แชร์
ตอนที่ 9 อย่ามาเมินผมแบบนี้
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 10 เรื่องคืนนั้น...ผมจำได้
“งั้นก็ถูกแล้วนี่ ไปกันเถอะ”แป้งเดินตามเขาขึ้นรถ ครั้งนี้แป้งไม่ลืมที่จะคาดเข็มขัดแล้วเพราะเธอไม่อยากจะใจเต้นแรงเวลาที่เขาคอยเอื้อมมาคาดเข็มขัดให้เธอ รถขับมาถึงโรงแรมเกือบสองทุ่มแล้วเมื่อทั้งคู่เดินขึ้นลิฟต์เพื่อกลับไปเก็บของที่ห้อง“บอสรอแป้งสักสิบห้านาทีนะคะ แป้งจะรีบเก็บของค่ะ”“ได้สิ ถ้าเก็บของเสร็จแล้วก็มาที่ห้องผมเลย”“ได้ค่ะ”แป้งเดินกลับห้องเพื่อเก็บของเธอลงกระเป๋าอย่างรวดเร็ว เธอเก็บทุกอย่างใส่กระเป๋าอย่างลวกๆ เพราะไม่รู้อารมณ์ของบอสจอมโหดที่อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ เธอจึงไม่กล้าให้เขารอนาน เมื่อทุกอย่างถูกใส่ลงกระเป๋าล้อลากสีเงินแล้ว เธอจึงเดินออกมาจากห้องพักพร้อมกับเคาะประตูห้องของเตชินท์“บอสคะ แป้งเองค่ะ”“เข้ามาสิ”แป้งเดินเข้าไปตามคำสั่งของเขา เมื่อเห็นว่าแป้งเดินมาตัวเปล่าเขาจึงได้ถามเธอ“แล้วกระเป๋าคุณล่ะ”“แป้งวางเอาไว้ข้างนอกค่ะ คือว่าจะได้ไม่เสียเวลา”“เอาเข้ามาก่อน”“แต่ว่า มันจะทำห้องบอสเลอะนะคะ”เธอได้ยินกิตติศัพท์ความรักสะอาดของบอส หนุ่มของเธอดีจึงไม่กล้าจะนำกระเป๋าเข้ามา“เอาเข้ามาก่อน คืนนี้ผมยังไม่กลับ”“บอสว่าไงนะคะ หมายความว่าไงคะที่ยังไม่กลับ”เขาไม่ตอบเธอแต่เด
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 11 ก็อร่อยนี่ครับ
มือหนาของเตชินท์จับที่ใบหูของแป้งไว้ทำเอาคนที่ถูกสัมผัสนั้นทนแทบไม่ไหว“อื้ออ บอสคะ ทำแบบนี้ทำไมคะ”“ค่าโดยสาร”“แป้งไม่ได้บอกว่าให้มาส่งก็บอกแล้วว่าเรียกรถไว้แล้ว…อื้ออ…”เมื่ออ้าปากจะเถียงเขาเลยบดขยี้เธออย่าแรงอีกครั้ง แรงดูดนั้นมากกว่าเดิมลิ้นเริ่มรุกรุนแรงทำให้เธอหมดแรงอยู่ภายใต้อ้อมกอดเขา“ห้องคุณอยู่ไหนล่ะผมจะไปส่ง”“คือว่า ไม่ต้องก็ได้ค่ะแป้งขึ้นไปเองได้”“กระเป๋าอยู่หลังรถผม ถ้าไม่ให้ผมขึ้นไปก็ไม่ต้องเอากระเป๋า”“คุณมันจิ้งจอกเจ้าเล่ห์”“คุณพูดผิดแล้วผมเป็นเสือต่างหาก”แป้งต้องยอมทำตามที่เขาสั่ง เพราะหากไม่ทำตามนั้นเธอก็ไม่ได้กระเป๋าคืน เมื่อลิฟต์ขึ้นไปถึงชั้นแปดเธอจึงพาเขาเดินไปที่ห้องพร้อมกดรหัสประตูเข้าไป เธอปิดป้องตอนกดรหัสทำให้เขามองไม่เห็นก่อนจะเปิดประตูเข้าห้องไป“ขอบคุณมากนะคะที่อุตส่าห์มาส่ง”“ไม่เป็นไร