เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 519
บทที่เกี่ยวข้อง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 520
หากอยู่ในสถานการณ์ปกติ กู้หว่านเยว่คงจะชื่นชมอยู่ไม่น้อย เพียงแต่วันนี้นางเจอกับเรื่องราวมากมาย ทำให้นางไม่มีกระจิตกระใจจะชื่นชม“ดูสิว่าเขาเป็นใคร”กู้หว่านเยว่ออกคำสั่ง ซูจิ่งสิงจึงโน้มตัวลงไป ถอดหน้ากาดของบุรุษผู้นั้น“ผู้อาวุโสโซว่หวาง!”ซูจิ่งสิงเป็นฝ่ายตื่นตกใจก่อนเพราะเขาเคยเจอกับอาวุโสโซว่หวางมาก่อน ดังนั้นเขาจึงจำอีกฝ่ายได้ในทันทีแต่กู้หว่านเยว่เคยเห็นแค่ภาพของอ๋องโซว่“ในที่สุดเจ้าก็ดูออกเสียที โชคดีที่เมื่อครู่ข้าไม่ได้รุนแรงกับอีกฝ่าย”กู้หว่านเยว่กล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม สตรีลึกลับผู้นี้ก็โรคจิตอยู่ไม่น้อยนะ นางล่อลวงคนของสกุลกงซุนให้กลายเป็นหุ่นเชิด กลายเป็นลูกสมุนของนางดูท่าทางแล้ว ผู้อาวุโสโซว่หวาง คุณหนูใหญ่และคุณหนูรองคงจะตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน“น้องหญิง เจ้ามองออกว่าเป็นผู้อาวุโสโซว่หวางได้อย่างไร?”ดูจากท่าทางที่ผู้อาวุโสโซว่หวางแสดงก่อนหน้านั้น เขาคงถูกผู้อื่นปั่นหัวจนเสียสติไปแล้วมิเช่นนั้น เขาคงไม่ช่วยสตรีลึกลับผู้นี้โดยการมาไล่ล่าพวกเขาอย่างแน่นอน“เจ้าดูเองเถิด”ก่อนหน้านั้นกู้หว่านเยว่เคยจับชีพจรของคุณหนูใหญ่และคุณหนูรองแล้ว แต่นางยังดูไ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 521
ซูจิ่งสิงถูปลายนิ้วอย่างเงียบ ๆ “ในเมื่อไม่ปลอดภัย ไม่สู้เจ้าพาผู้อาวุโสโซว่หวางเข้าไปในห้วงมิติของเจ้าด้วย”“แล้วท่านล่ะ?”ในห้วงมิติเป็นสถานที่ที่ปลอดภัย แต่ด้านนอกนั้นอันตรายมาก กู้หว่านเยว่ทิ้งซูจิ่งสิงให้อยู่ด้านนอกเพียงผู้เดียวไม่ได้สตรีลึกลับผู้นั้นอาจจะตามมาฆ่าพวกเขาเมื่อไหร่ก็ได้ อีกทั้งรอบ ๆ ลานฝึกสัตว์แห่งนี้ก็เต็มไปด้วยสัตว์ดุร้าย มีทั้งเสือและจิ้งจอกหากเกิดความผิดพลาดอะไรขึ้นมา ผลลัพธ์ที่ตามมาคงยากเกิดกว่าจะจินตนาการได้“ข้าไม่เป็นไร น้องหญิง เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงข้า” ซูจิ่งสิงไม่อยากให้นางเป็นกังวล“ท่านคือสามีของข้า ข้าจะไม่เป็นห่วงท่านได้อย่างไร”กู้หว่านเยว่ตอบกลับอย่างร้อนใจ เมื่อเห็นสายตาที่ตกตะลึงของซูจิ่งสิง นางจึงรีบกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “ท่านเข้าไปซ่อนตัวในห้วงมิติกับข้าเถิด”ก่อนหน้านั้นนางไม่อยากให้ซูจิ่งสิงเข้าไปในห้วงมิติ เพราะห้วงมิติเป็นไพ่ไม้ตายสุดท้ายของนางแต่ช่วงเวลาที่ผ่านมาทั้งสองคนคอยอยู่เคียงข้างกัน ประคับประคองและช่วยเหลือกันและกันจนรอดพ้นความตายมาได้หลายครั้งเขายกอำนาจทั้งหมดในเจดีย์หนิงกู่ให้นางกู้หว่านเยว่ยังมีสิ่งใดที่ยัง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 522
