แชร์
บทที่ 577
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 578
“บอกไปนายก็ไม่เข้าใจหรอก” ชูจงเทียนมองจางจงหยางอย่างเหยียดหยาม จางจงหยางหลับตาลงข่มไฟโทสะในใจ แล้วแสยะยิ้มเอ่ย “ตอนนี้แกจะพูดหรือไม่ก็ช่าง รอให้ฉันได้ครองอาณาเขตของแกแล้ว ก็มียังเวลาบีบเค้นแกได้อยู่ดี” “อาเหมิง บอกให้เหล่าพี่น้องทุกคนรู้ด้วย ว่าให้พวกเขาเตรียมตัวให้พร้อม บุกจู่โจมกรุงโซลในคืนนี้” จางจงหยางออกคำสั่งกับลูกน้อง “ครับ” อาเหมิงพูดจบก็ล้วงโทรศัพท์ออกมาแล้วเริ่มโทรออก หลังจากที่โทรติดต่อกันหลายสายก็ยังโทรไม่ติด หน้าผากของอาเหมิงก็ผุดเม็ดเหงื่อออกมา “พี่หยาง ทะ-โทรไม่ติดครับ ผมโทรหาเหล่าพี่น้องทั้งหมดแล้ว โทรศัพท์ของพวกเขาไม่มีใครรับเลยครับ” อาเหมิงเอ่ยอย่างตึงเครียดเล็กน้อย “เกิดอะไรขึ้น?” หนังตาของจางจงหยางกระตุกยิก จากนั้นจึงหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมา ขณะจางจงหยางเปิดมือถือและกำลังจะโทรออก มือถือของเขาก็ดังขึ้นมา เมื่อเห็นหมายเลขของเฝิงจื่อไฉแสดงบนหน้าจอ มือที่ถือโทรศัพท์มือถืออยู่ของจางจงหยางก็สั่นเล็กน้อย จางจงหยางลังเลอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะกัดฟันกดปุ่มรับสาย “ฮัลโหล ทางนั้นจินไห่เป็นยังไงบ้าง?” “พี่หยาง ที่จินไห่เกิดเรื่องแล้ว เมื่อครึ่งช
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 579
“จางจงหยาง แกพูดอย่างนั้นกับคุณหลี่ได้ยังไง คุณหลี่จำเป็นต้องเล่นลูกไม้กับหมาพันทางอย่างแกด้วยเหรอ” ชูจงเทียนมองจางจงหยางด้วยสายตาเหยียดหยาม ดูจากสีหน้าตื่นตระหนกในตอนนี้ของจางจงหยางก็มองออกแล้ว ว่าทางจินไห่คงจะเกิดเรื่องแน่ แล้วก็ยังไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ อีกด้วย จางจงหยางแสยะยิ้มพร้อมกับเล็งปืนไปทางชูจงเทียน “แกคุกเข่าให้ฉันซะ! จินไห่ของฉันไม่เหลือแล้ว ก็ต้องใช้กรุงโซลของแกมาชดเชย ชีวิตของพวกแกทุกคนอยู่ในกำมือของฉัน! ถ้าไม่อยากตายก็ว่าง่าย ๆ ซะ!” เหล่าลูกน้องข้างหลังจางจงหยางเองก็รู้สึกได้ถึงวิกฤต ทั้งหมดต่างกำอาวุธมีดในมือเอาไว้แน่น จ้องเขม็งไปยังหลี่โม่และคนอื่น ๆ อย่างดุร้าย ซีเหมินจือเผิงรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศ สองมือกุมหัวหดตัวติดอยู่กับมุมกำแพงแน่น “ลูกพี่ท่านนี้ ถ้าจะฆ่าพวกเขาก็ตามสบาย พวกเราไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเจ้าขยะหลี่โม่นั่นเลย ขอแค่คุณปล่อยพวกเราไป ต้องการเงินเท่าไรก็ว่ากันได้ทั้งนั้น” จางจงหยางเหลือบมองซีเหมินจือเผิงอย่างเหยียดหยาม ในสายตาของจางจงหยางนั้น คนที่ไร้ซึ่งจิตใจที่หยิ่งในศักดิ์ศรีนั้นก็ไม่ต่างจากอึหมา “ถ้าแกยังพูดไร้สาระอีกคำ ฉันจะฆ่าแกท
