ยังไม่ได้ยินคำตอบจากเขาเลยด้วยซ้ำ..ว่าจะตอบผู้หญิงคนนั้นยังไงเรื่องที่ขอไปค้างด้วยที่สระบุรี แต่ประตูลิฟต์ก็ได้เปิดออกเสียก่อน ถ้ายังอยู่ตรงนั้นคงน่าสมเพชตัวเองมาก น้ำอิงก็เลยเดินออกมาปล่อยให้พวกเขาคุยกันต่อ เพราะถ้าเธออยู่ตรงนั้นเขาคงไม่กล้าคุยกับคนรักใกล้บ่ายโมงของวันเดียวกัน..หญิงสาวทานข้าวเสร็จก็กลับเข้าบริษัท เธอไม่ได้ทานข้าวในโรงอาหาร เพราะไม่อยากเป็นเป้าสายตาของคนอื่นกลับมาถึงน้ำอิงก็ตรงขึ้นไปที่ห้องทำงาน เพราะเธอไม่มีเพื่อนที่ไหนที่จะแวะคุยด้วย เข้าไปถึงก็เห็นเอกสารวางอยู่บนโต๊ะทำงานพอเปิดดูก็รู้ว่ามันคือโครงการหมู่บ้านจัดสรรที่เขาให้เธอทำเมื่อเช้านี้ ..คงไม่อยากให้เราเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับโครงการนั้นมากเลยสินะ ถึงได้เอางานนี้กลับมาให้เราทำแต่มีเหรอที่คนแบบน้ำอิงจะหยุด เพราะโครงการนั้นมันเป็นโครงการเดียวที่สามารถทำให้เขาตาสว่างได้ ว่าคนที่เขารักนักรักหนา กำลังทำอะไรอยู่ หญิงสาวยอมทำโครงการหมู่บ้านจัดสรรที่อยู่ไม่ไกลจากบริษัท เพื่อตบตาเขาและก็นายพันธุ์พิทบลูนั่น เธอได้เก็บรายละเอียดเท่าที่จะเก็บได้ ของโครงการสระบุรีไว้บ้างแล้ว ก่อนที่พวกเขาจะมาแย่งเอาเอกสารไป มันอาจจะเหนื่อย
"เอาไงดีเรา" นิ้วเรียวยกขึ้นมานับเสี่ยงดวงว่ามันจะตก..ขอให้เขาช่วยหรือไม่ขอดี "ขอ ไม่ขอ ขอ ไม่ขอ ..??" ยังนับไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ เขาก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา ..ผู้ชายร่างสมส่วนซิกแพคเรียงกันเป็นชั้นๆ ตามเนื้อตัวยังมีน้ำเกาะอยู่เล็กน้อย"ทำอะไร" ขณะที่ถามสายตาคมก็มองดูนิ้วที่เธอกำลังนับอยู่"ปะ..เปล่า" หญิงสาวรีบเอามือลง เมื่อสักครู่นับถึงตรงไหนแล้วเรา"อาบน้ำแล้วใช่ไหม" ผ้าเช็ดตัวอีกผืนเขาใช้มันซับผมให้แห้ง แล้วก็ทิ้งไปพร้อมกับเดินก้าวเข้ามา"อะ..อาบแล้ว" เกี่ยวอะไรกับอาบน้ำ? หญิงสาวหายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ค่อยๆ เดินหลบ "..ฉันอยากขอให้คุณช่วย""ก็กำลังจะช่วยอยู่นี่ไง นอนลงสิ""ทำไมต้องนอนด้วย""ชอบท่ายืนเหรอ"ไอ้คนลามก ว่าแล้วมันไม่ได้คิดเรื่องเดียวกับเรา "คุณอย่าพูดเล่นได้ไหม ฉันอยากคุยเรื่องงาน ..คุณช่วยหาข้อมูลให้ฉันหน่อยสิ""หือ?? เธอเข้ามาหาฉันดึกๆ เพื่ออยากจะคุยเรื่องงานเนี่ยนะ" "ใช่แล้วค่ะ คุณอย่าเพิ่งว่าฉันนะถ้าฉันจะพูดอะไร""ก็ว่ามาสิ""ก่อนอื่นคุณขยับออกไปก่อนได้ไหม" หญิงสาวผลักคนร่างหนาให้ขยับออกห่าง เพราะตอนนี้เธอไม่มีที่จะหลบแล้ว เขาไม่ขยับออกแถมยังค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมา น้ำอิง
