บทที่ 827

พวกคนรวยพอจะมีประสบการณ์อยู่บ้าง แค่เห็นทักษะของลุงฝูเมื่อกี้ ก็รู้แล้วว่านี่แหละคือลูกน้องที่ตระกูลร่ำรวยมีอิทธิพลถึงจะมีได้อย่างแท้จริง

ปกติแล้วยอดฝีมือที่สามารถมีทักษะนี้ได้ ไม่มีทางอยู่ในครอบครัวคนรวยทั่วไปแน่นอน

ตอนที่พวกบ้านคนรวยกำลังกังวลกันอยู่นั้น คนจำนวนมากกำลังครุ่นคิดถึงตัวตนของหลี่โม่ เพราะว่าแม้ว่าหลี่โม่จะไม่ได้แสดงตัว เป็นเหมือนมนุษย์ล่องหน แต่เฉินเสี่ยวถงที่สามารถมีคนรับใช้อย่างลุงฝูได้ ทำไมถึงหลบหลังหลี่โม่ได้ล่ะ?

คำถามเกิดขึ้นในใจของทุกคน แต่ไม่มีใครรู้คำตอบที่แท้จริง

เมื่อเห็นพลังกระทืบเท้าของลุงเป้า ลุงฝูก็ตะคอกอย่างเย็นชา “หึ! คิดว่าทำแบบนี้ก็ทำให้ผู้คนหวาดกลัวได้แล้วเหรอ ให้ฉันดูหน่อยสิว่าพลังคงต้งเจ็ดทำลายล้างของแกมันเป็นยังไง!”

“เอ๊ะ คิดไม่ถึงว่าจะมองทิศทางของฉันออก อายุของคนแก่ ๆ อย่างแกนี่ยังถือว่าไม่ได้แก่กะโหลกกะลานะ!”

“อวดดี!”

ลุงฝูโมโหมาก เหวี่ยงหมัดทั้งสองข้างเข้าใส่ลุงเป้า

ลุงเป้าไม่แสดงความอ่อนแอใด ๆ เขาก้าวไปข้างหน้าสู้กับลุงฝู

ความเร็วของทั้งสองเร็วมาก ๆ ไม่นานก็กลายเป็นแสงเส้นสีขาวกับสีดำอย่างละเส้น ระหว่างที่แสงทั้งสองเส้นเกี่ยวพันกันนั้น