บทที่ 23 ฉลอง (NC 18+)

ท่ามกลางแสงไฟที่ส่องสว่างทอดยาวไปตามทางเดิน หวังซานเย่ไม่ได้พาเธอไปยังเตียงนอนที่ถูกจัดเอาไว้อย่างหรูหราด้านในคฤหาสน์ ทว่าเขากลับพาเธอมายังรถยุโรปของตัวเองเสียอย่างนั้น

“ซานเย่เราไม่ได้จะกลับห้องหรือคะ” ใบหน้าได้รูปเอียงถามด้วยความสงสัย หลังจากที่ถูกเขาวางร่างของตัวเองลงบนเบาะรถ

“ผมมีที่หนึ่งจะพาคุณไป และน่าจะสนุกกว่าที่นี่”

เขาเอ่ยเสียงหนักเน้นย้ำความว่าสนุกจนเธอกัดริมฝีปากด้วยความเขินอาย โดยที่เขาเองก็ไม่รู้เลยว่าจุดมุ่งหมายข้างหน้าจะเป็นแบบที่เขาคิดเอาไว้หรือไม่

“ที่ไหนคะ” เธอถามต่อด้วยความอยากรู้

“อดใจเอาไว้ก่อนนะครับ ผมรู้ว่าคุณเองก็อยากจะกินผมใจจะขาดเช่นเดียวกัน ฮ่า” เขาประคองใบหน้าของเธอเอาไว้ด้วยฝ่ามือเดียว ก่อนจะใช้นิ้วหัวแม้มือขยี้กลีบปากบางด้วยสายตาที่เปล่งประกาย

“รู้ดีจังเลยนะคะ”

หลังจากนั้นเธอก็นั่งเงียบ สายตามุ่งตรงไปยังเบื้องหน้าด้วยใจจดจ่อและลุ้นระทึกไปพร้อมกับเขา ที่แห่งนั้นมีอะไรดีเขาถึงได้พาเธอออกมาในยามวิกาลเช่นนี้

บ้านเรือนและถนนหนทางที่เต็มไปด้วยแสงไฟนั้นเริ่มลดเลือนลงไปเรื่อย ๆ จนความสงบเข้าครอบงำ สองฝั่งทางเต็มไปด้วยความมืดมิด

มีเพียงแสงไฟจากหน้ารถที่สาดส่องให้มองเห็นเส้นทางเบื้องหน้า หัวใจดวงน้อยของเธอนั้นเต้นระส่ำด้วยความลุ้นระทึก จนกระทั่ง...

ปัง !

เสียงของอะไรบางอย่างหวีดร้องขึ้นกลางท้องฟ้าสีทึม ก่อนจะแตกตัวเป็นแสงไฟหลากสีแผ่กระจายไปทั่วท้องฟ้าด้วยความสวยงาม ในทันทีที่รถของพวกเขาจอดสนิท ด้านหน้าเป็นสายน้ำกว้างใหญ่ที่กำลังส่องสะท้อนเงาของพลุได้เป็นอย่างดี ส่วนด้านข้างเป็นบ้านพักหลังเล็กที่ประดับประดาด้วยดอกไม้ที่เธอชอบ

“ว้าว...” เธอมองผ่านออกไปจากกระจกด้วยความตกตะลึง

“อย่ามัวอึ้งอยู่เลยครับ ออกไปดูข้างนอกจะดีกว่า”

หวังซานเย่ยิ้มออกมาด้วยความประทับใจ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นล้วนแล้วแต่เป็นฝีมือของห่าวอู๋ ในตอนกระซิบกระซาบกับเขา

เขาอุ้มเธอขึ้นนั่งด้านบนของฝากระโปรงรถเพื่อที่จะได้นอนชมพลุที่สว่างไสวอยู่บนท้องฟ้าราวกับไม่มีวันหมด โดยไม่ลืมเอื้อมมือไปหยิบดอกไม้ช่อโตที่อยู่ด้านหลังรถออกมาให้เธอ ก่อนที่เขาจะอ่านการ์ดใบเล็กที่ซ่อนอยู่บนนั้น ‘ไม่ต้องกลัวนะครับว่าจะมีใครรบกวนคุณ มีความสุขมาก ๆ นะครับผู้บัญชาการ ห่าวอู๋’

“สวยจังเลยค่ะ”

เธอรับดอกไม้ที่เขายื่นให้ ก่อนจะเอนหลังพิงไปกับอกกว้างของเขาแล้วแหงนใบหน้าเล็กมอบจูบที่แสนจะหอมหวานให้กับผู้เป็นสามี

“เจินเจิน ที่นี่ไม่มีใคร...” เขาบอกเธอด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

“ฉันขอดูพลุก่อนไม่ได้หรือคะ” เธอบอกด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเพราะรู้ดีว่าเขาหมายถึงสิ่งใด

“ได้สิครับ ผมจะไม่พาคุณไปจากตรงนี้”