“ถูกต้อง” ซูจิ่งสิงเผยรอยยิ้มแม้ว่าเขาและผู้อาวุโสโซว่หวางจะไม่สนิทกัน เคยเจอกันเพียงครั้งเดียวเท่านั้นแต่ครั้งนั้นเขาได้ช่วยผู้อาวุโสโซว่หวางโจมตีชนเผ่าทูเจวี๋ยที่เจ้าเล่ห์และโหดร้ายเหล่านั้นผู้อาวุโสโซว่หวางได้ทิ้งนักรบหมาป่าไว้เป็นจำนวนมาก ไว้ช่วยเขาต่อกรกับชนเผ่าทูเจวี๋ยดังนั้นทั้งสองฝ่ายจึงมีภาพความประทับใจที่ดีต่อกันเมื่อนึกถึงสถานการณ์คับขันในเวลานี้ ซูจิ่งสิงก็สรุปใจความสั้น ๆ ได้ว่า“ผู้อาวุโสโซว่หวาง เดิมทีข้าพักอยู่ที่เจดีย์หนิงกู่ ข้าได้รับความไว้วางใจจากคุณชายหลิงให้มาช่วยท่าน”เขากล่าวพลางล้วงหยิบจี้หยกของกงซุนจางเย่ออกมา“บุตรชายของข้า เขายังมีชีวิตอยู่” ผู้อาวุโสโซว่หวางคลี่ยิ้มปลอบโยน “ยังมีชีวิตอยู่ ยังมีชีวิตอยู่ก็ดี”“ภรรยาของข้าช่วยเขาไว้” ซูจิ่งสิงพากู้หว่านเยว่เข้ามา ด้วยสีหน้าภาคภูมิใจกู้หว่านเยว่เห็นผู้อาวุโสโซว่หวาง เขาน่าจะมีอายุราวเจ็บสิบกว่าปีแล้ว นางจึงเกิดความเกรงใจต่อเขาและกล่าวอย่างอ่อนโยนว่า“บัดนี้ผู้อาวุโสโซว่หวางตกอยู่ในอันตราย ข้าจะพาท่านออกไปจากที่นี่”“ไม่”ผู้อาวุโสโซว่กลับส่ายหน้า และกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ข้าไม่ไป”“ท่านไม่ไป?”
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 523
นั้นเป็นแค่ตำราฝึกสัตว์แบบง่าย ๆ เล่มหนึ่งเท่านั้น ใช้ฝึกม้าศึกของฮ่องเต้ขั้นพื้นฐาน“พวกเจ้าตามข้ามา เดี๋ยวก็รู้” ผู้อาวุโสโซว่หวางโบกมืออย่างอ่อนแรงกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสบตากันทั้งสองคนรู้ดีแก่ใจ ผู้อาวุโสโซว่หวางรู้ว่าตัวเองทนไม่ไหวและกำลังจะตาย ก่อนจะตาย เขาต้องนำความลับของสกุลกงซุนบอกพวกเขาดังนั้นทั้งสองคนจึงไม่ส่งเสียงใด ๆ เดินตามหลังผู้อาวุโสโซว่หวางอย่างว่ายง่ายเมื่อเห็นผู้อาวุโสโซว่หวางเดินเข้ามาในส่วนลึกของลานฝึกสัตว์ กระทั่งตรงเข้าไปในห้องห้องหนึ่ง ซึ่งภายในห้องนี้ได้กักขังจิ้งจอกที่มีลำตัวยาวสองเมตรไว้หนึ่งตัวท่าทางของมันดูโหดร้ายมาก แต่เมื่อจิ้งจอกตัวนี้เห็นผู้อาวุโสโซว่หวาง มันกลับดูเชื่องลงอย่างเห็นได้ชัด“พวกเจ้าไม่ต้องกลัว นี่คือสหายของข้า มันไม่ทำร้ายพวกเจ้าหรอก”ผู้อาวุโสโซว่หวางเรียกจิ้งจอกตัวนั้นมาข้างกาย จากนั้นก็เปิดห้องลับด้านใน“ในนี้ยังมีห้องลับอีกห้องหรือนี่?”กู้หว่านเยว่เปิดแผนที่ พบว่าแม้แต่กงซุนเสว่ก็ยังไม่รู้ถึงการมีอยู่ของห้องลับนี้ดูท่าทางความลับของสกุลกงซุนจะมากมายจริง ๆ “นี่คือความลับสุดยอดของสกุลกงซุน มีแค่คนที่จะกลายเป็นหั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 524