แต่คุณจะไม่รินน้ำให้ผมกินสักแก้วเลยเหรอผมขับรถมาเหนื่อยขนาดนี้”แป้งรู้สึกว่าเขาจงใจที่จะตามเธอขึ้นมาและคิดมากกว่านั้น เธอเองก็พยายามอดทนอย่างสุดขีดแล้วกับท่าทีของเขา หากอีกนิดเดียว อีกเพียงแค่เขารุกอีกครั้งเดียว เธอคงไม่รอดแน่ แต่ในเมื่อเขาเป็นบอส เธอทำอะไรไม่ได้นอกจ
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 12 ได้ผมแล้วจะทิ้งเลยเหรอครับ
แป้งหันมาเอาเรื่องกับคนในห้องที่ยังสวมแค่ผ้าขนหนูตัวเดียวอยู่“บอสคะ คือ..ทำไมจู่ๆ เดินออกมาแบบนี้ละคะ คนเขาเข้าใจผิดไปหมดแล้ว”“เข้าใจผิดเรื่องอะไร”“ก็ โอ๊ยย ไม่รู้แล้ว แล้วชุดคลุมละคะทำไมไม่ใส่ออกมา”“ก็ตัวผมยังไม่แห้ง คุณไม่มีเสื้อผ้าผู้ชายบ้างเลยเหรอ”“นี่คุณคะ แป้งเป็นผู้หญิงจะเอาเสื้อผ้าผู้ชายจากไหนมาละคะพูดแปลกๆ”“งั้นคืนนี้ให้ผมอาศัยนอนด้วยคืนหนึ่งก็แล้วกันนะ”“แล้วบอสจะนอนที่ไหนละคะแป้งมีห้องนอนห้องเดียว”“ก็นอนห้องเดียวกันก็ได้ ไม่เห็นแปลกไม่ใช่ครั้งแรกซะหน่อย”“ไม่นะ บอสจะมาทำแบบนี้ไม่ได้นะ”"ทำไม….หรือว่าคุณกลัวคนอื่นเข้าใจผิด"“ไม่ใช่ค่ะ ถ้างั้นบอสนอนที่ห้องแป้งก็ได้เดี๋ยวแป้งมานอนที่โซฟาเอง”“คุณจะบ้าเหรอ ทำไมรังเกียจผมมากเหรอ”“ไม่ใช่นะคะ คือ…ก็ได้!!”“ก็แค่นั้นแหละ”เขาเดินยิ้มมุมปากเข้าไปในห้องพร้อมกับเปลี่ยนเป็นชุดคลุมสีขาวที่เผยให้เห็นแผงอกและกล้ามท้องออกมา ชุดคลุมนั้นสั้นไม่ถึงเข่าของเขา แป้งแอบหันหลังกลืนน้ำลายอย่างลำบาก เธอรู้ว่าตอนนี้หน้าเธอร้อนผ่าวจนไม่อาจจะอยู่ดูภาพที่ยั่วยวนนั้นได้“อาบน้ำ คือ..ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ”“เอาสิ ตามสบาย”ห๊ะ!! ตามสบาย นี่เขาคิดว
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 13 ซื้อของด้วยกัน
“ได้้อะไร ใครทิ้งใครคะบอสพูดอะไรคะเนี่ย”“ก็คุณไง ได้ผมแล้วจะทิ้งๆขว้างๆแบบนี้มันไม่ถูกนะ”“แป้งไปอาบน้ำก่อนนะคะ”“ผมอาบด้วยสิ”“ไม่เอาค่ะ”“แต่ผมเอา”“บอส ทำไมคุณหื่นแบบนี้!!”