LOGINShare
บทที่ 526
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 527
นกหงส์เพลิงเงยหน้าขึ้นฟ้า จากนั้นก็คำรามเสียงทุ้มต่ำ“โฮก!”กู้หว่านเยว่แทบจะหลุดขำออกมา คว้าซูจิ่งสิงขึ้นมา ทั้งสองคนจึงนั่งอยู่บนหลังของนกอย่างสง่าผาเผย ทันทีที่ได้ยินเสียงนกหงส์เพลิงคำราม มันก็พุ่งออกจากห้องลับไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็บินโฉบไปบนฟ้า เวลานี้ เทียนอวี๋กำลังเฝ้ารออย่างร้อนใจหลังจากที่นางส่งผู้อาวุโสโซว่หวางออกไป ไม่นานนางก็พบกับเรื่องไม่คาดฝัน อยู่ ๆ การเชื่อมจิตระหว่างตนกับผู้อาวุโสโซว่หวางก็ถูกตัดขาดจากกันไม่ว่านางจะสั่นกระดิ่งเงินในมืออย่างไร ก็หาการมีอยู่ของผู้อาวุโสโซว่หวางไม่เจอเรื่องนี้ทำให้เทียนอวี๋กระวนกระวายใจคาถาหุ่นเชิดของนางกล้าแกร่งมาก แทบจะไม่มีใครสามารถทำลายคาถาตัวนี้ได้หากผู้อาวุโสโซว่หวางตายไป เช่นนั้นก็ดี แต่หากคาถาหุ่นเชิดบนตัวของผู้อาวุโสโซว่หวางถูกทำลาย นั้นก็หมายความว่าข้างกายซูจิ่งสิงมีใครคนหนึ่งที่มีความสามารถครั้นอยู่ในหอบรรพบุรุษก่อนหน้านั้น เทียนอวี๋มั่นใจว่าเป็นซูจิ่งสิงเพียงแต่คนที่อยู่ข้างกายซูจิ่งสิง นางไม่มั่นใจว่าเป็นใครแต่ก็มั่นใจมากพอว่าเป็นสตรีผู้หนึ่ง“หรือว่าสตรีผู้นั้นคือนคนที่ทำลายคาถาหุ่นเชิดของข้าได้?”
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 528
ถึงตอนนี้นางก็ได้เข้าใจแล้ว ก็ว่าอยู่ว่าทำไมช่วงนี้ไม่ว่านางจะทำสิ่งใดก็ดูไม่ราบรื่นไปเสียหมด ดูจากสถานการณ์ความเป็นจริง ที่แท้ก็เป็นเพราะซูจิ่งสิงนี่เอง“เราดูถูกซูจิ่งสิงเกินไปแล้ว รู้อย่างนี้น่าจะฆ่าเขาให้เสียรู้แล้วรู้รอด”เทียนอวี๋โกรธจนตัวสั่น แต่กลับทำอะไรไม่ได้ ทำได้แค่มองซูจิ่งสิงพากู้หว่านเยว่จากไปเท่านั้นกู้หว่านเยว่นั่งมองผืนโลกจากบนหลังนกหงส์เพลิงด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและสบายใจหลังจากที่ออกจากหมู่บ้านโซว่หวางแล้ว กู้หว่านเยว่ก็ให้นกหงส์เพลิงโฉบลงไปยังพื้นที่ที่ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่าน“โฮก!”นกหงส์เพลิงกระเง้ากระงอน หลังจากบินมาได้ช่วงเวลานหนึ่ง มันก็เหนื่อยกู้หว่านเยว่มองออกว่ามันเหนื่อยแล้ว จึงรีบให้นกหงส์เพลิงเข้าไปในห้วงมิติ ให้มันได้พักผ่อนอย่างดีในนั้นถึงอย่างไรนกตัวใหญ่เพียงนี้ หากนางไม่พามันเข้าไปในห้วงมิติ ก็คงไม่สะดวกพามันติดตามข้างกายไปด้วย“เรากลับกันก่อนเถอะ ไปรวมตัวกับทุกคน”ผู้อาวุโสโซว่หวางตายแล้ว จะต้องนำข่าวนี้ไปบอกคนของสกุลกงซุน“ไปกันเถอะ”ซูจิ่งสิงอุ้มกู้หว่านเยว่ จากนั้นก็ลอยตัวไปทางถ้ำภูเขาหลังจากที่ทั้งสองคนจากมาในช่วงเวลา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 529
