิ้ง กังวลผู้เฒ่าทั้งสองจะรับไม่ไหว“ขอรับ”
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1476
กู้หวย่านเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง หลิ่วเพียวเพียวกำลังตั้งครรภ์ คนในตระกูลเจี่ยจะต้องไม่ปล่อยนางไปง่าย ๆ จะต้องพานางไปด้วยอย่างแน่นอนอีกอย่างในตอนที่นางสอบถามพวกโจร นางไม่เคยได้ยินเรื่องที่หัวหน้าตระกูลถูกฆ่าตายอยู่ในจวนเจี่ยจากปากของพวกเขาเลย“ท่านพี่ ข้าอยากสำรวจเมืองจางโจวในเวลากลางคืน”หลังจากที่ลงหลักปักฐานแล้ว กู้หว่านเยว่ก็หันไปปรึกษากับซูจิ่งสิงในเมื่อมีเบาะแสของหลิ่วเพียวเพียวแล้ว นางจึงตัดสินใจว่าจะไปดูด้วยของตัวเอง ถึงอย่างไรพี่หญิงก็กำลังตั้งครรภ์อยู่ ซึ่งเป็นช่วงที่อันตรายมากหากเกิดความผิดพลาดขึ้นมา คงไม่ใช่เรื่องตลก นางจะต้องมั่นใจที่อยู่ของอีกฝ่าย ถึงจะกล้าวางใจหากได้กลับไป ก็ไม่ถึงกับพูดไม่ออกต่อหน้าท่านลุงและท่านป้า“ข้าจะไปกับเจ้า” ซูจิ่งสิงเข้าใจความหมายของกู้หว่านเยว่ แต่เขาไม่วางใจให้กู้หว่านเยว่ไปเพียงลำพัง ไม่ว่าอย่างไรเขาจะตามนางไปด้วย“เจ้ายังต้องอยู่ในค่าย หากเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาจะได้รับมือได้ทันท่วงที”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า นางกลัวว่าท่านแม่ทัพจางโจวจะจู่โจมในเวลากลางคืนโดยไม่ทันตั้งตัว หากซูจิ่งสิงไม่อยู่ที่นี่ สถานการณ์อาจจะเลวร้ายกว่านี้ก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1475
“ไม่ได้” เฉิงฮูหยินกอดร่างอวบอ้วนของเฉิงซินไว้ในอ้อมกอด “นี่คือบุตรชายเพียงคนเดียวของเรานะ ท่านส่งเขาออกบวชเช่นนี้ ท่านจะฆ่าข้าด้วยใช่หรือไม่เจ้าคะ?”นางเช็ดน้ำตาด้วยความเสียใจ“หากหวนเอ๋อร์ยังมีชีวิติอยาละก็ ต่อให้ท่านเฆี่ยนเขาจนตาย ข้าก็จะไม่ขวางท่าน แต่นี่หวนเอ๋อร์ก็ตายไปแล้ว ข้ามีบุตรชายเพียงคนเดียว ท่านจะไม่เห็นแก่หน้าของข้าบ้างอย่างนั้นหรือ?”ครั้นเฉิงทั่วนึกถึงบุตรชายคนโตที่มีความเชี่ยวชาญด้านบทกวีและมีทักษะการต่อสู้ก็อดเศร้าใจขึ้นมาไม่ได้ ที่แท้เหนือกว่าเฉิงซินขึ้นไปก็ยังมีพี่ชายอีกหนึ่งคนที่มีความเฉลียวฉลาดยิ่งกว่านี่เองเพียงเพราะเป็นบุตรชายคนโต เฉิงฮูหยินจึงฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่เขา เข้มงวดด้านกฎระเบียบปรากฏว่ากลับเข้มงวดมากเกินไป