บทที่ 644

หัวหน้าบอดี้การ์ดเอ่ยอย่างเคร่งขรึม

พวกของหม่าเฉิงเจียถูกทุบตีจนร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด จิตใจได้พังทลายลงไปนานแล้ว เดิมทีพวกเขาไม่อาจทนต่อการทุบตีอย่างรุนแรงเช่นนี้ได้เลย

“ฉัน ฉันขอโทษ หยุดตีได้แล้ว ฉันขอโทษให้พวกเขาแล้ว หลี่โม่ กู้หยุนหลาน ฉันผิดไปแล้ว รีบบอกให้พวกเขาหยุดตีฉันที”

คุณชายเศรษฐีคนหนึ่งทนความเจ็บปวดไม่ไหวจนเอ่ยปากร้องขอความเมตตา ราวกับผลักโดมิโนตัวแรกล้มลง คุณชายเศรษฐีหลายคนต่างร้องอ้อนวอนขึ้นมาตาม ๆ กัน

สุดท้ายจิตใต้สำนึกของหม่าเจียเฉิงเองก็แตกสลาย เขากัดฟันเอ่ยค้ำอ้อนวอนออกมา

“ผมผิดไปแล้ว ผมขออภัย หลี่... คุณหลี่ คุณหนูกู้ ผมขออภัยสำหรับท่าทีของผมเมื่อครู่นี้ ผมหยาบคายเกินไป ต้องขอโทษพวกคุณด้วยนะครับ”

เมื่อเห็นสภาพอันน่าสมเพชของพวกหม่าเจียเฉิงแล้ว หวงจื่อซวนก็แอบนึกดีใจขึ้นมา รู้สึกว่าที่ตนไม่ได้แข็งข้อกับหลี่โม่เมื่อครู่ ช่างเป็นโชคดีในความโชคร้ายจริง ๆ ไม่อย่างนั้นตอนนี้ตนเองก็คงมีสภาพน่าอนาถไม่ต่างจากหม่าเจียเฉิง

เหล่าเซเลบสาวต่างประหลาดใจอย่างมาก หลังจากผ่านความประหลาดใจไปแล้วสายตาที่มองไปยังหลี่โม่ก็ต่างออกไป พวกหล่อนล้วนมองหลี่โม่ด้วยสายตาที่ประหนึ