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 580
ซีเหมินจือเผิงกุมต้นขาที่ถูกยิงเอาไว้ และร้องเสียงโหยหวนเหมือนหมูถูกเชือด ในใจคร่ำครวญว่าชีวิตตนช่างอาภัพ แอบอยู่ในมุมกำแพงแล้วแท้ ๆ ทำไมถึงยังถูกปืนยิงได้อีก หลี่โม่หรี่ตา พลุ่งเข้าไปพร้อมกับกู้หยุนหลานในอ้อมแขน ขาข้างหนึ่งเตะปืนในมือของจางจงหยางออก ส่วนอีกข้างเหยียบที่คอของจางจงหยาง ในตอนที่จางจงหยางถูกหลี่โม่ควบคุมอยู่ พวกลูกน้องถึงเพิ่งจะได้สติกลับมา พลันพากันเงื้อมีดดาบในมือมุ่งไปยังหลี่โม่ “เอาเท้าของแกออกไปเดี๋ยวนี้ อย่าแตะต้องลูกพี่ของเรา!” “แกอยากตายนักใช่ไหม ถึงกล้าลงมือกับลูกพี่ของเรา ถ้าแกกล้าแตะต้องลูกพี่ของเราแม้แต่นิดเดียว พวกเราจะฆ่าเจ้าพวกนี้ซะ!” พวกลูกน้องของจางจงหยางต่างก็ตื่นตระหนกเล็กน้อย แม้ว่าปากจะส่งเสียงโวยวาย แต่ในใจนึกอยากจะถอยขึ้นมาแล้ว เขตอิทธิพลของจินไห่ก็ไม่มีแล้ว ตอนนี้ลูกพี่ใหญ่ก็ยังถูกเหยียบไว้อีก ไม่ว่าจะดูอข่งไรก็คงจะพินาศกันหมดแน่ กู้เจี้ยนหมินและหวังฟางมองท่าทางองอาจกล้าหาญของหลี่โม่ในยามนี้ ดวงตาเบิกโพลงจนแทบจะถลน ปากของทั้งสองส่งเสียงอ้ำอึ้ง อยากจะพูดแต่ก็ยังคงพูดไม่ออก กู้หยุนหลานถอนหายใจโล่งอก หลังจากที่ความกังวลหายไป เธอก็พลันค
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 581
จางจงหยางที่แต่เดิมร้องขอชีวิตกับหลี่โม่นั้น เมื่อได้ยินคำพูดของหัวหน้ามือปราบ ก็พลันตัวแข็งทื่อไปทั้งร่าง เขาคิดว่าหลี่โม่เป็นคนสร้างเรื่องบ้า ๆ ทั้งหมดนี่ ทำไมสุดท้ายถึงมีคุณซีเหมินนั่นโผล่ขึ้นมาได้ จางจงหยางสับสนงุนงงด้วยคำพูดเดียวของหัวหน้ามือปราบ หลี่โม่มองหัวหน้ามือปราบเล็กน้อยอย่างพึงพอใจ พวกเขาล้วนเป็นคนที่หลี่โม่ให้ผู้พิทักษ์แดนมังกรจัดเตรียมมาผ่านทางสัญญาณมือ ตั้งแต่การขุดรากถอนโคนอำนาจของจางจงหยางที่จินไห่ จนถึงช่วงเวลาในการปรากฏตัวของมือปราบกรุงโซล ทั้งหมดล้วนถูกผู้พิทักษ์แดนมังกรจัดวางไว้อย่างดี เมื่อเห็นหลี่โม่เผยสายตาพึงพอใจ เลือดอันเร่าร้อนในหัวใจของหัวหน้ามือปราบก็พลันสูบฉีด ดูเหมือนว่าการเลื่อนขั้นขึ้นเงินเดือนและขึ้นไปยังจุดสูงสุดของชีวิตอยู่ไม่ไกลแล้ว พวกของจางจงหยางถูกมือปราบนำตัวไป หลี่โม่ดึงกู้หยุนหลานไปดูสถานการณ์ของกู้เจี้ยนกั๋วและหวังฟาง ซีเหมินจือเผิงที่ตกอยู่ในความงุนงงได้สติกลับมาด้วยความเจ็บปวดจากแผลถูกยิง เขาเช็ดน้ำตาแล้วพูดกับหัวหน้ามือปราบ “ขอบคุณพวกคุณมากที่ช่วยชีวิตผม ช่วยพาผมกับแม่ไปส่งโรงพยาบาลก่อนได้ไหมครับ” หัวหน้ามือปราบเอ่ยด้วยรอยย
