Share

บทที่ 318

Author: ลั่วหูโยว
last update Last Updated: 2024-08-01 17:00:01
หลังจากยืนคิดอยู่ซักพักหนึ่ง ในที่สุดเสิ่นหยินอู้ก็เหมือนตัดสินใจได้แล้วหันหลังเตรียมจะออกไป

แต่ตอนที่เธอหันไป ก็เห็นฉินเย่ยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องคนไข้

สายตาของทั้งสองคนประสานกันกลางอากาศ

เวลาราวกับหยุดนิ่งไปชั่วขณะ

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เสิ่นหยินอู้ก็ฝืนยิ้มแล้วเดินเข้าไปหา

"ฉันมาดูแลคุณย...... " เธอหยุดไป ก่อนจะเปลี่ยนคำพูด "ฉันมาเยี่ยมคุณนายฉิน"

ฉินเย่มองเธอด้วยสายตาเย็นชา ไม่มีความอบอุ่นแม้แต่น้อย

เขาทำเหมือนไม่เห็นเธอ เพิกเฉยแล้วเดินผ่านเธอไป บรรยากาศที่เขาทิ้งไว้เย็นเหมือนมีเกล็ดน้ำแข็งลอยอยู่

เสิ่นหยินอู้ยืนอยู่กับที่ประมาณสิบกว่าวินาที รู้ดีว่าที่นี่ไม่มีที่ให้เธออีกแล้ว แล้วก็จากไปเงียบๆ

หลังจากเธอไปแล้ว ฉินเย่ก็หันกลับไปมองที่ที่เธอยืนอยู่เมื่อครู่ แล้วค่อยๆ ถอนสายตากลับมา

-

เสิ่นหยินอู้กลับบ้านไปเก็บของ

ทันทีที่เธอเข้าบ้านตระกูลฉิน คนรับใช้และพ่อบ้านก็รีบเข้ามาต้อนรับ พอเห็นเธอก็เหมือนเห็นญาติยังไงอย่างงั้น

"คุณผู้หญิง ในที่สุดคุณก็กลับมา"

"คุณผู้หญิง เมื่อคืนคุณไปไหนมา ทำไมไม่กลับบ้านทั้งคืน? พวกเราคิดถึงคุณผู้หญิงนะคะ"

"ใช่ค่ะคุณผู้หญิง ยินดีต้อนรับ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 319

    คำถามนี้ทำให้เสิ่นหยินอู้ชะงักขณะที่เธอกำลังคิดว่าจะตอบลุงพ่อบ้านว่ายังไง พ่อบ้านก็พูดขึ้นว่า "หลังจากที่คุณผู้ชายกลับมาเมื่อคืน จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้กินอะไรเลย"เสิ่นหยินอู้: "......"
บอกเธอตอนนี้ จะมีประโยชน์อะไร?
"ถึงผมจะไม่รู้ว่าคุณผู้ชายและคุณผู้หญิงมีปัญหาอะไรกัน แต่คุณสองคนอยู่ด้วยกันมานาน ถ้าแก้ปัญหาได้......"เสิ่นหยินอู้พูดเบา ๆ ว่า "แก้ไม่ได้หรอกค่ะ"
เมื่อได้ยินแบบนั้น พ่อบ้านก็ไม่สามารถพูดอะไรต่อได้หลังจากนั้นซักพัก เขาก็พูดเบา ๆ ว่า "ถ้าคุณผู้หญิงตัดสินใจแล้ว ก็ขอให้เดินทางปลอดภัยนะครับ"
ในตอนแรกสีหน้าของเสิ่นหยินอู้ยังมีความสับสนอยู่ แต่หลังจากนั้นครู่หนึ่งก็ยิ้มอย่างโล่งใจ"ขอบคุณลุงพ่อบ้าน ต่อไปนี้ลุงต้องดูแลตัวเองด้วยนะคะ ส่วนคุณย่าฉิน...... ช่วยดูแลท่านด้วยนะคะ"
พ่อบ้านพยักหน้าอย่างจริงจังและจริงใจ
"ผมเป็นพ่อบ้านของตระกูลฉิน ถึงคุณผู้หญิงไม่บอก ผมก็จะทำอยู่แล้วครับ""ใช่ค่ะ ลุงพ่อบ้านทำงานอย่างซื่อสัตย์เสมอเลย"
อีกอย่างเขาเป็นคนฉลาด คนอื่นดูไม่ออก แต่เธอดูออก
"คุณผู้หญิง ดูแลตัวเองด้วยนะครับ"
เสิ่นหยินอู้ถือกระเป๋าใบเล็กออกจากบ้านตระกูลฉิน ก

    Last Updated : 2024-08-01
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 320