“ถ้าคุณอาบช้าก็ไปรับลูกช้านะ จะเอายังไงถ้าอาบพร้อมกันก็จะได้เร็วหน่อย”“แป้งไม่มีสิทธิ์เลือกเลยใช่มั้ยคะ”“ก็เห็นๆอยู่ ไปกันเถอะ”สุดท้ายเธอก็ต้องยอมให้ความเผด็จการของบอสหนุ่มที่หว่านล้อมด้วยลิ้นของนักเจรจาต่อรอง เธอเข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงได้ชนะทุกสนามธุรกิจ เพราะการต่อรองของเขานั่นเองที่ทำให้คู่แข่งไม่สามารถปฏิเสธได้เลย“บอสคะ คุณต้องสัญญาก่อนว่าจะแค่อาบน้ำเฉยๆ ไม่ทำอะไรมากกว่านั้นเพราะว่าต้องรีบ”“ได้ครับ ผมรู้แล้วน่า”เขาทำตามคำพูดอย่างเหลือเชื่อ ส่วนหนึ่งคงกลัวว่าเธอจะไล่เขากลับบ้านหากว่าทำอะไรที่เกินขอบเขต และอีกอย่างเขาก็ไม่อยากเสียเวลาเพราะคนอย่างเตชินท์รู้ดีว่าเวลาไหนควรทำอะไรบนรถ “ไปไหนก่อนดีครับคุณผู้หญิง”“ไปรับสโนว์ก่อนค่ะ ที่นี่ค่ะ”“ได้ แต่ว่าถ้าไปรับแมวแล้วคุณจะไปซื้อของยังไงล่ะ ก็ต้องเอาแมวมาไว้ที่นี่ก่อนอย่างนั้นน่ะเหรอ”“อืมม นี่ก็ยังเช้าอยู่ ถ้างั้น”“ไปซื้อของก่อน แล้วค่อยไปรับก็แล้วกัน คุ
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 14 เหตุการณ์ที่ไม่แน่นอน
“บอสคะ คือว่า….”“ว่าไง”“แป้งล้างเองก็ได้ค่ะ บอสไม่รีบกลับบ้านเหรอคะ”แป้งพูดพลางหลอกถามบอสหนุ่มที่ยืนล้างจานให้เธออยู่“คุณมือเจ็บอยู่ คืนนี้ผมต้องดูแลคุณก่อน”“แต่ว่า…”“เรื่องเสื้อผ้าไม่ต้องห่วง ผมเตรียมแล้ว”“บอสคะ มาตกลงกันก่อนนะคะนี่คือบอส…”“ทำไมเหรอคุณไม่โอเคกับผมเหรอ”“ไม่สิคะ บอสคะ จู่ๆคุณมาส่งแป้งแล้วมาค้างคืนแบบนี้มันทำให้เราเสียหายทั้งคู่นะคะ”“ไม่เห็นว่าจะเสียหายตรงไหน”“แต่แป้งเสียหายแป้งเป็นผู้หญิงนะคะ”“พรุ่งนี้เช้าต้องประชุมเรื่องโปรเจคของเลควัลเลย์ คุณเตรียมรึยัง”“บอสคะ เรายังคุยกันไม่จบ”“คุณไปเตรียมเอกสารมาแล้วมานั่ง เดี๋ยวผมจะมานั่งสรุปกับคุณก่อน พรุ่งนี้จะได้มีเรื่องประชุม”เธอมองหน้าเขาที่ไม่ยอมคุยให้รู้เรื่องเขาก็เฉไฉไปคุยเรื่องงานต่อ แถมยังบังคับให้เธอต้องมานั่งทำงานในวันหยุดอีกด้วย“มองหน้าผมทำไม ไม่ไปเอางานมาล่ะ เสร็จจากนี่เดี๋ยวผมไป”“ค่ะ!!!”แป้งพูดแล้วเดินสะบัดออกไปทันทีด้วยความไม่พอใจ เตชินท์เองก็ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรในเหตุการณ์แบบนี้กับเธอ เขารู้สึกว่าอยากอยู่ใกล้ๆ เธอตลอดเวลา และต้องการเธอตลอดเวลาด้วยเช่นกัน ซึ่งความรู้สึกแบบนี้เขาไม่เคยเป็นมาก่อนเ
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 15 พนักงานใหม่
ลิฟต์เปิดออกมา แป้งเดินออกมาพร้อมกับมุ่งตรงไปที่ห้องทำงาน ขณะเดียวกับที่บอสหนุ่มกำลังแนะนำพนักงานคนใหม่ที่จะเริ่มงานวันนี้ คนที่เดินมากับเขานั่นเองสาวสวยสวมชุดแบรนด์เนมทั้งตัว กระเป๋า รองเท้าล้วนแต่เป็นของนำเข้า เธอยืนยิ้มสวยเพื่อแนะนำตัวเองอยู่กลางแผนกครีเอทีฟของแป้งและเนยเธอมาถึงก็ตอนที่เตชินท์แนะนำเธอไปแล้ว ตอนนี้ก็เป็นเธอที่กำลังพูดแนะนำตัวเองด้วยความฉะฉาน เป็นที่ชอบใจของหนุ่มๆ ในแผนก“ชื่อแพรวนะคะ พึ่งเรียนจบออกแบบจากอังกฤษมา มาทำหน้าที่ประสานงานออกแบบและครีเอทีฟดีไซน์ค่ะ หากมีอะไรแนะนำก็ขอรบกวนพี่ๆ ด้วยนะคะ”เสียงปรบมือดังขึ้น สาวน้อยหน้าตาสวย ผิวพรรณดียืนอยู่ข้างๆ บอสหนุ่มทำเอาหลายคนลอบสังเกตมือของเธอที่ไม่ยอมปล่อยแขนบอสเลย เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรแล้วแป้งก็จะเดินเข้าห้องเพราะทางนั้นเป็นทางผ่านพอดีแต่บอสก็เรียกเธอเอาไว้“ออนี่คุณนิรชาผู้จัดการอินทิเรียร์ของเรา คุณรมิตาหลังจากนี้หากไม่เข้าใจอะไรก็ถามพี่แป้งได้”“สวัสดีค่ะพี่แป้ง แต่แพรวว่าถามพี่ชินโดยตรงเลยก็ได้นี่คะไม่เห็นต้องผ่านใครเลย”“สวัสดีค่ะน้องแพรว ขอตัวก่อนนะคะ”แป้งเดินผ่านพวกเขาเข้าห้องไปโดยที่ไม่หันมามองใครอีกเพื่อเ
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 16 ตามผมมาที่ห้อง
"คุณพิชิตเดี๋ยวผมไปส่งนะครับ"“ได้ครับคุณเตชินท์”“แพรวไปด้วยสิคะ”“คุณรมิตา คุณเอาเอกสารที่ประชุมวันนี้รวบรวมแล้วส่งไปให้ที่แผนกอินทีเรียร์ของคุณแป้งที ไม่ต้องตามมา”“แต่ว่า..”“น้องแพรวคะได้ยินที่บอสสั่งมั้ยคะ เก็บเอกสารค่ะอย่ากินแรงคนอื่นสิคะ มาทำงานนะคะไม่ได้มา…”มาอะไรคะพี่หมีขั้วโลกเหนือ”“นี่ ..”“วิว เก็บของ น้องแพรวทำงานตามที่บอสสั่งเถอะค่ะ บอสสั่งแล้วหากน้องไม่ทำอย่าว่าแต่ทดลองงานเลย คนที่กล้าขัดคำสั่งบอส ระวังจะไม่ได้มาทำงานอีกเลยนะคะ”“ใครจะกล้ามาไล่แพรวคะพี่เนย ประชุมเสร็จแล้วใช่มั้ย แพรวขอตัวไปออกแบบงานให้คุณพิชิตก่อนนะคะ อ้อ ห้องทำงานส่วนตัวที่แพรวขอไป ไม่ทราบว่า…”“ขอโทษนะคะน้องแพรว บริษัทเราไม่ได้มีนโยบายมีห้องส่วนตัวให้เด็กฝึกงานค่ะ โต๊ะน้องแพรว อยู่ตรงโน้นค่ะ"“แต่ว่า พี่เนย เขียนแบบต้องใช้สมาธินะคะ ทำไมพี่แป้งมีห้องส่วนตัวได้ แต่แพรวไม่มีละ แพรวเป็นถึง…..”“คุณรมิตา!!”เนยมองหน้าแพรวอย่างเอาเรื่อง มาวันแรกก็เปรี้ยวใส่แล้ว เธอเตือนดีๆแล้วนะ เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร เตชินท์เดินกลับมาเห็นว่าพวกเธอเถียงกันอยู่หน้าห้องประชุม“พี่ชินคะแพรวแค่อยากได้ห้องส่วนตัว แพรวต้องการส