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 582
...... กู้เจี้ยนหมินและหวังฟางมาตรวจอาการที่โรงพยาบาล เพียงแค่ตื่นตระหนกมากไปหน่อยเท่านั้น ไม่ได้มีอาการอย่างอื่น หลังจากชูจงเทียนส่งหลี่โม่และครอบครัวกลับบ้านแล้วเขาก็จากไป กู้เจี้ยนหมินและหวังฟางนั่งลงบนโซฟาอย่างหมดแรง มองไปยังหลี่โม่ด้วยสายตาสับสน การแสดงออกของหลี่โม่เมื่อครู่ทำให้ทั้งสองคนรู้สึกประหลาดใจ ทว่าเพราะมือปราบบุกเข้ามาแล้วบอกว่ามาเพื่อช่วยซีเหมินจือเผิง จึงไม่ได้ให้ทั้งสองตกละลึงไปกว่านั้น “หลี่โม่ เรื่องวันนี้มันเกิดอะไรขึ้น แกไปยั่วโมโหจางจงหยางคนนั้นมางั้นเหรอ?” กู้เจี้ยนหมินถามด้วยเสียงแหบแห้ง “พ่อ ก็เป็นเรื่องที่จินไห่ครั้งนั้นนั่นแหละ จางจงหยางจะช่วยเฝิงจื่อไฉจับตัวหนู ชูจงเทียนช่วงหลี่โม่ขัดขวางพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงกลายเป็นศัตรูกัน” กู้หยุนหลานช่วยพูดแทนหลี่โม่ กู้เจี้ยนหมินขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาถอนหายใจแล้วเอ่ย “ช่างสร้างปัญหาเก่งจริง ๆ สรุปแล้วเรื่องที่จินไห่มันจบแล้วหรือยัง เจ้าขยะนี่ยังไปหาเรื่องใครมาอีกไหม?!” กู้หยุนหลานตะลึงไปเล็กน้อย เธอครุ่นคิดอยู่ในใจ คิดว่าทั้งพวกจางจงหยางและเฝิงจื่อไฉพ่ายแพ้ย่อยยับไปแล้ว เรื่องราวก็คงจะจบลงแล้วล่ะ แต
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 583
สองวันต่อมา ในห้องประชุม กู้ซิ่งเหว่ยมองเอกสารในมืออย่างภาคภูมิใจ นี่คือเอกสารความร่วมมือที่ซีเหมินจือเผิงให้คนมาส่งให้หลังจากที่ให้ลูกน้องมาติดต่อกับกู้ซิ่งเหว่ยแล้ว หลังจากที่ซีเหมินจือเผิงออกจากโรงพยาบาลก็ไตร่ตรองอยู่นาน รู้สึกว่าการที่จะกู้หน้ากลับมา เขาต้องลงมือจากภายในตระกูลกู้ ต้องให้คนตระกูลกู้ทั้งหมดมายืนอยู่ข้างตน ถึงตอนนั้นเมื่อเผชิญหน้ากับสถานการณ์คนใกล้ชิดตีตัวออกห่าง กู้หยุนหลานต้องเลือกที่จะทอดทิ้งหลี่โม่แน่ หากต้องการทำให้คนในตระกูลทั้งหมดมาอยู่ข้างเดียวกับตน การใช้ความร่วมมือทางผลประโยชน์ ย่อมรวดเร็วและสะดวกที่สุดอยู่แล้ว ด้วยเหตุนี้จึงเกิดฉากที่กู้ซิ่งเหว่ยกำลังภูมิอกภูมิใจเช่นในปัจจุบัน กู้เจี้ยนกั๋วกระแอมไอเล็กน้อย สายตากวาดมองตั้งแต่ใบหน้าของกู้เจี้ยนเจียง กู้หยุนหลานและกู้ชิงหลินแสดงถึงอำนาจและตำแหน่งสถานะของตนอย่างเด่นชัด “ความก้าวหน้าของบริษัทในช่วงนี้ค่อนข้างไม่เป็นที่น่าพอใจสักเท่าไหร่ โดยเฉพาะในเรื่องสัญญาสั่งซื้อรอบใหม่ ไม่เพียงไม่เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีที่แล้ว แต่ยังพบว่าลดลงด้วย หยุนหลาน นี่เธอจัดการยังไงของเธอ!” กู้เจี้ยนกั๋วพูดพร้อมกับตบโต
