LOGINShare
บทที่ 652
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 653
“หา?” นางหยางเกือบผุดลุกจากเก้าอี้ ข่าวนี้กะทันหันเกินไป“เจ้าเด็กคนนี้ นี่เรื่องเมื่อใดกัน เหตุใดกะทันหันเพียงนี้...”นางหยางยังจำครั้งก่อนฟู่หลานเหิงปฏิเสธลูกสาวของตนได้ สรุปคือทำให้นางเสียใจไปหลายวัน สำหรับคนรุ่นหลังอย่างฟู่หลานเหิง นางชมชอบอย่างมากแต่เป็นลูกเขย นางต้องดูให้ดีฟู่หลานเหิงทำให้จิ่นเอ๋อร์เสียใจไม่รู้มากน้อยกี่ครั้งแล้ว?“ท่านแม่ ท่านอย่าเพิ่งร้อนใจ ข้าค่อยๆ พูดกับท่าน”กู้หว่านเยว่เห็นนางหยางใกล้หลุดคำปฏิเสธออกมาเต็มที รีบห้ามคนไว้ เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในระยะนี้ให้นางฟังหนึ่งรอบทีแรกนางหยางยังมีโทสะ ได้ยินว่าฟู่หลานเหิงถึงขั้นเป็นกาฬโรคเพื่อซูจิ่นเอ๋อร์ ความโมโหจึงหายไปครึ่งใหญ่จนกระทั่งได้ยินว่าซูจิ่นเอ๋อร์เกือบร้องไห้จนหมดสติเพราะฟู่หลานเหิง หัวคิ้วขมวดชนกันแน่นจิ่นเอ๋อร์ เป็นก้อนเนื้อที่หลุดออกจากร่างกายนางนางรู้อุปนิสัยดีที่สุดที่ผ่านมาเอาแต่ใจ ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ หลังถูกเนรเทศก็ดื้อรั้นมากยิ่งขึ้นไม่น้อยคนที่เด็กคนนี้เลือก ไม่มีวันเปลี่ยนอย่างง่ายดายนางหยางไม่ต่อต้านแล้ว หันมองซูจิ้งซูจิ้งกลับเป็นคนยอมรับได้อย่างว่องไวคนหนึ่ง หยิบกระดา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 654
พริบตาต่อมาก็ถึงวันที่สิบห้าเดือนสามแล้ววันนี้ถูกกำหนดไว้ชั่วคราว แม้ว่าเร่งรีบไปบ้าง แต่ขั้นตอนที่พึงมีก็จะขาดไปไม่ได้สามหนังสือหกพิธี ฟู่หลานเหิงเตรียมการครบถ้วนสมบูรณ์ บิดามารดาสกุลฟู่เองก็ใจกว้าง ทั้งหมดล้วนทำตามความนัยของลูกชายวันแต่งงาน ซูจิ่นเอ๋อร์สวมชุดเจ้าสาวสีแดงตั้งแต่เช้า นั่งหน้าคันฉ่อง ราวกับกำลังฝันไปกู้หว่านเยว่กุมมือเล็กของนางไว้ ใส่กำไลทองหนักๆ หนึ่งวง เปล่งเสียงนุ่มนวล“ข้าและพี่ใหญ่เจ้าเตรียมคฤหาสน์ไว้ให้เจ้าที่เมืองอวี้และเมืองตะวันไม่ตกดินแห่งละหนึ่งหลัง โฉนดใส่ไว้ในสินเดิมของเจ้าแล้ว เส้นทางในภายภาคหน้า เจ้าต้องเดินด้วยตนเอง”“พี่สะใภ้ใหญ่” ซูจิ่นเอ๋อร์สะอื้นเบาๆ ใบหน้าเล็กถูกทาชาดไว้เผยความอ่อนเยาว์อย่างชัดเจน“เพิ่งสิบสี่ปี อิงตามหลักการแล้ว ยังต้องรออีกสองปี เพียงแต่ข้ารู้เจ้ากังวลร่างกายของใต้เท้าฟู่ ต้องการไปดูแลเขาโดยเร็ว พี่สะใภ้ใหญ่ก็ทำให้เจ้าสมปรารถนาแล้ว”กู้หว่านเยว่ช่วยซูจิ่นเอ๋อร์ปัดผมบนหน้าผาก ซูจิ่นเอ๋อร์ซาบซึ้งอย่างสุดจิตสุดใจ โผเข้าหาอ้อมกอดนางทั้งน้ำตา“ขอบคุณพี่สะใภ้ใหญ่ที่ทำให้สมปรารถนา จิ่นเอ๋อร์มีวันนี้ได้ ล้วนได้รับการสั่งสอนจา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 655