กงซุนเสว่น้ำตาไหลอาบเต็มสองแก้ม ก่อนจะโผเข้าไปหาผู้อาวุโสโซว่หวาง“ท่านพ่อ ทำไมท่านถึงทิ้งพวกเราไปเช่นนี้?”“ท่านพ่อจากพวกเราไปแล้วหรือ? ไม่ เป็นไปไม่ได้...”กงซุนฉิงพยายามลุกขึ้นจากเตียง นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยหยดน้ำตา กงซุนจ่างเย่ยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม“ให้ข้าได้สัมผัสท่านพ่อ....”มือของเขาแทบจะยกไม่ขึ้นแล้วกงซุนจ่างเย่รู้สึกร้อนผ่าวที่จมูก ก่อนจะสะอื้นจนตัวสั่นเทิ้มด้วยความเจ็บปวด“กงซุน” หมิงจูเข้ามากอดแขนของเขา “ตาของท่านจะร้องไห้ไม่ได้”ดวงตาของเขาเพิ่งเข้ารับการผ่าตัด น้ำตาจะทำให้ดวงตาของเขาอักเสบ“ข้าไร้ความสามารถ ข้าไร้ความสามารถจริง ๆ!”กงซุนจ่างเย่ฟุบอยู่บนรถเข็นเขาคิดมาตลอดว่าครอบครัวของเขาอยู่อย่างสงบสุข มีพ่อและพี่สาวคอยดูแลทุกอย่างหลายปีมานี้เขาแทบจะกลายเป็นลูกผู้ดีมีเงินไปโดยปริยายบัดนี้เขาช่วยอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง“พวกเจ้าอย่าร้องไห้ไปเลย คุณหนูใหญ่และคุณหนูรองโดนคาถาหุ่นเชิด ยังไม่ได้รับการถอนคาถา อาการของคุณหนูห้าก็ยังไม่ดีขึ้น”ก่อนที่กู้หว่านเยว่จะขึ้นรถม้า นางได้พาคนเหล่านั้นออกมาแล้ว“พาคุณหนูใหญ่ คุณหนูรองและคุณหนูห้าขึ้นเตียงก่อนเถอะ”กงซุ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 530
ผู้อาวุโสโซว่หวางเคยกล่าวไว้ เพราะสกุลกงซุนนั้นมีนกหงส์เพลิง จึงสามารถสั่งสัตว์ร้ายได้ดูท่าทางนกหงส์เพลิงตัวนี้จะร้ายการจริง ๆกู้หว่านเยว่เล่นกับนกหงส์เพลิงครู่หนึ่ง จากนั้นก็เปิดตำราควบคุมสัตว์ร้ายทุกหน้าของตำราควบคุมสัตว์ร้ายมีบทเพลงที่แตกต่างกัน ซึ่งบทเพลงเหล่านี้มีรูปแบบการสั่งสัตว์ที่แตกต่างกันกู้หว่านเยว่เปิดดูบทเพลงหนึ่งในนั้น เป็นบทเพลงที่สามารถควบคุมนักรบหมาป่าได้ จึงเรียนวิธีการเป่าหลังจากเป่าบทเพลงนี้แล้ว ร่างตัวของนางก็หลงใหลอยู่ในม่านบทเพลงนั้นไม่รู้ว่านานแค่ไหน กระทั่งกู้หว่านเยว่สามารถเป่าเพลงนี้ออกมาได้ครบถ้วนสมบูรณ์ นางถึงวางขลุ่ยลง“ท่านพี่” กู้หว่านเยว่ออกมาจาห้วงมิติ แวบแรกที่เห็นซูจิ่งสิงที่หลับตาเก็บแรง นางจึงเข้าไปเรียกเขาเบา ๆ ซูจิ่งสิงรีบลืมตาทันที “มีอะไรหรือ?”“ฝึกได้พอสมควรแล้ว เหลือแต่ทดสอบจริง”กู้หว่านเยว่นึกถึงนักรบหมาป่าที่อยู่ด้านล่างกำแพงเหล่านั้น และกล่าวว่า“วันนี้ข้าเหนื่อยมาก เราพักกันก่อนเถิด ไว้พรุ่งนี้วางแผนเสร็จก็ค่อยลองดู”“ก็ได้” ซูจิ่งสิงมองกู้หว่านเยว่ที่มีดวงตาแดงก่ำด้วยความเจ็บปวด“ตาแดงหมดแล้ว รีบพักผ่อนเถิด”กู้ห
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 531