จนทำให้บุตรชายผู้นี้ต้องตายในที่สุด“หลังจากนั้นเป็นต้นมา ท่านแม่ของข้าก็มักจะหวาดกลัวอยู่เสมอ”เฉิงเหลียนชำเลืองมองกู้หว่านเยว่แล้วกล่าวอย่างทอดถอนใจ“กลัวว่าข้าจะเจริญรอยตามพี่ใหญ่ จึงไม่กล้าอบรมสั่งสอนพี่รอง ตราบใดที่ไม่ใช่เรื่องฆ่าคนและวางเพลิง นางก็มักจะตามใจเขาอยู่เสมอ”กู้หว่านเยว่ประหลาดใจมาก ยังใช้เหตุผลนี้กันอยู่อีกหร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1474
“เพียงแต่เราต้องตกลงกันให้ชัดเจนก่อน ท่านตามข้าได้ แต่ท่านห้ามเข้าเมืองหลวงพร้อมกับข้า เมื่อเข้าเขตเมืองหลวง ข้าจะให้ท่านไปพักในโรงเตี๊ยมที่ปลอดภัย ถึงยามนั้นข้าจะเข้าไปเพียงลำพัง หากข้ากลับออกมาอย่างปลอดภัย ข้าค่อยพาท่านกลับเจดีย์หนิงกู่ เพื่อกราบขอโทษท่านอ๋องและพระชายา แต่หากข้าไม่กลับออกมา คนของข้าจะคุ้มกันท่านกลับบ้านอย่างปลอดภัย”มู่หรงฉางเล่อหลุดหัวเราะออกมา“เหอะ ๆ พูดไม่เป็นมงคลเอาเสียเลย หมายความว่าอย่างไรไม่กลับออกมา? ไม่ว่าอย่างไรท่านต้องกลับออกมาเจ้าค่ะ”อวิ๋นมู่มองนางด้วยสีหน้าจริงจัง ครั้งนี้เจ้าจะไม่ให้นางบิดพลิ้วง่าย ๆ อีก“ได้โปรดท่านหญิงจงรับปากข้า มิเช่นนั้นข้าจะเลี้ยวหัวกลับเดี๋ยวนี้ พาท่านกลับไปส่งเมืองซุ่ยโจว”มู่หรงฉางเล่อถอนหายใจ“ก็ได้ ๆ ข้ารับปากท่าน”ตอนนี้นางยอมรับปากส่งเดชไปก่อน แต่เมื่อถึงที่หมายแล้วจะทำอย่างไรนั้นก็ค่อยว่ากันกู้หว่านเยว่เดาออกว่าเรื่องของแม่นางตั่วไม่มีทางจบในเร็ว ๆ นี้อย่างแน่นอน เป็นอย่างที่คาดคิดไว้ในเช้าวันต่อมาก็เกิดเรื่องขึ้น หลังจากที่เฉิงฮูหยินตื่นนอน ก็ส่งตัวแม่นางตั่วออกไปและโน้มน้าวไม่ให้เฉิงซินบอกเขาเดิมทีเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1473
เสียงนี้เป็นเสียงของผู้หญิงอย่างชัดเจน อวิ๋นมู่รู้สึกถึงบางอย่างไม่ชอบมาพากล จึงรีบเปิดม่านและชะโงกหน้าออกไปดู“ท่าน...”คนของอวิ๋นมู่โง่เขลาไปชั่วขณะในตอนที่เขาโผล่หน้าออกมานั้น ก็เจอกับใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มหวานของคนผู้นั้นพอดีเจ้าของรอยยิ้มผู้นี้ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นมู่หรงฉางเล่อนั้นเอง“ท่านหญิง ท่านมาที่นี่ได้อย่างไร?”