    เจียงฉูฉู่ไม่ยอมเจอเธอเลย ถ้าเธอบุกรุกเข้าไป ก็จะมีคนมาไล่เธอออกมา
ซูเชี่ยวใช้ชีวิตไม่ต่างจากตกนรก
แม่ของเธอเครียดมากถึงกับคิดฆ่าตัวตายด้วยการกินยานอนหลับ แต่โชคดีที่น้องชายของซูเชี่ยวมาเจอและหยุดไว้ทันสุดท้าย น้องชายของซูเชี่ยวก็คุกเข่าต่อหน้าเธอ "พี่ ถือว่าผมขอร้องได้ไหม พี่ไปทำให้ใครไม่พอใจ ไปขอให้เขาให้อภัยเถอะ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป พวกเราทั้งครอบครัวต้องได้ไปกระโดดน้ำตายแน่!"
สุดท้ายแม้แต่แม่ของเธอก็คุกเข่าขอร้องเธอ"ซูเชี่ยวลูก เมื่อก่อนครอบครัวเราไม่เคยทำให้ลูกลำบากถึงแม้ว่าลูกเป็นผู้หญิง แต่ตอนนี้ครอบครัวเราลำบากมาก ลูกไปทำให้ใครไม่พอใจ ไปขอโทษเขาเถอะ ครอบครัวเราไม่สามารถอยู่แบบนี้ได้อีกต่อไปแล้วนะ"
ทำให้ใครไม่พอใจ?
ซูเชี่ยวรู้ดีว่าเธอไปทำให้ใครไม่พอใจเมื่อจนมุม เธอก็ไปที่หน้าบ้านตระกูลฉิน
เธอยืนอยู่หน้าประตูบ้านตระกูลฉิน มองดูอาคารที่สวยงาม แล้วคิดถึงบ้านของตัวเองที่พังทลาย เธอกัดริมฝีปากของตัวเอง
โทรศัพท์ดังขึ้น ซูเชี่ยวหยิบมันออกมาดู ปรากฏว่ามีคนในกลุ่มแชทพูดถึงเจียงฉูฉู่ ชวนเธอออกไปเดินเล่นในตอนบ่าย
เจียงฉูฉู่ตอบกลับคนนั้นอย่างรวดเร็วในกลุ่มแชท
ซูเชี่ยวม

    Last Updated : 2024-08-01
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 321

    คำพูดเพียงประโยคเดียวทำให้เจียงฉูฉู่เงียบไปทันที
ความเงียบของเธอทำให้ซูเชี่ยวพอใจมาก"ทำไมไม่พูดต่อล่ะ ฉูฉู่? เธอคิดว่าถ้าฉันบอกเรื่องนี้กับฉินเย่ เขาจะทำยังไง?""ซูเชี่ยว!"เจียงฉูฉู่กระวนกระวายทันที จนได้ยินเสียงเธอลุกขึ้นเดินเร็วๆ เธอเกลี้ยกล่อมซูเชี่ยวว่า "มีอะไรเราคุยกันดีๆ ได้ไหม เธออย่าหุนหันพลันแล่น"
ได้ยินดังนั้น ซูเชี่ยวก็ยิ้มอย่างพอใจ
เธอเดาถูกแล้วเจียงฉูฉู่กลัวว่าเธอจะบอกเรื่องนี้กับฉินเย่จริงๆที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง~"ฉันไม่ได้หุนหันพลันแล่นนะ ฉูฉู่ ฉันก็แค่อยากให้ฉินเย่รู้ความจริงแค่นั้นเอง ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะรู้ความจริงนะ เธอว่าไหม?""ซูเชี่ยว......" เจียงฉูฉู่หยุดเดิน น้ำเสียงของเธอเจ็บปวด "เธอโกรธฉันเพราะเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นใช่ไหม? ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจไม่สนใจเธอ แต่พ่อฉันสั่งไม่ให้ฉันยุ่งกับเธอ ไม่อย่างนั้นจะยึดเงินค่าขนมทั้งหมดของฉัน""งั้น เธอก็จะไม่ยุ่งกับฉันจริงๆ เหรอ? เธอจำได้ไหมว่าเธอเคยพูดอะไรกับฉัน? ตอนนั้นเธอพูดว่า ถ้าเธอได้เป็นภรรยาของฉินเย่เมื่อไหร่ เธอจะตอบแทนฉัน นี่คือวิธีที่เธอตอบแทนฉันเหรอ?""ขอโทษนะ ฉันอยากจะตอบแทนเธอ แต่ว่า......"

    Last Updated : 2024-08-02
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 322