เมิ่งเหยียนสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเอ่ยถามด้วยความรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย“แน่นอนอยู่แล้ว”กงซุนซวงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “พี่ใหญ่เจียงเป็นคนของท่านพ่อข้า เจอกับพวกเราพี่น้องบ่อย ๆ ”นางเห็นเมิ่งเหยียนเกล้าผมแบบสตรีที่แต่งงานแล้ว จึงเอ่ยขึ้นด้วยความหวังดี “ท่านไปพักผ่อนเถอะ ที่นี่มีข้าอยู่ก็พอแล้ว”“...อืม”เมิ่งเหยียนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่พอได้ยินคำเรียกขานว่าเมิ่งฮูหยินนั่น ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่คอ“เจ้าดูแลนางให้ดี ๆ ข้าออกไปก่อน”นางแทบจะหนีออกมาจากห้องนั้นเลยทีเดียว“แปลก เมิ่งฮูหยินเป็นอะไรไป?” กงซุนซวงไม่เข้าใจสถานการณ์ แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจเมิ่งเหยียนนักในความคิดของนาง เมิ่งเหยียนก็เหมือนกับลั่วยางและคนอื่น ๆ เป็นคนใจดีที่ช่วยส่งน้องเจ็ดกลับมา“พี่ใหญ่เจียง ท่านว่าท่านช่างโง่เง่าเสียจริง”กงซุนซวงมองเจียงหลินที่อยู่บนเตียง ดวงตาของนางแดงก่ำราวกับจะร้องไห้“วันนั้นท่านหนีไปได้แท้ ๆ แต่สุดท้ายกลับถูกพวกนั้นจับได้เพราะข้า”“พี่ใหญ่เจียง ข้ารู้ว่าในใจของท่านมีข้า ข้าก็...”กงซุนซวงบิดผ้าให้แห้งน้ำ แล้วเช็ดมือให้เจียงหลินต่อด้านนอกประตู เมิ่งเหยียนได้ยินประโยคสุดท้าย น
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 532
นางรับปากว่าจะมาช่วยคน แต่ไม่คิดว่าด้วยความบังเอิญ นางจะกลายเป็นเจ้าสำนักคนใหม่ของหมู่บ้านโซว่หวางและเมื่อมองดูจากสายตาของกงซุนเสว่และกงซุนฉิงที่ดูไม่เหมือนกับการเสแสร้ง พวกนางน่าจะยอมรับนางจริง ๆ “เรื่องนี้...”กู้หว่านเยว่ครุ่นคิด นางรู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องวางแผนระยะยาว เพราะหมู่บ้านโซว่หวางไม่ได้เป็นของสกุลกงซุนเพียงคนเดียวไม่แน่ว่าคนอื่นอาจไม่ยอมรับยิ่งไปกว่านั้น หากได้เป็นเจ้าสำนักจริง ๆ ก็เท่ากับว่าต้องปกครองเขตซีเป่ยแล้ว“แค่ก ๆ”ในตอนนั้น คุณหนูใหญ่สกุลกงซุนที่นอนอยู่บนเตียงก็เอ่ยขึ้น“น้องสามกับน้องสี่พูดถูก แม่นางกู้ ท่านเป็นผู้มีพระคุณอันใหญ่หลวงของสกุลกงซุนสิ่งอื่นข้าไม่รู้ แต่ในเมื่อท่านพ่อไว้ใจมอบนกหงส์เพลิงและขลุ่ยนี้ให้ท่าน ก็แสดงว่าเขายอมรับในความสามารถของท่านสกุลกงซุนของเราทำสิ่งต่าง ๆ อย่างตรงไปตรงมา เมื่อพูดออกไปแล้วก็จะไม่คืนคำ”นางกล่าวขึ้นอย่างอ่อนแรง“ให้ท่านเป็นเจ้าสำนัก น่าจะเป็นความปรารถนาสุดท้ายของท่านพ่อ ตอนนี้ท่านพ่อจากไปแล้ว พวกเราในฐานะลูกย่อมต้องทำตามความต้องการของท่าน”ผู้อาวุโสโซว่หวางเสียชีวิตแล้ว คุณหนูใหญ่สกุลกงซุนเป็นผู้มีอำนาจต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 533