อื้อ

หวังซานเย่บอกกับเธอพร้อมกับจับร่างบางในชุดกี่เพ้าสีแดงเอนพิงราบไปกับกระจกหน้ารถ ก่อนที่เขาสอดมือจับปลายคางของเธอแล้วบดขยี้กลีบปากสีแดงก่ำด้วยความเร่าร้อน

ฉินเจินเจินหลับตาพริ้มท่ามกลางเสียงพลุที่ดังสนั่น เขาขบเม้มริมฝีปากของเธออยู่ครู่หนึ่ง มันทำให้เขารู้สึกถึงความตื่นเต้นที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ในขณะที่ลิ้นของเธอไล้ไปมาบนลิ้นของเขาด้วยความลึกซึ้ง

หวังซานเย่บดเบียดริมฝีปากลงบนกลีบปากบางของเธอด้วยความกระหายและความหลงใหลราวกับจะกลืนกินทุกความรู้สึกของเธอ ก่อนที่เขาจะย้ายริมฝีปากไปขบกัดที่ใบหูของเธอ ทำให้เธอรู้สึกถึงความปรารถนาและความคลั่งไคล้ที่ปะทุขึ้นมาโดยฉับพลัน

อื้อ

“ซานเย่...ฉันร้อนจังเลยค่ะ”

ฉินเจินเจินประคองใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเอาไว้ พร้อมกับส่งสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความต้องการ ฝ่ามือเล็กปลดเปลื้องกระดุมชุดเครื่องแบบทหารของเขาออกด้วยความรีบร้อนในขณะที่เขาเองก็จัดการรูดซิปของกี่เพ้าออกเช่นเดียวกัน

ร่างกายอรชรนั้นขาวผ่อง เนื้อตัวของเธอในตอนนี้เหลือเพียงบราเซียร์ลูกไม้สีแดงจัดจ้าน และแพนตี้เข้าชุดกัน หวังซานเย่มองเธอด้วยสายตาที่ลุกวาว ความต้องการพุ่งทะยานขึ้นสูง เขากระโจนเข้าหาเธอราวกับหมาป่า

กลีบปากหยักพรมจูบไปตามซอกคอของเธอ ไล้วนไปตามหัวไหล่กลมมน โดยที่ฝ่ามือหยาบสอดเข้าไปขยำก้อนเนื้อขาวอวบภายใต้บราเซียร์สีจัดจ้าน เค้นคลึงอยู่นาน ก่อนที่เขาจะปลดมันออกไปจากสายตา

อื้อ

ฉินเจินเจินครางเสียงสั่นเมื่อสองฝ่ามือของเขาขยำทรวงอกอิ่มจนบิดเบี้ยวไปมา ไปพร้อมกับการเขี่ยเม็ดทับทิมสีสวยด้วยจังหวะรัวเร็ว ก่อนจะไล้ปลายนิ้วลงไปตามหน้าท้องที่แบนราบแล้ววางบนเนินสวาทเพื่อสำรวจความชุ่มฉ่ำ

หวังซานเย่ยังคงให้เธอเอนกายพิงกระจกหน้ารถ โดยที่เขาแยกเรียวขาของเธอให้อ้าออกกว้าง ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงไปแล้วยื่นปลายลิ้นร้อนจ่อเข้าไปในโพรงที่ชุ่มน้ำหวานของเธอ

อ่า ซี้ด

ทันทีที่ความร้อนและความสากแตะสัมผัสกับกลีบดอกไม้แสนสวย สะโพกงอนงามของเธอก็เด้งลอยขึ้นมา และนั่นถือว่าเป็นการป้อนความหวานให้เขาได้เป็นอย่างดี หวังซานเย่ทั้งดูดทั้งกลืนน้ำหวานที่เปรอะบริเวณกลีบดอกไม้ราวกับต้องการให้มันเหือดแห้งไป ก่อนจะขยี้ปลายลิ้นแข็งลงบนตุ่มกระสันจนเธอครางกระเส่า

“ซะ...ซานเย่ ซี้ด...เสียวค่ะ”

“ร้องออกมาอีกสิครับ อ่า”

แผล็บ

เมื่อเห็นว่าเสียงของเธอนั้นไพเราะเพียงใด เขาก็ยิ่งเร่งความเร็วของลิ้นมากขึ้นเท่านั้น ก่อนที่เขาจะส่งนิ้วเรียวเข้าไปสำรวจภายในโพรงที่เป็นมันลื่นด้วยสองนิ้วแล้วค่อย ๆ เพิ่มการชักเข้าชักออกเป็นจังหวะ

อ่า

ฉินเจินเจินสอดมือขยำเรือนผมของเขา ไปพร้อมกับการกดใบหน้าอันแสนจะหล่อเหลาของสามีให้เข้ามาใกล้กับเนินสวาทมากยิ่งขึ้น การดูพลุไปพร้อมกับการถูกบดขยี้กลีบสวาทด้วยลิ้นร้อนและปลายนิ้วช่างเป็นความสุขที่หาไม่ได้ในทุกวันจริง ๆ