อะไรกัน? ถุงยางอนามัยก็มีพกติดบ้านไว้เหรอ มันไม่ใช่ยาสามัญประจำบ้านสักหน่อย ..หญิงสาวทำได้แค่คิดอยู่ในใจ อุตส่าห์หาทางรอดแล้วน้ำอิงถึงกับหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นว่าเขาหยิบถุงยางอนามัยออกมาจากลิ้นชักหัวเตียงจริงๆ ด้วย"จะใส่ให้หรือให้ผมใส่เอง" ชายหนุ่มยกมันขึ้นเล็กน้อยบ้าไปแล้วใครจะไปกล้าใส่ถุงยางให้กับผู้ชาย เธอยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม ถึงยังไงก็พลาดท่าไปแล้ว ปล่อยให้มันเลยตามเลยไปแล้วกันชายหนุ่มฉีกถุงยางนั้นออกแล้วก็สวมใส่เข้าไปกับท่อนเอ็นที่มันแข็งตัวเต็มที่ เขาเป็นผู้ชายเรื่องพวกนี้ปกติมาก ซื้อกินยังเคยซื้อมาแล้ว ทำไมถึงจะทำเรื่องอย่างว่ากับเธอไม่ได้"ขะ.. คุณไปปิดไฟก่อนสิ" จังหวะที่เขาพยายามจะถอดกางเกงเธอออกอีกครั้ง หญิงสาวดึงมันไว้"ปิดก็มองไม่เห็นน่ะสิ""ฉันไม่ชอบไฟสว่าง ถ้าคุณไม่ปิด.." กำลังจะขู่ว่าถ้าเขาไม่ปิดงั้นเธอไม่ให้ แต่ยังพูดไม่จบเลยด้วยซ้ำคนร่างสูงที่คร่อมตัวเธออยู่ก็รีบลุกขึ้นเดินไปที่ปลั๊กไฟแต๊บ! พอไฟปิดลงในห้องก็มืดสนิท เพราะไม่ได้เปิดผ้าม่านทิ้งไว้ ไฟด้านนอกก็เลยไม่ได้ส่องเข้ามา คนร่างหนาเดินตรงกลับมาที่เตียง ด้วยความชำนาญ เพราะถึงแม้มันจะมืดเขาก็รู้ว่าเตียงอยู่ตรงไห
จากรีสอร์ทมาถึงไซต์งานก่อสร้างนั่งรถไม่ถึงสิบนาทีก็ถึงแล้วออฟฟิศที่นี่ถูกปลูกสร้างขึ้นมาให้รองรับกับบุคลากร เพราะกว่าจะจบโครงการ และที่นี่ก็มีห้องประชุมแยกเป็นสัดส่วน จากห้องทำงานของคนที่รับผิดชอบแต่ละงาน ส่วนที่พักเที่ยงของคนงานก่อสร้างก็แยกออกไปอีก แต่ก็ไม่ได้หรูหราอะไรเพราะไม่มีห้องแอร์ให้อยู่น้ำอิงเดินตามแทนคุณเข้ามาในออฟฟิศ เธอมองไปรอบๆ ดูว่าในหน่วยงานนี้เป็นยังไงบ้าง"คุณนอร์เวย์" สายตางามไปหยุดอยู่ที่โต๊ะทำงานของสถาปนิก"อ้าวสวัสดีครับ คุณมาประชุมงานด้วยหรือครับ""ใช่ค่ะ" ขณะที่เธอคุยกับนอร์เวย์อยู่ แทนคุณก็ไม่ได้รอ เขาเดินเข้าไปในห้องประชุมก่อน เพราะตอนนี้หลายคนเข้าไปแล้ว"คุณก็จะเข้าห้องประชุมใช่ไหมคะ""ใช่ครับ""ถ้างั้นฉันเข้าไปด้วยค่ะ" ทั้งสองเดินเข้ามาพร้อมกัน แทนคุณนั่งอยู่หัวมุมโต๊ะ น้ำอิงก็เลยเดินไปนั่งข้างนอร์เวย์ที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง"ผมให้ไปเช็ควัสดุที่สั่งมาไปถึงไหนแล้ว""ทางโรงงานที่เราสั่งของไป ก็ยังคงยืนยันคำเดิมครับ ว่าทางไซต์งานของเราสั่งไปแบบนั้นจริงๆ""ผมไม่แน่ใจว่าตอนที่สั่งของ..เขียนรายละเอียดชัดไหม ความผิดอาจจะตกอยู่ที่ผมก็ได้ครับ" นิกรรีบแก้ต่างให้กับตัวเ