“น้อมรับคำสั่ง!”ทุกคนต่างพากันคุกเข่าลงต่อกู้หว่านเยว่“ลุกขึ้นก่อน”กู้หว่านเยว่ถูปลายนิ้ว นางคิดว่าในเมื่อต้องลงมือ เช่นนั้นก็ต้องทำให้สำเร็จในครั้งเดียวเวลานี้ เขตซีเป่ยมีกลุ่มอิทธิพลมากมายทั้งคนของฮ่องเต้ชั่ว รวมถึงหญิงสาวลึกลับคนนั้นก็อยู่ที่นี่เช่นกันพวกเขาจะประมาทไม่ได้“บอกข้ามาว่าใครบ้างที่พวกเจ้าติดต่อได้ ทั้งคนรู้จักและลูกน้อง”กำลังของพวกเขาเพียงไม่กี่คนนั้นน้อยเกินไป“กงซุนหง คุณหนูใหญ่สกุลกงซุนรีบลุกขึ้นนั่ง“แม่นางกู้ เรื่องนี้ให้เป็นหน้าที่ข้า”ตอนที่ท่านพ่อยังมีชีวิตอยู่ มีลูกน้องที่จงรักภักดีมากมาย“ข้าจะไปหาพวกเขา พวกเขาต้องฟังคำสั่งของข้าแน่”เพียงแต่ตอนนี้ร่างกายของนางอ่อนแอ เวียนหัวอย่างหนัก สมองมักจะไม่ปลอดโปร่ง“พี่ใหญ่ ตอนนี้ร่างกายของท่านอ่อนแอเกินไป”กงซุนเสว่ประคองกงซุนหงที่กำลังยืนโซเซ อีกฝ่ายเพิ่งถูกแก้คาถาหุ่นเชิด สติยังไม่กลับมาสมบูรณ์“ข้าไปเอง พี่ใหญ่ ท่านมีหนังสือสั่งการไม่ใช่หรือ เรื่องนี้ให้ข้าจัดการเถอะ”กงซุนเสว่มองไปรอบ ๆ ต้องยอมรับว่า ตอนนี้มีเพียงนางเท่านั้นที่ค่อนข้างแข็งแรงพี่น้องคนอื่น ๆ ก็มีทั้งคนที่บาดเจ็บ และคนที่ยั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 534
“ท่านพ่อทำงานหนักมาตลอด ไม่เคยพูดจาโอ้อวด แต่ตอนนี้กลับต้องมาพบจุดจบแบบนี้”“ฮ่องเต้บอกจะฆ่าพวกเราก็ฆ่า” กงซุนหงก็เกลียดมากเช่นกัน“แม้แต่เหตุผลที่เหมาะสมก็ไม่มี กลับลงมือต่อหมู่บ้านโซว่หวางอย่างกะทันหัน”ถ้าไม่ใช่เพราะพวกนางพี่น้องโชคดีมีบุญวาสนา ตอนนี้แต่ละคนก็คงถูกฆ่าตายไปหมดแล้ว นางยังถูกทำให้กลายเป็นหุ่นเชิดอีก!“เขาไร้เมตตา พวกเราก็ไม่ต้องมีคุณธรรม ต่อให้เราไม่ก่อกบฏ คาดว่าฮ่องเต้ก็คงไม่ปล่อยเราไปแน่ สู้ลองเสี่ยงตายสักตั้ง เพื่อหาทางรอดให้ทุกคนดีกว่าทุกคนในสกุลกงซุน เวลานี้ก็เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน“ดี ข้าสบายใจแล้ว”กู้หว่านเยว่พยักหน้า ในเมื่อทุกคนมีความคิดที่จะต่อต้านฮ่องเต้ชั่ว เช่นนั้นนางก็ไม่รังเกียจที่จะรับคนเหล่านี้ไว้ใต้บังคับบัญชา“พี่สาวว่าอย่างไร ก็เป็นเช่นนั้น ข้าฟังพี่สาว”กงซุนซวงไม่มีความคิดเห็นอะไร“สามวันหลังจากนี้เริ่มลงมือ”กู้หว่านเยว่ได้วางแผนเบื้องต้นไว้แล้วอาศัยช่วงสามวันนี้ นางจะได้ฝึกฝนการควบคุมสัตว์ให้ดี ๆ สิ่งที่ทุกคนไม่รู้ก็คือ เวลานี้ มีอีกฝ่ายหนึ่งเข้ามาในเขตซีเป่ยแล้ว“การลงมือของเสด็จพี่ ช่างรวดเร็วจริง ๆ ”มู่หรงอวี้จ้องมองนักร
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1428
ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกันนั้น เสียงปริศนาเสียงหนึ่งก็ตะโกนดังมาจากด้านล่างที่แท้ก็เป็นน้องสาวจากตระกูลหลี่จินที่มาหาเขานี่เอง บอกว่าท่านแม่หลี่ก็มาเยี่ยมด้วย“พวกเจ้านะพวกเจ้า ชักจะกำเริบเสิบสานเกินไปแล้ว เรื่องใหญ่ขนาดนี้ก็ยังไม่บอกข้า”ทันทีที่ลงมาถึงชั้นล่างก็ได้ยินเสียงที่ดุดันของสตรีผู้หนึ่งดังมาจากด้านใน“หากไม่ใช่เพราะข้ากลับมาจากทุ่งนา แล้วได้ยินป้าหวังข้างบ้านบอก ข้าก็คงไม่รู้ว่าพวกเจ้ามาโรงหมอ”หญิงวัยกลางคนด่ากราดเสียงดัง มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าดูไม่สบอารมณ์หลี่จินค่อนข้างลำบากใจ“เสียมารยาทยิ่งนัก แม่ของข้าก็เป็นเช่นนี้แหละ ชอบเอะอะโวยวาย”กู้หว่านเยว่เลิกคิ้วสูง มั่นใจว่าสตรีผู้นี้จะต้องเป็นแม่สามีขี้หงุดหงิดอย่างแน่นอนมิน่าล่ะก่อนหน้านั้นนางหลินถึงได้มีท่าทีหวาดกลัว ไม่กล้าให้หมอผู้ชายตรวจร่างกาย เพราะกลัวว่าหากถูกแม่หลี่รู้เข้า จะถูกไล่ออกจากบ้านอย่างแน่นอนในขณะที่กู้หว่านเยว่กำลังจะกลับนั้น นางได้เข้าไปจับชีพจรให้นางหลินอีกครั้ง“ท่านแม่ ข้าไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังท่าน”นางหลินยังนอนอยู่บนเตียง ตอนนี้ไม่สามารถลุกขึ้นได้นางมีสีหน้าลำบากใจ หดคอเหมือน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1427
หลังจากลองกดหน้าท้องแล้ว กู้หว่านเยว่ก็ยิ่งมั่นใจว่าอาการบาดเจ็บของนางหลินจะต้องเกิดจากรังไข่ที่ฉีกขาดอย่างแน่นอน“มีเลือดออกเป็นจำนวนมาก แถมภรรยาของเจ้าก็ยังหน้าซีดราวกับกระดาษ ปวดท้องตลอดเวลาแบบนี้ อาจจะทำให้ช็อกได้ทุกเมื่อ ต้องเข้ารับการผ่าตัดโดยด่วน”กู้หว่านเยว่ดึงมือกลับ นางหลินยังคงนอนอยู่บนเตียง เหงื่อไหลพรากราวกับสายฝน นางยังคงสะลึมสะลือหลี่จินจึงกล่าวถามว่า “ผ่าตัดหรือ? อะไรคือผ่าตัด?”“คือการกรีดเปิดหน้าท้องของภรรยาเจ้า จากนั้นก็ซ่อมแซมบาดแผลภายในร่างกาย ห้ามเลือดให้นาง ไม่ให้เลือดไหลออกมาจากบาดแผลของนางอีก”อีกฝ่ายไม่เคยเจอวิธีการนี้ในตำรามาก่อน กู้หว่านเยว่พยายามใช้ภาษาที่เข้าใจง่ายอธิบายให้เขาฟังหลี่จินเข้าใจแล้ว แต่กลับตกใจไปชั่วขณะ“ต้องกรีดหน้าท้อง? เช่นนั้นภรรยาของข้าก็ยิ่งทรมานนะสิ”เขามีสีหน้าเป็นกังวล แต่เขากลับเป็นคนซื่อตรง ไม่ได้ซักถามกู้หว่านเยว่ต่อเพียงแต่เป็นห่วงกลัวนางหลินจะทนไม่ไหว เจ็บจนปางตาย“เรื่องนี้เจ้าไม่ต้องกังวล ข้ามียาระงับความเจ็บปวด หากภรรยาของเจ้ากินยานี้แล้ว จะไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น”กู้หว่านเยว่มองไปยังอีกฝ่ายจะผ่าตัดได้หรือไม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1426
“ท่านผู้นี้คือ?”เมื่อหลี่จินได้ยินเสียงของกู้หว่านเยว่ ก็รีบหันไปมองนางทันทีแต่กู้หว่านเยว่ใส่หมวกม่านอยู่ ดังนั้นทุกคนจึงมองไม่เห็นโฉมหน้าของนาง“อย่าเปิดเผยสถานะของข้า”กู้หว่านเยว่กระซิบบอกข้างหูของเจ้าของร้านเบา ๆ เจ้าของร้านจึงรีบพยักหน้า เขารู้ว่ากู้หว่านเยว่มีทักษะการแพทย์ จึงหาข้ออ้างไปเรื่อย “นี่คือหมอหญิงในร้านขายยาของเรา ในเมื่อภรรยาของเจ้าไม่ยอมให้หมอผู้ชายตรวจร่างกาย มิสู้ให้หมอหญิงท่านนี้ตรวจร่างกายให้ภรรยาของเจ้าล่ะ?”