อารมณ์ความต้องการของฉินเจินเจินนั้นถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง บรรยากาศที่ดีเช่นนี้จะปล่อยให้สามีออกโรงกระทำแต่เพียงฝ่ายเดียวได้อย่างไรกัน เมื่อเห็นว่าเขากำลังเพลิดเพลินกับการชิมความหวาน เธอจึงเป็นฝ่ายอำนวยความสะดวกให้เขาด้วยการอ้าขาออกกว้าง แล้วขยับสะโพกถูไถไปกับใบหน้าของเขาอย่างได้อารมณ์

ซี้ด

ดวงตากลมโตปรือลงสลับกับมองแสงสีของพลุบนฟ้า อารมณ์ของเธอนั้นล่องลอยราวกับอยู่ในห้วงแห่งความฝัน

“ซานเย่...ให้ฉันทำให้คุณบ้างจะดีกว่านะคะ”

ฉินเจินเจินเป็นฝ่ายผลักเขาลงไปนอนแทนที่ของเธอ ก่อนที่เธอจะนั่งคร่อมลงบนตัวของเขาแล้วเริ่มพรมจูบไปตามกล้ามเนื้อทั้งหกของเขาด้วยความต้องการที่เร่าร้อน

ดวงตาคู่สวยเหลือบมองสามีเป็นครั้งคราวก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปจูบเขา ริมฝีปากแดงจัดยังคงไต่ไปตามซอกคอแกร่งและหัวไหล่หนา จนกระทั่งมาหยุดที่ตุ่มไตสีสวยขนาดเล็ก เธอจึงยื่นลิ้นร้อนเข้าไปตวัดไปมาทั้งสองด้าน

ส่วนฝ่ามือน้อยที่เสนซุกซนก็คว้าหมับเข้าส่วนที่แข็งชัน ความใหญ่ยาวของเขาทำให้เธอตาโตในทุกครั้งที่ได้สัมผัส ฉินเจินเจินรูดชักท่อนเขื่องที่หัวบานนั้นพองโตไปตามแรงขยี้จนน้ำเหนียวเปรอะมือไปจนหมด

ซี้ด

“น้ำหวานของคุณเต็มมือของฉันไปหมดแล้ว อิอิ”

เธอใช้นิ้วชี้ดันปลายคางของเขาให้มองสบตากับเธอด้วยความเย้ายวน ก่อนที่เธอจะค่อย ๆ ก้มหน้าลงโดยถอดถอนสายตาไปจากเขา จังหวะนี้ทำให้หวังซานเย่หายใจลำบากเสียเหลือเกิน และเมื่อเธออ้าปากสีสดงับหัวบานแดงของเขาแล้วตวัดลิ้นไปมาลงบนความเบ่งบาน

ไปพร้อมกับการจ้องมองใบหน้าของเขายิ่งทำให้เขาแทบบ้า

“อ่า...เจินเจิน คุณนี่สุด ๆ ไปเลย ผมจะตายอยู่แล้ว”

เขาบอกกับเธอด้วยลมหายใจที่ขาดช่วง ทรวกอกแกร่งของเขากระเพื่อมไปตามลมหายใจที่รุนแรง

“อย่าเพิ่งตายสิคะ ที่รัก...”

เธอยังคงจับจ้องเขาด้วยสายตาที่เย้ายวน ไปพร้อมกับการสวมครอบริมฝีปากลงไปบนท่อนเอ็นของเขาจนหมดลำ จนร่างใหญ่ของเขากระตุกด้วยความเกร็ง เธอจึงยิ้มออกมา

สองมือน้อยกอบกุมท่อนลำใหญ่ด้วยสองมือ แล้วค่อย ๆ ตวัดลิ้นร้อนลงบนหัวบานแดงของเขาอย่างช้า ๆ ใบหน้าสวยเอียงองศาที่พอเหมาะแล้วลากลิ้นไปตามเส้นเลือดที่ปูดโปนขึ้นลงเป็นจังหวะ และยังคงก้มต่ำลงไปเพื่อเดาะลิ้นลงบนเชอรีลูกโตจนหวังซานเย่ขยำเรือนผมของเธอด้วยความกลัดมัน

“อ่า เจินเจิน ผมเสียว ซี้ด...”

ใบหน้าคมคายของเขานั้นบิดเบี้ยวด้วยความซ่านสยิวที่เธอมอบให้ และเมื่อเห็นว่าเขาพึงพอใจเธอจึงยิ้มน้อย ๆ ออกมา

“ฉันจะทำให้คุณเสียวกว่านี้ค่ะ สามี...”

“เจินเจินของผม ผมต้องการคุณ อ่า”