    เจียงฉูฉู่รู้สึกว่าซูเชี่ยวสงบลงหลังจากได้รับเงินแล้ว จึงพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า "ซูเชี่ยว ตอนนี้เธออยู่ที่หน้าบ้านตระกูลฉินใช่มั้ย? งั้นฉันไปหาเธอ ดีมั้ย?""โอเค"ซูเชี่ยวตอบรับอย่างเต็มใจ "ฉันก็ไม่ได้เจอเธอนานแล้ว คิดถึงเธอจัง"เจียงฉูฉู่ "......งั้นเธอรออยู่ตรงนั้น ฉันจะไปเดี๋ยวนี้"
ซูเชี่ยวหาที่ร่มๆแล้วนั่งรอ
ไม่นาน รถของเจียงฉูฉู่ก็มาถึง พอประตูรถเปิด เจียงฉูฉู่ก็รีบวิ่งมาหาซูเชี่ยวแล้วยิ้มเล็กๆให้เธอจากนั้นเธอมองไปที่ประตูบ้านตระกูลฉินที่อยู่ไม่ไกลจากข้างหลังของซูเชี่ยว แล้วถามอย่างระมัดระวังว่า "เธอยังไม่ได้เข้าไปใช่ไหม?"
ซูเชี่ยวมองเจียงฉูฉู่ที่อยู่ตรงหน้า เมื่อเทียบกับเจียงฉูฉู่ที่แต่งตัวอย่างประณีต ตัวเธอเองในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาดูเหมือนคนจรจัด
เมื่อคิดว่าตัวเองเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอ และเจียงฉูฉู่ก็ยังต้องรอให้เธอขู่ก่อนถึงจะยอมมาเจอ ซูเชี่ยวก็ยิ่งรู้สึกแค้นขึ้นอีก"ทำไม คุณหนูเจียงกลัวว่าฉันจะเข้าไปหรอ?"
สีหน้าของเจียงฉูฉู่เปลี่ยนไป จากนั้นก็ฝืนยิ้มออกมา"ซูเชี่ยว เธออย่าโกรธฉันเลยนะ มันจำเป็นจริงๆ""อ๋อหรอ ก่อนหน้านี้จำเป็น แล้วทำไมตอนนี้ถึงออกมาได

    Last Updated : 2024-08-02
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 323

    "เธอเข้าใจผิดแล้ว" เจียงฉูฉู่จับมือเธอ ทำท่าทางเหมือนเป็นเพื่อนรักกัน "ฉันจะวางแผนทำร้ายเธอได้ยังไง? ที่จริงตอนที่เธอมีปัญหา ฉันอยากจะไปช่วยเธอ แต่ฉินเย่ไม่สนใจฉันเลย ฉันเลยกังวลใจจนไม่มีสมาธิคิดเรื่องอื่นเลย"
เมื่อได้ยินแบบนั้น ซูเชี่ยวก็จับประเด็นได้"ฉินเย่ไม่สนใจเธอ?"
ไม่ใช่แน่ๆ? ฉินเย่จะไม่สนใจเธอได้ยังไง? เธอไม่ใช่ผู้มีพระคุณที่เคยช่วยชีวิตฉินเย่ไว้หรอ?
ถึงฉินเย่จะไม่สนใจใคร แต่ก็ไม่น่าจะไม่สนใจเจียงฉูฉู่สิ?
"อืม ตอนนี้เขาแทบไม่สนใจฉันเลย ฉันเริ่มกังวลว่าเขาจะไม่ต้องการฉันแล้ว"
ซูเชี่ยวที่กำลังรู้สึกดีใจ คิดว่าสามารถใช้เรื่องการตั้งท้องของเสิ่นหยินอู้มาควบคุมเจียงฉูฉู่ได้ พอได้ยินเรื่องนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด
ถ้าฉินเย่ไม่สนใจเจียงฉูฉู่จริงๆ หรือระหว่างเขากับเจียงฉูฉู่ไม่มีอะไรกันแล้ว
จุดอ่อนที่เธอคิดว่าได้เปรียบดูจะไม่มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่
เธอใช้ความพยายามอย่างมากในการใช้เรื่องนี้กดดันเจียงฉูฉู่เพื่อเอาเงินหนึ่งล้านหยวนมาได้
เป็นไปได้ยังไง?"ตอนนี้พวกเขายังไม่หย่ากันหรอ?"
เจียงฉูฉู่ส่ายหน้า "ฉันก็ไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นยังไง ฉันติดต่อเขาไม่ได้"
"

    Last Updated : 2024-08-02
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 324

    ต่อมาที่บ้านถึงกับต้องทำห้องที่เป็นของเสิ่นหยินอู้โดยเฉพาะ เพื่อเก็บของที่ฉินเย่ให้เธอ
เก็บไปนานๆ ก็เริ่มจะเต็ม
ครั้งนี้ที่เธอจากมา เธอไม่ได้เอาอะไรติดตัวมาเลย แม้กระทั่งแหวนแต่งงานก็ยังทิ้งไว้ในห้องนอน
ตอนที่ตระกูลเสิ่นล้มละลาย เธอไม่มีเงินติดตัว ของทุกอย่างที่เธอมีก็เป็นของที่ฉินเย่ให้มาทั้งหมด
เมื่อจากมา ก็ไม่ควรเอาอะไรไปด้วย
"อย่าพูดอย่างนั้นสิ ถึงจะเป็นของนอกกาย แต่ก็ใช้เงินซื้อมานะ"
โจวชวงชวงพูดด้วยความเห็นใจเมื่อได้ยินแบบนั้น เสิ่นหยินอู้ก็หัวเราะอย่างสบายๆ "จริงหรอ? ถ้ารู้อย่างนั้น ฉันน่าจะเอาของมีค่าไปเยอะๆนะเนี่ย อย่างน้อยก็แลกเป็นเงินได้"
โจวชวงชวงได้ยินแบบนั้นก็เปลี่ยนใจทันที"ช่างมันๆ ยังไงก็ต้องไปแล้ว ทิ้งของเก่าเพื่อเริ่มชีวิตใหม่ก็เป็นปกติ เธอนี่นะ ฉันแค่เสียดายนิดหน่อย เธอยังมีอารมณ์มาล้อเล่นอีก"
เสิ่นหยินอู้ยักไหล่ "เธอพูดเองว่าเริ่มต้นชีวิตใหม่ แล้วทำไมถึงจะมีอารมณ์เล่นตลกไม่ได้ล่ะ?""พูดก็พูดไปอย่างนั้น แต่ถึงยังไง......" โจวชวงชวงยังจำได้ว่าเมื่อวานเธอร้องไห้หนักมาก เธอจึงพูดอย่างอ่อนโยน "เราเป็นเหมือนพี่น้องกัน เธอไม่ต้องแกล้งทำเป็นเข้มแข็งต่อห

