Share

บทที่ 312

"ฉันรู้น่า" เสิ่นหยินอู้พยักหน้า "ฉันอ่านคำอธิบายแล้ว ถ้าเจ็บมากและเจ็บนานถึงต้องไปโรงพยาบาล แต่ฉันก็ไม่เป็นไรแล้วนี่?"

"จะไม่เป็นไรได้ยังไง? เจ็บเพราะว่ามีอะไรแน่ๆ ไม่งั้นจะเจ็บได้ยังไง? ช่วงนี้เธอต้องพักผ่อนไม่พอหรือมีเรื่องให้คิดมากเกินไปแน่ๆ ไม่ได้ละ ฉันต้องพาเธอไปตรวจอย่างละเอียดที่โรงพยาบาลถึงจะสบายใจ"

"โอเคๆ" เพื่อเผชิญกับความจู้จี้ของเธอเสิ่นหยินอู้ทำได้แค่ตอบรับ

ครั้งที่แล้วเธอไม่ได้ขอให้ฉินเย่ไปตรวจ แบบนั้นไม่ดีเลย

ไม่รู้ว่าเขายังเจ็บอีกหรือเปล่า......

เมื่อคิดถึงตรงนี้ สีหน้าของเสิ่นหยินอู้ก็ดูไม่ค่อยดี เธอกัดริมฝีปากล่าง

ทั้งๆ ที่หย่ากันไปแล้ว ต่อไปก็จะกลายเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกัน เธอยังจะคิดถึงเขาอยู่ทำไม?

ดูเขาที่หน้าสำนักงานทะเบียนสมรสวันนี้ แม้แต่จับมือกับเธอยังไม่ยอม เขาแทบจะไม่มองเธอด้วยซ้ำ

เธอจะยังคิดถึงเขาอีกทำไม?

ได้เวลาตื่นได้แล้วเสิ่นหยินอู้ เธอกับเขาไม่มีทางเป็นไปได้ตั้งแต่แรก

"หยินอู้ เธอกำลังคิดอะไรอยู่?"

โจวชวงชวงเห็นเธอสายตาล่องลอย จึงถามด้วยความสงสัย

เมื่อได้ยิน เสิ่นหยินอู้ก็ได้สติกลับมา ยิ้มบางๆแต่แฝงด้วยความขมขื่น

"คิดถึงบ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Sam Sung
ฮินเย่ไร้ใจจริงๆ จับปลา2มือ ถึงบทนี้ หย่าแล้วคงแต่งงานกับตัวร้าย อยากเห็นจังว่า ภายหลังรู้ว่านางเอก มีลูกกับตัวเอง ตาเย่ ใจร้ายจะเป็นยังไง ขอสะใจล่วงหน้า นะ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status