LOGINShare
บทที่ 793
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 794
“พรุ่งนี้ เราจะออกเดินทางช้าหน่อย”ใบหน้าของซูจิ่งสิงเต็มไปด้วยความสงสาร พลางลูบหน้าผากของนางอย่างแผ่วเบาภรรยาของเขามักจะเป็นห่วงเรื่องของคนอื่นอยู่เสมอ เมื่อไหร่จะเป็นห่วงสุขภาพของตัวเองบ้างล่ะ?“กลับถึงจวนแล้ว เจ้าก็นอนให้เต็มอิ่ม หากมีเรื่องอะไร ก็ปล่อยให้คนเป็นสามีจัดการ”หลังจากคลอดจ้านจ้าน นี่เป็นครั้งแรกที่นางอยู่นอกจวนทั้งคืน พอพูดถึงเรื่องกลับจวน ก็อดคิดถึงลูกชายขึ้นมาไม่ได้“ไม่รู้ว่าคืนนี้ลูกชายไม่ได้เจอเรา จะร้องไห้งอแงไหมนะ”ซูจิ่งสิงตวัดปลายจมูกของนาง “พรุ่งนี้กลับไปก็รู้แล้ว ร้องก็ร้องไปสิ ร้องไห้ครั้งเดียวไม่เป็นไรหรอก”“ท่านนี่เป็นพ่อแท้ ๆ ตัวจริง”กู้หว่านเยว่หัวเราะคิกคัก อดซุกตัวเข้าไปในอ้อมกอดของชายหนุ่มไม่ได้เมื่อสัมผัสถึงกลิ่นหอมอันเย็นเยียบจากกายเขา ความง่วงก็เข้าครอบงำ หลังจากนั้นไม่นานก็ผล็อยหลับสบายไปซูจิ่งสิงโอบกอดนางไว้ด้วยสองมือ ก่อนจูบหน้าผากอันเกลี้ยงเกลาของนางอย่างอ่อนโยนทั้งสองหลับไปพร้อมกันเดิมทีคิดว่าเรื่องราวทุกอย่างสิ้นสุดความวุ่นวายลงแล้ว คืนนี้จะสามารถนอนหลับได้อย่างสงบสุขแต่ปรากฏว่าราว ๆ ยามสี่ จู่ ๆ ก็มีเสียงกรีดร้องดังมาจากข
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 795
เดิมทีก็เศร้าเสียใจจนไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว เขาคิดไม่ตกจึงถือคบไฟมาที่ยุ้งฉาง“ชีวิตเอ้อร์โก่วคือชีวิต แล้วชีวิตลูกชายทั้งสองของข้าไม่ใช่ชีวิตหรือ?”อารมณ์ของลุงเนี่ยค่อนข้างคุกรุ่น ทำให้ทุกคนรู้สึกเกรงกลัวไปชั่วขณะหนึ่งกู้หว่านเยว่รีบเอ่ยขึ้น “หากท่านเผายุ้งฉางจริง ๆ ท่านจะไม่สามารถทวงคืนความยุติธรรมให้กับเสือใหญ่และเสือน้อยได้อีก”ลุงเนี่ยชะงักงันไปในทันทีประโยคนี้ของกู้หว่านเยว่ พูดกระทบส่วนลึกในจิตใจของเขาที่เขาก่อเหตุนี้ขึ้นมา ต้องการเผายุ้งฉางเพื่อระบายความโกรธจริงหรือ?ไม่ใช่ เขาแค่ต้องการทวงคืนความยุติธรรมให้กับลูกชายเท่านั้น“ท่านอ๋อง ชายาท่านอ๋อง”ลุงเนี่ยน้ำตาอาบแก้ม“เสือใหญ่และเสือน้อย เมียของข้าแลกมาด้วยชีวิตเพื่อคลอดพวกเขา เมียของข้าต้องตายระหว่างคลอดหลายปีที่ผ่านมา ข้ากลัวการแต่งงานใหม่กับคนอื่น แล้วคนผู้นั้นจะทำไม่ดีกับลูกทั้งสองในอนาคตข้าเป็นทั้งพ่อและแม่ เลี้ยงดูพวกเขาจนเติบใหญ่ เพื่อวันหนึ่งในอนาคต เมื่อข้าลงไปพบเมียของข้าในยมโลก จะได้บอกนางว่า: เจ้าเห็นไหมว่าข้าดูแลลูกสองคนดีแค่ไหน?”ลุงเนี่ยสะอึกสะอื้นขึ้นมาโดยพลัน ร้องไห้โฮอย่างเจ็บปวด “ลูกชาย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 796
“วีรบุรุษให้กำเนิดคนขี้ขลาดไร้ความสามารถ เมื่อทำผิดก็ต้องถูกลงโทษ”กู้หว่านเยว่ไม่พอใจอยู่ครู่หนึ่ง จะถูกหรือผิด ค่อยไปว่ากันในศาล“ไปพักผ่อนเถอะ เรื่องนี้ให้เป็นหน้าที่ของข้า”เมื่อเห็นเอ้อร์โก่วเอะอะโวยวาย ซูจิ่งสิงก็ขมวดคิ้วบาง ๆ ไม่อยากให้คนแบบนี้มาแปดเปื้อนสายตาของภรรยา“ยังเหลืออีกหนึ่งถึงสองชั่วยามก่อนรุ่งสาง”“ก็ดีเหมือนกัน”พรุ่งนี้กู้หว่านเยว่ยังมีงานอื่นต้องทำอีก จึงไม่ฝืนอยู่ที่นี่ต่อ รีบกลับไปพักผ่อนลุงเนี่ยคุกเข่าลงกับพื้นด้วยความตื่นเต้น “ขอบคุณท่านอ๋อง ขอบคุณชายาท่านอ๋อง ที่ทวงคืนความยุติธรรมให้กับลูกชายทั้งสองของข้า”ซูจิ่งสิงเอ่ยเสียงขรึม “วันนี้เจ้าต้องการจุดไฟเผายุ้งฉาง ก็ต้องถูกลงโทษตามกฎหมายด้วย เจ้าจะยอมรับหรือไม่?”ลุงเนี่ยคุกเข่าไม่ยอมลุก “เรื่องนี้ข้าน้อยทำผิดไปแล้ว ข้าน้อยยินดีรับโทษทุกอย่าง ขอเพียงลูกชายทั้งสองไม่ตายเปล่า”“อืม”ซูจิ่งสิงโบกมือให้คนมาช่วยจับเขาและเอ้อร์โก่วขึ้นมา กุมตัวไปส่งทางการในวันพรุ่งนี้“หัวหน้าหมู่บ้าน พรุ่งนี้เจ้าพาต้าหนิวไปส่งทางการพร้อมกันเลย”หัวหน้าหมู่บ้านสั่นสะท้านจากสายตาเย็นยะเยือกของซูจิ่งสิง “ขอรับ”เขากลัวว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 797
หนานหยางอ๋องยังคงสงบนิ่งเมื่ออยู่บนรถม้า แต่เมื่อมาถึงเมืองอวี้ ก็ต้องการจะบุกเข้าไปในสกุลเผยเพื่อฆ่าล้างโคตรพวกเขาในทันทีซูจื่อชิงแนะนำเขาว่า “อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น ให้นำภาพม้วนเหล่านั้นออกมาก่อน หากต้องการลงมือ ก็ต้องกวาดล้างสกุลเผยทั้งหมด”หนานหยางอ๋องจึงสงบสติอารมณ์ลงได้ มองซูจื่อชิงด้วยสายตาที่แตกต่างออกไป “เมื่อก่อนเจ้ายังมีความเป็นเด็กนัก ไม่เป็นผู้ใหญ่ แต่ตอนนี้เจ้าโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว”ซูจื่อชิงหลุบตาลงกล่าวว่า “ความไม่เป็นผู้ใหญ่ของคนรุ่นหลังนั่นแหละที่ทำร้ายชิงหว่าน ต่อไปนี้จะไม่เป็นเช่นนั้นอีกแล้ว”หนานหยางอ๋องนิ่งเงียบไปนาน ก่อนจะพยักหน้าเขาคุมตัวเผยเสวียนเข้าไปในคุกใต้ดินของจวนฟู่ก่อน จากนั้นซูจื่อชิงก็นำภาพม้วนออกมาตามที่อยู่ที่เผยเสวียนบอกไว้ แล้วมอบให้กับเมี่ยชิงหว่านเพื่อนำไปเผาด้วยตัวเองตอนที่เผาภาพม้วน มือของเมี่ยชิงหว่านสั่นเทิ้มอยู่ตลอดเวลาเมื่อเห็นเปลวไฟกลืนกินภาพม้วน หัวใจของเมี่ยชิงหว่านก็ผ่อนคลายลง และรู้สึกสงบสุขได้ในที่สุดช่วงบ่าย ซูจื่อชิงกลับไปรายงานซูจิ่งสิง “เผยเสวียนตายแล้ว”ซูจิ่งสิงพยักหน้า แต่เมื่อเห็นซูจื่อชิงยังไม่ไปไหนก็เลิกคิ้วขึ้น“ม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 798
