Share
บทที่ 321
Related chapter
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 322
เจียงฉูฉู่รู้สึกว่าซูเชี่ยวสงบลงหลังจากได้รับเงินแล้ว จึงพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า "ซูเชี่ยว ตอนนี้เธออยู่ที่หน้าบ้านตระกูลฉินใช่มั้ย? งั้นฉันไปหาเธอ ดีมั้ย?""โอเค"ซูเชี่ยวตอบรับอย่างเต็มใจ "ฉันก็ไม่ได้เจอเธอนานแล้ว คิดถึงเธอจัง"เจียงฉูฉู่ "......งั้นเธอรออยู่ตรงนั้น ฉันจะไปเดี๋ยวนี้" ซูเชี่ยวหาที่ร่มๆแล้วนั่งรอ ไม่นาน รถของเจียงฉูฉู่ก็มาถึง พอประตูรถเปิด เจียงฉูฉู่ก็รีบวิ่งมาหาซูเชี่ยวแล้วยิ้มเล็กๆให้เธอจากนั้นเธอมองไปที่ประตูบ้านตระกูลฉินที่อยู่ไม่ไกลจากข้างหลังของซูเชี่ยว แล้วถามอย่างระมัดระวังว่า "เธอยังไม่ได้เข้าไปใช่ไหม?" ซูเชี่ยวมองเจียงฉูฉู่ที่อยู่ตรงหน้า เมื่อเทียบกับเจียงฉูฉู่ที่แต่งตัวอย่างประณีต ตัวเธอเองในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาดูเหมือนคนจรจัด เมื่อคิดว่าตัวเองเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอ และเจียงฉูฉู่ก็ยังต้องรอให้เธอขู่ก่อนถึงจะยอมมาเจอ ซูเชี่ยวก็ยิ่งรู้สึกแค้นขึ้นอีก"ทำไม คุณหนูเจียงกลัวว่าฉันจะเข้าไปหรอ?" สีหน้าของเจียงฉูฉู่เปลี่ยนไป จากนั้นก็ฝืนยิ้มออกมา"ซูเชี่ยว เธออย่าโกรธฉันเลยนะ มันจำเป็นจริงๆ""อ๋อหรอ ก่อนหน้านี้จำเป็น แล้วทำไมตอนนี้ถึงออกมาได
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 323
"เธอเข้าใจผิดแล้ว" เจียงฉูฉู่จับมือเธอ ทำท่าทางเหมือนเป็นเพื่อนรักกัน "ฉันจะวางแผนทำร้ายเธอได้ยังไง? ที่จริงตอนที่เธอมีปัญหา ฉันอยากจะไปช่วยเธอ แต่ฉินเย่ไม่สนใจฉันเลย ฉันเลยกังวลใจจนไม่มีสมาธิคิดเรื่องอื่นเลย" เมื่อได้ยินแบบนั้น ซูเชี่ยวก็จับประเด็นได้"ฉินเย่ไม่สนใจเธอ?" ไม่ใช่แน่ๆ? ฉินเย่จะไม่สนใจเธอได้ยังไง? เธอไม่ใช่ผู้มีพระคุณที่เคยช่วยชีวิตฉินเย่ไว้หรอ? ถึงฉินเย่จะไม่สนใจใคร แต่ก็ไม่น่าจะไม่สนใจเจียงฉูฉู่สิ? "อืม ตอนนี้เขาแทบไม่สนใจฉันเลย ฉันเริ่มกังวลว่าเขาจะไม่ต้องการฉันแล้ว" ซูเชี่ยวที่กำลังรู้สึกดีใจ คิดว่าสามารถใช้เรื่องการตั้งท้องของเสิ่นหยินอู้มาควบคุมเจียงฉูฉู่ได้ พอได้ยินเรื่องนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ถ้าฉินเย่ไม่สนใจเจียงฉูฉู่จริงๆ หรือระหว่างเขากับเจียงฉูฉู่ไม่มีอะไรกันแล้ว จุดอ่อนที่เธอคิดว่าได้เปรียบดูจะไม่มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ เธอใช้ความพยายามอย่างมากในการใช้เรื่องนี้กดดันเจียงฉูฉู่เพื่อเอาเงินหนึ่งล้านหยวนมาได้ เป็นไปได้ยังไง?"ตอนนี้พวกเขายังไม่หย่ากันหรอ?" เจียงฉูฉู่ส่ายหน้า "ฉันก็ไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นยังไง ฉันติดต่อเขาไม่ได้" "
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 324