อวิ๋นมู่รีบมองไปรอบ ๆ หน้าผากเริ่มมีเม็ดเหงื่อผุดพราย คิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่กระทั่งเห็นว่าบนทางหลวงที่ค่อนข้างคับแคบแห่งนี้มีเพียงรถม้าที่กำลังเคลื่อนตัวไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ เพียงคันเดียวแต่มู่หรงฉางเล่อนั่งอยู่บนที่นั่งที่ประกอบด้วยไม้บริเวณด้านหน้าของรถม้า มือข้างหนึ่งจับเชือกบังเหียน แต่งกายเป็นคนขับรถม้าแล้วอวิ๋นมู่จะรู้ได้อย่างไร ว่าสตรีผู้นี้แต่งกายเป็นคนบังคับม้า และแอบขึ้นมาบนรถม้าของเขา ออกเดินทางไปเมืองซุ่ยโจวกับเขามาไกลถึงเพียงนี้!“คุณชายอวิ๋น ทำไมพอเจอข้าแล้วถึงนิ่งงันไปเช่นนั้นล่ะเจ้าคะ?”มู่หรงฉางเล่อเอียงคอคลี่ยิ้มนัยน์ตาของนางฉายแววเฉลียวฉลาดที่ชวนหลงใหลออกมา จากนั้นก็โยนเชือกบังเหียนไปให้กับคนบังคับม้าที่อยู่ข้างกาย จากนั้นก็
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1472
นางออกคำสั่งเป็นปกติ ซูจิ่งสิงที่อยู่ข้างกายทำได้แต่เพียงฟังอย่างเงียบ ๆ ไม่คิดจะออกความคิดเห็นแต่อย่างใดเฉิงเหลียนรู้ว่านางเชื่อถือได้ “ข้าน้อยจะไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ”ตอนจากไป นางย่างก้าวราวกับเหาะออกไปเลยทีเดียว“พระชายาช่างใจดียิ่งนัก” ชิงเหลียนอดทอดถอนใจไม่ได้แน่นอนว่าครั้นแม่นางเฉิงเหลียนได้รับความไม่ยุติธรรมจากตระกูลเฉิง นางจึงอยากพาอีกฝ่ายไปด้วย“นางสมควรได้รับ”กู้หว่านเยว่เห็นฝีมือและประสบการณ์ด้านการนำทัพของเฉิงเหลียนแล้ว นับว่าเป็นพรสวรรค์ที่หาได้ยากยิ่งเพียงแต่น่าเสียดายที่นางเป็นสตรี จึงได้รับข้อจำกัดทุกด้านแต่หากนางได้อยู่ที่นี่ ก็ไม่ต้องกังวลมากนักนางให้โอกาสเฉิงเหลียนได้แสดงความสามารถของตัวเองอย่างอิสระ“ท่านพี่ เรากลับกันเถอะ”หลังจากเสียเวลามาตลอดครึ่งเช้า ก็ถึงเวลาที่ต้องกลับไปกินมื้อเที่ยงแล้วกู้หว่านเยว่จูงมือของซูจิ่งสิงกลับมาถึงจวน กระทั่งเห็นสาวใช้วิ่งออกมาอย่างกระวนกระวายใจ“ท่านอ๋อง พระชายา แย่แล้ว ท่านหญิงฉางเล่อหายตัวไปแล้วเจ้าค่ะ”นี่คือสาวใช้ของมู่หรงฉางเล่อ ชื่อว่ากู๋อวี่กู๋อวี่ถือจดหมายฉบับหนึ่ง ด้วยท่าทางเหมือนจะร้องไห้“ข้าน้อยไป
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1471
