แชร์

บทที่ 46

ด้วยท่าทีการสูดลมหายใจเข้าอย่างเย็นชาแบบนี้ทำให้ฟางถิงรู้สึกกลัวมากจนหายใจไม่ออก ขาของเธออ่อนจนเกือบจะล้มลงไปกองกับพื้น เธอไม่กล้าสบตาของหลี่โม่เลย

คำพูดของประธานหรง ยังต้องสงสัยอีกเหรอ?

ความจริงแล้ว เขาคือนายน้อยหลี่ผู้ลึกลับที่สร้างความปั่นป่วนไปทั่วเมืองฮั่น!

นี่… มันเป็นไปได้อย่างไร?

“หลี่ พี่หลี่… ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว”

ฟางถิงกัดริมฝีปากสีแดงพร้อมเดินไปหาหลี่โม่และก้มตัวลงเก้าสิบองศา

“พี่หลี่ ฉันขอโทษได้โปรดให้อภัยฉันด้วย”

หลี่โม่เยาะเย้ยและพูดว่า "เธอเป็นผู้จัดการแผนกประชาสัมพันธ์ของหรงคังกรุ๊ป แล้วฉันเป็นใครกัน ก็เป็นแค่ไอ้ขี้แพ้ที่มาสมัครเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไงล่ะ"

ฟางถิงรู้ว่าหลี่โม่กำลังล้อเลียนความโง่เขลาของตน

เธออับอายมาก เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วโค้งคำนับอีกครั้งเพื่อขอโทษ “พี่หลี่ ฉันผิดเอง ฉันทำผิดพลาดร้ายแรงที่สุด ฉันมีตาแต่หามีแววไม่และเป็นคนต่ำต้อย แต่ขอร้อง เห็นแก่ความเป็นเพื่อนร่วมชั้นของฉันกับกู้หยุนหลานในอดีตเถอะนะ ได้โปรดอย่าไล่ฉันออกเลย"

ฟางถิงกลัวมาก เพราะในที่สุดเธอจะได้งานที่มีหน้าตาและเงินเดือนสูงอย่างหรงคังกรุ๊ป ถ้าหากสูญเสียมันไป เธอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status