บทที่ 828

สีหน้าของกู้หยุนหลานไม่สู้ดี ไม่คิดว่ากู้ชิงหลินจะชั่วร้ายขนาดนี้

หลี่โม่ลูบที่หลังมือของกู้หยุนหลานเบาๆ “อย่าโกรธเลย ไม่คุ้มหรอก”

“อืม ฉันไม่โกรธ แค่ไม่เข้าใจว่าทำไม ทุกคนจะทำดี ๆ กันไม่ได้เหรอ เป็นครอบครัวเดียวกันทั้งนั้น”

“ครอบครัวเดียวกันแล้วยังไง มันก็มักจะมีคนโลภ มักจะมีคนขี้อิจฉา ขอแค่มีความปรารถนา มันก็เกิดความชั่วร้ายขึ้นได้ ”

หลี่โม่พูดเสร็จก็ยืนขึ้น มือทั้งสองไพล่หลังแล้วเดินไปทางลุงเป้า “แกเตรียมจะจับฉันเหรอ?”

“เหอะ ๆ ใช่สิ หรือว่าแกอยากจะมอบตัวเองล่ะ? แบบนั้นก็จะดีมากเลย”

ลุงเป้าพูดยิ้ม ๆ ไม่ได้สนใจหลี่โม่เลย

“คนกาก ๆ อย่างแกไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน หลินเสินหม่าคนนั้นกำลังมา นายยังมียอดฝีมือติดตามอีกไหม เรียกออกมาสู้กับฉันหน่อย” หลี่โม่พูดอย่างเฉียบคม

สีหน้าลุงเป้าเปลี่ยนเป็นดูไม่สู้ดีอย่างมากทันที คิดว่าหลี่โม่ไม่ได้สนใจตัวเองเลยสักนิด

“แกพูดโอ้อวดไม่ละอายเลยนะ!”

ลุงเป้าเหวี่ยงหมัดไปอย่างโมโห วางแผนว่าหมัดนี้จะต้องล้มหลี่โม่ได้ ให้หลี่โม่ได้รู้ความเก่งกาจของตัวเอง

หลี่โม่ส่ายหน้าอย่างดูถูก ยื่นนิ้วไปชี้ที่หมัดของลุงเป้า

“แกเคยได้ยินฌานหนึ่งดรรชนีไหม? ฉันมีทักษะกา