“ได้โปรดฮูหยินอย่าลังเลเลย ตอบรับข้าเถิด”ผู้อาวุโสโซว่หวางอ้อนวอนด้วยน้ำเสียงทุ่มต่ำ “ก็ได้เจ้าค่ะ ข้ารับปากท่านก็ได้” กู้หว่านเยว่เก็บขลุ่ยและตำราโบราณอย่างจนปัญญา นางตอบตกลงได้ แต่หากนกหงส์เพลิงตัวนี้ไม่ใช่นกของนาง ก็อย่ามาโทษนางก็แล้วกัน“ดี ดี เช่นนี้ข้าก็วางใจ”เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสโซว่หวางกำลังจะสิ้นสุดวาระสุดท้ายของชีวิตแล้ว คำสั่งเสียมากมายที่เขาพยายามฝืนลั่นออกมาเมื่อครู่ทำให้สีหน้าของเขาผ่อนคลายลงบัดนี้เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่รับสิ่งเหล่านี้ไป เขาไม่มีห่วงผู้มัดอีกแล้ว ทันใดนั้นเขาก็กระอักเลือดออกมา และล้มลงไปบนพื้น“ผู้อาวุโสโซว่หวาง!”กู้หว่านเยว่รีบรุดเข้าไปหา จากนั้นก็คว้าข้อมือของเขามาจับชีพจร“ผู้อาวุโสโซว่หวางจากไปแล้ว”อีกฝ่ายไร้ซึ่งลมหายใจ จิ้งจอกสีเทานอนหมอบอยู่ข้างกายของเขาพร้อมกับสะอื้นเบา ๆ มันรู้ว่าผู้เป็นนายจากโลกนี้ไปตลอดกาลกู้หว่านเยว่ทอดถอนใจ จากนั้นก็นำพาซูจิ่งสิงให้ก้มกราบหัวโขกดินคารวะผู้อาวุโสโซว่หวางสามครั้ง“น้องหญิง ไม่ต้องเศร้าไป เจ้าทำดีที่สุดแล้ว”ซูจิ่งสิงกล่าวปลอบใจนางเบา ๆ เขาเป็นห่วงกลัวว่ากู้หว่านเยว่จะโทษตัวเองถึงอย่างไรก็ไม่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 525
กู้หว่านเยว่หลับตาลง พร้อมกับเป่าขลุ่ยอย่างตั้งใจทันทีที่เสียงขลุ่ยบรรเลง พลังแห่งการปลอบประโลมจิตใจก็แผ่ขยายออกมา“น้องหญิง ดูนั้น”ซูจิ่งสิงสูกดลมหายใจเบา ๆ “ดูเหมือนว่านกหงส์เพลิงจะตื่นแล้ว”กู้หว่านเยว่รีบมองไปตามคำบอกกล่าวของซูจิ่งสิง นกหงส์เพลิงหลากสีค่อย ๆ กางปีกอย่างช้า ๆ แสดงท่าทางเหมือนกับตื่นนอน“อย่าหยุดนะ” ซูจิ่งสิงกล่าวเตือน “ดูเหมือนมันจะได้ยินเสียงขลุ่ยของเจ้า ถึงได้ตื่น”“เจ้าค่ะ”กู้หว่านเยว่ยังคงเปล่าขลุ่ยในบทเพลงฝึกสัตว์ต่อไป การบรรเลงของนางทำให้นกหงส์เพลิงค่อย ๆ ลืมตาขึ้นจากนั้นมันก็เริ่มกางปีกสีแดงเพลิง และหันไปมองกู้หว่านเยว่ต้องบอกว่า นกหงส์เพลิงมีรูปลักษณ์ค่อนข้างน่ากลัวดวงตาสีแดงเพลิงคู่หนึ่งเหมือนกับอัญมณี ในยามที่รูม่านตาสีดำนั้นจ้องมองผู้คน มันแฝงไปด้วยความน่าเกรงขามที่รุนแรงไม่น้อยอีกทั้งนกหงส์เพลิงมีรูปร่างขนาดใหญ่ ในตอนที่มันหมอบอยู่ในมุมยังดูไม่ค่อยน่ากลัวนัก แต่พอมันยืนขึ้น ลำตัวของมันกินพื้นที่แทบจะครึ่งหนึ่งของห้วงมิติเลยทีเดียว“ท่านพี่ ระวัง”กู้หว่านเยว่คว้ามือของซูจิ่งสิง แม้ว่าผู้อาวุโสโซว่หวางจะยกนกหงส์เพลิงให้นางแล้ว แต่นกต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 526
