แชร์
บทที่ 302
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 303
ทางฝั่งนี้ กู้หยุนหลานรีบไปที่โรงงานวัตถุดิบอย่างกระวนกระวาย กู้เผิงเฟยพร้อมกับผู้อำนวยการโรงงานต้อนรับกู้หยุนหลานเข้าไปในห้องประชุม ผู้จัดการและพนักงานตั้งแต่ตำแหน่งใหญ่และเล็กของโรงงานต่างกำลังนั่งอยู่ในห้องประชุม พวกเขาต่างทำอะไรไม่ถูกกับยานพาหนะขนส่งที่ถูกขวางได้ เมื่อเห็นกู้หยุนหลานเข้ามา ทุกคนก็ยืนขึ้น “ผู้อำนวยการกู้มาแล้ว” “สวัสดีครับ ผู้อำนวยการกู้” "ผู้อำนวยการกู้มาถึงแล้วคงมีทางออกแน่นอน" ทันใดนั้นผู้จัดการและพนักงานตั้งแต่ตำแหน่งใหญ่และเล็กต่างตั้งความหวังไว้ที่กู้หยุนหลาน กู้หยุนหลานนั่งบนที่นั่งหลักด้วยท่าทางเคร่งขรึมและถามว่า "สถานการณ์หลักตอนนี้เป็นอย่างไร? พวกคุณได้พยายามทำอะไรกันแล้วบ้าง" กู้เผิงเฟยยิ้มขึ้นอย่างทำอะไรไม่ถูก “สถานการณ์ก็คือรถถูกอันธพาลพวกนั้นขวางทางไว้ และเราติดต่อไปหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรคืบหน้า” “สำนักงานโรงงานของเราได้ติดต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องแล้ว และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกล่าวว่าเป็นข้อพิพาททางแพ่ง ให้เราเจรจากับอีกฝ่ายเพื่อแก้ไข” “แผนกรักษาความปลอดภัยไปเจรจากับอีกฝ่ายแล้ว แต่คนของเรายังไม่ได้พูดอะไรสักคำก็ถูกอีกฝ่ายทุบต
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 304
“ทำไมไม่ต้องแล้วล่ะ? ตอนนี้เป็นเวลาที่งานการผลิตหนักที่สุด จะเกิดปัญหาแม้แต่นิดเดียวไม่ได้ ฉันต้องไปเจรจากับพวกเขาเพื่อแก้ไขปัญหานี้ให้ได้” กู้หยุนหลานตอบกลับอย่างหนักแน่น “ผมหมายถึงว่า ผมได้เจรจากับพวกเขาแล้ว พวกเขาได้ตระหนักถึงความผิดพลาดของพวกเขาจากส่วนลึกของวิญญาณแล้ว และจำเป็นต้องเปลี่ยนความผิดพลาดครั้งก่อน” กู้หยุนหลาน กู้เผิงเฟย และผู้จัดการต่างตาโตจ้องมองที่หลี่โม่ราวกับว่าได้ยินเรื่องเหลือเชื่อ “ทุกวันนี้ การพูดเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องอัศจรรย์เลย คุณรู้ไหมว่า คนพวกนั้นโหดร้ายมากแค่ไหน? ผมกับรปภ.สิบกว่าคนที่ไปเจรจาต่างก็ถูกทุบตีจนขวัญหนีดีฝ่อ” ผู้จัดการฝ่ายแผนกรักษาความปลอดภัยตอบกลับด้วยความไม่พอใจ “ชายหนุ่มพวกนั้นไม่ใช่พวกอันธพาลธรรมดา ล้วนเป็นอันธพาลใหญ่ที่มีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย ลงมือโหดเหี้ยมไร้ความปรานี ลูกพี่ใหญ่ของพวกเขาคือพี่เปียวที่มีชื่อเสียง คุณยังไปเจรจากับพวกเขา ผมเกรงว่าแค่คุจะโดนไล่ตีออกมา” “เมื่อครู่นี้ผมเพิ่งติดต่อพวกมีอำนาจไปตี่งหลายคน ไม่มีใครกล้าเข้าไปแทรกแซงเรื่องนี้เลย คุณเป็นแค่แมงดาเกาะผู้หญิงกินวัน ๆ อยู่แต่บ้าน แต่กลับมีความสามารถในการจั
