บทที่ 299

ในเวลาเดียวกัน

พี่หู่ยืนอยู่ข้างหน้ากู้ซิ่งเหว่ยด้วยใบหน้าและจมูกที่บวมช้ำ เขามองกู้ซิ่งเหว่ยอย่างน่าสงสาร

“ไม่ใช่ว่าฉันพี่หู่ไม่ได้ทำงานหนัก นายดูสภาพที่ฉันถูกทุบตีสิ คนต่ำต้อยคนนั้นช่างโหดเหี้ยมจริง ๆ ลูกน้องสิบกว่าคนของฉันก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้” พี่หู่ตอบกลับอย่างไม่ได้รับความเป็นธรรม

กู้ซิ่งเหว่ยดึงเงินออกมาหนึ่งปึกแล้ววางไว้ต่อหน้าพี่หู่

“ไร้ประโยชน์ทั้งหมด เอาไปทำแผลซะ”

พี่หู่รับเงินแล้วจากไป เขามาหากู้ซิ่งเหว่ยก็เพื่อมารับเงิน

กู้ซิ่งเหว่ยมองไปยังเงาหลังของพี่หู่ แล้วหยิบบุหรี่ออกมาสูบ จากนั้นก็กดโทรหากู้เผิงเฟย

แต่โทรศัพท์ดังกว่าสิบครั้งแล้วก็ไม่มีใครรับสาย

กู้ซิ่งเหว่ยโทรหลายครั้งติดต่อกัน แต่กู้เผิงเฟยไม่รับสายเลย

“ให้ตายเถอะ! มันหักหลังแน่ ๆ คิดว่าแค่นี้ก็สามารถนอนหลับสบายโดยไร้กังวลแล้วเหรอ? ช่างไร้เดียงสา!”

เนื่องจากแผนแรกล้มเหลวแล้ว กู้ซิ่งเหว่ยจึงตัดสินใจใช้แผนสอง ไม่ว่าอย่างไรก็ตามต้องทำให้วัตถุดิบสำคัญมีปัญหา และกู้หยุนหลานก็จะไม่สามารถส่งมอบสัญญาทั้งหมดตามกำหนดเวลาได้

“พี่พีลี่ ทำตามที่เราตกลงกันก่อนหน้านี้ พรุ่งนี้พวกพี่ไปขวางทางเส้นที่เข้าไปโ