ความรู้สึกคุ้ยเคยที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันทำให้นางรู้สึกว่าทุกอย่างมันไม่ง่ายอย่างที่นางคิดไว้บางทีสาเหตุที่นางข้ามเวลามาที่นี่ อาจะไม่ใช่ความบังเอิญทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันไกลตัวของทั้งสองคนมาก เวลานี้เบาะแสที่พวกเขามีน้อยเกินไปจริง ๆ ทำได้แค่นำเรื่องนี้วางไว้ก่อน จากนั้นก็แก้ไขปัญหาของผู้อาวุโสโซว่หวางก่อน เมื่อเห็นนกหงส์เพลิงเชื่อใจตนเช่นนี้ กู้หว่านเยว่จึงเอื้อมมือออกไปลูบหัวของมันอย่างวางใจ“โฮก....”นกหงส์เพลิงส่งเสียงคำรามอย่างสบายใจ พร้อมกับใช้หัวคลอเคลียร์ฝ่ามือของนางเบา ๆ “ดูเหมือนมันจะเห็นเจ้าเป็นนายมันแล้ว”กู้หว่านเยว่ดูตื่นตกใจ ไม่รู้ว่านกหงส์เพลิงตัวนี้นิสัยเป็นยังไง มันจะฟังคำสั่งเข้าใจหรือไม่“ลุกขึ้น”นางออกคำสั่ง ในตอนนี้เองนกหงส์เพลิงที่นอดอย่างขี้เกียจอยู่บนพื้น“โฮก!”เมื่อได้ยินคำสั่งของนาง นกหงส์เพลิงก็ตอบสนองอย่างรวดเร็วโดยการลุกขึ้นอย่างไม่ลังเลและถือโอกาสแปรงขนของตัวเองที่ยุ่งเหยิงให้เรียบงดงาม“ท่านพี่ ท่านเห็นไหมว่ามันเข้าใจภาษาคน”เวลานี้ นัยน์ตาของกู้หว่านเยว่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกนางอยากเลี้ยงสัตว์เป็นของตัวเองมาโดยตลอด เพียงแต่น่าเส
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 527
นกหงส์เพลิงเงยหน้าขึ้นฟ้า จากนั้นก็คำรามเสียงทุ้มต่ำ“โฮก!”กู้หว่านเยว่แทบจะหลุดขำออกมา คว้าซูจิ่งสิงขึ้นมา ทั้งสองคนจึงนั่งอยู่บนหลังของนกอย่างสง่าผาเผย ทันทีที่ได้ยินเสียงนกหงส์เพลิงคำราม มันก็พุ่งออกจากห้องลับไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็บินโฉบไปบนฟ้า เวลานี้ เทียนอวี๋กำลังเฝ้ารออย่างร้อนใจหลังจากที่นางส่งผู้อาวุโสโซว่หวางออกไป ไม่นานนางก็พบกับเรื่องไม่คาดฝัน อยู่ ๆ การเชื่อมจิตระหว่างตนกับผู้อาวุโสโซว่หวางก็ถูกตัดขาดจากกันไม่ว่านางจะสั่นกระดิ่งเงินในมืออย่างไร ก็หาการมีอยู่ของผู้อาวุโสโซว่หวางไม่เจอเรื่องนี้ทำให้เทียนอวี๋กระวนกระวายใจคาถาหุ่นเชิดของนางกล้าแกร่งมาก แทบจะไม่มีใครสามารถทำลายคาถาตัวนี้ได้หากผู้อาวุโสโซว่หวางตายไป เช่นนั้นก็ดี แต่หากคาถาหุ่นเชิดบนตัวของผู้อาวุโสโซว่หวางถูกทำลาย นั้นก็หมายความว่าข้างกายซูจิ่งสิงมีใครคนหนึ่งที่มีความสามารถครั้นอยู่ในหอบรรพบุรุษก่อนหน้านั้น เทียนอวี๋มั่นใจว่าเป็นซูจิ่งสิงเพียงแต่คนที่อยู่ข้างกายซูจิ่งสิง นางไม่มั่นใจว่าเป็นใครแต่ก็มั่นใจมากพอว่าเป็นสตรีผู้หนึ่ง“หรือว่าสตรีผู้นั้นคือนคนที่ทำลายคาถาหุ่นเชิดของข้าได้?”