    Last Updated : 2024-08-02
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 325

    แม้ว่าเธอจะไม่ได้เซ็นต์ชื่อในสัญญาในตอนแรกก็ตาม แต่เธอก็กังวลเช่นกันว่าหลังจากเซ็นต์สัญญาจะมีปัญหาเกิดขึ้นในภายหลัง สำหรับเงื่อนไขที่เธอสัญญารับปากไป ในเมื่อเธอรับปากไปแล้ว เธอจะทำมันให้ได้อย่างเต็มที่ เห็นได้ชัดว่าโจวชวงชวงซึ่งอยู่ตรงข้ามกับเธอไม่ได้คิดแบบเดียวกันกับเธอเลย “เอ่อ พอเธอพูดถึงเรื่องนี้ฉันก็คิดว่ายัยนั่นหน้าด้านนะ มาใช้ประโยชน์จากเรื่องที่เคยช่วยเธอเอาไว้แล้วให้เธอออกจากจีนไป ถ้าทุกคนที่ช่วยเหลือคนอื่นให้คนๆนั้นตอบแทนบุญคุณด้วยวิธีไร้ยางอายแบบนี้แล้วล่ะก็ งั้นก็ไม่ต้องช่วยตั้งแต่แรกดีกว่า” เมื่อเทียบกับความโกรธของเธอแล้ว เสิ่นหยินอู้ก็สงบกว่ามาก เธอเพียงแค่ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า "ช่วยไม่ได้นี่นา ใครให้ฉันเป็นหนี้บุญคุณเธอล่ะ?" โจวชวงชวงต้องการจะว่าเธอ แต่เสิ่นหยินอู้หยุดเธอไว้ “โอเค ฉันรู้ว่าเธอรู้สึกโกรธแทนฉัน แต่เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แล้ว เราต้องใจเย็นไว้ โอเคไหม?” “อืม” โจวชวงชวงทำได้เพียงพยักหน้าอย่างหดหู่ แต่เมื่อนึกถึงการที่เสิ่นหยินอู้ต้องจากไป เธอก็ยังรู้สึกเศร้า "งั้นถ้าหลังจากนี้เธอไปต่างประเทศ เราคงจะไม่ได้เจอกันบ่อยๆแล้วใช่ไหม?" เสิ่นหยิ

    Last Updated : 2024-08-03
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 326

    “ยังไม่มีวิธีอะไร หรือว่ายังคิดไม่ออกกันแน่?” โม่ไป๋ใช้ปลายเล็บแคะโต๊ะเบาๆ น้ำเสียงแฝงรอยยิ้ม “ไม่ใช่ว่าต้องเลี้ยงลูกคนเดียวด้วยเหรอ ยังไม่มีวิธีไม่ได้นะ”ได้ยินดังนั้น เสิ่นหยินอู้ก็เงยหน้าขึ้นสบตามองดวงตาอบอุ่นแฝงรอยยิ้มคู่หนึ่งผ่านแว่นตา“มาช่วยฉันไหมล่ะ?” โม่ไป๋เสนอเสิ่นหยินอู้ส่ายหน้าโดยสัญชาตญาณ“ไม่ล่ะ”“ปฏิเสธไวขนาดนั้นเลย? กลัวว่าข้อเสนอของฉันจะไม่ดีงั้นเหรอ?”“เปล่า” เสิ่นหยินอู้ส่ายหน้า “นายจะทำธุรกิจในประเทศระยะยาวไม่ใช่เหรอ? สองวันนี้ฉันก็น่าจะไปแล้ว”ได้ยินดังนั้น โม่ไป๋ก็หรี่ตาลง“ไปไหน?”“ต่างประเทศ” เสิ่นหยินอู้ตอบนิ่งๆนิ้วมือของโม่ไป๋เกร็งแน่นหลายส่วน หลังจากนั้นไม่นานก็คลายออก“เหมือนที่ฉันคิดไว้จริงๆ ด้วย ฉันคิดว่าเธอจะอยู่ต่อซะอีก”“นายรู้ว่าฉันจะไปต่างประเทศ?”“พ่อเธออยู่ต่างประเทศ เธอคิดว่าฉันจะไม่รู้เหรอ?”เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ โม่ไป๋ก็หัวเราะกล่าวว่า “บังเอิญมาก เพราะก่อนที่ฉันจะกลับมา ฉันได้เจอกับคุณลุงด้วย”ข่าวสารนี้สำหรับเสิ่นหยินอู้ถือว่าเซอร์ไพรส์มาก“นายเคยเจอพ่อฉันแล้วเหรอ? ทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก? ตอนนี้เขาเป็นยังไงบ้าง?”ปลายนิ้วมือของโ