เขาลองหยั่งเชิง“ไม่รู้ว่าพวกเจ้าจะยอมหรือไม่”สาเหตุที่นางหลินไม่ยอมให้หมออาวุโสผู้นั้นตรวจร่างกายของนาง เพราะเหตุผลที่ว่าชายหญิงมิควรใกล้ชิด นางทนต่อคำครหาเหล่านั้นไม่ได้ ทั้งยังกังวลว่าหลังจากที่เรื่องนี้แพร่งพรายออกไปจะถูกผู้อื่นตำหนินางไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวจริง ๆ บัดนี้ไหน ๆ ก็มีหมอหญิงแล้ว ก็ไม่มีเหตุผลอะไรต้องปฏิเสธ จึงรีบพยักหน้า“หากหมอหญิงผู้นี้สามารถตรวจร่างกายให้ข้าได้ เช่นนั้นก็ดี”นัยน์ตาของหลี่จินเปล่งประกาย“ได้โปรดท่านหมอช่วยตรวจร่างกายให้ภรรยาของข้าด้วยเถิด”กู้หว่านเยว่เดินเข้ามา เจ้าของร้านรีบยกเก้าอี้ตัวหนึ่งมาให้นา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1425
“หากเจ้าไม่สบายตรงไหน อย่าฝืนทนเด็ดขาด ต้องตรวจให้แน่ใจ”สายตาของบุรุษฉายแววร้อนใจ มีท่าทีเป็นห่วงอย่างชัดเจนหมอที่อยู่ด้านหลังเห็นทั้งสองคนลังเล จึงอดกล่าวเตือนไม่ได้“หากท่านทั้งสองคนไม่อยากตรวจ ก็ขยับไปด้านข้างก่อนเถิด อย่าทำให้คนที่มาต่อแถวรอตรวจต้องเสียเวลา”“ไปกันเถอะ”สตรีผู้นั้นพยายามลากบุรุษข้างกายออกไป ชาวบ้านที่ได้รับบาดเจ็บด้านหลังจึงรีบรุดขึ้นหน้าทันที เพียงแต่ทันทีที่พวกเขาก้าวเท้าออกไป ภาพตรงหน้าของสตรีผู้นี้ก็ดับวูบ เป็นลมล้มลงไปกองกับพื้น“น้องหญิง ๆ เจ้าเป็นอะไรไป?”หลี่จินกอดนางหลินไว้ จากนั้นก็ตะโกนเสียงดังอย่างร้อนใจ“ใครก็ได้มาช่วยดูอาการให้น้องหญิงของข้าหน่อย?”คนที่อยู่โดยรอบรีบถอยหลังไปหนึ่งก้าว กู้หว่านเยว่จึงมองไปทางเจ้าของร้านเจ้าของร้านกลับไม่ได้แปลกใจกับสถานการณ์ตรงหน้าในช่วงสองวันที่ผ่านมานี้มีชาวบ้านมาหาหมอเป็นจำนวนมาก บางครั้งก็มีชาวบ้านที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเป็นลมหมดสติอย่างฉับพลันทันทีที่มาถึงหน้าโรงหมอเขาออกคำสั่งอย่างเป็นระบบระเบียบ“ขอผู้ช่วยสองคน ยกแม่นางผู้นี้ขึ้นเปล แล้วหามเข้าไปตรวจภายในห้อง”ผู้ช่วยที่รอคำสั่งอยู่ด้านหลังก็ร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1424
จากเนื้อหาที่ซูจิ่งสิงเขียนไว้ในจดหมาย บอกไว้ว่ากองทัพของเจดีย์หนิงกู่ได้ข้ามแม่น้ำมู่ตันโดยสมบูรณ์แล้ว บัดนี้กำลังมุ่งหน้าสู่ชายฝั่งของกองทัพจากราชสำนักที่อยู่ตรงข้ามกับแม่น้ำมู่ตันกองทัพของทั้งสองฝ่ายต่างก็ร่วมบรรเลงเพลงรบด้วยกัน เพราะฝั่งของเรามีดินปืน ทำให้ศัตรูพ่ายแพ้สงครามถึงสองครั้งสงครามยืดเยื้ออย่างน้อยครึ่งเดือน ในที่สุดกองทัพที่มีทหารนับแสนคนของราชสำนักก็ได้ต้องถอยทัพออกจากแม่น้ำมู่ตันหลังจากที่กู้หว่านเยว่อ่านจบแล้ว มุมปากก็ได้กระตุกยิ้มอย่างชื่นชมนางรายงานสถานการณ์ของเมืองเหยาให้ซูจิ่งสิงรับรู้แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องการบอกอีกฝ่ายว่าตอนนี้ตัวเองปลอดภัยดี เขาไม่ต้องเป็นห่วง รับมือกับศึกอย่างสบายใจได้เลยเมืองเหยาเกิดหายนะอย่างรุนแรง นางต้องอยู่ที่นี่ต่ออีกระยะหนึ่ง เพื่อช่วยฟื้นฟูเหตุการณ์หลังสงครามหลังจากเขียนจดหมายเสร็จแล้ว กู้หว่านเยว่ก็นำม้วนกระดาษผูกติดกับขาของนกพิราบทองคำ“ไปเถอะ ไปหาเจ้าของของเจ้า”นกพิราบทองคำกางปีกโผบินออกไป“ฮูหยินคิดถึงท่านอ๋องใช่หรือไม่เจ้าคะ?”