“เกิดอันใดขึ้น?”ซูจิ่งสิงส่งซูจิ่นเอ๋อร์ขึ้นเกี้ยว กวาดมองบรรยากาศเจือกลิ่นอายมีความสุข เป่าปี่ตีกลองเสียงดังมาก ทั้งสองเดินมาที่ฝั่งหนึ่งกู้หว่านเยว่กระซิบข้างโสตเขา “หร่านถิงส่งรายงานลับมา คืนนี้เถาเอ๋อร์ต้องการสั่งให้คนเผายุ้งฉางทุกแห่งเจ้าค่ะ”นางโมโหคันเขี้ยวแผนโหดเหี้ยมอำมหิตยิ่งนักเพื่อดูแลผู้ลี้ภัย กู้หว่านเยว่สร้างยุ้งฉางไว้ทุกอำเภอภายในยุ้งฉางล้วนเป็นนางใช้มิติย้ายเข้าไปทุกยุ้งฉาง อย่างน้อยใส่เสบียงอาหารนับตันหากถูกเผาจริง เช่นนั้นนางก็เจ็บเนื้อแล้วยิ่งไปกว่านั้นเถาเอ๋อร์ไม่เสียดายเสบียงอาหารเลยแม้แต่น้อย ไม่ใส่ใจความเป็นตายของราษฎร์“ผู้ลี้ภัยของเจดีย์หนิงกู่มีหลายหมื่นคน เสบียงอาหารถูกเผา ผู้ลี้ภัยไม่มีเสบียงอาหาร เจดีย์หนิงกู่ต้องชุลมุนวุ่นวายเป็นแน่”ซูจิ่งสิงถูปลายนิ้ว จิตสังหารวูบไหวภายในก้นบึ้งของสายตาเถาเอ๋อร์คนนี้ อำมหิต!“นางมิใช่ต้องการเผายุ้งฉางหรือ เช่นนั้นก็ให้นางได้รับผลกรรมเองเถอะ”กู้หว่านเยว่แสยะยิ้มชั่วร้ายใช้แนวทางของฝ่ายตรงข้ามตอบโต้กลับไป นางเชี่ยวชาญที่สุดแล้ว“ความนัยของเจ้าคือ...”ซูจิ่งสิงชะงัก ก็เห็นกู้หว่านเยว่เขย่งเท้า ก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 656
ซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่เดินเข้ามา เอ่ยถามสถานการณ์ ชิวจู๋รีบตอบ“ล้วนเป็นความผิดของบ่าว น้ำร้อนเดือดนี้ บ่าวไม่ถือให้ดี ราดใส่ตัวคุณชายรองแล้ว”ซูจื่อชิงกัดฟันอธิบาย “ไม่โทษนาง เป็นข้าเดินไม่ดูทาง เข้าไปชนนาง”ชิวจู๋ตกตะลึง มองซูจื่อชิงสายตาซาบซึ้ง“ไปที่เรือนส่วนในถอดเสื้อผ้าออก ใช้น้ำเย็นอาบ”กู้หว่านเยว่เอ่ยกำชับ น้ำร้อนนี้อุณหภูมิสูงมาก เพียงไม่ทันระวังก็ทิ้งแผลเป็นได้“ขอรับ”ครู่ต่อมาซูจื่อชิงมองทางเมี่ยชิงหว่าน เห็นว่าสายตาอีกฝ่ายหันมองทางอื่น มิมองเขา อารมณ์หม่นหมองลงอย่างเห็นได้ชัด“พี่ใหญ่พี่สะใภ้ใหญ่ ข้าไปเรือนส่วนในก่อนแล้ว”ซูจื่อชิงวิ่งไปยังเรือนส่วนในอย่างว่องไวปานเหินบิน“เจ้าเองก็เบิกยาทาแผลถูกลวกที่คลังมาเล็กน้อย เป็นเด็กผู้หญิงอย่าได้ทิ้งแผลเป็นไว้บนตัว”กู้หว่านเยว่สบมองชิวจู๋สายตาอ่อนโยน สาวใช้คนนี้ไม่คุ้นหน้าอยู่บ้าง อาจเป็นหลี่เฉินอันส่งมาช่วยเหลือกระมัง“ขอบคณฮูหยิน” ชิวจู๋หางตาแดงเรื่อ รีบขอบคุณและออกไป“จื่อชิงถูกลวกรุนแรงนัก ข้าไปดูหน่อย” กู้หว่านเยว่หันหน้าไปเอ่ยกับซูจิ่งสิง“ได้ ให้ชิงเหลียนประคองเจ้าไป”วันนี้มีคนมาก ซูจิ่งสิงเองก็ไม่อยากให
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 657