    Last Updated : 2024-08-03

Latest chapter

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 868

    แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเธอก็ยังไม่เร่งรีบ เสิ่นหยินอู้กับฉินเย่ซึ่งแต่งงานกันแล้วในเวลานั้นคงจะมีความคิดของตัวเองในแบบของคนหนุ่มสาว พวกเขาในฐานะผู้ใหญ่ก็ไม่ควรเข้าไปยุ่งมากเกินไป เช่นเดียวกับตอนที่เธอยังเด็ก การตั้งท้องฉินเย่ขึ้นมาก็เป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดเช่นกัน เดิมทีเธอต้องการใช้เวลากับสามีของเธอในโลกของพวกเขาสองคนให้นานกว่านี้ และคุณนายฉินก็ไม่ได้กดดันเธอ ดังนั้นเธอจึงอยู่ในโลกที่หวานชื่นของพวกเธอสองคนกับสามี และแล้ว...เธอก็ท้องโดยไม่ได้ตั้งใจเธอเองก็เป็นเช่นนี้ ดังนั้นแล้วเธอจึงไม่ต้องการเร่งหยินอู้กับฉินเย่ ใครจะรู้ว่าต่อมาพวกเขาจะหย่าร้างกัน และหยินอู้ก็จากไปในที่ไกลแสนไกล ต่อมาก็มีคนมาล้อเธอเรื่องหลานมากขึ้น ในเวลานั้นคุณแม่ฉินยิ้มเล็กน้อยและขี้เกียจเกินกว่าจะตอบโต้อะไร เธอเพียงแค่ยุติสัญญาระหว่างบริษัททั้งสองหลังจากที่กลับไป เธอทำให้อีกฝ่ายตกใจจนแทบจะหัวใจวาย ในคืนนั้นอีกฝ่ายมาหาเธอและร้องไห้โดยบอกว่าเขาผิดไปแล้ว ขอให้ตระกูลฉินปล่อยเขาไป หลังจากไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาหลายปี คุณแม่ฉินก็ไม่ได้หวังอะไรมากนัก แต่ตอนนี้... เมื่อพวกเขาเข้ามาใกล้ คุณแม่ฉินก็อดไม่ได้ที่จะย่อต

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 867

    จากระยะไกล คุณแม่ฉินสามารถมองเห็นเสิ่นหยินอู้และลูกๆทั้งสองได้ เด็กๆที่อยู่ข้างๆเธอเป็นเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิง และพวกเขาก็ดูมีหน้าตาที่คล้ายกันมากเพราะเป็นฝาแฝดกัน เธอตกใจมากเมื่อหลี่มู่ถิงโทรหาเธอก่อนหน้านี้ “ลูกเหรอ? เป็นลูกของฉินเย่กับหยินอู้หรอ?” "ครับคุณผู้หญิง" “นี่...หยินอู้มีลูกกับฉินเย่จริงๆเหรอ? อายุเท่าไรแล้ว?” เมื่อหลี่มู่ถิงบอกเธอว่าเด็กสองคนอายุห้าขวบและเป็นฝาแฝดหญิงชาย คุณแม่ฉินก็แทบจะร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ เนื่องจากท่าทางที่ไม่สนใจใครของฉินเย่ก่อนหน้านี้ บวกกับการที่หยินอู้ไม่ต้องการที่จะมาเจอพวกเขาอีก คุณแม่ฉินจึงคิดว่าฉินเย่คงจะไม่มีคู่ครองอีกแล้วในชีวิตนี้ และเธอคงไม่มีโอกาสที่ได้อุ้มหลานๆแล้ว เรื่องนี้ทำให้เธอต้องเตรียมใจอยู่เป็นเวลานาน คุณแม่ฉินโน้มน้าวตัวเองอย่างยากลำบากว่าหากเธอไม่มีหลานก็ช่างมันไปเถอะ สำหรับลูกชายของเธอ ไม่ว่าเขาจะมีลูกหรือไม่ นั่นก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอควรกังวล ฉินเย่ไม่ได้กังวล แล้วเธอจะกังวลอะไรล่ะ? เธอไม่คิดว่าเรื่องเหนือความคาดหมายจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้ ก่อนหน้านี้เธอยังกังวลว่าเธอจะไม่มีหลานอยู่เลย แต่ผ่านไปไม่เท่าไรก

