ตอนที่ 17 กินตีนไก่มั้ย

“บ้าเหรอ หึงอะไรกัน”

“โอ๊ยไอ้แป้ง มันออกจะชัดขนาดนี้หลับตามองก็รู้ป่ะ ได้ข่าวว่าขับรถยังกะจะบินเลยนี่วันก่อนที่ตามแกไปที่โรงแรมคุณชริณ แล้วไหนจะยังกันท่าครั้งนี้อีก แป้ง งานนี้แกรับศึกหนักแน่ๆ แกจะทำยังไง”

“ทำยังไง เขาแค่กลัวว่าฉันจะไม่มีสมาธิในการทำงานให้คุณพิชิต ก็เลยไม่ให้รับงานนี้เท่านั้น แกอ่ะคิดมาก”

“เหรอ เออ ฉันคิดมาก แล้วจะรอดูว่ามันจะออกหัวหรือก้อย หึ พนันร้อยเอาบาทเดียวเลย กันท่าชัดๆ”

“ไปทำงานเถอะ”

“จ้าๆๆ เที่ยงนี้เอาไง”

“ไปกินข้างล่างนี้แหละขี้เกียจออกไป จะรีบเคลียร์งาน หยุดไปหลายวัน งานเพียบเลย”

“โอเค เดี๋ยวมาเรียก”

ห้องท่านประธาน

“ครับแม่”

“เตชินท์ ทำไมลูกไล่หนูแพรวออกมาแบบนั้นล่ะ แล้วแม่จะบอกป้ากัลยายังไง”

“แม่ครับ เธอไม่ทำตามคำสั่ง ฝ่าฝืนกฎบริษัท เถียงรุ่นพี่และหัวหน้างานตั้งแต่วันแรก พนักงานแบบนี้ แม่เก็บเอาไว้ใช้งานเองเถอะครับ”

“แหม แต่แม่รับปากป้ากัลยาไว้แล้ว ลูกก็ให้โอกาสน้องหน่อยก็แล้วกัน ถ้าทำผิดอีกรอบค่อยว่ากัน ถือว่าเห็นแก่หน้าแม่นะตาชิน”

“แม่ครับ ผมทำธุรกิจนะครับ ไม่ได้เล่นของเล่น แล้วอย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าแม่กับป้ากัลยาคิดอะไรอยู่ ผมไม่ได้ชอบน้องแพรว ไม่ต้องพยา