หลังซูจิ่นเอ๋อร์นั่งบนเกี้ยวแล้ว เสียงเป่าตีดังตลอดทางจนมาถึงคฤหาสน์หลังใหม่ของสกุลฟู่นี่คือฟู่หลานเหิงจัดการไว้สำหรับแต่งงาน ย่อมไม่สามารถแต่งงานแล้ว ก็พาภรรยาเข้าไปอยู่ในศาลาว่าการได้หรอกกระมังยิ่งไปกว่านั้นคฤหาสน์หลังนี้อยู่ห่างจากจวนกู้เพียงถนนสองสาย ครั้นเขาติดพันงานราชการ จิ่นเอ๋อร์ก็สามารถกลับไปเที่ยวเล่นที่จวนกู้ได้ทุกเมื่อก่อนนี้ฟู่หลานเหิงคิดมากเกินไป ไม่กล้ารับรักซูจิ่นเอ๋อร์ทว่าเพียงเขายอมรับแล้ว ก็ทำอย่างดีที่สุด อยากจะควักหัวใจออกมามอบให้ซูจิ่นเอ๋อร์ ไม่ว่าอะไรก็ล้วนต้องมอบของดีที่สุดให้นาง“ใต้เท้า มีสหายร่วมงานมากมายมาแสดงความยินดีกับการแต่งงานของท่าน”“เชิญพวกเขาไปนั่งในงานเถอะ”เกี้ยวผ่านเข้าประตู ฟู่หลานเหิงจูงมือซูจิ่นเอ่อร์ข้ามเตาอั้งโล่ เข้าโถงหลักปูด้วยพรมแดง กราบไหว้ฟ้าดินเสียงคนทำพิธีดังออกไปภายนอก “หนึ่งคำนับฟ้าดินสองคำนับบิดามารดาสามสามีภรรยาคำนับกันและกัน”ซูจิ่นเอ๋อร์ได้ยินว่า “ส่งเข้าห้องหอ” สองสามคำนี้ รอยยิ้มหวานล้ำปรากฏขึ้นในแววตา ปล่อยฟู่หลานเหิงจูงผ้าแพรสีแดงของนางไปอย่างอิสระ ทีละก้าวๆ ส่งนางเข้าห้องใหม่สีแดงภายในกลุ่มคน สองสามคนจ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 658
องครักษ์ข้างหน้ากำลังเดินไป คล้ายสังเกตไม่เห็น เงาดำหลายร่างนั้นกล้ามากขึ้น ลอบออกจากพวกเขา เข้าไปภายในยุ้งฉางห้าหกคนมารวมตัวกันในลาน คนหนึ่งกระซิบเสียงค่อย “ยังคิดว่าองครักษ์เฝ้ายุ้งฉางเข้มงวดมากเสียอีก ลอบเข้ามาได้ง่ายเพียงนี้เชียวรึ”“หุบปาก” คนเป็นหัวหน้ารู้สึกไม่ชอบมาพากล “ทำธุระสำคัญที่สุด”“เหนือใต้ออกตกแยกย้ายไปละคนทิศ ข้าไปใจกลาง ถึงแล้วราดน้ำมันในเต็มทุกพื้นที่ โยนหินเหล็กไฟเข้าไป ไฟติดแล้วก็ไป”“ขอรับ”แผนการเป็นขั้นเป็นตอน หลายคนนั้นต้องการโผล่ศีรษะออกไปภายในมุมหนึ่ง ลู่จิงดีดนิ้วเบาๆ จากนั้นเสียงหอนของหมาป่าก็ดังขึ้น“โบร๋ว”“มารดาเถอะ นี่คือเสียงอะไร ฟังแล้วชวนให้คนขนลุก”“คล้ายเสียงหมาป่า”“เหลวไหล ไฉนเลยจะมีหมาป่าภายในเมืองได้?” คนเป็นหัวหน้าสบถออกมาทีหนึ่ง ลูกน้องยกมือสั่นๆ “ไม่ใช่ พี่ พี่ใหญ่ ข้างหลังท่าน มีหมาป่าจริงๆ”มองเห็นหมาป่าตาเขียวเดินออกมาทีละตัวรอบทิศทาง สายตาจับจ้องพวกเขา“อ๊า!” หลายคนนั้นร้องออกมา หมาป่าถูกกระตุ้น ขาสองข้างย่ำพื้น กระโจนขึ้นมากัดขาหนึ่งในพวกเขา“อ๊า เจ็บจะตายแล้ว ช่วยด้วย!”จากนั้นเสียงร้องโอดครวญก็น่าสงสารมากยิ่งขึ้น หมาป
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 659
กู้หว่านเยว่สนใจขึ้นมาแล้ว “ข่าวลืออะไร?”“พูดว่ากู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสองสามีภรรยา เป็นดาวหายนะลงมาสู่โลกมนุษย์หากสวรรค์พิโรธ จะทำให้ยุ้งฉางลุกไหม้ด้วยตนเองต้องการระงับโทสะของสวรรค์ มีเพียงต้องใช้พวกท่านเป็นเครื่องสังเวย หาไม่แล้วเจดีย์หนิงกู่ก็จะพบเจอภัยพิบัติ”คนเป็นหัวหน้าพูดเสียงสั่นๆ กลัวตนเองพูดผิดไป ชีวิตน้อยๆ ก็จบสิ้นแล้วกู้หว่านเยว่โมโหจนหัวเราะออกมาแล้ว ดาวหายนะลงมาสู่โลกมนุษย์ น้ำสกปรกหนึ่งอ่างใหญ่เลยทีเดียวหากมาถึงขั้นนี้จริง ราษฎร์ในเจดีย์หนิงกู่ก็กลัวสวรรค์ จะต้องขอให้พวกเขาเป็นเครื่องสังเวยอย่างแน่นอนอย่างไรเสียก็ไม่ใช่เรื่องผิดปกติอันใดในเจดีย์หนิงกู่นี้“ไม่เพียงแค่นี้กระมัง?”