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 866

    “ตอนคุณคิดบัญชีกับเขา ผมไปขวางคุณเมื่อไร? นับตั้งแต่ที่คุณแต่งงานเข้ามาในตระกูลฉิน คุณไม่ได้เป็นคนที่มีอำนาจตัดสินใจทุกอย่างมาโดยตลอดหรอกเหรอ?” หลังจากคิดอยู่สักพัก ฉินซวีโก้วก็รู้สึกว่าที่เขาพูดนั้นสมเหตุสมผล เธอเม้มริมฝีปากและไม่พูดอะไรอีก นับตั้งแต่หยินอู้หย่ากับฉินเย่และจากไป นิสัยของคุณแม่ฉินก็เปลี่ยนไปมาก บวกกับการจากไปของคุณนายฉินก็ทำให้อารมณ์ของเธอไม่ได้อ่อนโยนเหมือนเมื่อก่อน เธอไม่อดทนกับลูกชายเหมือนเมื่อก่อน เพราะเธอรู้สึกว่าการจากไปของหยินอู้จะต้องหนีไม่พ้นเรื่องลูกชายของเธออย่างแน่นอน ท้ายที่สุดแล้ว พวกเธอทั้งคู่ก็เป็นผู้หญิงที่แต่งงานกันแล้วเหมือนกัน หากผู้หญิงยังต้องการจะจากไป แสดงว่าปัญหาจะต้องอยู่ที่ผู้ชาย ไม่เช่นนั้นก็คงจะเป็นผู้หญิงที่เปลี่ยนใจ แต่เธอเห็นหยินอู้เติบโตมาตั้งแต่เธอยังเด็ก และเธอก็เข้าใจอารมณ์ของหยินอู้ได้อย่างลึกซึ้ง ในความคิดของคุณแม่ฉิน เด็กคนนั้นไม่มีทางจะทำอะไรที่เป็นผลร้ายแรงต่อเรื่องการแต่งงานอย่างแน่นอน ดังนั้นความเป็นไปได้เพียงหนึ่งเดียวก็คือการที่ลูกชายของเธอทำอะไรสักอย่างผิด เมื่อลูกชายทำผิด แม่ก็ต้องรับผิดชอบด้วยเพราะเธอสอนลูกไม

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 865

    หลังจากลงจากเครื่องบินแล้ว หลี่มู่ถิงยังคงยุ่งอยู่กับการเข็นกระเป๋าเดินทางให้เธอ เสิ่นหยินอู้เพียงแค่พาลูกๆสองคนเดินไปข้างหน้าเท่านั้น อาจเพราะกังวลว่าเรื่องลักพาตัวเธอครั้งก่อนจะเกิดขึ้นอีกครั้ง ดังนั้นจึงมีบอดี้การ์ดร่างสูงกำยำหลายคนเดินขนาบข้างเธอ บอดี้การ์ดแทบจะล้อมอยู่รอบๆข้างกายเธอ ด้านหน้าหนึ่งคน หลังหนึ่งคน ซ้ายหนึ่งคน หนึ่งขวาคน จากมุมมองของคนนอก เธอกับลูกๆสองคนของเธอจะต้องปลอดภัยเต็มร้อย ถ้าใครคิดที่จะทำอะไรกับเธอ คงไม่ได้แม้แต่จะคิด หลี่มู่ถิงเข็นกระเป๋าเดินทางเดินตามหลังเธอไป เมื่อเห็นว่าใกล้จะถึงทางออกแล้ว เขาจึงพูดเตือนออกมา: "คุณหนูเสิ่น คุณผู้หญิงฉินกับคนอื่นๆกำลังรออยู่ที่ทางออก เดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้วครับ" เมื่อเขาเตือนเธอ เสิ่นหยินอู้ก็พยักหน้า "อืม" จากนั้นเธอก็ก้มลงและกระซิบบอกเด็กน้อยทั้งสอง: "เหมิงเหมิง เหนียนเหนียน ได้ยินแล้วใช่ไหม? อีกเดี๋ยวก็จะได้เจอคุณปู่กับคุณย่าแล้วนะ จำได้ไหมว่าหม่ามี๊บอกพวกหนูตอนที่อยู่บนเครื่องบินว่าอะไร?" "จำได้ค่า" “ไม่ต้องห่วงค่ะหม่ามี๊ เหมิงเหมิงกับพี่ชายมีมารยาทให้มากที่สุดค่ะ” เด็กน้อยสองคนทำให้เธอมั่นใจได้อย่