บทล่าสุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1428
ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกันนั้น เสียงปริศนาเสียงหนึ่งก็ตะโกนดังมาจากด้านล่างที่แท้ก็เป็นน้องสาวจากตระกูลหลี่จินที่มาหาเขานี่เอง บอกว่าท่านแม่หลี่ก็มาเยี่ยมด้วย“พวกเจ้านะพวกเจ้า ชักจะกำเริบเสิบสานเกินไปแล้ว เรื่องใหญ่ขนาดนี้ก็ยังไม่บอกข้า”ทันทีที่ลงมาถึงชั้นล่างก็ได้ยินเสียงที่ดุดันของสตรีผู้หนึ่งดังมาจากด้านใน“หากไม่ใช่เพราะข้ากลับมาจากทุ่งนา แล้วได้ยินป้าหวังข้างบ้านบอก ข้าก็คงไม่รู้ว่าพวกเจ้ามาโรงหมอ”หญิงวัยกลางคนด่ากราดเสียงดัง มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าดูไม่สบอารมณ์หลี่จินค่อนข้างลำบากใจ“เสียมารยาทยิ่งนัก แม่ของข้าก็เป็นเช่นนี้แหละ ชอบเอะอะโวยวาย”กู้หว่านเยว่เลิกคิ้วสูง มั่นใจว่าสตรีผู้นี้จะต้องเป็นแม่สามีขี้หงุดหงิดอย่างแน่นอนมิน่าล่ะก่อนหน้านั้นนางหลินถึงได้มีท่าทีหวาดกลัว ไม่กล้าให้หมอผู้ชายตรวจร่างกาย เพราะกลัวว่าหากถูกแม่หลี่รู้เข้า จะถูกไล่ออกจากบ้านอย่างแน่นอนในขณะที่กู้หว่านเยว่กำลังจะกลับนั้น นางได้เข้าไปจับชีพจรให้นางหลินอีกครั้ง“ท่านแม่ ข้าไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังท่าน”นางหลินยังนอนอยู่บนเตียง ตอนนี้ไม่สามารถลุกขึ้นได้นางมีสีหน้าลำบากใจ หดคอเหมือน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1427
หลังจากลองกดหน้าท้องแล้ว กู้หว่านเยว่ก็ยิ่งมั่นใจว่าอาการบาดเจ็บของนางหลินจะต้องเกิดจากรังไข่ที่ฉีกขาดอย่างแน่นอน“มีเลือดออกเป็นจำนวนมาก แถมภรรยาของเจ้าก็ยังหน้าซีดราวกับกระดาษ ปวดท้องตลอดเวลาแบบนี้ อาจจะทำให้ช็อกได้ทุกเมื่อ ต้องเข้ารับการผ่าตัดโดยด่วน”กู้หว่านเยว่ดึงมือกลับ นางหลินยังคงนอนอยู่บนเตียง เหงื่อไหลพรากราวกับสายฝน นางยังคงสะลึมสะลือหลี่จินจึงกล่าวถามว่า “ผ่าตัดหรือ? อะไรคือผ่าตัด?”“คือการกรีดเปิดหน้าท้องของภรรยาเจ้า จากนั้นก็ซ่อมแซมบาดแผลภายในร่างกาย ห้ามเลือดให้นาง ไม่ให้เลือดไหลออกมาจากบาดแผลของนางอีก”อีกฝ่ายไม่เคยเจอวิธีการนี้ในตำรามาก่อน กู้หว่านเยว่พยายามใช้ภาษาที่เข้าใจง่ายอธิบายให้เขาฟังหลี่จินเข้าใจแล้ว แต่กลับตกใจไปชั่วขณะ“ต้องกรีดหน้าท้อง? เช่นนั้นภรรยาของข้าก็ยิ่งทรมานนะสิ”เขามีสีหน้าเป็นกังวล แต่เขากลับเป็นคนซื่อตรง ไม่ได้ซักถามกู้หว่านเยว่ต่อเพียงแต่เป็นห่วงกลัวนางหลินจะทนไม่ไหว เจ็บจนปางตาย“เรื่องนี้เจ้าไม่ต้องกังวล ข้ามียาระงับความเจ็บปวด หากภรรยาของเจ้ากินยานี้แล้ว จะไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น”กู้หว่านเยว่มองไปยังอีกฝ่ายจะผ่าตัดได้หรือไม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1426