ทั้งสามคนหัวเราะครื้นเครงเป็นเสียงเดียวกันในทันทีกู้หว่านเยว่หาเวลาบอกนางหยางเรื่องที่ซูจื่อชิงและเมี่ยชิงหว่านคืนดีกันแล้ว และย่อมไม่ได้พูดถึงเรื่องสกปรกที่เผยเสวียนทำในระหว่างนั้นก่อนหน้านี้ไม่นานซูจื่อชิงเกือบจะเอาชีวิตไม่รอดเพราะช่วยชีวิตเมี่ยชิงหว่านมาแล้ว นางกังวลว่านางหยางจะไม่ชอบใจแต่ใครจะรู้หลังจากนางหยางฟังจบแล้วก็ถอนหายใจโล่งอก “เด็กสองคนนี้ควรจะได้เป็นคู่กันอยู่แล้ว หวังว่าคราวนี้พวกเขาจะได้เรียนรู้บทเรียน ต่อไปจะได้ทะนุถนอมซึ่งกันและกันให้ดี ๆ อย่าทะเลาะกันอีกเลย”กู้หว่านเยว่อมยิ้ม นางหยางเป็นแม่สามีที่มีความเข้าใจอย่างถ่องแท้ตามที่คิดไว้หลังจากออกจากเรือนของนางหยาง นางก็ไปพบเฉินจื่อวั่งอีกครั้งเฉินจื่อวั่งเพิ่งกลับมาจากสำนักศึกษาถงซัน รู้สึกมึนงงไปหมด“ชายาท่านอ๋อง เป็นครั้งแรกที่ข้าน้อยรู้ว่า สำนักศึกษาสามารถใหญ่โตได้ถึงเพียงนี้ เจิดจรัสได้ถึงเพียงนี้ ยังมีสิ่งที่เรียกว่ากระดานดำและชอล์ก มันคือของสิ่งใดกัน ข้าน้อยไม่เคยเห็นมาก่อน”“ตอนนี้บอกข้าหน่อยว่า เจ้ายินดีที่จะเป็นผู้อำนวยการสำนักศึกษาถงซันหรือไม่?”“ยินดี ยินดี!”ก่อนหน้านี้เฉินจื่อวั่งยังลังเลอยู่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 799
“ก็ดีเหมือนกัน”เฉินจื่อวั่งลูบศีรษะพลางคิดในใจว่า ถ้าอาจารย์ของเขามาที่นี่ได้ก็คงจะดีกว่านี้เพียงแต่ว่า นี่แค่ลองคิดดูเท่านั้นอาจารย์ของเขาคือราชครู ถึงแม้ตอนนี้จะเกษียณกลับบ้านเกิดไปแล้ว แต่นั่นก็คือราชครู ไม่มีทางมาที่เจดีย์หนิงกู่ ไม่มีทาง“เช่นนั้นข้าน้อยขอตัวก่อน เรื่องความคืบหน้าของสำนักศึกษา ข้าน้อยจะคอยจับตาดูอยู่ตลอดเวลา”“อืม”กู้หว่านเยว่หยิบตำราแพทย์ที่เหลืออยู่เล่มเดียวออกมาจากมิติ มอบหมายงานให้ผู้ใต้บังคับบัญชาไปจัดการ วันเวลาว่าง ๆ แสนสบายนั้นไม่เลวจริง ๆไม่ได้ร่ำเรียนวิชาแพทย์มาเป็นเวลานานแล้ว แต่ก็สามารถใช้เวลาศึกษาค้นคว้าจากตำราแพทย์ได้พอกู้หว่านเยว่ได้เปิดอ่านเวลาก็หมดไปทั้งช่วงบ่าย หลังจากยืดเส้นยืดสายจนพอใจแล้ว ก็เห็นเมี่ยชิงหว่านและซูจื่อชิงเข้ามาส่งอาหารให้นาง“เอามาจากจินโหลว จิ่นเอ๋อร์บอกว่าท่านชอบกิน พวกข้าก็เลยเอามาให้ท่านส่วนหนึ่ง”กู้หว่านเยว่เปิดกล่องออก เห็นกุ้งแช่เหล้าจานหนึ่ง จึงดีใจเป็นที่สุดทันที“ขอบคุณนะ ข้าชอบกินจานนี้จริง ๆ”เมี่ยชิงหว่านยิ้มอย่างเก้อเขิน “เรื่องระหว่างข้ากับจื่อชิงก่อนหน้านี้ ทำให้พี่หว่านเยว่ต้องเป็นกังวล”“ไม่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 800
“บ่าว จะเอาความบริสุทธิ์ของตัวเองมาล้อเล่นได้ยังไงเจ้าคะ?”ชิวจู๋จะล้มมิล้มแหล่ ไม่กล้าสบสายตากับกู้หว่านเยว่เมี่ยชิงหว่านกลับมองอะไรไม่ออกมากนัก ในชั่วขณะนั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไป“จื่อชิง เจ้าจะว่ายังไง?”กู้หว่านเยว่ทำได้เพียงมองไปทางซูจื่อชิง แต่ปรากฏว่าซูจื่อชิงส่ายหัวอย่างหนักแน่น“คืนวันนั้น ข้าไม่ได้แตะต้องชิวจู๋เลย”“คุณชายรอง ท่าน...”