ฝ่ายชายหันมองซูจิ่งสิงแวบหนึ่ง ไม่กล้าพูดอยู่บ้างทันใดนั้นพลุก็ถูกจุดขึ้นทางฝั่งคฤหาสน์ฟู่“พลุสีแดง คฤหาสน์ฟู่ตกอยู่ในอันตราย”สีหน้ากู้หว่านเยว่เปลี่ยนไป สายตาคมกริบตกลงบนตัวชายที่กำลังสั่น“พูด!”“มหาราชครูยังหาขอทานเป็นกามโรคอีกสองสามคน!สั่งให้ลอบเข้าคฤหาสน์ฟู่ ข่มขืนเจ้าสาว ปรักปรำลงบนตัวสกุลซู”“เพล้ง” ซูจิ่งสิงปาถ้วยชาในมือจนแหลกละเอียด สีหน้าแข็งทื่อดุจเหล็กจนคนต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 660
เรื่องนี้พูดไปพูดมาล้วนเป็นเด็กผู้หญิงเสียเปรียบ สีหน้าฟู่หลานเหิงแข็งทื่อดุจเหล็ก“จิ่นเอ๋อร์เพิ่งมาเมืองอวี้ได้ไม่นาน อยู่ที่นี่ก็แทบไม่มีสหาย อีกทั้งยังไม่เคยผูกแค้นกับใคร เป็นใครโหดเหี้ยมเพียงนี้!”ก่อนซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่มา เขาสอบสวนขอทานเหล่านั้นแล้ว กลับไม่ได้รับอะไร“พวกเขาอาศัยความวุ่นวายในงานเลี้ยงแต่งงานลอบเข้าทางประตูหลัง บนตัวมีผงยาปลุกกำหนัด ตรงมาที่ห้องหอ”“พูดว่ามีคนจ่ายเงินจ้างพวกเขา ส่วนคนผู้นั้นเป็นใคร พวกเขาเองก็ไม่รู้จัก”เดิมทีฟู่หลานเหิงอยากให้พวกเขาวาดรูปพรรณสัณฐานของคนผู้นั้น ทว่าขอทานเหล่านั้นพูดว่าคนผู้นั้นปิดหน้า คาดว่าปลอมเสียง สวมชุดดำ ไม่สามารถหาเบาะแสอะไรได้ระหว่างพูด สองสามคนก็มาถึงห้องเก็บฟืน“ปล่อยพวกเราไปเถอะ พวกเราไม่รู้ใครเป็นคนสั่งจริงๆ”“พวกเราเพียงรับเงินมาทำงาน”กู้หว่านเยว่มองผ่านรอยแยกเข้าไป พบว่าคนเหล่านั้นล้วนถูกทรมานมาก่อนไม่ผิดไปดังคาด“หลังจบเรื่องแล้วอย่าลืมใช้น้ำส้มสายชูและเหล้าขาวฆ่าเชื้อห้องเก็บฟืน”“ฆ่าเชื้อ?”“อืม พวกเขาเป็นกามโรค”นางขมวดคิ้ว ไม่รู้สึกดีอันใดต่อกามโรค“กามโรค? นี่ นี่มิใช่โรคพรรค์นั้นหรือ?”ฟู่
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1656
“ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาอยากฆ่าพวกเจ้า ก็แค่บังเอิญโดนข้าจับได้เสียก่อน”“พระมเหสี ข้าเอง”เกาเจี้ยนจะกล้าให้กู้หว่านเยว่ลงมือเองได้อย่างไร เขารีบรุดหน้าเข้าไปคว้าเชือกป่านจากมือของนาง แล้วจับคนชุดดำทั้งห้าคนลากไปมัดเอาไว้ด้วยกัน“จริงสิ ใต้ต้นไม้ใหญ่ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ยังมีคนชุดดำที่โดนข้าฟาดสลบอีกหนึ่งคน เจ้าส่งคนไปลากเขามามัดไว้ด้วยกันเถอะ”จะปล่อยให้คนชุดดำมีโอกาสรอดกลับไปรายงานเจ้านายของมันแม้แต่คนเดียวไม่ได้“พระมเหสีโปรดวางใจ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”เกาเจี้ยนรีบพุ่งตัวออกจากค่าย ทันทีที่ออกไป จู่ ๆ หนังตาก็กระตุกมิน่าล่ะกู้หว่านเยว่จึงสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากลทหารลาดตระเวนนอกค่ายแห่งนี้พากันล้มลงไปบนพื้นและหลับไปเสียงกรนของทุกคนดังสนั่น และมีน้ำลายไหลยืดจากมุมปาก ทหารลาดตระเวนปกติที่ไหนจะเป็นเช่นนี้? “รีบลุกขึ้นได้แล้ว นอนอะไรกันนักหนา หลับสบายกันขนาดนี้จนไม่รู้ว่าค่ายของตัวเองถูกทำลายไปแล้ว”เกาเจี้ยนเดินขึ้นหน้า ยกเท้าเตะทหารสองนายตรงหน้า“ท่านแม่ทัพ เกิดอะไรขึ้น?”“ข้าหลับได้อย่างไร?”ทหารสองคนมีสีหน้างัวเงีย รีบคุกเข่าขอความเมตตาจากเกาเจี้ยน“ท่านแม่ทัพได้โปรดไว้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1655
ตอนนี้เอง กู้หว่านเยว่ปรากฏตัวออกจากที่ลับอย่างว่องไว เล่นงานคนชุดดำสองคนจนล้มลงไป“แย่แล้ว มีกับดัก!”คนชุดดำที่เหลือเห็นกู้หว่านเยว่มีวิชายุทธ์สูง เวลาเพียงชั่วพริบตาก็สามารถล้มสหายสองคนของพวกเขาได้ หันหลังเตรียมหนีโดยไม่ยั้งคิด“คิดหนีตอนนี้ ไม่สายเกินไปหรือ?”กู้หว่านเยว่พุ่งตัวไปที่หน้าประตูกระโจม สาดผงยาพิษใส่พวกเขา“มีพิษ!”ทำให้กู้หว่านเยว่แปลกใจก็คือหัวหน้าคนชุดดำมีท่าทีตอบสนองอย่างว่องไวและกลั้นหายใจได้ทันท่วงที หลบหลีกผงยาพิษของนาง“ดูท่าแล้วพวกเจ้าแต่ละคนล้วนเป็นปรมาจารย์ใช้ยาพิษสินะ”กู้หว่านเยว่หรี่ตาลง หยิบกระบองไฟฟ้าอันหนึ่งออกจากมิติจากนั้นเหินบินขึ้นไป เหวี่ยงกระบองไฟฟ้าใส่ร่างพวกเขาชั่วขณะแตะโดนกระบองไฟฟ้า พวกเขาเพียงรู้สึกชาไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย เบื้องหน้ามืดมิด ชักกระตุกระลอกหนึ่งแล้วล้มลงบนพื้นหลังมั่นใจว่าคนชุดดำทั้งห้าหมดสติไปแล้ว กู้หว่านเยว่ถึงเก็บกระบองไฟฟ้า หันหลังเดินไปทางเกาเจี้ยน“แม่ทัพใหญ่เกา! ตื่นๆ รีบตื่นเร็วเข้า”กู้หว่านเยว่ผลักไหล่ของเกาเจี้ยน เห็นเขายังไร้ท่าทีตอบสนอง ดึงแขนเสื้อขึ้น ออกแรงตบหน้าของเขาเกาเจี้ยนกำลังหลับฝันหวาน สั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1654
กู้หว่านเยว่อ่านความคิดของเขาออก ยื่นมือออกไปหนึ่งข้าง ดึงคางของเขาออก จากนั้นยกขาหนึ่งข้างเหยียบหลังของเขาไว้และกดลงบนพื้น“สงบเสงี่ยมสักหน่อย หาไม่แล้วจะฆ่าเจ้า!”กู้หว่านเยว่พูดเตือนหนึ่งประโยคคนชุดดำอยากพูดอะไร แต่เพราะคางถูกดึงออกแล้ว ไม่สามารถพูดออกมาได้แม้ครึ่งประโยค ทำได้เพียงหันหน้า ใช้สายตาโหดเหี้ยมสบมองกู้หว่านเยว่กู้หว่านเยว่กลับไม่ตามใจเขา เหวี่ยงหมัดใส่เขาแรงๆ ทีหนึ่ง“มองอะไร ไม่เคยเห็นหญิงงามหรือ? รีบก้มหน้าให้ข้าดีๆ”คนชุดดำถูกหมัดนี้ของกู้หว่านเยว่ต่อยจนสันจมูกหัก เลือดพุ่ง เขาก้มหน้าลงไปด้วยความเจ็บปวดผู้หญิงคนนี้โหดเหี้ยมยิ่งนัก“ข้าถามเจ้า ดึกดื่นค่ำมืดพวกเจ้ามาทำอันใดที่ค่ายของต้าฉีข้า? พวกเจ้ามีเป้าหมายอะไร? วางแผนเช่นไร?”เพราะเวลากระชั้นชิด กู้หว่านเยว่กังวลคนหนานเจียงยังมีแผนอื่นอีก ไม่พูดเหลวไหลกับคนชุดดำอีก หยิบยาพูดความจริงออกจากมิติและป้อนคนชุดดำ“พวกเราได้รับคำสั่งจากฮองเฮา ล่วงหน้ามาฆ่าชวีเฟิง”กู้หว่านเยว่ชะงักเล็กน้อย“พวกเจ้ารู้ข่าวว่าชวีเฟิงทรยศพวกเจ้าแล้ว พวกเจ้ารู้ได้เยี่ยงไร?”คิดไม่ถึงเลยว่าหูตาของคนหนานเจียงจะว่องไวถึงเพียงนี้“
