บทที่ 574

หลี่โม่ลดมือลงและลอบทำสัญญาณมืออย่างลับ ๆ ผู้พิทักษ์แดนมังกรเข้าใจความหมายของหลี่โม่จึงหายตัวไปอย่างรวดเร็ว

มีผู้พิทักษ์แดนมังกรอยู่ หลี่โม่จึงไม่ได้เห็นอันธพาลเหล่านี้อยู่ในสายตาแม้แต่น้อย เขาเพียงแค่ต้องรอดูการแสดงด้วยความสบายใจก็พอ

ไม่นาน จางจงหยางที่นั่งอยู่บนรถเข็นก็ถูกเข็นเข้ามา เมื่อเห็นจางจงหยาง กู้หยุนหลานก็เข้าใจได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

“ฮ่าฮ่า เจอกันอีกแล้วนะ ไม่นึกเลยว่าพวกเราจะได้เจอกันอีกครั้งในสถานการณ์แบบนี้ ไอ้ขยะหลี่!”

จางจงหยางเอ่ยพลางแสยะยิ้ม

ซีเหมินจือเผิงและคนอื่น ๆ ที่กำลังหวาดผวาอยู่แต่เดิมนั้น เมื่อได้ยินคำพูดของจางจงหยางก็ตกตะลึงชั่วครู่ และพากันมองไปยังหลี่โม่ด้วยสายตาแปลกประหลาด

หลี่โม่เอ่ยด้วยรอยยิ้มบาง “ทำไมล่ะ หลังจากคุกเข่าคำนับ แทงตัวเองสามมีดหกรูไปแล้ว นายยังไม่ได้รับบทเรียนอีกเหรอ?”

“แกมันรนหาที่ตายนัก! ตอนนี้ทั้งสวนฟานถูกคนของฉันควบคุมไว้หมดแล้ว วันนี้แกเหลือแค่ทางตายเท่านั้น!”

เมื่อเห็นท่าทางที่จางจงหยางจ้องมองหลี่โม่ด้วยความโกรธแค้น ซีเหมินจือเผิงก็ดีใจจนแทบจะกระโดดโลดเต้น ศัตรูของศัตรูก็คือมิตร

ทว่าซีเหมินจือเผิงก็ไม่ได้ทำอะไรไม่ด