บทที่ 768

ซินแสจางยกมือขวาขึ้นมานับอย่างคาดเดาไม่ได้ จากนั้นก็พูดเรียบๆ “ยี่สิบล้าน”

กู้เจี้ยนกั๋วหายใจเข้าลึก ๆ แม้ว่ายี่สิบล้านจะไม่นับว่ามากจนเกินไป แต่ก็ไม่ใช่จำนวนที่น้อยเลย อีกทั้งราคานี้ยังสูงกว่าที่กู้เจี้ยนกั๋วประเมินไว้ในใจอีกด้วย จัดว่าเป็นราคาที่สามารถควักออกมาจ่ายได้ด้วยความวู่วาม

แต่ตอนนี้กู้เจี้ยนกั๋วยังไม่สามารถวู่วามได้ แม้ว่าจะเชื่อคำพูดของซินแสจางแต่ก่อนที่จะเกิดเรื่องขึ้นจริง กู้เจี้ยนกั๋วก็ยังมีหวังในโชคอยู่

“ยี่สิบล้านไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ เลยนะครับ ผมคนเดียวคงจะตัดสินใจอะไรไม่ได้ ต้องให้คนในครอบครัวหารือกันก่อนถึงจะได้”

กู้เจี้ยนกั๋วหาข้ออ้าง อยากจะถ่วงเวลาไปก่อนชั่วคราว

ซินแสจางเจอสถานการณ์แบบนี้มาเยอะแล้วจึงพูดยิ้ม ๆ “ไม่มีปัญหา ผมรอพวกคุณได้สามวัน”

“ขอบคุณซินแสจางมากครับ งั้นพวกเราส่งซินแสกลับไปพักที่โรงแรมก่อน เดี๋ยวเราจัดอาหารค่ำมื้อใหญ่ไว้รับรองซินแสเลย”

ซินแสจางพยักหน้าเล็กน้อย “ฉันกับพวกลูกศิษย์กลับก่อนแล้ว พวกคุณหารือกันเถอะ จริงสิ เด็กคนนั้นที่ต่อว่าฉันว่าเป็นคนหลอกลวงคนนั้นล่ะ”

สายตาของทุกคนมองไปที่หลี่โม่กันเป็นตาเดียว ในแววตาของคนไม่น้อยที่ปรากฏเป็นแววตาที