ต่อมาที่บ้านถึงกับต้องทำห้องที่เป็นของเสิ่นหยินอู้โดยเฉพาะ เพื่อเก็บของที่ฉินเย่ให้เธอ เก็บไปนานๆ ก็เริ่มจะเต็ม ครั้งนี้ที่เธอจากมา เธอไม่ได้เอาอะไรติดตัวมาเลย แม้กระทั่งแหวนแต่งงานก็ยังทิ้งไว้ในห้องนอน ตอนที่ตระกูลเสิ่นล้มละลาย เธอไม่มีเงินติดตัว ของทุกอย่างที่เธอมีก็เป็นของที่ฉินเย่ให้มาทั้งหมด เมื่อจากมา ก็ไม่ควรเอาอะไรไปด้วย "อย่าพูดอย่างนั้นสิ ถึงจะเป็นของนอกกาย แต่ก็ใช้เงินซื้อมานะ" โจวชวงชวงพูดด้วยความเห็นใจเมื่อได้ยินแบบนั้น เสิ่นหยินอู้ก็หัวเราะอย่างสบายๆ "จริงหรอ? ถ้ารู้อย่างนั้น ฉันน่าจะเอาของมีค่าไปเยอะๆนะเนี่ย อย่างน้อยก็แลกเป็นเงินได้" โจวชวงชวงได้ยินแบบนั้นก็เปลี่ยนใจทันที"ช่างมันๆ ยังไงก็ต้องไปแล้ว ทิ้งของเก่าเพื่อเริ่มชีวิตใหม่ก็เป็นปกติ เธอนี่นะ ฉันแค่เสียดายนิดหน่อย เธอยังมีอารมณ์มาล้อเล่นอีก" เสิ่นหยินอู้ยักไหล่ "เธอพูดเองว่าเริ่มต้นชีวิตใหม่ แล้วทำไมถึงจะมีอารมณ์เล่นตลกไม่ได้ล่ะ?""พูดก็พูดไปอย่างนั้น แต่ถึงยังไง......" โจวชวงชวงยังจำได้ว่าเมื่อวานเธอร้องไห้หนักมาก เธอจึงพูดอย่างอ่อนโยน "เราเป็นเหมือนพี่น้องกัน เธอไม่ต้องแกล้งทำเป็นเข้มแข็งต่อห
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 325
แม้ว่าเธอจะไม่ได้เซ็นต์ชื่อในสัญญาในตอนแรกก็ตาม แต่เธอก็กังวลเช่นกันว่าหลังจากเซ็นต์สัญญาจะมีปัญหาเกิดขึ้นในภายหลัง สำหรับเงื่อนไขที่เธอสัญญารับปากไป ในเมื่อเธอรับปากไปแล้ว เธอจะทำมันให้ได้อย่างเต็มที่ เห็นได้ชัดว่าโจวชวงชวงซึ่งอยู่ตรงข้ามกับเธอไม่ได้คิดแบบเดียวกันกับเธอเลย “เอ่อ พอเธอพูดถึงเรื่องนี้ฉันก็คิดว่ายัยนั่นหน้าด้านนะ มาใช้ประโยชน์จากเรื่องที่เคยช่วยเธอเอาไว้แล้วให้เธอออกจากจีนไป ถ้าทุกคนที่ช่วยเหลือคนอื่นให้คนๆนั้นตอบแทนบุญคุณด้วยวิธีไร้ยางอายแบบนี้แล้วล่ะก็ งั้นก็ไม่ต้องช่วยตั้งแต่แรกดีกว่า” เมื่อเทียบกับความโกรธของเธอแล้ว เสิ่นหยินอู้ก็สงบกว่ามาก เธอเพียงแค่ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า "ช่วยไม่ได้นี่นา ใครให้ฉันเป็นหนี้บุญคุณเธอล่ะ?" โจวชวงชวงต้องการจะว่าเธอ แต่เสิ่นหยินอู้หยุดเธอไว้ “โอเค ฉันรู้ว่าเธอรู้สึกโกรธแทนฉัน แต่เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แล้ว เราต้องใจเย็นไว้ โอเคไหม?” “อืม” โจวชวงชวงทำได้เพียงพยักหน้าอย่างหดหู่ แต่เมื่อนึกถึงการที่เสิ่นหยินอู้ต้องจากไป เธอก็ยังรู้สึกเศร้า "งั้นถ้าหลังจากนี้เธอไปต่างประเทศ เราคงจะไม่ได้เจอกันบ่อยๆแล้วใช่ไหม?" เสิ่นหยิ
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 326