ชิงเหลียนเห็นกู้หว่านเยว่ที่กำลังเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างแล้วปิดปากแอบหัวเราะกู้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1423
“พี่สาม?”เซวียฉิงเบิกตากว้างด้วยแววตาหม่นหมอง “ที่พี่สามห่างเหินต่อข้า เป็นเพราะข้าและท่านพ่อท่านแม่หนีออกจากเมืองใช่หรือไม่เจ้าคะ?”ฮั่วจี๋หยุดชะงักฉับพลัน “เหตุใดถึงพูดเช่นนี้?”“ไม่อย่างนั้นชิงเอ๋อร์คิดไม่ออกจริง ๆ ว่าตนเองทำอะไรถึงทำให้พี่สามไม่สนใจชิงเอ๋อร์ ทั้งที่ก่อนหน้านั้น....”เซวียฉิงยังพยายามจะอธิบาย ฮั่วจี๋จึงหันไปมองนางแวบหนึ่ง“เซวียฉิง เรื่องบางเรื่องข้าไม่อยากพูดถึง”สายตาที่เฉียบคมนั้นทำให้หัวใจของเซวียฉิงเต้นตึกตัก หรือว่าพี่สามจะรู้เรื่องในวันนั้น?เป็น...เป็นไปไม่ได้ท่านแม่กำชับอย่างหนักแน่น ห้ามใครพูดเรื่องนั้นออกมา“พี่สาม คนในตระกูลฮั่วล้วนตายในสงคราม ข้ารู้ว่าสภาพจิตใจของท่านแย่เพียงใด เช่นนั้นพรุ่งนี้ข้าค่อยมาหาท่านใหม่นะเจ้าคะ”เซวียฉิงไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขา จึงหมุนตัวเตรียมกลับ“อย่าลืมรับโทษ”ฮั่วจี๋กล่าวเตือนเพียงสั้น ๆ เซวียฉิงพยายามอดกลั้นเพื่อไม่ให้ทะเลาะกัน จากนั้นก็เดินมาคุกเข่าตรงโถงทางเดินอย่างไม่เต็มใจแต่หลังจากที่ฮั่วจี๋ไล่เซวียฉิงออกไปแล้ว เขาก็พยายามอดกลั้นความเจ็บปวดจากบาดแผล และลงจากเตียง“ท่านอ๋อง ท่านจะไปไหนขอรับ?” เด็กรั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1422
นางกล่าวเพียงไม่กี่ประโยค จากนั้นหยดน้ำตาก็หลั่งรินออกมาท่าทางของนางดูเสแสร้งแต่เจ็บจริง“หากข้าทำตรงไหนไม่ถูกต้อง ข้าขอโทษเจ้าด้วย เราคุยกันดี ๆ ก็ได้ เหตุใดจะต้องลงไม้ลงมือกันด้วยเล่า?”เซวียฉิงคิดว่ากู้หว่านเยว่คือเจียงม่านที่ช่วยฮั่วจี๋ จึงตั้งใจจะใส่ร้ายนาง ให้นางรู้สึกอับอายกู้หว่านเยว่มองนางด้วยความเอือมระอา โดยไม่กล่าวสิ่งใดชิงเหลียนจึงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร ถึงได้กล้ารุดหน้าเข้ามาทักทายฮูหยินของข้า?”นางย่อกายทำความเคารพกู้หว่านเยว่อย่างนอบน้อม“ฮูหยินของข้าคือพระชายาเจิ้นเป่ย แล้วเจ้าเป็นใคร?”“พระชายาเจิ้นเป่ย?”เซวียฉิงมองไปทางกู้หว่านเยว่ด้วยความตกใจ นางจำผิดคนอย่างนั้นหรือ?“ข้า...ข้าไม่รู้”นางตะเกียกตะกายลุกขึ้นมาคุกเข่าต่อหน้ากู้หว่านเยว่“พระชายาทรงระงับความโกรธด้วยเถิด ข้าน้อยไม่รู้ฐานะของท่านถึงได้ล่วงเกินท่านเช่นนี้”ในตอนที่นางเข้ามานั้น เดิมทีคิดว่ากู่เหว่านเยว่คือสตรีที่ล่อลวงฮั่วจี๋นางคาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าสตรีที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้คือพระชายาเจิ้นเป่ยที่เลื่องลือไปทั่วเมืองพระชายาที่ไหนจะแต่งกายเรียบ ๆ เช่นนี้ล่ะ?“ข้าน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1421