"เขาอยู่นี่เองเหรอ?""ใครครับ" ถึงแม้เธอจะพูดออกมาเพียงแค่เบาๆ แต่นอร์เวย์ก็ได้ยิน ..พอมองไปตามสายตาของเธอแล้วก็เจอเข้ากับ.. "นั่นคุณแทนกับคุณไชยานี่ครับ เราเข้าไปนั่งกับพวกเขากันดีไหม""ไม่ต้องหรอกค่ะ เขากำลังดื่มกันอยู่""ถ้างั้นเรานั่งโต๊ะนี้กันดีไหม" นอร์เวย์เลือกโต๊ะที่อยู่ใกล้"ออกไปนั่งข้างนอกดีกว่าค่ะ" นั่งข้างในเดี๋ยวเขาก็เห็น เธอก็เลยชวนนอร์เวย์ออกไปนั่งโต๊ะของร้านค้าที่จัดไว้ด้านนอก"ได้ยินป้าบอกว่าคุณเป็นเจ้าของโครงการที่นี่เหรอคะ" อุบลหลานสาวของป้าเจ้าของร้านนำกับแกล้มมาเพิ่มให้โต๊ะของแทนคุณก็เลยถือโอกาสคุยด้วย"ไม่ได้เป็นเจ้าของโครงการหรอกครับ แค่พอมีหุ้นส่วนอยู่บ้างเท่านั้นเอง""คุณแทนนี่ถ่อมตัวจังเลยนะครับ เป็นถึงลูกชายเจ้าของบริษัทแท้ๆ""คุณแทนเป็นลูกชายเจ้าของบริษัทเลยหรือคะ" ยิ่งได้ยินไชยาพูดอุบลถึงกับตาลุกวาว จากที่ยืนคุยอยู่อุบลก็ค่อยๆ นั่งลงข้างๆ แทนคุณ แถมไม่ได้นั่งเปล่ายังชงเครื่องดื่มให้ส่วนคนที่นั่งทานข้าวอยู่ด้านนอก ก็พอจะได้ยินคนด้านในคุยกันอยู่บ้าง"ไม่อร่อยเหรอครับ" นอร์เวย์เห็นว่าน้ำอิงเขี่ยอาหารเล่นไปมา"อร่อยค่ะแต่ยังไม่หิวเท่าไร ฉันขอตัวกลับก่อนดีกว่
คลั่งรักเมียแต่ง EP24🔞"ฉันไม่ใช่แม่นาเดียคนรักของคุณนะ คุณพยายามลืมตาดูหน่อยสิ!" น้ำอิงยังคงคิดว่าเขาเห็นเธอเป็นนาเดีย คงเมามากจนมองหน้าเราเป็นหน้าหญิงคนรัก "อืมม" กำลังจะอ้าปากว่าให้อีก แต่จังหวะนั้นเขาก็ได้โน้มลงมาปิดปากเธอด้วยจูบ จะดิ้นแรงก็ไม่ได้เพราะกลัวผ้าหลุด แถมมือยังถูกล็อคไว้อีกหญิงสาวพยายามขัดขืน ถ้าปล่อยไปมีหวังไม่รอดแน่ แต่ด้วยแรงแค่นี้หรือจะสู้เขาได้ ถ้าไม่จัดการจุดสำคัญ ใช่แล้วต้องจัดการจุดสำคัญของเขา ผู้ชายมีอยู่ที่เดียวเท่านั้น น้ำอิงไม่ใช้เวลาคิดนาน เธอยกเข่าขึ้นมาหวังจะพิชิตป้อมปราการของอีกฝ่ายถึงแม้จะเมาแต่เขาก็เตรียมการไว้แล้ว แทนคุณปล่อยให้เธอทำให้เจ็บได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละ พอขาคนตัวเล็กยกขึ้นมา มือหนาอีกข้างก็รีบช้อนรับขานั้นไว้"กรี๊ดดดด" หญิงสาวตกใจ จังหวะที่เขาจับขาเธอขึ้นมาผ้ากำลังจะหลุด แต่เป็นเจตนาของเขาอยู่แล้ว มือข้างที่ว่างน้ำอิงกำลังจะคว้าผ้าขนหนูผืนนั้น แต่ถูกมือของเขาจับรวบมันเข้าไว้ด้วยกัน "ปล่อยฉันนะ!"ร่างหนาเบียดตัวเธอเข้ากับผนังห้องเพื่อไม่ให้ดิ้นได้ แล้วเขาก็กระชากผ้าของตัวเองที่พันอยู่รอบเอวออก"คุณจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ ฉันยังไม่พ