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 17 กินตีนไก่มั้ย
“บ้าเหรอ หึงอะไรกัน”“โอ๊ยไอ้แป้ง มันออกจะชัดขนาดนี้หลับตามองก็รู้ป่ะ ได้ข่าวว่าขับรถยังกะจะบินเลยนี่วันก่อนที่ตามแกไปที่โรงแรมคุณชริณ แล้วไหนจะยังกันท่าครั้งนี้อีก แป้ง งานนี้แกรับศึกหนักแน่ๆ แกจะทำยังไง”“ทำยังไง เขาแค่กลัวว่าฉันจะไม่มีสมาธิในการทำงานให้คุณพิชิต ก็เลยไม่ให้รับงานนี้เท่านั้น แกอ่ะคิดมาก”“เหรอ เออ ฉันคิดมาก แล้วจะรอดูว่ามันจะออกหัวหรือก้อย หึ พนันร้อยเอาบาทเดียวเลย กันท่าชัดๆ”“ไปทำงานเถอะ”“จ้าๆๆ เที่ยงนี้เอาไง”“ไปกินข้างล่างนี้แหละขี้เกียจออกไป จะรีบเคลียร์งาน หยุดไปหลายวัน งานเพียบเลย”“โอเค เดี๋ยวมาเรียก”ห้องท่านประธาน“ครับแม่”“เตชินท์ ทำไมลูกไล่หนูแพรวออกมาแบบนั้นล่ะ แล้วแม่จะบอกป้ากัลยายังไง”“แม่ครับ เธอไม่ทำตามคำสั่ง ฝ่าฝืนกฎบริษัท เถียงรุ่นพี่และหัวหน้างานตั้งแต่วันแรก พนักงานแบบนี้ แม่เก็บเอาไว้ใช้งานเองเถอะครับ”“แหม แต่แม่รับปากป้ากัลยาไว้แล้ว ลูกก็ให้โอกาสน้องหน่อยก็แล้วกัน ถ้าทำผิดอีกรอบค่อยว่ากัน ถือว่าเห็นแก่หน้าแม่นะตาชิน”“แม่ครับ ผมทำธุรกิจนะครับ ไม่ได้เล่นของเล่น แล้วอย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าแม่กับป้ากัลยาคิดอะไรอยู่ ผมไม่ได้ชอบน้องแพรว ไม่ต้องพยา
บทล่าสุด
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 21 ผมกินของหวานได้หรือยัง
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 20 กลับบ้านแล้วค่อยคุยกัน
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 19 ทำไมต้องกวนใจฉันขนาดนี้นะ
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 18 ผมมากิน(คุณ)ข้าว
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 17 กินตีนไก่มั้ย
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 16 ตามผมมาที่ห้อง
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 15 พนักงานใหม่
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 14 เหตุการณ์ที่ไม่แน่นอน
ฉันนอนกับบอสสุดโหด ตอนที่ 13 ซื้อของด้วยกัน
