LOGINShare
บทที่ 11
Last Updated:
2025-02-04 09:18:07"ผมขอออกไปไม่นานหรอกครับ"
"พ่อบอกให้นั่งลงไง" "ผมไม่อยากกินแล้ว" "ไม่อยากกินก็ขึ้นห้อง" "ผมเป็นลูกนะ ไม่ใช่นักโทษ" "คุณลุงคะ" ระหว่างสองคนนี้เธอต้องเลือกห้ามใครคนใดคนหนึ่งก่อนที่จะบานปลาย แน่นอนว่าเธอคงห้ามเขาไม่ได้ น้ำอิงก็เลยเลือกที่จะห้ามลุงไว้ก่อน "อะไรนักหนาวะ!" จากที่จะออกไปข้างนอกเขาก็เลยเดินขึ้นบนบ้าน จริงๆ แล้วแทนคุณก็กลัวว่าพ่อจะช็อคอยู่เหมือนกัน ใครจะไม่เป็นห่วงพ่อของตัวเองทั้งคน แต่เพราะพ่อก้าวก่ายชีวิตของเขามากเกินไป "เมื่อไรมันจะเป็นผู้เป็นคนเหมือนเขาบ้าง" สายตาของชายวัยกลางคนมองตามลูกชายขึ้นไป และอดที่จะมองหญิงสาวตรงหน้าไม่ได้ เพราะสงสารที่ดึงเธอเข้ามาเหนื่อยกับเรื่องนี้ด้วย แทนที่เธอจะได้อยู่บ้านกับพ่อและแม่ "คุณลุงไม่ต้องคิดมากนะคะ" เธอไม่รู้หรอกว่าตอนนี้ลุงกำลังคิดอะไรอยู่ แต่คงจะเป็นเรื่องของลูกชายนั่นแหละ "ลุงฝากหนูดูแลมันหน่อยนะ" น้ำอิงตอบออกไปด้วยรอยยิ้มหวานๆ เธอไม่กล้าให้คำมั่นสัญญา เพราะคนแบบเขาต้องเจอด้วยตัวเองเท่านั้นถึงจะรู้ เช้าวันต่อมา.. "ทำไมต้องให้ติดรถผมไปด้วย" ชายหนุ่มชักจะไม่พอใจเมื่อพ่อให้เธอคนนั้นติดรถไปที่ไซต์งานสระบุรีด้วย "ไปทำงานที่เดียวกัน กว่าจะไปถึง ต้องฝ่ารถติดออกไปอีก ให้น้องไปด้วยดีแล้ว" น้ำอิงไม่ได้ออกความคิดเห็นอะไร เธอแล้วแต่ลุงอยู่แล้ว "จะไปด้วยก็รีบมาสิ!" ชายหนุ่มเดินไปกระชากประตูรถแบบไม่พอใจ "อิงไปก่อนนะคะคุณลุง เย็นนี้อาจจะกลับค่ำหน่อยนะ ฝากพี่พยาบาลดูแลคุณลุงด้วยนะคะ" หญิงสาวพูดในขณะที่รีบวิ่งอ้อมไปขึ้นอีกฝั่งหนึ่ง รถเบนซ์คันหรูขับมุ่งหน้าออกต่างจังหวัดด้วยความเร็วสูง "ฉันว่าแทนที่เราจะได้ไปหน้างาน คงต้องไปโรงพยาบาลแทนล่ะมั้ง" จะไม่ให้พูดก็ไม่ได้ เพราะเธอไม่ได้ตัวคนเดียวยังมีพ่อและแม่ "ถ้ากลัวก็ลงไป" "แบบนี้เองเหรอที่คุณขับรถเร็ว คุณไม่น่าจะเอาชีวิตตัวเองมาเสี่ยงเพราะเรื่องแค่นี้เลยนะ" เพราะแค่อยากให้เธอลงจากรถของเขาเนี่ยนะ "นี่เธอ" "คุณ!!" หญิงสาวตะคอกเรียกสติให้เขาหันไปมองถนน เอี๊ยดดด~ "นั่งอยู่เงียบๆ ไม่เป็นหรือไง" พอประคองรถได้เขาก็ลดความเร็วลง ขับรถอีกเพียงไม่นานก็มาถึง.. [ไซต์งานสระบุรี] "สงสัยมาแล้ว" คนที่พูดใช้น้ำเสียงและสายตาแบบไม่เป็นมิตรเลย "สวัสดีครับ" แต่พอประตูรถเบนซ์เปิดออกน้ำเสียงและสายตาก็เปลี่ยนไป "คุณทั้งสองใช่คนที่จะมาตรวจไซต์งานไหมครับ" "ใช่ค่ะ" "ผมก็ไม่ค่อยรู้จักคนที่สำนักงานใหญ่เท่าไร เพราะเคยเห็นแต่คุณพงษ์พิบูลย์ออกมาดูไซต์งานครับ" "ฉันจะออกมาตรวจสอบที่นี่บ่อยๆ ค่ะ ฉันชื่อน้ำอิง" "ยินดีที่ได้รู้จักครับ" คนที่พูดยื่นมือไปเพื่อขอจับทักทาย แต่หญิงสาวกลับยกมือไหว้ "ผมแทนคุณครับ" "อ๋อคุณแทน ผมได้ยินคุณพงษ์พิบูลย์พูดถึงคุณอยู่ครับ" "ท่านพูดว่าอะไรครับ" "ก็พูดหลายเรื่องครับ ชมไม่ขาดปากเลยว่าลูกเขยทำงานเก่ง" "หึ" เสียงนี้ดังออกมาจากลำคอของน้ำอิง จนแทนคุณหันมามอง "ฉันขอเข้าไปเดินดูหน้างานหน่อยนะคะ" "ผมว่ามาเหนื่อยๆ เข้าไปในออฟฟิศดื่มน้ำเย็นๆ ก่อนดีกว่าไหมครับ..ผมลืมแนะนำตัวเลย ผมชื่อนิกร เป็นหัวหน้าไซต์งานที่นี่ครับ" "เป็นหัวหน้าหรือคะ แล้วใครเป็นโฟร์แมนที่นี่คะ" "ตอนนี้โฟร์แมนออกไปเดินดูหน้างานครับ" "ถ้างั้นฉันขอไปดูหน้างานนะ" "เชิญคุณแทน ตามผมไปในออฟฟิศดีกว่าครับ" ขณะที่กล่าวเชิญ ..นิกรหัวหน้าคนงานมองตามน้ำอิงเข้าไปในไซต์งาน ที่นี่เป็นการก่อสร้างคอนโด และคอนโดก็ก่อสร้างมาตั้งแต่ตอนที่ทัตเทพยังไม่ประสบอุบัติเหตุ "สวัสดีค่ะทำอะไรกันอยู่คะ" "ตัดเหล็กค่ะ" คนงานผู้หญิงมองหน้ากันเมื่อเห็นคนแปลกหน้าเข้ามาดูงาน "แล้วเหล็กพวกนี้จะเอาไปใช้ทำอะไรคะ" งานไหนที่ไม่ค่อยหนักก็จะใช้ผู้หญิงทำอย่างเช่นตัดเหล็ก มัดเหล็ก ถ้างานไหนที่ต้องใช้แรงยก ก็จะให้ผู้ชายทำ "จะเอาไปขึ้นเสาค่ะ" "เหล็กมันเล็กไปหรือเปล่าคะ" ผู้หญิงพวกนั้นก็ไม่กล้าตอบ เพราะกลัวงานจะเข้าตัวเอง ต่างคนก็ต่างมองไปรอบๆ เผื่อว่าจะเห็นหัวหน้างาน "ฉันไม่รบกวนแล้วค่ะ ทำงานกันต่อเถอะ" ขณะที่พูดหญิงสาวแอบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา.. เธอใช้เวลาอยู่ตรงนี้ไม่นานก็เดินเข้าไปด้านใน "มาแล้ว" "ให้แม่นนะเว้ย" เสียงคนที่อยู่ชั้นบนกระซิบคุยกันRelated chapters
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 12
ขาเรียวค่อยๆ ก้าวเดินไปข้างหน้า สายตามองไปทั่วบริเวณก่อสร้าง โทรศัพท์ในมือของเธอก็ยังคงแอบถ่ายคลิปเก็บรายละเอียดไว้ เพราะจะให้มองด้วยตาเปล่าก็คงเก็บได้ไม่หมด"คุณครับ"น้ำอิงหยุดแล้วหันกลับไปมองด้านหลังเมื่อได้ยินเสียงคนเรียกเพล้ง! ขณะเดียวกันนั้นก็ได้มีสิ่งของหล่นลงมาจากชั้นบน แต่โชคดีที่เธอหยุดไว้ได้ก่อน ถ้าไม่มีเสียงเรียกคงจะถูกศีรษะของเธอไปแล้ว"ใครทำอะไรอยู่ข้างบน" ผู้ชายที่เรียกเธอรีบวิ่งเข้ามาหา "คุณเป็นอะไรไหมครับ""ไม่ค่ะ" หญิงสาวไม่ได้มองหน้าคนที่ถามเลย เพราะเธอมองขึ้นไปด้านบน"ขอโทษครับพวกผมกำลังทำงานอยู่..