กู้หว่านเยว่กุมขมับ ไม่มีใครปากหนักได้เหมือนเฉิงซิน หวังว่านางจะจำมันไว้เป็นบทเรียน “โธ่ ๆ ท่านพี่ช่างร้ายกาจยิ่งนัก!” แม่นางตั่วล้มลงไปกองบนพื้น พลางยกมือกุมอกด้วยท่าทางยั่วสวาท ความจริงแล้วนางมีรูปโฉมงดงามมาก แม้จะไม่ได้บอกว่านางงดงามยิ่งกว่าใครในปฐพี แต่ก็มั่นใจได้ว่าเป็นสตรีวัยกลางคนที่มีเสน่ห์น่าดึงดูดมากและเย้ายวนเก่งมากทีเดียว ไม่แปลกใจที่เฉิงซินจะชื่นชอบ“ฮูหยิน ก่อนหน้านั้นแม่นางผู้นี้มีชื่อเสียงเลื่องลือที่สุดในหอนางโลมซุ่ยโจวเจ้าค่ะ”ชิงเหลียนกระซิบนินทาเสียงเบาข้างหูของกู้หว่านเยว่ นางรู้ว่าพระชายาของตัวเองชอบฟังเรื่องเหล่านี้เป็นที่สุด“ต่อมาครั้นถึงวัยออกเรือน นางก็ได้แต่งงานกับคนขี่ม้าผู้หนึ่ง ทว่าแม้ว่านางจะมีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้ว แต่กลับยังออกไปรับแขกเฉกเช่นเดิม...”กู้หว่านเยว่มีคำว่า ‘ให้ตายเถอะ’ ผุดขึ้นมาในใจโดยไม่รู้ว่าควรโพล่งหรือไม่ควรโพล่งออกมา “แม่นางตั่ว เจ้าเป็นอะไรไป?”ครั้นเฉิงซินได้ยินเสียงของแม่นางตั่วก็รีบวิ่งออกมาทันที ท่าทางนั้นของเขาดูร้อนใจกว่าตอนที่แม่เขาเป็นลมเสียอีก“ท่านอ๋อง ข้าเจ็บเจ้าค่ะ....” แม่นางตั่วถูเข่าของตัวเอง“ไปกันเถอะ”
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1470
“พระชายา ท่านอ่อง เรื่องนี้...”ซูจิ่งสิงโบกมือเบาๆ “เรื่องนี้เป็นเรื่องในครอบครัว เจ้าจัดการเองเถอะ”ตอนเฉิงฮูหยินเพิ่งฟื้นขึ้น เอาแต่เป็นห่วงลูกชายที่ถูกแขวนไว้ด้านนอก ตอนนี้ถึงได้หันมาสนใจกู้หว่านเยว่กับซูจิ่งสิงที่ยืนอยู่ด้านข้างเมื่อรู้ว่ากู้หว่านเยว่ช่วยนางไว้ จึงรีบลุกขึ้นทำความเคารพอีกฝ่าย“ชีวิตอันต่ำต้อยของข้าน้อยจะให้พระชายามาเองได้อย่างไร รบกวนพระชายาเกินไปแล้ว”นอกจากรักลูกชายมากเกินไปแล้ว ด้านอื่นๆ ของเฉิงฮูหยินก็ยังถือว่าปกติดีกู้หว่านเยว่โบกมือ“เฉิงฮูหยินไม่ต้องเกรงใจกันขนาดนั้น รีบลุกเถอะ สุขภาพของท่านไม่ค่อยดี”“ถูกต้องท่านแม่ ท่านรีบลุกขึ้นมาเถอะ”เฉิงซินเข้าไปประคองเฉิงฮูหยินอย่างกระตือรือร้น สายตาเหลือบมองกู้หว่านเยว่ เขายังรู้สึกกลัวกู้หว่านเยว่อยู่บ้างช่วงเวลาที่ถูกมู่หรงฉางเล่อจับตัวไป เขาถูกทรมานมาไม่น้อยในมือกู้หว่านเยว่มียาพิษมากมาย มียาพิษหลายชนิดที่เขาได้ลิ้มลองด้วยตัวเอง“รีบสั่งให้แม่นางตั่วของเจ้าไปซะ” เฉิงฮูหยินด่าทออย่างไม่สบอารมณ์“เจ้าเองก็อายุไม่น้อยแล้ว ได้เวลากลับตัวกลับใจได้แล้ว”ที่ลูกชายออกไปทำตัวสำมะเลเทเมาอยู่ข้างนอก ต้อง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1469