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1653
“ข้านึกขึ้นได้ว่าลืมมอบของบางอย่างให้คุณชายอวิ๋น พวกเจ้าช่วยนำของสิ่งนี้กลับไปมอบให้เขาเถอะ”กู้หว่านเยว่หยิบขวดน้ำน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์ออกจากใต้วงแขนหนึ่งในทหารชะงักไป พูดเสนอขึ้นว่า “ขวดเล็กๆ เพียงขวดเดียว ไม่ถึงขั้นต้องให้พวกเราสิบคนกลับไปพร้อมกันหรอกกระมัง หากพวกเรากลับไปทั้งหมด ก็ไม่มีคนปกป้องฮองเฮาแล้ว”“เอาเช่นนี้เถอะ ข้าน้อยจะนำของสิ่งนี้กลับไปให้คุณชายอวิ๋นเอง คนที่เหลืออยู่ติดตามท่านไปข้างหน้า ท่านคิดเห็นเช่นไร?”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า เหตุที่นางให้พวกเขานำน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์กลับไปก็เพราะต้องการสลัดพวกเขาทิ้งและใช้การเทเลพอร์ตหากพวกเขาตามอยู่ข้างหลัง นางจะเทเลพอร์ตได้เยี่ยงไร?“ฟังคำสั่งของข้า พวกเจ้ากลับไปก่อน ข้าไปหาเกาเจี้ยนคนเดียวก็พอ ครั้นถึงที่หมายข้าจะปล่อยพลุสัญญาณให้พวกเจ้า”“พวกเจ้าเห็นพลุสัญญาณแล้วก็รีบพาทุกคนมา”เสียงกู้หว่านเยว่เคร่งขรึมลง ไม่อนุญาตให้ทัดทานเหล่าทหารต่างสบตากัน สุดท้ายพยักหน้าลงและคุกเข่า“น้อมรับคำสั่งฮองเฮา”“พวกเจ้าไปเถอะ”กู้หว่านเยว่โบกมือ สิบคนลุกขึ้นจากพื้นพร้อมกัน พลิกตัวขึ้นม้าและย้อนกลับทางเดินเพื่อไปหาอวิ๋นมู่รอจนกระทั่งเงาร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1652
เกาเจี้ยนค้อนตาขาวใส่เขาอย่างไม่สบอารมณ์แวบหนึ่ง บัดนี้ชวีเฟิงยังเป็นนักโทษคนหนึ่ง เขาต้องจับตามองเอาไว้ให้ดี ป้องกันไม่ให้เขาหนีไป“พวกเราผู้ชายตัวโตสองคน จะนอนด้วยกันได้เยี่ยงไร?”ชวีเฟิงขมวดคิ้ว ทำเสียจนเกาเจี้ยนพูดไม่ออก“ข้าไม่รังเกียจเจ้า เจ้ายังกล้ารังเกียจข้าอีกนะ ตอนนี้เจ้าเป็นนักโทษ พูดมากถึงเพียงนี้ทำอันใด? เร็วๆ เข้าไป”ชวีเฟิงจนใจ ทำได้เพียงตามเกาเจี้ยนเข้ากระโจมไปพร้อมกัน เขาบีบจมูกของตนแน่น เกือบสำลักตายเพราะกลิ่นเท้าเหม็นของเกาเจี้ยน“รีบนอนเถอะ พรุ่งนี้ยังมีเรื่องอีกมาก”เกาเจี้ยนหยิบถุงแพรออกจากอก นั่นคือลั่วยางเย็บให้เขา เขาวางไว้บนริมฝีปากและจุมพิตลงไปสองที จากนั้นเก็บกลับเข้าวงแขนคล้ายสมบัติล้ำค่าก็มิปาน ทิ้งตัวลงนอนหลับไปชวีเฟิงบีบจมูกของตน จากนั้นนอนหลับไปท่ามกลางความอึดอัดท่ามกลางความมืด คนชุดดำหนึ่งกลุ่มลอบเข้าใกล้ค่ายใหญ่“คำสั่งของฮองเฮา จะต้องฆ่าชวีเฟิงไอ้คนทรยศคนนี้ให้ได้”ขณะเดียวกัน ระหว่างเร่งเดินทางมายังหนานเจียง กู้หว่านเยว่หยุดฝีเท้า มองทางอวิ๋นมู่อย่างกังวลแวบหนึ่ง“เจ้าไม่เป็นไรกระมัง จะหยุดพักผ่อนก่อนสักครู่หรือไม่?”เร่งเดินทางมาหลาย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1651