มีใครเป็นอะไรไหมครับ" คนที่อยู่ชั้นบนชะโงกหน้าลงมาถาม"มีอะไร" ที่จริงแล้วแทนคุณไม่ได้เข้าไปในออฟฟิศตามคำเชิญของหัวหน้า เพราะเขาต้องรีบดูงานและรีบกลับ แต่พอได้ยินเสียงก็เดินมาตรงจุดเกิดเหตุ"พวกมึงทำอะไรอยู่ข้างบน เห็นไหมเนี่ยของหล่นลงมาเกือบถูกคุณเขาแล้ว" นิกรหัวหน้าที่เดินตามแทนคุณมาตระโกนขึ้นไปด่าลูกน้องที่ทำงานไม่ระวัง "มีอะไรก็ไปทำที่อื่นอย่ามาทำแถวนี้ ให้คุณคุณกลับไปก่อนค่อยกลับมา""เดี๋ยวก่อนสิคะ ฉันคิดว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุ" น้ำอิงดูแล้วหัวหน้าคนนี้แค่ตำหนิเพื่อท
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 13
"คุณจะบ้าหรือครับคุณผู้หญิง งานที่ไหนก็มีอุบัติเหตุกันทั้งนั้น ยิ่งงานก่อสร้างตึกสูงแบบนี้ด้วยแล้ว" นิกรพยายามหาทางเอาตัวรอดเฉพาะหน้าให้ได้ก่อน เพราะยังไม่มีเวลาโทรไปขอความช่วยเหลือ"คุณทำงานมากี่ปีแล้วคะ""ผมหรือครับ?" นิกรเริ่มจะอึดอัด"ในเวลานี้ฉันกำลังคุยกับคุณอยู่ ทำไมต้องถามด้วยว่าเป็นคุณหรือเปล่า""ทะ.. ทำงานมาหลายปีแล้วครับ" "คุณเป็นผู้รับเหมาของบริษัทนี้มากี่โครงการแล้ว" "โครงการนี้โครงการแรกครับ""โครงการนี้มีผู้รับเหมากี่คน""นี่คุณ เรื่องพวกนี้สำนักงานใหญ่ไม่ให้ข้อมูลคุณมาเลยหรือครับ""ฉันถามว่าโครงการนี้มีผู้รับเหมากี่คน""มีสองผู้รับเหมาครับ" ประโยคนี้นอร์เวย์เป็นคนตอบ "แต่อีกผู้รับเหมาถูกให้ออก""ทำไมล่ะคะ" หญิงสาวหันมาถามคนที่ตอบบ้าง"เรื่องก่อนหน้านั้นผมก็ไม่รู้เหมือนกัน""ผมว่าเราไปหาที่คุยกันที่อื่นดีกว่าไหม""ดีครับ" นอร์เวย์เห็นด้วยกับแทนคุณ พอแทนคุณเห็นว่าเธอไม่เดินตามเขาก็เลยคว้าแขนของเธอให้ตามมา ส่วนหัวหน้านิกรพอทางสะดวกก็รีบล้วงเอาโทรศัพท์ออกมา.."ฉันไม่ยอมจบง่ายๆ หรอกนะ" หญิงสาวสะบัดมือออกเมื่อเดินมาถึงรถแล้ว"คุณรู้ไหมว่ามันอันตราย""ทำไมฉันจะไม่รู้ ในเมื
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 14
"ถอยออกไปนะ" มือเรียวค้ำอกแกร่งของอีกฝ่ายไว้ ไม่ให้เข้ามาใกล้มากกว่านี้"ทำไม? คุณกลัวผมเหรอ" ชายหนุ่มสัมผัสได้ว่ามือของเธอสั่น แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าเธอคงแค่มารยา "เรากำลังคุยธุระกันอยู่ คุณอย่านอกเรื่องได้ไหม""นอกเรื่องตรงไหน" ใบหน้าคมคายค่อยๆ ขยับเข้ามาใกล้ซอกคอ จนหญิงสาวต้องได้ใช้แรงผลักอีกครั้ง "คุณไปกับผู้หญิงคนนั้นทั้งวัน ยังไม่อิ่มอีกหรือไง" นี่แหละคือสิ่งที่เธอไม่อยากให้เขาเข้าใกล้ เพราะรู้สึกขยะแขยง "คุณคิดถึงหน้าคนรักของคุณหน่อยสิ ถ้าเธอรู้ว่าคุณทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นเธอจะคิดยังไง" และมันก็ได้ผล เพราะเขาหยุดครู่หนึ่งจนเธอมีจังหวะผลักเขาออก ..หญิงสาวรีบวิ่งออกจากห้องไปในทันที"หึ" พอคิดได้ว่าตัวเองเผลอไปยิ้มให้กับเธอเขาก็รีบหุบมันลงเช้าวันต่อมา.."