สายตาของชิวจู๋สับสนเล็กน้อย ทำไมซูจื่อชิงถึงพูดเช่นนี้?คืนวันนั้นชัดเจนว่านางปีนขึ้นไปในขณะที่เขากำลังสลบไสลอยู่ ว่ากันตามเหตุผลแล้วเขาไม่ควรรู้เรื่องถึงจะถูก“คืนวันนั้นข้าเมาเหล้า อารมณ์ไม่ค่อยดี แต่มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นหรือไม่ ข้ารู้อยู่แก่ใจดี”ซูจื่อชิงขมวดคิ้วเล็กน้อย“ตอนนั้นเพิ่งตื่นพอดี สมองของข้าตื้อเหลือเกิน ยังไม่อาจตอบสนองอะไรได้ทัน”“บนหัวเตียงมีคราบเลือดของข้า ตอนนั้นคุณชายรองก็เห็น”ชิวจู๋ไม่อยากยอมรับ จนทำให้ซูจื่อชิงต้องส่ายหัว “ถ้าไม่ใช่เพราะคราบเลือด ข้าคงไม่สามารถยืนยันได้ เจ้าบอกมาซิว่าบาดแผลที่มือของเจ้าคืออะไร?”“ข้า...” ชิวจู๋รีบซ่อนนิ้วมือเอาไว้ ไม่นึกเลยว่าซูจื่อชิงจะสังเกตได้อย่างรอบคอบเช่นนี้“ชิวจู๋
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 801
“ไม่จำเป็น”ซูจื่อชิงมองไปที่ร่างบางอ่อนแอของนาง ก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี เลื่อนสายตา “ชิวจู๋ ต่อให้วันนี้เจ้าไม่ได้ตั้งใจไปพูดคำเหล่านั้นต่อหน้าพี่สะใภ้ใหญ่ เจ้าก็ไม่สามารถอยู่ข้างกายข้าได้อีกแล้ว”“คุณชายรอง...”ชิวจู๋โงนเงน ประกายน้ำตาเอ่อคลอเต็มดวงตาก่อนหน้านี้ซูจื่อชิงเห็นใจนางอยู่บ้าง แต่กลับเป็นเพียงความเห็นใจที่มีต่อสาวใช้คนหนึ่งเท่านั้น แต่ไหนแต่ไรมาไม่มีความรักระหว่างชายหญิงเมื่อครู่ถูกนางทำร้าย บัดนี้แม้แต่ความเห็นใจก็ไม่เหลือเลยสักเศษเสี้ยว“ข้างกายข้าไม่มีที่ให้สาวใช้มีใจเป็นอื่น”หากวันใดถูกวางอุบายจริง ก็ไม่มีวันรู้“พี่สะใภ้ใหญ่ ในเมื่อนางพูดว่าบ้านของนางจัดเตรียมงานแต่งไว้ให้นางแล้ว เช่นนั้นก็รบกวนพี่สะใภ้ใหญ่มอบหนังสือปลดปล่อยทาสให้นาง ปล่อยให้นางออกไปเถอะ”ภายใต้สถานการณ์ทั่วไป หนังสือปลดปล่อยทาสมอบให้เพียงสาวใช้ทำความผิด นั่นหมายถึงการไล่ออกจากจวน“ไปทำตามความนัยของเขา”กู้หว่านเยว่พยักหน้า ชิวจู๋เป็นคนของเรือนซูจื่อชิง นางเองก็คร้านจะดูแล“คุณชายรอง ท่านจะไล่บ่าวไป เหตุใดท่านใจร้ายถึงเพียงนี้? ดีชั่วอย่างไรบ่าวก็ดูแลท่านมานานแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นบ่าวยังจริ
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1572
“ข้าตั้งใจมาเรียกร้องความยุติธรรมให้บุตรชายของข้า เรื่องนี้ต้องมีบางอย่างไม่ถูกต้อง บัดนี้อวัยวะสืบพันธุ์ของบุตรชายข้าได้รับความเสียหาย ข้ามีบุตรชายเพียงคนเดียว ต่อไปตระกูลของข้าจะไม่มีทายาทสืบสกุลอีกแล้ว”กู้หว่านเยว่เลิกคิ้วสูง“แม่ทัพผู้เฒ่า เท่าที่ข้ารู้มา ค่ายทหารมีคำสั่งห้ามเหล่าทหารออกมาเที่ยวเตร่หอนางโลมโดยเด็ดขาด”“ใช่ มีคำสั่งนี้จริง ๆ”แม่ทัพผู้เฒ่าไอกระแอมหนึ่งเสียง จากนั้นก็ชี้ไปทางเหลียงถงอวี้ผู้นั้น“เพียงแต่เรื่องของบุตรชายข้าไม่นับว่าเป็นการซื้อตัวนางโลมสนองความใคร่ เพราะเขาและสตรีผู้นี้ชอบพอกัน ทั้งยังใช้ตั๋วเงินไถ่ตัวนางออกไปแล้วด้วย”ทันทีที่แม่ทัพผู้เฒ่าพูดจบ สตรีที่ค่อนข้างมีอายุที่อยู่ถัดไปผู้หนึ่งก็รีบคุกเข่าลง“แม่ทัพพูดถูกเจ้าค่ะ ข้าไม่กล้าโกหกหรอก นอกจากจะหลับนอนด้วยกันแล้ว แม่ทัพน้อยฟู่ก็ยังนำเงินมาไถ่ตัวเหลียงถงอวี้ออกไปอีกด้วยเจ้าค่ะ”สตรีผู้นี้น่าจะเป็นแม่เล้าของหอเทียนเซียงกู้หว่านเยว่มองไปทางซูจิ่งสิงแวบหนึ่งซูจิ่งสิงพยักหน้าให้นาง“เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นจริง ๆ สัญญาการขายตัวก็อยู่กับข้า”เขาหยิบสัญญาการขายตัวยื่นให้กับกู้หว่านเยว่กู้หว่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1571
ฉู่เฟิงรีบคว้าตัวของชิงเหลียนและเอ่ยขึ้นว่า“หอเทียนเซียงเกิดเรื่องใหญ่แล้ว ข้าและพระชายากำลังจะไปดูสถานการณ์เดี๋ยวนี้”“หอเทียนเซียง?”แววตาของฉู่เฟิงทอประกายวาบหนึ่ง“พระชายา ท่านช้าก่อน ข้าขอสั่งงานผู้ใต้บังคับบัญชาสักหน่อย แล้วข้าจะไปกับท่านด้วย”“ก็ได้”กู้หว่านเยว่พยักหน้าฉู่เฟิงรีบเดินออกไป อย่างแรกคือถ่ายทอดแผนการที่กู้หว่านเยว่จะจัดการกับเฟิ่งหมิงกวง จากนั้นก็จูงม้าตัวหนึ่งออกไปพร้อมกับพวกนาง“พอดีว่าเราไม่รู้ว่าหอเทียนเซียงอยู่ที่ไหน เจ้านำทางข้าได้เลย”กู้หว่านเยว่คลี่ยิ้มฉู่เฟิงชำเลืองมองไปทางชิงเหลียน“จริง ๆ แล้วข้าน้อยก็เคยไปเพียงหนเดียว ไม่ค่อยคุ้นชินกับหอเทียนเซียงแห่งนั้นสักเท่าไหร่นัก”“เอาล่ะ พระชายาให้เจ้านำทางก็นำทางไปสิ จะพูดไร้สาระทำไมให้มากความ?” ชิงเหลียนมองฉู่เฟิงด้วยความประหลาดใจ“ขอรับ”ฉู่เฟิงขยี้ปลายจมูกพลางทอดถอนใจ ดั่งคำกล่าวที่ว่า อยากฝากใจไว้กับสตรี แต่สตรีกลับเพิกเฉยทั้งสามคนเดินทางออกจากค่ายทหาร โดยการนำพาของฉู่เฟิง ไม่นานก็มาถึงนอกประตูของหอเทียนเซียง เวลานี้ด้านนอกหอเทียนเซียงมีการเฝ้ารักษาการณ์อย่างแน่นหนาและยังมีชาวบ้านอีกจำน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1570
กู้หว่านเยว่เลิกคิ้วยิ้ม “ข้าน้อยพระชายาเจิ้นเป่ย ขอองค์หญิงหนานเจียงโปรดไปกับข้าเถอะ”เฟิ่งหมิงกวงเพ่งมอง“ที่แท้เจ้าคือกู้หว่านเยว่”นางมาต้าฉีหลายเดือนแล้ว ย่อมเคยได้ยินชื่อของกู้หว่านเยว่ สายตาที่มองอีกฝ่ายจึงเปลี่ยนไปเล็กน้อยนางตำหนิ “รีบปล่อยข้านะ ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ถูกกับฮ่องเต้ต้าฉี แต่ข้าเป็นองค์หญิงหนานเจียง เจ้ากล้าจับข้า เสด็จแม่ข้าไม่ปล่อยเจ้าไปแน่ ถึงตอนนั้นทั่วทั้งหนานเจียงจะเป็นศัตรูกับต้าฉีของพวกเจ้า”กู้หว่านเยว่ยิ้ม แล้วมัดเฟิ่งหมิงกวงอย่างใจเย็นพลางนำพลุสัญญาณออกมา แล้วจุด“มิได้ มิได้ ข้ามิได้คิดจะจับตัวองค์หญิงกลับไป แต่ทำเพื่อปกป้ององค์หญิงต่างหาก”“ปกป้องข้าหรือ?” เฟิ่งหมิงกวงโมโห “เจ้าพูดจาเหลวไหลอะไรของเจ้า?”