“ท่านผู้นี้คือ?”เมื่อหลี่จินได้ยินเสียงของกู้หว่านเยว่ ก็รีบหันไปมองนางทันทีแต่กู้หว่านเยว่ใส่หมวกม่านอยู่ ดังนั้นทุกคนจึงมองไม่เห็นโฉมหน้าของนาง“อย่าเปิดเผยสถานะของข้า”กู้หว่านเยว่กระซิบบอกข้างหูของเจ้าของร้านเบา ๆ เจ้าของร้านจึงรีบพยักหน้า เขารู้ว่ากู้หว่านเยว่มีทักษะการแพทย์ จึงหาข้ออ้างไปเรื่อย “นี่คือหมอหญิงในร้านขายยาของเรา ในเมื่อภรรยาของเจ้าไม่ยอมให้หมอผู้ชายตรวจร่างกาย มิสู้ให้หมอหญิงท่านนี้ตรวจร่างกายให้ภรรยาของเจ้าล่ะ?”เขาลองหยั่งเชิง“ไม่รู้ว่าพวกเจ้าจะยอมหรือไม่”สาเหตุที่นางหลินไม่ยอมให้หมออาวุโสผู้นั้นตรวจร่างกายของนาง เพราะเหตุผลที่ว่าชายหญิงมิควรใกล้ชิด นางทนต่อคำครหาเหล่านั้นไม่ได้ ทั้งยังกังวลว่าหลังจากที่เรื่องนี้แพร่งพรายออกไปจะถูกผู้อื่นตำหนินางไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวจริง ๆ บัดนี้ไหน ๆ ก็มีหมอหญิงแล้ว ก็ไม่มีเหตุผลอะไรต้องปฏิเสธ จึงรีบพยักหน้า“หากหมอหญิงผู้นี้สามารถตรวจร่างกายให้ข้าได้ เช่นนั้นก็ดี”นัยน์ตาของหลี่จินเปล่งประกาย“ได้โปรดท่านหมอช่วยตรวจร่างกายให้ภรรยาของข้าด้วยเถิด”กู้หว่านเยว่เดินเข้ามา เจ้าของร้านรีบยกเก้าอี้ตัวหนึ่งมาให้นา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1425
“หากเจ้าไม่สบายตรงไหน อย่าฝืนทนเด็ดขาด ต้องตรวจให้แน่ใจ”สายตาของบุรุษฉายแววร้อนใจ มีท่าทีเป็นห่วงอย่างชัดเจนหมอที่อยู่ด้านหลังเห็นทั้งสองคนลังเล จึงอดกล่าวเตือนไม่ได้“หากท่านทั้งสองคนไม่อยากตรวจ ก็ขยับไปด้านข้างก่อนเถิด อย่าทำให้คนที่มาต่อแถวรอตรวจต้องเสียเวลา”“ไปกันเถอะ”สตรีผู้นั้นพยายามลากบุรุษข้างกายออกไป ชาวบ้านที่ได้รับบาดเจ็บด้านหลังจึงรีบรุดขึ้นหน้าทันที เพียงแต่ทันทีที่พวกเขาก้าวเท้าออกไป ภาพตรงหน้าของสตรีผู้นี้ก็ดับวูบ เป็นลมล้มลงไปกองกับพื้น“น้องหญิง ๆ เจ้าเป็นอะไรไป?”หลี่จินกอดนางหลินไว้ จากนั้นก็ตะโกนเสียงดังอย่างร้อนใจ“ใครก็ได้มาช่วยดูอาการให้น้องหญิงของข้าหน่อย?”คนที่อยู่โดยรอบรีบถอยหลังไปหนึ่งก้าว กู้หว่านเยว่จึงมองไปทางเจ้าของร้านเจ้าของร้านกลับไม่ได้แปลกใจกับสถานการณ์ตรงหน้าในช่วงสองวันที่ผ่านมานี้มีชาวบ้านมาหาหมอเป็นจำนวนมาก บางครั้งก็มีชาวบ้านที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเป็นลมหมดสติอย่างฉับพลันทันทีที่มาถึงหน้าโรงหมอเขาออกคำสั่งอย่างเป็นระบบระเบียบ“ขอผู้ช่วยสองคน ยกแม่นางผู้นี้ขึ้นเปล แล้วหามเข้าไปตรวจภายในห้อง”ผู้ช่วยที่รอคำสั่งอยู่ด้านหลังก็ร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1424
จากเนื้อหาที่ซูจิ่งสิงเขียนไว้ในจดหมาย บอกไว้ว่ากองทัพของเจดีย์หนิงกู่ได้ข้ามแม่น้ำมู่ตันโดยสมบูรณ์แล้ว บัดนี้กำลังมุ่งหน้าสู่ชายฝั่งของกองทัพจากราชสำนักที่อยู่ตรงข้ามกับแม่น้ำมู่ตันกองทัพของทั้งสองฝ่ายต่างก็ร่วมบรรเลงเพลงรบด้วยกัน เพราะฝั่งของเรามีดินปืน ทำให้ศัตรูพ่ายแพ้สงครามถึงสองครั้งสงครามยืดเยื้ออย่างน้อยครึ่งเดือน ในที่สุดกองทัพที่มีทหารนับแสนคนของราชสำนักก็ได้ต้องถอยทัพออกจากแม่น้ำมู่ตันหลังจากที่กู้หว่านเยว่อ่านจบแล้ว