ทำไมไม่นั่งรถคันเดียวกันเข้าบริษัท ยังไงตอนบ่ายก็จะได้ไปลองชุดแต่งงานด้วยกันอยู่แล้ว" ทัตเทพเอยขึ้นเมื่อเห็นทั้งสองกำลังจะออกจากบ้านด้วยรถคนละคัน"ค่ะ" หญิงสาวมองหน้าอีกฝ่าย อยากรู้ว่าเขามีสีหน้ายังไงเมื่อเห็นว่าเธอจะติดรถไปด้วย แต่เขาก็ไม่ว่าอะไรรถเบนซ์คันหรูค่อยๆ เคลื่อนตัวออกจากรั้วคฤหาสน์หลังใหญ่ ชายชราที่นั่งอยู่รถเข็นเ
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 15
เย็นวันเดียวกัน.. ที่คฤหาสน์เทพประทาน"ทำไมลุงไม่ได้ยินเสียงรถล่ะ" ทัตเทพเห็นหลานสาวเดินเข้ามา ถ้าวันไหนได้ยินเสียงรถท่านจะให้พยาบาลพาออกไปรับ"พอดีว่าคุณแทนติดงานด่วนค่ะ อิงก็เลยนั่งรถแท็กซี่กลับมาก่อน" จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย ทั้งสองไปลองชุดแต่งงานคนละรอบด้วยซ้ำ เพราะตั้งแต่ถูกเขาจูบในห้องทำงาน เธอก็ไม่อยากเจอหน้าเขาอีก "อิงขอตัวเอาของขึ้นไปเก็บก่อนนะคะเดี๋ยวลงมา"ขึ้นมาถึงชั้นบน หญิงสาวต้องรีบเข้าไปชำระร่างกายในห้องน้ำ ทั้งแปรงฟันล้างหน้า ล้างตามตัวตรงที่ถูกเขาแตะเรามาทำบ้าอะไรอยู่ที่นี่ มันคุ้มแล้วเหรอ กับชีวิตทั้งชีวิตที่พ่อแม่อุตส่าห์ฟูมฟัก ..แต่พอคิดถึงหน้าลุงที่นั่งรถเข็นรอแค่ความหวังให้เธอช่วย..หรือเราเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ เธอต้องรีบทำอะไรสักอย่าง จะรอให้เป็นเหยื่อเขาฝ่ายเดียวไม่ได้แล้ว เพราะอีกแค่สองวันก็ถึงวันแต่งงานพอทานข้าวเสร็จเธอก็คิดหาหนทาง ตั้งแต่มาอยู่กรุงเทพฯกับลุง ไม่ค่อยรู้จักใครเลย แม้กระทั่งที่ทำงาน เพราะเธอไม่กล้าคุยกับใครกลัวว่าจะเป็นพรรคพวกของพวกนั้น "คุณลุงนอนแล้วหรือคะ" วันนี้เธอไม่ได้พาลุงเข้านอน ปล่อยให้พยาบาลทำหน้าที่ "ใช่ค่ะเดี๋ยวกะดึกก็จะมาเฝ้าแทน""ขอบค
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 16
"คุณเจ็บท้องเป็นอะไร" ได้ยินปลายสายบอกว่าเจ็บท้องมากเขาก็ถามกลับไปด้วยความเป็นห่วง"เดียไม่รู้ค่ะอยู่ดีๆ ก็เจ็บขึ้นมา เจ็บมากเลยค่ะ" เสียงนาเดียที่พูดตามสายมาเหมือนกับเจ็บทรมานมาก"คุณหายใจเข้าลึกๆ นะ ที่บ้านมีใครอยู่บ้าง" "คุณพ่อบอกว่าจะออกไปงาน..เออ.. ส่วนคุณแม่ออกไปไหนไม่รู้ค่ะยังไม่กลับเข้ามาเลย โอ๊ยย" นาเดียร้องโอดโอยออกมาแล้วสายก็ตัดไป"เดีย!?" ด้านในโรงแรม.. ที่ใช้จัดงานแต่ง"คุณแม่" หญิงสาวที่มองอยู่ว่าใครเปิดประตูเข้ามา เพราะมันใกล้ได้ฤกษ์รับตัวเจ้าสาวเข้างานแล้ว "คุณแม่มาได้ยังไงคะ" "งานแต่งลูกสาวแม่ทั้งที ทำไมแม่จะไม่มาล่ะ" "แล้วคุณพ่อล่ะคะ" หญิงสาวมองไปดูหน้าประตูก็ไม่เห็นพ่อ"พ่ออยู่กับลุงของเรา""คิดถึงคุณแม่จังเลยค่ะ""ไม่เอานะลูกไม่ร้อง" อิงนภาตำหนิลูกเมื่อเห็นว่าน้ำตาคลอออกมา "มันไม่เป็นมงคลรู้ไหม""ก็อิงคิดถึงแม่นี่คะ""แม่ก็คิดถึงหนู หนูทำดีมากเลยนะลูกที่ดูแลคุณลุงแทนแม่" ขณะที่แม่กับลูกกำลังกอดกัน ประตูห้องก็ได้เปิดเข้ามาอีกครั้ง "เป็นยังไงบ้างเจ้าสาวสุดสวยของพ่อ""คุณพ่อ" หญิงสาวปล่อยกอดจากแม่แล้วเข้าไปกอดพ่ออีกคน"ลูกของพ่อสวยจังเลย""สวยเหมือนใครคะ" อิงนภ
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 17
"อย่าบอกนะว่าเธอจะนอนทั้งชุดนี้" ชายหนุ่มขยับตัวขึ้นนั่งพิงหัวเตียง เพื่อมองดูเธอให้ถนัดตา เมื่อเห็นว่าเธอเดินมานั่งลงอีกฝั่งหนึ่งของเตียงเดียวกัน โดยที่ยังอยู่ในชุดแต่งงาน"จะใส่ชุดไหนนอนมันก็เรื่องของฉันสิ" "แล้วจะไม่อาบน้ำหรือไง""ไม่อาบ""ถ้างั้นก็เอาที่เธอสบายใจเลยแล้วกัน แต่ฉันคงนอนด้วยไม่ได้หรอกนะ คนอะไรจะไม่อาบน้ำนอน" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ลุกขึ้นทำเหมือนว่าไม่ได้ขู่ "เดี๋ยวก่อนสิคุณ" ที่เธอต้องเรียกไว้เพราะไม่อยากให้เขาออกจากห้องไป กลัวว่าพ่อกับแม่จะยังไม่เข้านอน "ก็ฉันถอดชุดไม่ได้นี่" หญิงสาวรีบหาข้ออ้างเมื่อเห็นเขาไม่คิดจะฟัง"แล้วทำไมไม่ขอความช่วยเหลือ""ถ้าฉันขอ แล้วคุณจะช่วยหรือไง" "ทำไมฉันจะไม่ช่วย" "จะรู้เหรอก็เห็นเก๊กท่าอยู่ได้" ประโยคนี้เธอพูดออกมาเพียงแค่เบาๆ ไม่หวังให้เขาได้ยินด้วย แต่อ่านแค่ปากก็รู้แล้ว"เธอรู้ไหม..ถอดชุดผู้หญิงนี่ฉันถนัดนัก" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เดินกลับมาหาเธอที่ยังนั่งอยู่บนเตียง จนหญิงสาวต้องรีบขยับกายเข้าไปชิดหัวเตียง "ฉะ..ฉันทำเองก็ได้" น้ำอิงรีบกระโดดลงเตียงอีกฝั่ง แต่เธอใส่ชุดที่รุ่มร่ามก็เลยเหยียบชายกระโปรงเข้าอึบ!"โอ๊ยย" "เป็นอะไรไหมนั่น"
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 18
"อืมมม" น้ำอิงโน้มตัวเขาลงมายังไม่ถึงริมฝีปากเธอเลยด้วยซ้ำ แต่แทนคุณกลับแนบจูบลงมาก่อนจนเธอตกใจ ทีแรกคิดว่าเขาจะผลักออกเสียอีก ..ที่คิดแบบนั้นเพราะคนรักของเขากำลังจะเปิดประตูเข้ามา ถ้าคนนั้นเห็นต้องเป็นเรื่องแน่ แกร็ก! แอดดดด.. "คุณแทน!!" เปิดประตูเข้ามาก็เห็นภาพนั้นเลย ไม่ใช่แค่นาเดียที่เห็น เครือวัลย์เลขาหน้าห้องของเขาก็เห็นเช่นกันจังหวะนั้นน้ำอิงกำลังจะผลักเขาออก เพราะคนที่เธอตั้งใจให้เห็นก็ได้เห็นแล้ว แต่เขากลับไม่ยอมปล่อย แถมยังดูดปากเธอแรงกว่าเดิม หญิงสาวจะปฏิเสธก็ไม่ได้ เพราะเดี๋ยวคนของเขาจะเห็นว่าเธอไม่เต็มใจให้จูบ ทั้งสองก็เลยยืนจูบกันอยู่แบบนั้น จนนาเดียยอมถอยออกมาเพราะความอาย "ขะ.. คุณนาเดียจะกลับแล้วเหรอคะ" เครือวัลย์รีบเดินตามหลังนาเดียไป ทุกคนรู้ดีว่านาเดียคือลูกสาวของพงษ์พิบูลย์ แถมยังเป็นหญิงคนรักของแทนคุณ และเรื่องแต่งงานเมื่อวานนี้ทั่วทั้งบริษัทก็ได้รับรู้กันแล้ว ถึงแม้ว่าพวกเขาและเธอจะสงสัยอยู่มากแต่ก็ไม่มีใครกล้าถาม ได้แค่แอบนินทากันลับหลังแบบสนุกปาก"ฉันจะอยู่ทำไม" นาเดียไม่กล้าหันไปมองเลขาของเขาเลยด้วยซ้ำ และตอนนี้ก็พยายามหายใจเข้าลึกๆ ไม่ให้ตัวเองวีนออกมาได
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 19
ยังไม่ได้ยินคำตอบจากเขาเลยด้วยซ้ำ..ว่าจะตอบผู้หญิงคนนั้นยังไงเรื่องที่ขอไปค้างด้วยที่สระบุรี แต่ประตูลิฟต์ก็ได้เปิดออกเสียก่อน ถ้ายังอยู่ตรงนั้นคงน่าสมเพชตัวเองมาก น้ำอิงก็เลยเดินออกมาปล่อยให้พวกเขาคุยกันต่อ เพราะถ้าเธออยู่ตรงนั้นเขาคงไม่กล้าคุยกับคนรักใกล้บ่ายโมงของวันเดียวกัน..หญิงสาวทานข้าวเสร็จก็กลับเข้าบริษัท เธอไม่ได้ทานข้าวในโรงอาหาร เพราะไม่อยากเป็นเป้าสายตาของคนอื่นกลับมาถึงน้ำอิงก็ตรงขึ้นไปที่ห้องทำงาน เพราะเธอไม่มีเพื่อนที่ไหนที่จะแวะคุยด้วย เข้าไปถึงก็เห็นเอกสารวางอยู่บนโต๊ะทำงานพอเปิดดูก็รู้ว่ามันคือโครงการหมู่บ้านจัดสรรที่เขาให้เธอทำเมื่อเช้านี้ ..คงไม่อยากให้เราเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับโครงการนั้นมากเลยสินะ ถึงได้เอางานนี้กลับมาให้เราทำแต่มีเหรอที่คนแบบน้ำอิงจะหยุด เพราะโครงการนั้นมันเป็นโครงการเดียวที่สามารถทำให้เขาตาสว่างได้ ว่าคนที่เขารักนักรักหนา กำลังทำอะไรอยู่ หญิงสาวยอมทำโครงการหมู่บ้านจัดสรรที่อยู่ไม่ไกลจากบริษัท เพื่อตบตาเขาและก็นายพันธุ์พิทบลูนั่น เธอได้เก็บรายละเอียดเท่าที่จะเก็บได้ ของโครงการสระบุรีไว้บ้างแล้ว ก่อนที่พวกเขาจะมาแย่งเอาเอกสารไป มันอาจจะเหนื่อย
Last Updated : 2025-02-04
Latest chapter
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 160 ตอนพิเศษ
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 159 ตอนจบ
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 158
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 157
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 156
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 155
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 154
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 153
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 152
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ