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 584
เมื่อเห็นกู้หยุนหลานขมวดคิ้วด้วยความลำบากใจ กู้ซิ่งเหว่ยก็ยิ่งยิ้มหน้าระรื่นขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าดอกเบญจมาศบานอยู่บนใบหน้าของเขา “ฉันขอแนะนำให้นายระมัดระวังกับการร่วมธุรกิจครั้งนี้ ซีเหมินจือเผิงเขา......” กู้หยุนหลานเกิดความลังเลไม่ได้พูดต่อ หากเธอยังคงพูดต่อไปอีก มันจะโยงไปไปถึงเรื่องของซีเหมินจือเผิงกับหลี่โม่ ถ้าหากให้คนตระกูลกู้ได้ยินเข้าล่ะก็ จะต้องเกิดข่าวซุบซิบนินทากันอีกแน่ “เฮอะ!” กู้ซิ่งเหว่ยแค่นเสียงอย่างเย็นชา แล้วเอ่ยอย่างไม่พอใจ “ระมัดระวัง? สัญญาที่เป็นประโยชน์ต่อพวกเราขนาดนี้ยังต้องระวังอะไรอีก เธอคงไม่ได้อิจฉากัน ก็เลยอยากขัดขวางข้อตกลงระหว่างฉันกับซีเหมินจือเผิงหรอกนะ เธอฝันไปเถอะ!” “หึหึ คนบางคนก็แค่พวกชอบเสแสร้ง ซิ่งเหว่ย นายต้องเข้าใจหน่อย หยุนหลานจะเลียแข้งเลียขาใครข้างนอกก็ได้ทั้งนั้น แต่เห็นพวกเราเลียแข้งเลียขาบ้างเป็นไม่ได้ ใช่ไหมจ๊ะ หยุนหลาน” กู้ชิงหลินมองไปที่กู้หยุนหลานด้วยความเหยียดหยาม กู้หยุนหลานเม้มปากแน่นด้วยความโมโห และเอนตัวพิงกับพนักเก้าอี้อย่างอ่อนแรง “ไม่จำเป็นต้องสนใจความเห็นของหยุนหลานหรอกน่า นี่เป็นเรื่องดีที่จะเป็นประโยชน์ต่อต
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 585
กู้หยุนหลานเย็บวาบขึ้นมาในใจ เธอเข้าใจเจตนาของซีเหมินจือเผิงแล้ว เขาจะใช้การเจรจาความร่วมมือนี้เป็นเครื่องมือเพื่อทำให้หลี่โม่อับอายต่อหน้าทุกคน “วันนี้หลี่โม่ไม่สบาย ต้องพักฟื้นอยู่ที่บ้าน มาไม่ได้หรอก” กู้หยุนหลานหาข้ออ้างมาพูด “ไอ้ขยะของเธอเป็นผู้ดีขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ถึงกับต้องพักฟื้นอยู่บ้าน ฉันไม่มีเวลาจะพักด้วยซ้ำ แล้วมันจะพักฟื้นบ้าบออะไร!” “ไอ้ขยะของเธอต่อให้คลานก็ต้องคลานมาให้ได้ ถ้าทำให้การเจรจากับคุณซีเหมินต้องหยุดชะงัก พวกแกทั้งครอบครัวก็ไม่มีปัญญารับผิดชอบไหว!” “เธอจะเรียกไม่เรียก ถ้าเธอไม่เรียกไอ้ขยะของพวกเธอมา พวกเราจะโทรไปเรียกมันเอง เชื่อสิ ถ้าไอ้ขยะของเธอได้ยินว่าเกิดเรื่องขึ้นกับเธอ มันจะต้องรีบวิ่งมาเร็วยิ่งกว่าหมาแน่” สมาชิกตระกูลกู้ต่างพูดอย่างถากถางดูถูก โดยไม่ไว้หน้ากู้หยุนหลานเลยแม้แต่น้อย กู้หยุนหลานรู้ว่ากำลังแขนไม่อาจบิดงอต้นขา ต่อให้ตนไม่โทรหาหลี่โม่ คนอื่น ๆ ก็คงหาข้ออ้างหลอกให้หลี่โม่มาหาอยู่ดี กู้หยุนหลานหยิบโทรศัพท์ออกมาอย่างไม่มีทางเลี่ยง เธอต่อสายหาหลี่โม่ “ซีเหมินจือเผิงจะมาเจรจราความร่วมมือที่บริษัท และชี้เจาะจงให้เรียกคุณมา
บทล่าสุด