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 864

    "ดีใจค่ะ" เสิ่นเหมิงเหมิงเอื้อมมือออกไปด้วยความดีใจและคิดจะเข้าไปกอดเธอ แต่นี่เป็นบนเครื่องบิน และทั้งคู่ก็คาดเข็มขัดนิรภัยอยู่ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถกอดหยินอู้ได้เสิ่นหยินอู้ทำได้เพียงยื่นมือออกมาให้เหมิงเหมิงจับมือเธอเพื่อแสดงความดีใจออกมา “หม่ามี๊คะ แล้วลุงเย่มู่รู้หรือเปล่า?”เขารู้หรือเปล่าเหรอ? มุมปากของเสิ่นหยินอู้โค้งขึ้น สีหน้าของเธออ่อนโยนขึ้น เดี๋ยวพอกลับถึงจีนเขาก็คงจะรู้เองแหละ "เดี๋ยวก็รู้แล้วจ๊ะ" “หม่ามี๊คะ แล้วคุณปู่กับย่าเข้ากับคนง่ายไหมคะ? พวกเขาเป็นพ่อกับแม่ของลุงเย่มู่หรอคะ?” “ใช่แล้ว พวกเขาเป็นพ่อกับแม่ของลุงเย่มู่ พวกเขาอ่อนโยนมาก แล้วก็เข้ากับคนง่าย ไม่ต้องห่วง พวกเขาคือ…” หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เสิ่นหยินอู้ก็พูดว่า "พวกเขาคือปู่กับย่าแท้ๆของลูก" หลังจากได้ยิน ดวงตาของเหมิงเหมิงก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ “ปู่กับย่าเหรอคะ?” "อืม" เสิ่นหยินอู้ลูบหัวของเหมิงเหมิงและมองไปที่เสิ่นซือเหนียน: "เหนียนเหนียนกับเหมิงเหมิง ลูกเข้าใจสิ่งที่หม่ามี๊พูดไหม? ลุงเย่มู่เป็นพ่อแท้ๆของลูก" เสิ่นซือเหนียนพยักหน้าอย่างรวดเร็ว เป็นการบอกว่าเขาเข้าใจ อย่าง

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 863

    อารมณ์ของเธอในเที่ยวบินขากลับแตกต่างไปจากในตอนขามาอย่างสิ้นเชิง แต่ก็ไม่ได้ถือว่าดีมากนัก สิ่งเดียวที่เธอรู้สึกว่าโชคดีก็คือการที่ไม่ว่าจะเป็นขามาหรือขากลับ ลูกๆทั้งสองคนของเธอก็ล้วนอยู่ข้างกายเธอ หลังจากที่หลี่มู่ถิงได้รับข้อความจากฉินเย่ เขาก็เล่าเรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับเด็กๆสองคนให้คุณพ่อคุณแม่ฉินฟังก่อนขึ้นเครื่องบิน หลังจากที่คุณพ่อคุณแม่ฉินรู้เรื่องนี้ พวกเขาก็ตกใจและเงียบไปนาน ในที่สุดพวกเขาก็พูดว่า "เราจะกลับไปเดี๋ยวนี้ เที่ยวบินของพวกคุณคือเที่ยวไหน เดี๋ยวถึงแล้วเราจะไปรับ" หลังจากที่หลี่มู่ถิงบอกเสิ่นหยินอู้เกี่ยวกับสิ่งที่คุณพ่อคุณแม่ฉินบอกมา เสิ่นหยินอู้ก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เนื่องจากเธอไม่ได้เจอพวกเขามานานแล้ว เมื่อนึกถึงห้าปีที่ผ่านมานับตั้งแต่เธอจากไป เธอจึงไม่รู้ว่าจะทักทายพวกเขาได้อย่างไรเมื่อต้องพบกันอีกครั้ง หลี่มู่ถิงไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ เขาทำได้เพียงคาดเดาจากการดูสีหน้าของเธอเท่านั้น เมื่อเห็นเธอดูไม่ค่อยมีความสุข เขาจึงถามด้วยท่าทีระมัดระวัง: "คุณหนูเสิ่น ประธานฉินบอกผมว่าถ้าคุณรู้สึกไม่สบายใจหรือกังวลอะไร คุณบอกผมได้เสมอ และเรื่องนี้ก็สามารถล้มเลิก

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 862

    ขณะที่ทั้งสามคนกำลังคุยกัน พวกเขาก็เดินไปที่ประตู ดังนั้นเสียงของพวกเขาจึงดังลอดผ่านประตูเข้าไปถึงหูของเสิ่นหยินอู้ได้อย่างชัดเจน เสิ่นหยินอู้ชะงักไปชั่วคราว เธอเงยหน้าขึ้นมองฉินเย่ กดเสียงลงแล้วพูดว่า "ฉันต้องออกไปแล้ว ไม่งั้น..." คำพูดของเธอถูกขัดจากการที่ฉินเย่โน้มตัวเข้าไปหาเธออย่างกะทันหันลมหายใจที่ร้อนรุ่มของฉินเย่กระทบเข้ากับใบหน้าของเธอ ออร่าของเขาปกคลุมเธอเธอไว้ และริมฝีปากบางแนบกดลงไปบนมุมปากของเธอ เสียงของเขาแหบห้าว: "ขอจูบอีกที" ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็จูบเธออีกครั้งในทันทีโดยไม่รอให้ได้ทันเธอโต้ตอบอะไรทั้งนั้น "อื้อ" เสิ่นหยินอู้ยังไม่ทันได้ผลักเขาออกไปก็ถูกเขาจูบอีกครั้ง เธอส่งเสียงออกมาโดยไม่รู้ตัว แต่เธอก็ตระหนักได้ว่าเสียงที่เธอเปล่งออกมาอาจทำให้คนที่อยู่นอกประตูได้ยินเข้า ดังนั้นเธอจึงรีบกลั้นเสียงนั้นไว้ในลำคอ เธอยื่นมือออกไปขวางไว้ระหว่างหน้าอกของฉินเย่ด้วยท่าทางที่ตื่นตระหนกเล็กน้อย เขาที่ช่างกล้าจริงๆ เขายังทำอะไรเช่นนี้ได้ในขณะที่เด็กๆกับหลี่มู่ถิงมาตามหาเธอ... เนื่องจากเด็กๆอยู่ข้างนอก เสิ่นหยินอู้จึงไม่กล้าแม้แต่จะดิ้นขัดขืนเพราะกลัวว่าพวกเขาจะไ