“แม้ฮ่องเต้จะถูกจับตัวไปแล้ว แต่ใต้อาณัติเขายังมีองครักษ์อีกมาก ไม่แน่อาจโยนความผิดที่แพ้ศึกครั้งนี้มาที่องค์หญิงดังนั้น เพื่อความปลอดภัยขององค์หญิง ข้าจึงต้องพาท่านกลับไปเพื่อคอยปกป้องรอให้ทางหนานเจียงส่งคนมารับตัวท่านเมื่อใด ข้าถึงจะวางใจ”กู้หว่านเยว่กระพริบตา แล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์“เจ้า!”เฟิ่งหมิงกวงโกรธจนกระทืบเท้าแต่นางดันไม่มีแรง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1569
“ก็ได้ ถ้าเช่นนั้นไปกันเถอะ”เฟิ่งหมิงกวงฝืนใจเห็นด้วยคนกลุ่มหนึ่งพากันเข้าไปในตำบลเล็ก จากนั้นหาบ้านชาวนาหลังหนึ่ง ให้คนต้มน้ำให้เฟิ่งหมิงกวง“องค์หญิง พวกเรามีเวลาแค่หนึ่งชั่วยาม ท่านต้องรีบหน่อย”ผู้ใต้บัญชาเอ่ยเตือนเสียงค่อย“รู้แล้ว น่ารำคาญเหลือเกิน”เฟิ่งหมิงกวงโยนขวดให้หนึ่งใบ“ปล่อยแมงมุมพันขาออกมา”แมงมุมพันขาสามารถอำพรางตัว เมื่อใดที่มีกลิ่นอายของศัตรูเข้าใกล้ มันจะส่งสัญญาณ“ขอรับ”ผู้ใต้บัญชารีบรับไป ถือขวดใบนั้นออกจากห้อง แล้วปล่อยแมงมุมพันขาออกมา“ของดีของยัยเฟิ่งหมิงกวง มีไม่น้อยเชียว” ในมิติสีเสียงหยอกล้อเสียงหนึ่งดังขึ้นหากเฟิ่งหมิงกวงได้ยินเสียงนี้ คงตกใจจนตายแน่นอนขณะนี้ผู้เป็นนายของเสียงนี้ อยู่ภายในห้อง“นายหญิง แมงมุมพันขาถือเป็นของดี เลี้ยงให้รอดได้ยากมาก อีกเดี๋ยวท่านจับมาสักหน่อย แล้วเอาไปไว้ในมิติ ถือเป็นของสะสมได้”ระบบเอ่ยเตือนอย่างหวังดีกู้หว่านเยว่พยักหน้า “ไม่รีบร้อน รอให้ข้าจับเฟิ่งหมิงกวงได้ก่อนค่อยว่ากัน”ที่แท้กู้หว่านเยว่หาเบาะแสของเฟิ่งหมิงกวงได้นานแล้ว และคอยติดตามอยู่ด้านหลังตลอดที่ไม่ได้ปรากฏตัวตั้งแต่แรก เพราะกังวลว่าข้าง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1568
เขาหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออกแต่ไม่กล้าส่งคนไปหอเทียนเซียงเป็นครั้งที่สองแล้ว“เรื่องนี้ไม่เร่งรีบ ตอนนี้ข้ามีอีกเรื่องหนึ่งที่สำคัญกว่านั้นต้องหารือกับท่าน”กู้หว่านเยว่เอ่ยเสียงเข้ม นึกถึงจุดประสงค์ที่นางมาแม่ทัพโจวกับแม่ทัพน้อยโจวอยู่ในมือพวกนางแล้ว ไม่ว่าพวกเขาจะยอมสวามิภักดิ์หรือไม่ ล้วนไม่เป็นอันตรายตอนนี้มีอีกคนหนึ่งที่สำคัญยิ่งกว่า“เจ้าว่ามา”สีหน้าซูจิ่งสิงจริงจังขึ้นทันทีกู้หว่านเยว่กล่าว “เรื่องเกี่ยวกับองค์หญิงหนานเจียง”นางบอกเล่าคำพูดของเสี่ยวเหอ ให้ซูจิ่งสิงฟังทั้งหมด“อย่าให้องค์หญิงหนานเจียงกลับไปถึงหนานเจียงเด็ดขาด ต้องคุมตัวนางไว้ในมือ”“เข้าใจแล้ว”ซูจิ่งสิงพยักหน้า เข้าใจความกังวลของกู้หว่านเยว่ดีกองทัพหนานเจียงแทบจะแพ้ราบคาบให้กองทัพเจดีย์หนิงกู่ของพวกเขา ไม่มีใครรู้ว่าหลังจากองค์หญิงหนานเจียงกลับไปถึง จะบอกอะไรกับฮองเฮาหนานเจียงเขาโบกมือ เรียกคนที่อยู่ด้านนอกเข้ามา“ฉู่เฟิง ตอนนี้เจ้ารีบพากำลังคนออกไปหนึ่งหน่วย มุ่งหน้าไปจับตัวองค์หญิงหนานเจียง”กู้หว่านเยว่ลุกขึ้น “ข้าไปพร้อมกับเจ้าดีกว่า แค่เจ้าคนเดียวหาไม่พบหรอกว่านางอยู่ที่ใด”หนอนกู่ต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1567
“อ่อ ใช่แล้ว ท่านอ๋องไม่รู้จักเหลียงถงอวี้อะไรนั่นหรอก ยิ่งไม่รู้จักหอเทียนเซียง”ซูจิ่งสิง: ขอบคุณเจ้ามาก มีผู้ใต้บัญชาอย่างเจ้าเป็นบุญของข้ายิ่งนัก อย่าอธิบายเลย ยิ่งพูดก็ยิ่งผิด“ออกไป”ซูจิ่งสิงพูดออกมาหนึ่งคำอย่างเหลืออดฉู่เฟิงรีบคำนับเสียงดัง รีบลุกขึ้นแล้วลากชิงเหลียนหายออกไปทันที“น้องหญิง เจ้าฟังข้าอธิบายก่อน เรื่องนี้ไม่ใช่อย่างที่เขาพูด”ซูจิ่งสิงเดินมาตรงหน้ากู้หว่านเยว่แล้วขอร้อง“ข้าส่งเขาไปสืบเรื่องหอเทียนเซียง ไปสืบเรื่องของเหลียงถงอวี้นั่นจริงแต่นั่นไม่ใช่เพราะข้าสนใจหอเทียนเซียง แต่เพราะข้าได้ข่าวมาว่าโจวเสี้ยนกับเหลียงถงอวี้นั่นเคยมีอดีตร่วมกันช่วงหนึ่ง”ซูจิ่งสิงอธิบายไปด้วย พลางก่นด่าในใจไปด้วยทำไมเขาถึงได้มีผู้ใต้บัญชาที่วุฒิภาวะทางอารมณ์ต่ำเช่นนี้ ทั้งที่เป็นเรื่องง่ายดายมาก แค่อธิบายให้กู้หว่านเยว่ฟังดีๆ ก็สิ้นเรื่องแล้วไม่ใช่หรือ?ปากของเขา เอาแต่พูดปาวๆ ไม่หยุด แต่ต่อหน้ากู้หว่านเยว่ยิ่งพูดให้เขาผิดมากขึ้นเรื่อยๆกู้หว่านเยว่มองเขาด้วยใบหน้าอมยิ้ม แต่ไม่พูดสิ่งใด“น้องหญิง ข้าไม่ได้ไปสถานที่อย่างนั้นจริงนะ เจ้าต้องเชื่อข้านะ”ซูจิ่งสิงร้อนใจ อ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1566
“เหลียงถงอวี้งดงามจนล่มเมือง อยากเห็นสักครั้งให้เป็นบุญตา” ทหารอีกคนกล่าวด้วยสีหน้าคาดหวังพอคำพูดหลุดจากปาก หัวก็ถูกคนเขกอย่างแรง“ไม่อยากอยู่แล้วหรือเจ้า เจ้านึกว่าเจ้าเป็นแม่ทัพหรือ ท่านอ๋องของพวกเราเคยมีคำสั่งเด็ดขาด ห้ามเข้าเมืองไปเสพโลกีย์ เจ้ายังกล้าไปหรือ!”“แม่ทัพฟู่ไปได้ ทำไมพวกเราจะไปบ้างไม่ได้?” ทหารไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด“เขาเป็นใครแล้วเจ้าเป็นใคร? หยุด หยุด หยุด เลิกพูดได้แล้ว ระวังใครได้ยินเข้าจะเอาชีวิตน้อยๆ ของเจ้า!”หางตาของทั้งสองเห็นกู้หว่านเยว่พาชิงเหลียนเดินมา จึงรีบหุบปากกู้หว่านเยว่มองพวกเขาแวบหนึ่ง แล้วเดินผ่านทั้งสองคนไป“ชิงเหลียน เมื่อครู่พวกเขาพูดอะไรกัน เหลียงถงอวี้อะไร?”ชิงเหลียนส่ายหน้า “บ่าวก็ไม่ทราบ อีกเดี๋ยว บ่าวจะไปสืบดูในเมืองเจ้าค่ะ”ฉู่เฟิงที่อยู่ข้างกันหัวเราะแล้วเอ่ยขึ้น“เหลียงถงอวี้ ท่านก็ไม่รู้จักหรือ?”“เจ้ารู้จักหรือ?” กู้หว่านเยว่เลิกคิ้วมองอีกฝ่ายฉู่ฟังรีบพยักหน้า “นางเป็นหญิงอัจฉริยะที่มีชื่อเสียงในเมือง กำเนิดในหอนางโลม ได้ยินว่าปีนี้อายุสิบหก ทว่างดงามล่มเมืองราวบุปผา ใช่สิ นางยังไม่ถูกประมูลพรหมจรรย์เลย”ชิงเหลียนกลอ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1565