เช้าวันต่อมา.."ไปไหนแล้ว?" ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอคนที่นอนร่วมเตียงเมื่อคืนนี้แล้ว ลุกขึ้นได้เขาก็ตรงไปเปิดดูห้องน้ำ พอไม่เจอก็รีบออกมาดูข้างนอก"ตื่นเช้าจังเลยนะครับคุณแทน""คุณไชยา คุณเห็นภรรยาผมไหมครับ""ภรรยา?" ตายห่าแล้ว ไม่ใช่เด็กซะด้วย เป็นถึงภรรยาเลยเหรอ?!ได้ยินคำถามของแทนคุณ นอร์เวย์ที่อยู่ในห้องก็เปิดประตูออกมาดูพอเห็นว่านอร์เวย์อยู่ที่ห้อง แทนคุณก็สบายใจขึ้นหน่อย ทีแรกยังคิดว่าเธอออกไปกับนอร์เวย์เสียอีก"ไม่เจอครับ" ไชยาตอบออกไป แบบนึกอายปากตัวเองที่ปากพล่อยไปเมื่อคืนนี้ หวังว่าเขาคงจะเมาจนจำอะไรไม่ได้แล้วนะพอมองดูจนแน่ใจแล้วว่าเธอไม่ได้อยู่แถวนั้น แทนคุณก็เดินออกหาจนทั่วรีสอร์ท และร้านอาหาร เผื่อว่าเธอออกไปทานข้าว..แต่ก็ไม่เจอหรือจะเข้าไซต์งาน ไม่ใช่หรอกมั้งยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเลย ..พอคิดอะไรขึ้นได้แทนคุณก็รีบกลับมาที่ห้อง แล้วโทรไปถามที่บ้านว่าเธอกลับบ้านไหม..คำตอบที่ได้คือไม่เห็น"ไปไหนของเธอเนี่ย" แทนคุณรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะดูแล้วว่าเธอคงไม่อยู่แถวนี้แน่ กระเป๋าสะพายและของที่ติดตัวมาเมื่อวานนี้ก็หายไปหมด"คุณแทนจะเข้าโรงงานตอนไหนครับ" โปรเจคไซต์เตรี
หญิงสาวปิดไฟแล้วก็เดินมาเอนกายลงนอนข้างๆ เตียงเดียวกันกับเขาในห้องเงียบไปได้หลายสิบนาที จนต่างคนต่างก็คิดว่าอีกฝ่ายนอนหลับไปแล้ว คนร่างหนาแกล้งพลิกตัวมาแล้วเอื้อมมือไปโอบเอวบางน้ำอิงสะดุ้งเล็กน้อย เพราะเธอกำลังคิดอยู่ว่าถ้าเรื่องแบบเมื่อคืนนี้เกิดขึ้นอีกเธอจะรับไหวไหม เพราะตอนนี้แม้แต่ก้าวขายังไม่ค่อยมีแรงเลยสัมผัสเพียงเล็กน้อยเขาก็รู้แล้วว่าเธอยังไม่หลับ แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้หยุดที่จะลูบคลำ เพราะถ้าให้นอนอยู่เฉยๆ โดยไม่ทำอะไรอย่ามาเรียกเขาว่าแทนคุณน้ำอิงยังคงนอนนิ่ง ปล่อยให้เขาขยับมือลูบคลำไป เพราะถึงแม้จะปัดมันออกเขาก็คงไม่ยอมหยุดอยู่ดีเสื้อผ้าบนเรือนร่างของหญิงสาวค่อยๆ ถูกจัดการทีละชิ้น จนไม่เหลืออะไรปิดบัง โชคดีที่ห้องนี้ไม่สว่างมาก เพราะมีแค่แสงไฟสลัวที่สาดส่องผ่านช่องผ้าม่านเข้ามาพอจัดการกับเธอเสร็จเขาก็รีบจัดการสิ่งที่กีดขวางบนร่างกายของตัวเองบ้าง"ห้องนี้ไม่มีถุงยาง คุณไปเอาที่ห้องของคุณมาก่อน" ดูแล้วคืนนี้คงจะไม่รอดอีก เรื่องยาคุมเธอกินแค่ยาคุมฉุกเฉินไว้ก่อน เพราะผ่านไปหลายชั่วโมงกลัวว่ายาคุมแบบเดือนจะเอาไม่อยู่ เรื่องนี้เธอก็รู้ดีเพราะเรียนมาทุกอย่างแล้ว"ไม่มี""จะไม่มี
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