“แม่ทัพใหญ่เกา เรื่องคำสัญญาของต้าฉีย่อมไม่อาจบิดพลิ้วได้กระมัง?”มองบ้านเกิดที่เข้าใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ชวีเฟิงเลียริมฝีปาก เอ่ยถามอย่างไม่วางใจ“รีบร้อนอะไร หรือว่าราชสำนักยังจะหลอกเจ้าอีกกระนั้น? วางใจได้ ตราบใดเจ้าช่วยต้าฉีกำราบหนานเจียง ถึงตอนนั้นเผ่าของเจ้าย่อมได้รับการปฏิบัติอย่างดีเป็นพิเศษ”ภายในก้นบึ้งสายตาของเกาเจี้ยนเผยแววอึ้งงันเมื่อสิบวันก่อนคนถูกกักบริเวณที่เจดีย์หนิงกู่อย่างชวีเฟิงได้ยินว่าต้าฉีและหนานเจียงแตกหักกัน โวยวายจะขอเข้าพบซูจิ่งสิงให้ได้องครักษ์จันทราเอือมระอา จึงพาเขาออกจากเจดีย์หนิงกู่มายังเมืองหลวงชั่วขณะชวีเฟิงได้พบซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่ ก็เผยท่าทีออกมาอย่างชัดเจนว่ายอมออกแรงเพื่อต้าฉี ขอเพียงต้าฉีปล่อยเขา ไม่ขังเขาไว้ที่เจดีย์หนิงกู่อีกคนผู้นี้ฉลาดมีไหวพริบยิ่งนัก ยังเสนออีกว่าหากเสร็จเรื่องแล้ว เขาอยากเป็นหัวหน้าตระกูลชวี เช่นนี้แล้ว ก็ไม่มีใครกล้าว่าเขาเรื่องสวามิภักดิ์ตาฉีอีกแม้ว่าพวกเขามีความมั่นใจว่าจะชนะ สามารถเอาชนะหนานเจียงได้ แต่มีคนนำทาง สามารถลดการบาดเจ็บล้มตายของทหารได้ ก็เป็นเรื่องดีเรื่องหนึ่งดังนั้นหลังซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1650
บัดนี้เห็นอยู่ว่าหนานเจียงของเราแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน เหตุใดยังต้องทนต่อไปอีกเล่า?”ฮองเฮามีความทะเยอทะยานอย่างยิ่ง นับตั้งแต่ขึ้นสู่ตำแหน่งก็มุ่งมั่นบริหารจัดการบ้านเมือง จัดตั้งกองกำลังลับขึ้นมาหนึ่งหน่วยโดยเฉพาะ เพื่อเพาะเลี้ยงแมลงพิษและหนอนกู่อย่างลับ ๆ ความคิดของนางแตกต่างจากผู้นำคนก่อน ๆ ที่หลีกเร้นจากโลกภายนอก นางอยากจะได้ดินแดนและความมั่งคั่งของต้าฉีมิฉะนั้น เพียงแค่เพราะเฟิ่งหมิงกวง เป็นไปไม่ได้ที่ฮองเฮาหนานเจียงจะทรงยินยอมให้ส่งกองทัพไปยังต้าฉี“ความคิดของฮองเฮาพวกกระหม่อมย่อมทราบดี เพียงแต่ซูจิ่งสิงผู้นี้ เดิมเป็นแม่ทัพไร้พ่าย กองกำลังใต้บังคับบัญชาก็มีพลังรบเหนือชั้น ได้ยินมาว่าพวกเขามีดินปืนใช้ด้วย หากต้องรบกันจริง ๆ พวกกระหม่อมเกรงว่าจะมิใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาพ่ะย่ะค่ะ”เหล่าผู้อาวุโสต่างมีสีหน้าวิตกกังวล“ก่อนหน้านี้ พวกเราได้ส่งกองกำลังไปหยั่งเชิงแล้ว ผลปรากฏว่าไม่เพียงแต่กองกำลังนั้นจะถูกทำลายสิ้นทั้งกองทัพ แต่ยังต้องสูญเสียทั้งองค์หญิงใหญ่และคุณชายชวีเฟิงไปด้วยเห็นได้ว่าซูจิ่งสิงนั้นมีกำลังและความสามารถจริง ๆ พวกเราต้องป้องกันไว้พ่ะย่ะค่ะ”ฮองเฮาแค่นเสียงเย็น