ไม่นานซูจิ่งสิงพาโจวเหล่ามาด้วย“พระชายา หนังสือรับสารภาพความผิดล่ะ” โจวเหล่าถามอย่างรีบร้อนกู้หว่านเยว่หยิบหนังสือรับสารภาพความผิดออกมา ยื่นให้โจวเหล่า “อยู่นี่”โจวเหล่าอ่านอย่างละเอียด น้ำตาคลอเบ้าพยักหน้า “ดี ดี ในที่สุดการตายของอดีตรัชทายาทก็กระจ่างสักที”ตอนนั้นอดีตรัชทายาทและพระชายารัชทายาทเดินทางลงใต้ มู่หรงถิงจ้างวานโจรสลัด ให้พวกเขาลอบโจมตีเรือของอดีตรัชทายาทอีกทั้งยังติดสินบนขุนนางในท้องที่ ทำให้การช่วยเหลือล่าช้าสุดท้าย ทำให้อดีตรัชทายาทและพระชายารัชทายาทต้องตายในแม่น้ำที่เย็นเยือก“โจวเหล่า” ซูจิ่งสิงอารมณ์อ่อนไหวโจวเหล่าเงยหน้ามองทั้งสองคน “ท่านอ๋อง พระชายา ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุด คือต้องประกาศให้ใต้หล้ารับรู้หนังสือรับสารภาพความผิด ให้ราษฎรทั่วหล้ารับรู้ถึงความชั่วของฮ่องเต้”ซูจิ่งสิงกล่าวเสียงเข้ม “ข้าจะสั่งคนไปจัดการเดี๋ยวนี้”เหมือนกับหนังสือรับสารภาพความผิดของหลี่กวงถิงในตอนนั้น หนังสือรับสารภาพความผิดของมู่หรงถิงถูกส่งไปที่ต่างๆ ทั่วแผ่นดินชั่วขณะนั้น ราชสำนักสั่นคลอน“ฝ่าบาทถูกจับแล้ว!”“ที่แท้รัชทายาทองค์ก่อน ตายด้วยน้ำมือฝ่าบาทหรือ”“อดีตฮ่องเต้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1564
“พวกเจ้าได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว”“ปล่อยนางซะ”กู้หว่านเยว่เก็บหนังสือรับสารภาพความผิดไว้ แล้วมองมู่หรงถิง “นางตายแล้ว”“อะไรนะ?”มู่หรงถิงเบิกตากว้าง ราวกับยามนี้เพิ่งรู้สึกตัว มองทั้งสองคนอย่างโกรธแค้นมาก“พวกเจ้ากล้าหลอกลวงเราหรือ?”“พวกเจ้าสังหารนางแล้ว แต่กลับหลอกให้เราเขียนหนังสือรับสารภาพความผิดซูจิ่งสิง กู้หว่านเยว่ ทำไมบนโลกนี้ถึงได้มีคนที่เลวทรามต่ำช้าอย่างพวกเจ้า?นางเป็นเพียงสตรีคนหนึ่งเท่านั้น นางคือผู้บริสุทธิ์”เขาราวกับคนเสียสติ ควบคุมยากยิ่งกว่าเมื่อครู่เสียอีกกู้หว่านเยว่มองเขา “หนานหลีม่านเป็นผู้บริสุทธิ์จริง คนในสกุลหนานหลีก็บริสุทธิ์เช่นกัน”มู่หรงถิงชะงักไปเล็กน้อย“บอกความจริงกับท่านก็ได้ พวกเราไม่ได้ฆ่านางและเด็กคนนี้ และพวกเราไม่ได้นำเด็กออกจากท้องนาง แต่นางเป็นคนเอาเด็กออกมาด้วยตัวเอง”กู้หว่านเยว่เดินไปตรงหน้ามู่หรงถิง แล้วบอกความจริงกับเขาทีละคำ“ไม่ เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด”มู่หรงถิงไม่มีทางยอมรับได้ จึงจ้องกู้หว่านเยว่อย่างเคียดแค้น“นี่ต้องเป็นคำโกหกของเจ้า เจ้าฆ่านางแต่ไม่กล้ายอมรับ ดังนั้นจึงใช้คำโกหกเหล่านี้มาปิดบัง”“นางอยู่