มุมปากก็ได้กระตุกยิ้มอย่างชื่นชมนางรายงานสถานการณ์ของเมืองเหยาให้ซูจิ่งสิงรับรู้แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องการบอกอีกฝ่ายว่าตอนนี้ตัวเองปลอดภัยดี เขาไม่ต้องเป็นห่วง รับมือกับศึกอย่างสบายใจได้เลยเมืองเหยาเกิดหายนะอย่างรุนแรง นางต้องอยู่ที่นี่ต่ออีกระยะหนึ่ง เพื่อช่วยฟื้นฟูเหตุการณ์หลังสงครามหลังจากเขียนจดหมายเสร็จแล้ว กู้หว่านเยว่ก็นำม้วนกระดาษผูกติดกับขาของนกพิราบทองคำ“ไปเถอะ ไปหาเจ้าของของเจ้า”นกพิราบทองคำกางปีกโผบินออกไป“ฮูหยินคิดถึงท่านอ๋องใช่หรือไม่เจ้าคะ?”ชิงเหลียนเห็นกู้หว่านเยว่ที่กำลังเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างแล้วปิดปากแอบหัวเราะกู้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1423
“พี่สาม?”เซวียฉิงเบิกตากว้างด้วยแววตาหม่นหมอง “ที่พี่สามห่างเหินต่อข้า เป็นเพราะข้าและท่านพ่อท่านแม่หนีออกจากเมืองใช่หรือไม่เจ้าคะ?”ฮั่วจี๋หยุดชะงักฉับพลัน “เหตุใดถึงพูดเช่นนี้?”“ไม่อย่างนั้นชิงเอ๋อร์คิดไม่ออกจริง ๆ ว่าตนเองทำอะไรถึงทำให้พี่สามไม่สนใจชิงเอ๋อร์ ทั้งที่ก่อนหน้านั้น....”เซวียฉิงยังพยายามจะอธิบาย ฮั่วจี๋จึงหันไปมองนางแวบหนึ่ง“เซวียฉิง เรื่องบางเรื่องข้าไม่อยากพูดถึง”สายตาที่เฉียบคมนั้นทำให้หัวใจของเซวียฉิงเต้นตึกตัก หรือว่าพี่สามจะรู้เรื่องในวันนั้น?เป็น...เป็นไปไม่ได้ท่านแม่กำชับอย่างหนักแน่น ห้ามใครพูดเรื่องนั้นออกมา“พี่สาม คนในตระกูลฮั่วล้วนตายในสงคราม ข้ารู้ว่าสภาพจิตใจของท่านแย่เพียงใด เช่นนั้นพรุ่งนี้ข้าค่อยมาหาท่านใหม่นะเจ้าคะ”เซวียฉิงไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขา จึงหมุนตัวเตรียมกลับ“อย่าลืมรับโทษ”ฮั่วจี๋กล่าวเตือนเพียงสั้น ๆ เซวียฉิงพยายามอดกลั้นเพื่อไม่ให้ทะเลาะกัน จากนั้นก็เดินมาคุกเข่าตรงโถงทางเดินอย่างไม่เต็มใจแต่หลังจากที่ฮั่วจี๋ไล่เซวียฉิงออกไปแล้ว เขาก็พยายามอดกลั้นความเจ็บปวดจากบาดแผล และลงจากเตียง“ท่านอ๋อง ท่านจะไปไหนขอรับ?” เด็กรั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1422
นางกล่าวเพียงไม่กี่ประโยค จากนั้นหยดน้ำตาก็หลั่งรินออกมาท่าทางของนางดูเสแสร้งแต่เจ็บจริง“หากข้าทำตรงไหนไม่ถูกต้อง ข้าขอโทษเจ้าด้วย เราคุยกันดี ๆ ก็ได้ เหตุใดจะต้องลงไม้ลงมือกันด้วยเล่า?”เซวียฉิงคิดว่ากู้หว่านเยว่คือเจียงม่านที่ช่วยฮั่วจี๋ จึงตั้งใจจะใส่ร้ายนาง ให้นางรู้สึกอับอายกู้หว่านเยว่มองนางด้วยความเอือมระอา โดยไม่กล่าวสิ่งใดชิงเหลียนจึงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร ถึงได้กล้ารุดหน้าเข้ามาทักทายฮูหยินของข้า?”นางย่อกายทำความเคารพกู้หว่านเยว่อย่างนอบน้อม“ฮูหยินของข้าคือพระชายาเจิ้นเป่ย แล้วเจ้าเป็นใคร?”“พระชายาเจิ้นเป่ย?”เซวียฉิงมองไปทางกู้หว่านเยว่ด้วยความตกใจ นางจำผิดคนอย่างนั้นหรือ?“ข้า...ข้าไม่รู้”นางตะเกียกตะกายลุกขึ้นมาคุกเข่าต่อหน้ากู้หว่านเยว่“พระชายาทรงระงับความโกรธด้วยเถิด ข้าน้อยไม่รู้ฐานะของท่านถึงได้ล่วงเกินท่านเช่นนี้”ในตอนที่นางเข้ามานั้น เดิมทีคิดว่ากู่เหว่านเยว่คือสตรีที่ล่อลวงฮั่วจี๋นางคาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าสตรีที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้คือพระชายาเจิ้นเป่ยที่เลื่องลือไปทั่วเมืองพระชายาที่ไหนจะแต่งกายเรียบ ๆ เช่นนี้ล่ะ?“ข้าน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1421