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1649
กู้หว่านเยว่พินิจมองบุตรชายอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นพยักหน้า “ข้าว่าเข้าท่า ให้ราชครูโจวมาสอนขั้นพื้นฐานให้เขา สอนเขาอ่านหนังสือ”อ่านหนังสือ?เสี่ยวจ้านจ้านทำหน้ายู่ จมูกและตาย่นเข้าหากันแล้วอยู่ดี ๆ เหตุใดจึงพูดเรื่องเรียนหนังสือขึ้นมา?เขาไม่อยากเรียนหนังสือ เขายังเป็นแค่เจ้าเด็กตัวน้อยอยู่เลย“มะ ไม่เรียน...”เสี่ยวจ้านจ้านโบกมือเล็ก ๆ เป็นเชิงปฏิเสธกู้หว่านเยว่กล่าวด้วยรอยยิ้ม “จ้านจ้านเด็กดี ให้ราชครูโจวสอนเจ้าอ่านหนังสือนะ เขาเป็นถึงอาจารย์ของเสด็จปู่เชียวนะ ความรู้มากมายนัก”“มะ ไม่เรียน...ข้าจะกลับบ้าน!”เสี่ยวจ้านจ้านดิ้นขาไปมา คราวนี้แม้แต่ท่านแม่ก็ไม่ต้องการให้อุ้มแล้วเขาได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจเหตุใดคนเราต้องเรียนหนังสือกันนะ?ซูจิ่งสิงคว้าตัวบุตรชายมา สีหน้าเคร่งขรึม “อย่างไรก็ต้องเรียนหนังสือ ถึงเวลานั้น พ่อจะหาสหายร่วมศึกษามาให้เจ้าสักสองสามคน ให้มาเรียนหนังสือกับเจ้า”“อ๊ะ!”เสี่ยวจ้านจ้านหน้าเจื่อน สลดลงอย่างสิ้นเชิงเหตุใดเขาต้องปรากฏตัวด้วย เขาอยากจะหายตัวไปเหลือเกิน“ท่านพี่ ท่านคิดจะหาเด็กคนไหนมาเป็นสหายร่วมศึกษาให้ลูกเราบ้าง?” สองสามีภรรยาล
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1648
“เข้าใจแล้ว”กู้หว่านเยว่พยักหน้า“ตามต่อไปเถอะ หากมีความเคลื่อนไหวใด ๆ ค่อยกลับมารายงาน”“พ่ะย่ะค่ะ”องครักษ์จันทราออกไปแล้ว“น้องหญิง เจ้าสงสัยว่าฐานะของหญิงสาวผู้นี้ไม่ธรรมดาหรือ?”“ถูกต้อง ท่านยังจำตอนที่เราพบหญิงสาวผู้นี้ที่โรงเตี๊ยมได้หรือไม่ ตอนนั้นข้าเหลือบไปเห็นใบหน้าของนาง ดูไม่ค่อยเหมือนชาวต้าฉีเท่าไรนัก ยิ่งไปกว่านั้น ในสายตาของนางยังแฝงไปด้วยความสูงศักดิ์อยู่บ้าง ยิ่งดูไม่เหมือนสามัญชนทั่วไป”กู้หว่านเยว่สงสัยว่าหญิงสาวผู้นั้นมาจากต่างแคว้นทว่า นางสังเกตดูอย่างละเอียดแล้ว หญิงสาวผู้นั้นไม่มีวรยุทธ์“ท่านพี่ ความคิดของข้าคืออย่าเพิ่งจับนางกลับมา ให้คนคอยจับตาดูนางอย่างลับ ๆ หากมีความเคลื่อนไหวใด ๆ ค่อยจับนางกลับมาก็ยังไม่สาย ไม่แน่ว่าอาจสามารถล่อศัตรูออกมาด้วยก็ได้”ซูจิ่งสิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง“ตกลง เอาตามที่เจ้าว่า”ความคิดของเขาเหมือนกับกู้หว่านเยว่หากสตรีผู้นี้ไม่ใช่ชาวต้าฉี เช่นนั้นก็มีความเป็นไปได้สูงว่าจะเป็นไส้ศึกที่แคว้นอื่นส่งมาเก็บตัวนางไว้ ไม่แน่ว่าอาจจะล่อให้ไส้ศึกคนอื่นปรากฏตัวออกมาได้ระหว่างที่ทั้งสองคนคุยกัน อาหารมื้อหนึ่งก็ทานหมดพอดีก
