ตอนที่ 20 กลับบ้านแล้วค่อยคุยกัน

“ผมจะมาถามเรื่องแบบที่ส่งให้ลูกค้า ทำไมเราส่งแบบผิดไปให้เขาล่ะ”

“แบบผิดงั้นเหรอคะ เมลไหนคะ วันนี้ยังไม่ได้ส่งให้ใครเลย”

“แล้วใครเป็นคนส่ง”

"เนยให้…น้องแพรวเป็นคนส่ง"

“ว่าแล้วเชียว คุณส่งแบบที่ถูกมาให้ผมที เดี๋ยวผมจะโทรคุยกับลูกค้าเอง”

“ค่ะ”

“อ้อ แล้วก็เย็นนี้ออกไปกับผมด้วย”

“ไปไหนคะ”

“ไปพบลูกค้ากับผม ต้องไปอธิบายแบบที่ส่งผิดพลาดให้ลูกค้าแล้วขอโทษเขาด้วย”

“ใครทำผิดบอสก็ให้คนนั้นไปสิคะทำไมต้องเป็นแป้งด้วย”

“คุณเป็นหัวหน้าเขา ลูกน้องทำผิด คุณควรจะรับผิดชอบสิ เอาแพรวไปไม่มีประโยชน์หรอก แก้ไขอะไรก็ไม่ได้”

“ค่ะ”

"แป้ง คือว่า.."

“คุณอยู่นี่เอง มาทางนี้หน่อยค่ะชิน”

“เจน เอ่อ ได้ครับ”

แป้งทำเป็นนั่งทำงานต่อไปโดยไม่สนใจเขาจนบอสเดินตามคนที่มาเรียกออกไป เธอจึงเงยหน้าขึ้นมามองเขา

“ตกลงไปได้ก็ปีนขึ้นมาได้เหมือนกัน ให้มันรู้ไปสิ”

เย็นวันนั้น

แป้งกำลังส่งเมลฉบับสุดท้ายเพื่อส่งให้ลูกค้าอีกที่หนึ่งเมื่อประตูถูกเปิดออกโดยไม่ได้เคาะ

“พี่แป้งจะออกไปพบลูกค้ากับพี่ชินเหรอคะ”

“ใครบอกน้องแพรวคะ”

“ได้ยินที่พี่ชินพูดค่ะ ให้แพรวไปด้วยนะคะพี่แป้ง”

“น้องแพรวไปถามบอสเองสิคะ”

“แต่ว่าแพรวอยากมีประสบการณ์ไปถามพี่ชินเ