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 305
“ขอบคุณพี่ใหญ่ที่ให้โอกาสเราปรับปรุงตัวครับ พวกเราจะทำงานหนักแน่นอน และจะแก้ไขความผิดพลาดในอดีตของเราอย่างแน่นอน ขอบคุณพี่ใหญ่และพี่สะใภ้ครับ” พี่พีลี่กล่าวขอบคุณเสร็จสรรพ แล้วพาลูกน้องที่ไม่ได้รับบาดเจ็บไปทำงานที่โกดัง ส่วนลูกน้องที่บาดเจ็บนั้น พี่พีลี่ควักเงินตัวเองจ่ายให้คนพาพวกเขาไปโรงพยาบาล เมื่อมองไปยังพี่พีลี่ที่กำลังปรับปรุงตัวอย่างแข็งขัน กู้เผิงเฟยและคนอื่น ๆ ต่างก็ยุ่งเหยิงไปหมด ภาพตรงหน้านี้เกินขีดจำกัดการจินตนาการของทุกคนโดยสิ้นเชิง “สุดยอด สุดยอดเกินไปแล้ว นี่มันอะไรกัน เมื่อครู่นี้ที่ผมพูดจาไม่สภาพ หวังว่าหลี่โม่จะยอมยกโทษให้ผมได้” ผู้จัดการฝ่ายรักษาความปลอดภัยขออภัยอย่างสุดซึ้ง เมื่อเห็นสถานการณ์ที่น่าเวทนาของพี่พีลี่ หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยก็รู้สึกเสียใจกับการเยาะเย้ยหลี่โม่เมื่อครู่นี้ เมื่อเห็นว่าเรื่องได้รับการจัดการแล้วในตอนนี้ เขาก็ออกมาขอโทษเป็นคนแรกทันที ส่วนผู้จัดการคนอื่น ๆ ที่เคยโกรธหลี่โม่ต่างก็ขอโทษหลี่โม่ด้วย “พี่หลี่ ผมปากไม่ดีเอง ที่พูดไปเมื่อกี้นี้ไม่ได้ใช้สมองคิด ดังนั้นพี่หลี่ได้โปรดปรานี” “ผมก็ปากไม่ดีเหมือนกัน คำพูดที่สงสัยพี่ห
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 306
หลังจากพูดคุยพี่เปียวพูดจบก็จ้องไปที่กู้เจี้ยนกั๋วและลูกชายแวบหนึ่ง จากนั้นใช้มือขวาตบบนโต๊ะ “ลูกน้องของผมต่างบอกว่า พวกเขาต่างโดนคนคนนึงอัดจนบาดเจ็บสาหัส ยอดฝีมือคนเดียวแต่สามารถล้มคนหลายสิบคนในรวดเดียวได้ พวกคุณก็ลองคิดดูเองว่าประสิทธิภาพการต่อสู้นั้นแข็งแกร่งแค่ไหน” “และผมก็ตรวจสอบแล้วด้วยว่าผู้ชายคนนั้นไม่เพียงแต่มีพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง แต่เบื้องหลังเขาก็ไม่ธรรมดา ช่วยพวกคุณจัดการเรื่องนี้ ผมไม่เพียงแต่สูญเสียลูกน้องเท่านั้น แต่ยังทำให้หลายคนขุ่นเคืองด้วย” กู้เจี้ยนกั๋วและกู้ซิ่งเหว่ยชำเลืองมองกันและกัน ต่างคิดไม่ออกว่าคนที่พี่เปียวพูดถึงนั้นเป็นใครไปได้ “เราไม่รู้จริง ๆ ว่ามีคนยอดฝีมืออยู่ที่นั่น ยอดฝีมือที่คุณพูดถึงคือใคร?” กู้ซิ่งเหว่ยถามกลับ “คนคนนั้นก็คือคุณชายหลี่ พวกคุณไม่รู้จักเหรอ?” พี่เปียวขมวดคิ้วและพูดตอบ “คุณชายหลี่? อย่าบอกนะว่าเป็นหลี่โม่? นั่นคือคนไร้ประโยชน์นี่ พี่เปียวคุณเล่นตลกอะไรอยู่?” กู้ซิ่งเหว่ยเคาะโต๊ะและตะโกนต่อว่า กู้เจี้ยนกั๋วคว้าซิ่งเหว่ยไว้ แล้วจ้องไปยังพี่เปียวที่อยู่ตรงข้ามและพูดว่า "ดังนั้นคุณเลยกลัวแล้ว? ไม่กล้าที่จะโจมตีพวกเขาอีก