“ยังไม่มีวิธีอะไร หรือว่ายังคิดไม่ออกกันแน่?” โม่ไป๋ใช้ปลายเล็บแคะโต๊ะเบาๆ น้ำเสียงแฝงรอยยิ้ม “ไม่ใช่ว่าต้องเลี้ยงลูกคนเดียวด้วยเหรอ ยังไม่มีวิธีไม่ได้นะ”ได้ยินดังนั้น เสิ่นหยินอู้ก็เงยหน้าขึ้นสบตามองดวงตาอบอุ่นแฝงรอยยิ้มคู่หนึ่งผ่านแว่นตา“มาช่วยฉันไหมล่ะ?” โม่ไป๋เสนอเสิ่นหยินอู้ส่ายหน้าโดยสัญชาตญาณ“ไม่ล่ะ”“ปฏิเสธไวขนาดนั้นเลย? กลัวว่าข้อเสนอของฉันจะไม่ดีงั้นเหรอ?”“เปล่า” เสิ่นหยินอู้ส่ายหน้า “นายจะทำธุรกิจในประเทศระยะยาวไม่ใช่เหรอ? สองวันนี้ฉันก็น่าจะไปแล้ว”ได้ยินดังนั้น โม่ไป๋ก็หรี่ตาลง“ไปไหน?”“ต่างประเทศ” เสิ่นหยินอู้ตอบนิ่งๆนิ้วมือของโม่ไป๋เกร็งแน่นหลายส่วน หลังจากนั้นไม่นานก็คลายออก“เหมือนที่ฉันคิดไว้จริงๆ ด้วย ฉันคิดว่าเธอจะอยู่ต่อซะอีก”“นายรู้ว่าฉันจะไปต่างประเทศ?”“พ่อเธออยู่ต่างประเทศ เธอคิดว่าฉันจะไม่รู้เหรอ?”เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ โม่ไป๋ก็หัวเราะกล่าวว่า “บังเอิญมาก เพราะก่อนที่ฉันจะกลับมา ฉันได้เจอกับคุณลุงด้วย”ข่าวสารนี้สำหรับเสิ่นหยินอู้ถือว่าเซอร์ไพรส์มาก“นายเคยเจอพ่อฉันแล้วเหรอ? ทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก? ตอนนี้เขาเป็นยังไงบ้าง?”ปลายนิ้วมือของโ
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 327
เปลี่ยนใจไม่ได้แล้ว?รอยยิ้มบนใบหน้าของเสิ่นหยินอู้เรียบนิ่งมาก แสงสลัวภายในห้องทำให้ใบหน้าของเธอดูอ่อนโยนขึ้นเล็กน้อย ปอยผมข้างแก้มบังดวงตาคู่งามของเธอ ทำให้ไม่สามารถมองเห็นแววตาของเธอได้ชัดเจนเหลือเพียงเสียงอ่อนโยนของเธอ“ฉันไม่มีทางให้ย้อนกลับตั้งนานแล้ว และไม่เคยคิดจะเปลี่ยนใจด้วย”บรรยากาศอึดอัดขึ้นมากะทันหันโม่ไป๋มองเธอเงียบๆ อยู่นาน สุดท้ายถอนหายใจแล้วอดไม่ได้ที่จะยื่นมือออกไปลูบศีรษะของเธอ“เอาเถอะ เรื่องเสียใจไม่ต้องไปคิดถึงมันแล้ว ยังไงมันก็ผ่านมาแล้ว”เสิ่นหยินอู้ถอนหายใจถาม “นั่นน่ะสิ ยังไงก็ผ่านมาแล้ว ไม่มีอะไรต้องไปคิดถึงอีก”คิดมากไปก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอก_ขณะที่โจวชวงชวงกลับมา ได้ยินว่าเสิ่นหยินอู้จะไปพร้อมกับโม่ไป๋คืนนี้ ก็อ้ำอึ้งอยู่กับที่ จากนั้นดวงตาก็ค่อยๆ แดงเธอกลั้นน้ำตาเอาไว้แสร้งทำเหมือนเข้มแข็ง แล้วพูดยิ้มๆ “ไฟล์ทคืนนี้เหรอ? เร็วจัง แล้วเธอเก็บของเสร็จหรือยังล่ะ?”“อืม เสร็จแล้ว”“ลืมอะไรไว้อีกไหม เดี๋ยวฉันไปดูให้”โจวชวงชวงหันตัวเดินเข้าห้องไปเสิ่นหยินอู้เดินตามข้างหลัง ดูหล่อนค้นตรงนั้นทีตรงนี้ที สุดท้ายก็ไม่ได้อะไร“ไม่ลืมอะไรแล้ว เ
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 328