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 861

    “ก่อนออกเดินทาง เหมิงเหมิงกับเหนียนเหนียนถามฉันว่าพวกเขาจะได้เจอคุณเมื่อไร”เสิ่นหยินอู้พิงอยู่ในอ้อมแขนของเขาและพูดเบาๆ "อืม" ฉินเย่ตอบแล้วพูดว่า: "พวกเขาน่ะ ผมว่าจะไม่ไปเจอ" เมื่อได้ยิน เสิ่นหยินอู้ก็เงยหน้าขึ้นจากอ้อมแขนของเขาด้วยท่าทางสับสน: "ทำไมล่ะ? คุณมาหาฉันแล้ว แล้วทำไมไม่ไปเจอพวกเขาด้วยเลยล่ะ?" ฉินเย่ก้มหน้าลง มองเธอด้วยสายตาที่จริงจัง แล้วสัมผัสริมฝีปากสีแดงของเธอเบาๆ "ไว้รอผมกลับไปค่อยเจอ แต่ผมหวังว่าเมื่อถึงเวลานั้น... ในตอนที่เจอกันอีกครั้ง พวกเขาจะเปลี่ยนคำเรียกผม โอเคไหม?” เสิ่นหยินอู้กัดริมฝีปากล่างและไม่ตอบอะไร “ยังไม่ยอมอีกเหรอ?” เขาสัมผัสหน้าผากของเธออย่างอ่อนโยนแล้วพูดด้วยน้ำเสียงแหบห้าวและต่ำ “คุณให้ผมจูบมานานขนาดนี้แล้ว ทำไมถึงยังไม่ยอมอีกล่ะ?” เดิมทีเขารู้สึกหึงหวงเล็กน้อยที่รู้สึกว่าเขายังต้องแข่งกับโม่ไป๋อยู่ แต่หลังจากการจูบครั้งนี้ ความหึงหวงภายในใจของฉินเย่ก็หายไปในทันที เพราะเขาสัมผัสได้ถึงการตอบสนองและความไว้วางใจของเธอ ตอนนี้เพียงแค่ต้องรอให้เขาจัดการเรื่องทางนี้ให้เสร็จ และหลังจากที่กลับไป พวกเขาสี่คนก็สามารถอยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อ

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 860

    แต่ดูเหมือนว่าคนๆนั้นจะสัมผัสได้ถึงเจตนาของเธอ และก่อนที่เธอจะกรีดร้องออกมา เขาก็เอื้อมมือออกไปปิดปากของเธอไว้ "อื้อ" ดังนั้นเสียงร้องของเสิ่นหยินอู้จึงกลายเป็นเสียงที่อุดอู้ขึ้นมาทันที ภายในห้องไม่ได้เปิดไฟ มีแต่ความมืดมิด บวกกับหลังจากที่เธอเข้ามา ประตูก็ถูกปิดลง เธอมองเห็นเพียงร่างสูงร่างหนึ่งตรงหน้าเธอผ่านแสงสลัวๆที่ส่องมาจากด้านนอกหน้าต่าง เสิ่นหยินอู้ไม่สามารถบอกได้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร แต่มือและเท้าของเธอถูกพันธนาการเอาไว้ และเธอไม่สามารถขยับได้ จนกระทั่งบุคคลนั้นปล่อยมือของเขาที่ปิดปากของเธอไว้เสิ่นหยินอู้คิดจะใช้โอกาสนี้ในการร้องออกมา แต่คนตรงหน้าเธอก็รวดเร็วกว่า เขาโน้มตัวลงมาและจูบเธอ ลมหายใจอุ่นๆที่หนักหน่วงกระทบเข้ากับใบหน้าของเสิ่นหยินอู้ และในที่สุดเสิ่นหยินอู้ก็รับรู้ได้ถึงออร่าของอีกฝ่ายอย่างชัดเจนในขณะนี้ นี่มัน…… ความประหลาดใจแวบขึ้นมาในหัวใจของเธอ และก่อนที่เธอจะทันได้ตอบสนองอะไรอื่น เธอก็รู้สึกว่าอีกฝ่ายดันฟันของเธอให้แยกจากกัน ทำให้จูบนั้นลึกซึ้งยิ่งขึ้น ขณะที่พวกเขานัวเนียกัน ลมหายใจของพวกเขาล้วนมีแต่กลิ่นของทั้งคู่ เสิ่นหยินอู้ยังได้กลิ่นบุหรี่ที

DMCA.com Protection Status