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 307
เช้าวันรุ่งขึ้น หลี่โม่เตรียมอาหารเช้าเสร็จและจัดเรียงวางไว้บนโต๊ะอาหาร หวังฟางนั่งอยู่ข้างโต๊ะอาหาร แสดงสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก และใช้สายตาไม่พอใจมองไปยังหลี่โม่ “คนไร้ประโยชน์แบบแกไม่มีความเป็นผู้ชายหลงเหลืออยู่เลย ผู้ชายบ้านคนอื่นออกไปทำงานหนักนอกบ้านและผู้หญิงทำงานบ้านอยู่ที่บ้าน แล้วแกล่ะ? ให้หยุนหลานออกไปทำงานหนักนอกบ้าน แกทำงานบ้านอยู่ที่บ้าน แกมีความรู้สึกละอายใจสักนิดไหม?” หลี่โม่ก้มหน้าลงไม่พูดอะไร จากนั้นหันกลับเข้าไปในห้องครัวอย่างเงียบ ๆ กู้หยุนหลานที่เก็บของเสร็จแล้วเดินออกจากห้องครัว จากนั้นเหลือบมองแผ่นหลังของโม่ และพูดอย่างโกรธเคืองว่า “แม่คะ หยุดว่าเขาเถอะค่ะ” “ไม่ว่ามันแล้วให้ว่าใคร แค่มองดูท่าทางคนต่ำต้อยของมันก็ทำให้ฉันโมโหแล้ว ฉันไม่เคยเจอผู้ชายไร้ประโยชน์แบบนี้มาก่อนเลยจริง ๆ หนำซ้ำยังปล่อยให้คนไร้ประโยชน์แบบนี้มาเป็นลูกเขยของฉันอีก นี่มันช่างเป็นความอัปยศในชีวิตของฉันจริง ๆ เลย!" “หยุนหลาน แกยังทนใช้ชีวิตแบบนี้ได้อีกเหรอ? แกหยุดแสแสร้งได้แล้ว แม่รู้ว่าในใจแกก็ทุกข์ เจ็บแต่จบดีกว่าเจ็บเรื่อย ๆ ตัดขาดกับมันเถอะ ยังไงก็ตามซีซียังเด็กและคงไม่..." ไม่รอให
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 308
... โรงงานวัตถุดิบเป็นสถานที่มีงานยุ่งวุ่นวาย เพื่อให้แน่ใจว่ามีการจัดหาตัวยาสำคัญเพียงพอ การทำงานล่วงเวลาได้ดำเนินการในสามกะ กู้เผิงเฟยพาคนมาตรวจสอบสถานการณ์การผลิต ทันทีที่เดินถึงอาคารสำนักงานก็เห็นรถของกู้หยุนหลานกำลังใกล้เข้ามา เมื่อเห็นรถของกู้หยุนหลานจอด กู้เผิงเฟยพร้อมกับบรรดาผู้จัดการเดินเข้ามาต้อนรับการมาถึงของกู้หยุนหลานและหลี่โม่ "ผู้อำนวยการกู้ คุณชายหลี่ โรงงานวัตถุดิบได้เริ่มทำงานสามกะแล้ว ส่วนกำลังการผลิตถึงขีดสุดแล้ว รับประกันว่าสามารถจัดหาตัวยาสำคัญได้เพียงพออย่างแน่นอนครับ" กู้เผิงเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ประจบประแจง “ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว ช่วงนี้ฉันจะมาเฝ้าสังเกตโรงงานเผื่อว่ามีปัญหาไม่คาดฝันเกิดขึ้น พวกคุณต้องควบคุมดูแลงานของโรงงานดี ๆ และควบคุมความปลอดภัยในการผลิตให้ดี” กู้หยุนหลานกล่าวอย่างเคร่งขรึม กู้เผิงเฟยและคนอื่น ๆ ต่างพยักหน้ารับ และสายตามองไปยังหลี่โม่ หากมีปัญหาที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น คาดว่าจะต้องพึ่งการลงมือหลี่โม่เพื่อแก้ไขปัญหาเกือบทั้งหมดให้สำเร็จ “คุณชายหลี่ พี่พีลี่และคนอื่น ๆ ประพฤติตัวดีมากและทำงานกันหนักมาก ทั้งหมดนี้ต้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 309