“ไม่ใช่ว่าเกรงใจนาย แต่ว่ามีน้อยจริงๆ…”ตอนแรกโม่ไป๋ยังไม่เชื่อ แต่จนเสิ่นหยินอู้หยิบกระเป๋าเดินทางออกมา เขาถึงจะเข้าใจว่าเสิ่นหยินู้ไม่ได้เกรงใจเขาจริงๆเพราะว่าเธอมีกระเป๋าเดินทางใบเล็กๆ แค่ใบเดียวทั้นโม่ไป๋มองเธออยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ยื่นมือออกไปหาเธอ “ฉันถือให้”เสิ่นหยินอู้ “?”“ไม่ต้องหรอกมั้ง แค่นี้เอง.จากนั้น โม่ไป๋ก็แย่งกระเป๋ามาจากมือเธอ เสิ่นหยินอู้หมดคำพูด แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ว่าอะไรโจวชวงชวงขึ้นรถไปสนามบินพร้อมกันกับพวกเขาหลังจากถึงสนามบินแล้วโจวชวงชวงที่กลั้นน้ำตาเอาไว้ทั้งวัน ก็กอดเสิ่นหยินอู้ไว้แล้วปล่อยโฮออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่อีกต่อไป“ฮือๆๆ เสิ่นหยินอู้ ฉันขอเตือนเธอไว้เลยนะ เธอห้ามลืมฉันล่ะ ถ้าเธอกล้าลืมฉันล่ะก็ ฉันจะซื้อตั๋วบินไปรังควานเธอแน่”เสิ่นหยินอู้เองก็ตาแดงไปด้วย แล้วกอดหล่อน“ไม่ลืมหรอก”“ถ้างั้นเธอสัญญากับฉันว่าฉันเป็นเพื่อนสนิทของเธอ ถึงเธอจะไปที่นั่น ก็ห้ามมีเพื่อนสนิทที่สนิทมากกว่าฉันเด็ดขาด”“โอเค ฉันสัญญา”“ถ้ามีเพื่อนผู้ชาย ก็ห้ามเก็บไว้คนเดียว ต้องแนะนำให้ฉันด้วย”“โอเคๆ ฉันรู้แล้ว”“ถ้าว่างฉันจะไปหาเธอนะ”“อืม ฉันจะรอเธอไปหา
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 329
5 ปีผ่านไปช่องไลฟ์ของเสี่ยวไท่หยางในติ๊กต๊อก“ยินดีต้อนรับเข้าสู่ไลฟ์ม็อกบังของเสี่ยวไท่หยางนะคะ/ครับ เมนูที่เราจะทำกันในวันนี้คือเมนูซีฟู๊ดสองอย่างค่ะ”เด็กน้อยสองพี่น้องน่ารักน่าชังรายงานอยู่ในไลฟ์ กำลังแกะกระเพาะกุ้งอยู่หน้ากล้องเสิ่นเหมิงเหมิงถือไม้จิ้มฟันกำลังแกะกระเพาะกุ้งอย่างจริงจัง แต่มือลื่นทำให้กุ้งตกลงพื้น“เสิ่นเหมิงเหมิง!”เสิ่นเหมิงเหมิงตกใจรีบก้มลงไปเก็บกุ้งหลังจากเก็บได้แล้วก็มองเสิ่นซือเหนียนที่สูงกว่าเธอเล็กน้อยด้วยสีหน้าน่าสงสาร ดวงตาสีดำกลมโตของเธอยิ่งดูไร้เดียงสา “พี่ หนูขอโทษค่ะ”เด็กน้อยอายุห้าขวบเท่ากัน เสิ่นเหมิงเหมิงใสซื่อและสดใส แต่เสิ่นซือเหนียนกลับดูสุขุมเหมือนผู้ใหญ่ แม้จะยังเด็ก แต่ดูจากหว่างคิ้วก็รู้ว่าในอนาคตต้องเป็นนายแบบที่จะทำให้ผู้หญิงนับพันนับหมื่นหลงหัวปักหัวปำแน่นอน“พี่ขา~” เสิ่นเหมิงเหมิงเห็นว่าเสิ่นซือเหนียนไม่สนใจต มือขาวนวลน้อยๆ ยื่นนิ้วออกมาดึงเสื้อของเขา แล้วออดอ้อนว่า “ขอโทษหน่านะ พี่ยกโทษให้เหมิงเหมิงเถอะน๊า ดะ…เดี๋ยวคืนนี้เหมิงเหมิงจะกินกุ้งแค่สองตัว! ที่…ที่เหลือให้พี่หมดเลย!”“ยังมีหน้ามาพูดอีก? วันก่อนๆ ใครกันที่กินกุ้ง
Latest chapter
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 594
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 593
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 592
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 591
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 590
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 589
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 588
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 587
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 586
