ตอนที่ 10 เรื่องคืนนั้น...ผมจำได้

“งั้นก็ถูกแล้วนี่ ไปกันเถอะ”

แป้งเดินตามเขาขึ้นรถ ครั้งนี้แป้งไม่ลืมที่จะคาดเข็มขัดแล้วเพราะเธอไม่อยากจะใจเต้นแรงเวลาที่เขาคอยเอื้อมมาคาดเข็มขัดให้เธอ รถขับมาถึงโรงแรมเกือบสองทุ่มแล้วเมื่อทั้งคู่เดินขึ้นลิฟต์เพื่อกลับไปเก็บของที่ห้อง

“บอสรอแป้งสักสิบห้านาทีนะคะ แป้งจะรีบเก็บของค่ะ”

“ได้สิ ถ้าเก็บของเสร็จแล้วก็มาที่ห้องผมเลย”

“ได้ค่ะ”

แป้งเดินกลับห้องเพื่อเก็บของเธอลงกระเป๋าอย่างรวดเร็ว เธอเก็บทุกอย่างใส่กระเป๋าอย่างลวกๆ เพราะไม่รู้อารมณ์ของบอสจอมโหดที่อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ เธอจึงไม่กล้าให้เขารอนาน

เมื่อทุกอย่างถูกใส่ลงกระเป๋าล้อลากสีเงินแล้ว เธอจึงเดินออกมาจากห้องพักพร้อมกับเคาะประตูห้องของเตชินท์

“บอสคะ แป้งเองค่ะ”

“เข้ามาสิ”

แป้งเดินเข้าไปตามคำสั่งของเขา เมื่อเห็นว่าแป้งเดินมาตัวเปล่าเขาจึงได้ถามเธอ

“แล้วกระเป๋าคุณล่ะ”

“แป้งวางเอาไว้ข้างนอกค่ะ คือว่าจะได้ไม่เสียเวลา”

“เอาเข้ามาก่อน”

“แต่ว่า มันจะทำห้องบอสเลอะนะคะ”

เธอได้ยินกิตติศัพท์ความรักสะอาดของบอส หนุ่มของเธอดีจึงไม่กล้าจะนำกระเป๋าเข้ามา

“เอาเข้ามาก่อน คืนนี้ผมยังไม่กลับ”

“บอสว่าไงนะคะ หมายความว่าไงคะที่ยังไม่กลับ”

เขาไม่ตอบเธอแต่เด