หลี่โม่ตะโกนข่มขวัญทุกคนเสียงดังลั่น! แก๊งชายฉกรรจ์ที่พุ่งเข้ามาก่อเรื่องต่างก็หยุดฝีเท้าทันที และมองดูหลี่โม่ที่กำลังเดินมาด้วยความประหลาดใจ พวกเขาต่างเคยเจอคนโหดเหี้ยม แม้แต่คนโหดเหี้ยมที่กล้าลุยเดี่ยวท่ามกลางฝูงชนก็เคยเห็นมาแล้ว แต่คนแบบหลี่โม่นั้น คนโหดเหี้ยมแบบที่เข้ามาลุยเดี่ยวท่ามกลางฝูงชนที่กำลังถือแท่งเหล็กอยู่ พวกเขาไม่เคยพบเจอจริง ๆ "นี่… นี่คงจะไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรอกใช่ไหม พวกเขาทั้งหมดถือแท่งเหล็กอยู่นะ ถ้าเกิดว่าถูกพวกเขาล้อมไว้ล่ะก็คงจะเกิดเรื่องถึงแก่ชีวิตถึง 80% เลยนะ" ผู้จัดการฝ่ายรักษาความปลอดภัยพึมพำกับตัวเอง คิ้วของกู้เผิงเฟยพันกันจนเป็นปม สถานการณ์ตอนนี้คือโทรตามสายตรวจลาดตระเวนก็ไม่ทันแล้ว แต่ถ้าให้รีบพุ่งเข้าไปช่วยหลี่โม่ไว้ ต่อให้กู้เผิงเฟยมีความกล้ามหาศาลก็ไม่กล้า “ผู้อำนวยการกู้ เราอย่าเดินไปที่นั่นเลย แค่คอยดูที่นี่และรีบติดต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องโดยเร็วเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด” กู้เผิงเฟยขวางกู้หยุนหลานไว้ กู้หยุนหลานกัดริมฝีปากล่างแรง น้ำตาในดวงตาของเธอกำลังหลั่งออกมา กู้หยุนหลานเข้าใจว่าหลี่โม่พยายามพิสูจน์ตัวเองว่าเขาไม่ใช่คนไร้ประโ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 310
เสียงเคาะตีดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และแท่งเหล็กของอีกสี่คนกระทบลงบนหลังของเสี่ยวหวู่ เสี่ยวหวู่รู้สึกว่าซี่โครงและกระดูกสันหลังของตัวเองถูกทุบเป็นชิ้น ๆ เหงื่อเย็นไหลออกมาทั่วร่าง และทั้งใบหน้าของเขาปรากฏรอยย่น "จะตายแล้ว!" เสี่ยวหวู่ตะโกนเสียงแหบ อีกสี่คนยังคงมองเสี่ยวหวู่อย่างตกตะลึง หลี่โม่เตะเข้าที่ท้องของเสี่ยวหวู่ ส่งร่างเสี่ยวหวู่ไปทางทั้งสี่คนที่เหลือที่ยังตกตะลึงอยู่ เมื่อทั้งสี่คนรีบเข้าไปพยุงเสี่ยวหวู่ขึ้นมาอย่างร้อนรน หลี่โม่ได้ใช้โอกาสนี้รีบพุ่งเข้าไปแล้วส่ายหมัดเข้าหน้าอีกสี่คนอย่างรวดเร็ว เสียงร้องเจ็บปวดดังขึ้นไม่หยุด ในชั่วพริบตา หลี่โม่ก็ต่อยจนอีกสี่คนล้มลงกับพื้น หลังจากเก็บกวาดเรียบร้อยแล้ว หลี่โม่ก็เหยียบหน้าเสี่ยวหวู่และพูดอย่างเยาะเย้ยว่า "แปลกใจไหม?" “พี่หลาง ช่วยด้วย ช่วยผมด้วย ผมจะตายแล้ว รีบพาผมไปโรงพยาบาลที” เสี่ยวหวู่พูดอย่างอ่อนแรง แก๊งชายฉกรรจ์ต่างก็ตกตะลึง ลงมือเฉียบขาดขนาดนี้ พวกเขาเคยเห็นเฉพาะในภาพยนตร์เท่านั้น “ให้ตายเถอะ มันดูเจ๋งเกินไป ดูเหมือนว่าจะเก่งกว่าพี่หลางเสียอีก” “เสี่ยวหวู่พวกเขาทั้งห้าคนลงมือพร้อมกัน พี่หลางก็ทนได้ไม่น
บทล่าสุด