จู่ ๆ ชิงเหลียนก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ จึงรีบกล่าวเตือน เมื่อวานนางเห็นเจียงม่านเดินออกมา ยามนั้นนางกำลังช่วยฮูหยินจัดหาที่ทางให้คุณหนูหวัง จึงทำได้แค่ระแวดระวัง ไม่ได้เข้าไปขวางแต่อย่างใดเจียงม่านไม่ใช่คนของพวกเขา นางเองก็คงเข้าไปขวางไม่ได้ “นางมุ่งหน้าไปทางไหน?”ฮั่วจี๋มองไปทางชิงเหลียนด้วยความร้อนใจจนแทบจะกลิ้งลงมาจากเตียง“เรื่องนี้ ข้าน้อยเองก็ไม่รู้เจ้าค่ะ”ชิงเหลียนส่ายหน้า “แค่เห็นเจียงม่านออกมาจากจวน จากนั้นก็มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก ส่วนจะไปที่ไหนนั้น ข้าน้อยกำลังยุ่งกับงานของตัวเอง จึงไม่ได้เก็บมาใส่ใจเจ้าค่ะ”“มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกอย่างนั้นหรือ?”สีหน้าของฮั่วจี๋ฉายแววตื่นตระหนก ดูเหมือนกำลังครุ่นคิดถึงสถานที่ทิศตะวันตกที่นางพอจะไปได้แต่หลังจากผ่านไปครึ่งค่อนวัน ก็ยังคิดหาคำตอบไม่ได้กระทั่งตอนนี้ เขาเพิ่งรู้ตัวว่าตนเองนั้นแทบไม่รู้จักเจียงม่านเลยนอกจากชื่อของนางแล้ว บ้านของนาง อายุของนาง แต่งงานแล้วหรือไม่นั้นก็แทบไม่รู้อะไรเลยเขามีสีหน้าละอายใจ“ในเมื่อพระชายาไม่รู้ว่าเจียงม่านอยู่ที่ไหน เช่นนั้นข้าน้อยก็ไม่ขอรบกวนพระชายาแล้วขอรับ”ทันทีที่ฮั่วจี๋ไ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1420
อาวุธของพวกโจรถูกริบไปจนหมด แต่ละคนจึงมือเปล่าพลธนูบนกำแพงเมืองที่ต้านทานการบุกเมือง ไม่มีธนูแล้ว เหลือเพียงถุงธนูที่ว่างเปล่า“แย่แล้ว มีไส้ศึก!”มีคนตะโกนเสียงดัง ประตูเมืองถูกเปิดแล้วนอกเมืองมีทหารกล้าหนึ่งพันนายของหนานหยางอ๋องที่ซุ่มอยู่แต่แรกบุกเข้ามา“บุก!”“ยึดเมืองเหยา!”“บุกเข้าไป!”ภายในเมืองเต็มไปด้วยแสงไฟ เสียงร้องดังตะโกนไปทั่วฟ้าสางแล้วสงครามก็จบลงแล้วเมืองเหยาหลังสงคราม นองเลือดเละเทะพวกโจรแพ้แล้ว กู้หว่านเยว่กับหนานหยางอ๋องพาทหารกล้าบุกเข้าไป อีกทั้งยังมีสวีซื่อฉวนร่วมมืออยู่ด้านในทำให้พวกโจรแพ้อย่างรวดเร็วทหารเจดีย์หนิงกู่ยึดเมืองเหยาได้แล้วบนกำแพงเมืองเปลี่ยนเป็นธงของเจิ้นเป่ยอ๋องคนชราเด็กสตรีถูกกู้หว่านเยว่ปล่อยตัวออกมาเหล่าหญิงสาวที่ถูกย่ำยี คุมขังอยู่ในจวนเจ้าเมือง ล้วนถูกปล่อยตัวกลับบ้านเมืองเหยาหลังสงครามต้องสร้างขึ้นใหม่กู้หว่านเยว่สั่งให้เปิดยุ้งฉาง แจกจ่ายเสบียงแก่ชาวบ้านในเมืองให้ทางการรวบรวมจำนวนคนตายและบาดเจ็บ จ่ายเงินชดเชยให้กับครอบครัวที่ประสบภัยว่าจ้างชาวบ้านให้เข้าร่วมการก่อสร้าง ซ่อมแซมกำแพงเมือง จวน และสิ่งปลูกสร้าง