จู่ ๆ ชิงเหลียนก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ จึงรีบกล่าวเตือน เมื่อวานนางเห็นเจียงม่านเดินออกมา ยามนั้นนางกำลังช่วยฮูหยินจัดหาที่ทางให้คุณหนูหวัง จึงทำได้แค่ระแวดระวัง ไม่ได้เข้าไปขวางแต่อย่างใดเจียงม่านไม่ใช่คนของพวกเขา นางเองก็คงเข้าไปขวางไม่ได้ “นางมุ่งหน้าไปทางไหน?”ฮั่วจี๋มองไปทางชิงเหลียนด้วยความร้อนใจจนแทบจะกลิ้งลงมาจากเตียง“เรื่องนี้ ข้าน้อยเองก็ไม่รู้เจ้าค่ะ”ชิงเหลียนส่ายหน้า “แค่เห็นเจียงม่านออกมาจากจวน จากนั้นก็มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก ส่วนจะไปที่ไหนนั้น ข้าน้อยกำลังยุ่งกับงานของตัวเอง จึงไม่ได้เก็บมาใส่ใจเจ้าค่ะ”“มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกอย่างนั้นหรือ?”สีหน้าของฮั่วจี๋ฉายแววตื่นตระหนก ดูเหมือนกำลังครุ่นคิดถึงสถานที่ทิศตะวันตกที่นางพอจะไปได้แต่หลังจากผ่านไปครึ่งค่อนวัน ก็ยังคิดหาคำตอบไม่ได้กระทั่งตอนนี้ เขาเพิ่งรู้ตัวว่าตนเองนั้นแทบไม่รู้จักเจียงม่านเลยนอกจากชื่อของนางแล้ว บ้านของนาง อายุของนาง แต่งงานแล้วหรือไม่นั้นก็แทบไม่รู้อะไรเลยเขามีสีหน้าละอายใจ“ในเมื่อพระชายาไม่รู้ว่าเจียงม่านอยู่ที่ไหน เช่นนั้นข้าน้อยก็ไม่ขอรบกวนพระชายาแล้วขอรับ”ทันทีที่ฮั่วจี๋ไ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1420
อาวุธของพวกโจรถูกริบไปจนหมด แต่ละคนจึงมือเปล่าพลธนูบนกำแพงเมืองที่ต้านทานการบุกเมือง ไม่มีธนูแล้ว เหลือเพียงถุงธนูที่ว่างเปล่า“แย่แล้ว มีไส้ศึก!”มีคนตะโกนเสียงดัง ประตูเมืองถูกเปิดแล้วนอกเมืองมีทหารกล้าหนึ่งพันนายของหนานหยางอ๋องที่ซุ่มอยู่แต่แรกบุกเข้ามา“บุก!”“ยึดเมืองเหยา!”“บุกเข้าไป!”ภายในเมืองเต็มไปด้วยแสงไฟ เสียงร้องดังตะโกนไปทั่วฟ้าสางแล้วสงครามก็จบลงแล้วเมืองเหยาหลังสงคราม นองเลือดเละเทะพวกโจรแพ้แล้ว กู้หว่านเยว่กับหนานหยางอ๋องพาทหารกล้าบุกเข้าไป อีกทั้งยังมีสวีซื่อฉวนร่วมมืออยู่ด้านในทำให้พวกโจรแพ้อย่างรวดเร็วทหารเจดีย์หนิงกู่ยึดเมืองเหยาได้แล้วบนกำแพงเมืองเปลี่ยนเป็นธงของเจิ้นเป่ยอ๋องคนชราเด็กสตรีถูกกู้หว่านเยว่ปล่อยตัวออกมาเหล่าหญิงสาวที่ถูกย่ำยี คุมขังอยู่ในจวนเจ้าเมือง ล้วนถูกปล่อยตัวกลับบ้านเมืองเหยาหลังสงครามต้องสร้างขึ้นใหม่กู้หว่านเยว่สั่งให้เปิดยุ้งฉาง แจกจ่ายเสบียงแก่ชาวบ้านในเมืองให้ทางการรวบรวมจำนวนคนตายและบาดเจ็บ จ่ายเงินชดเชยให้กับครอบครัวที่ประสบภัยว่าจ้างชาวบ้านให้เข้าร่วมการก่อสร้าง ซ่อมแซมกำแพงเมือง จวน และสิ่งปลูกสร้าง