“รีบให้คนไปปล่อยซินเอ๋อร์ลงมาเดี๋ยวนี้!”เมื่อเฉิงฮูหยินลุกขึ้น หัวใจพลันปวดแปลบ นางจึงต้องเชื่อฟังและนอนลงแต่โดยดีทว่าก็ยังชะเง้อคอ อยากจะมองดูลูกรักที่อยู่ตรงลานบ้าน“เหลียนเอ๋อร์อยู่ข้างนอกหรือ? เหลียนเอ๋อร์ รีบปล่อยตัวพี่ใหญ่เจ้าเร็วสิ!”“ฮูหยิน!”เฉิงทั่วไม่เห็นด้วยกับวิธีการของนาง“เจ้าลูกอกตัญญูทำเรื่องน่าอับอายขายหน้าขนาดนี้ หากไม่ลงโทษให้ดี ต่อไปเขาจะใจกล้ามากยิ่งกว่านี้”เขาอยากถือโอกาสนี้ ลงโทษเฉิงซินให้เข็ดหลาบ“เพราะหญิงสำส่อนนั่นให้ท่า เกี่ยวอะไรกับลูกด้วย?” แต่เห็นได้ชัดว่าเฉิงฮูหยินลำเอียงคนลำเอียงมักพบได้ทั่วไป แต่ผู้ที่ลำเอียงขนาดนี้พบได้ไม่บ่อยนักกู้หว่านเยว่จับมือซูจิ่งสิงยืนสอดรู้อยู่ด้านข้างอย่างมีความสุขแม้แต่เฉิงทั่วเองก็ทนฟังต่อไปไม่ได้ สั่งสอนเฉิงฮูหยินด้วยใบหน้าแดงเถือก“ฮูหยิน หากไม่ใช่เพราะลูกชายของเราทำตัวเละเทะเอง ออกไปลักลอบได้เสียกับแม่นางตั่วอะไรนั่น หนำซ้ำยังพานางกลับมาที่บ้าน เจ้าจะหมดสติได้อย่างไร?”เฉิงทั่วโกรธที่ลูกชายไม่เอาไหนเจ้าลูกชายทำตัวเละเทะก็ไม่ใช่วันสองวันแล้ว ก่อนหน้านี้เขาไม่มีโอกาสจัดการลูกชายสักที วันนี้จะต้องสั่งสอ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1468
ข้าเป็นคนไร้ชื่อเสียงย่อมไม่กลัว แต่ต่อไปจวนแม่ทัพของพวกเจ้ายังจะมีหน้าอยู่ในซุ่ยโจวอีกหรือ”ระหว่างที่พูด แม่นางตั่วเดินไปใต้ต้นไม้อีกครั้ง แล้วกอดเฉิงซินที่ถูกมัดแขวนไว้“คุณชายน้อย ท่านหลอกบ่าวให้หลงเชื่อสนิทใจ ท่านบอกว่าจะพาบ่าวไปอยู่อย่างสุขสบาย บ่าวจึงได้ทิ้งผัวที่บ้านตามท่านมา แต่สุดท้าย ทุกคนในบ้านท่านกลับรังแกบ่าว ฮือฮือฮือ...”อย่าเห็นว่าแม่นางตั่วแต่งงานแล้ว กลับหน้าตาเย้ายวน ทั่วทั้งตัวมีจริตจะก้านแผ่ซ่านออกมาสวมกระโปรงเกาะอกรัดเอวตัวยาว ภายนอกมีเสื้อคลุมสีชมพูสวมทับ หน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลง ทำให้เฉิงซินมองดูจนไม่อาจละสายตา“เฉิงเหลียน เจ้า เจ้าตะโกนโหวกเหวกใส่คนของข้า หากจะวางอำนาจก็กลับไปที่ค่ายทหารของเจ้า อย่ามาวางอำนาจให้ข้าดู”เฉินซินเห็นแม่นางตั่วถูกรังแกไม่ได้ จึงรีบตะโกนใส่เฉิงเหลียน“เจ้านี่มันกู่ไม่กลับแล้วจริงๆ ท่านแม่หมดสติเพราะโกรธเจ้าเรื่องหญิงคนนี้ แต่เจ้ากลับปกป้องนางหรือ”ทำไมถึงได้มีคนที่โง่ขนาดนี้?เฉิงเหลียนกำหมัดแน่นช่างเป็นลูกชายที่แน่จริง ทำให้พ่อแม่ลำเอียงรักแต่เขา“ก็เพราะท่านแม่โกรธข้าจนหมดสตินะสิ หากข้าไล่ให้นางไป ท่านแม่ไม่หมดสติเส
