แชร์

บทที่ 40 ง้อ

ผู้เขียน: Luffy.g
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-28 14:21:57

บทที่ 40 ง้อ

วินกลับมาถึงห้องตอนดึก ภายในห้องเงียบสงบ วินเดินหาธีร์จนพบว่าธีร์นอนอยู่ในห้องนอนเรียบร้อยแล้ว เขาเลยเดินตรงเข้าไปอาบน้ำ วินได้แต่คิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมากที่ธีร์มีท่าทีแบบนี้ เขาเลยตัดสินใจว่าจะต้องทำความเข้าใจกับธีร์เสียใหม่

วินออกมาจากห้องน้ำ เห็นธีร์นอนหันหลังให้ก็อดขำไม่ได้ ทำไมผู้ชายตัวใหญ่แต่ใจกลับเล็กเป็นปลาซิวแบบนี้กัน วินทรุดตัวลงบนเตียงก่อนจะโน้มตัวยื่นหน้าไปมองธีร์ ที่ยังคงหลับตา วินรู้ว่าธีร์ยังไม่หลับแต่คงงอนเขาน่าดู วินก้มคางลงมาเกยหัวไหล่ของธีร์อย่างเอาใจ

"ธีร์ ยังไม่หลับใช่ไหม" วินกระซิบเสียงนุ่มใกล้หู ธีร์ยังคงนิ่งเงียบอยู่อย่างนั้น

วินจึงเอ่ยกระเซ้า "ถ้านายไม่ตอบ ฉันจะลักหลับนายแล้วนะ" วินพูดพร้อมใช้ลิ้นเลียติ่งหูธีร์ไปมา ธีร์ถึงกับขนลุก เขาหันหน้ามาเผชิญหน้ากับวินด้วยใบหน้าหงิกงอ

"นายมีอะไร" ธีร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

วินยิ้มตาหยีใส่ธีร์ "โกรธฉันเหรอ โกรธเรื่องอะไรไหนบอกสิ" วินกล่าวเนิบนาบ คางถูไถไปมาอย่างแมวน้อยอ้อนเจ้าของ

ธีร์ทำเสียงฮึดฮัดอย่างไม่สบอารมณ์ วินทำท่าทางถอนหายใจก่อนจะบ่นออกมา "ถ้านายไม่คุยกับฉัน งั้นฉันนอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 41 ข่าวร้าย

    บทที่ 41 ข่าวร้ายวินนั่งมองหน้าธีร์อย่างจริงจัง สองมือกุมมือธีร์ไว้แน่น วินพยายามจะทำความเข้าใจกับธีร์ ทั้งความรู้สึกของเขาและเรื่องการทำงานของเขา“ธีร์ เรามีเรื่องต้องคุยกัน” น้ำเสียงจริงจังของวินทำเอาธีร์ถึงกับนิ่งเงียบ เขากลืนน้ำลายอึกใหญ่อย่างคนกำลังรู้สึกผิด"ธีร์ ตอนนี้พวกเราคบกันแล้ว และฉันก็ต้องการจริงจังกับความสัมพันธ์นี้ แต่ว่าถ้าพวกเรายังคงต้องคอยมาทะเลาะกันทุกวัน ฉันไม่คิดว่าพวกเราจะไปกันรอด” วินพูดความคิดของเขาออกไป ธีร์ได้แต่มองหน้าวินนิ่ง“ถ้าเราจะใช้ชีวิตร่วมกัน ฉันอยากให้นายมั่นใจและเชื่อใจฉันมากกว่านี้" วินยังคงพูดต่อไปด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แต่เต็มไปด้วยความจริงจังวินเลื่อนมือมาลูบไล้ที่แก้มของธีร์ พลางมองเข้าไปในดวงตาของเขา "ฉันรู้ว่าบางครั้งฉันจริงจังกับงานมากเกินไปจนทำให้นายรู้สึกน้อยใจ แต่ว่าความรู้สึกของฉันไม่เคยเปลี่ยน และฉันยังคงเป็นของนายคนเดียวเท่านั้น"ธีร์ก้มหน้าอย่างกับเด็กที่กำลังถูกตำหนิ น้ำเสียงของวินทำให้เขารู้สึกละอายใจ "ฉันรู้ ฉันยอมรับว่าช่วงนี้ฉันเองก็ทำตัวงี่เง่ามากเกินไป" ธีร์ตอบเบา ๆ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความสำนึกผิดวินลูบผมธีร์ไปมาอย่างเอ็นดู “ง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 42 วันใหม่

    บทที่ 42 วันใหม่งานศพจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย บรรยากาศในงานศพเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและความ คนที่มาร่วมงานต่างร่วมแสดงความเสียใจและให้กำลังใจธีร์และแทนธีร์ยืนอยู่ข้างๆ โลงศพของแม่ เขารู้สึกถึงความรับผิดชอบที่แม่ฝากฝังให้ดูแลแทน ธีร์จับมือแทนแน่น แทนกำลังเสียใจอย่างหนักเขาน้ำตาไหลอาบแก้มไม่หยุด"แม่ ผมสัญญาว่าจะดูแลแทนเพื่อแม่เป็นอย่างดี ผมจะไม่ทำให้แม่ผิดหวัง" ธีร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือวินยืนอยู่ข้างๆ ธีร์ เขาวางมือบนไหล่ของธีร์ "ฉันจะอยู่ข้างนายเสมอ”ธีร์เบนหน้าเข้าซบอกของวิน พร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ความอ่อนแอภายในใจพรั่งพรูออกมาเมื่อได้สัมผัสความอบอุ่นของวิน วินเป็นเหมือนกันพื้นที่ปลอดภัยของเขา ที่เขาจะสามารถระบายและปลดปล่อยความรู้สึกต่าง ๆ ออกมาได้โดยไม่ต้องระแวดระวังสิ่งใดหลังจากงานศพ ธีร์ก็พาแทนย้ายมาอยู่ด้วยกัน โดยจัดให้แทนนอนแยกออกไปที่ห้องนอนห้องหนึ่ง ส่วนเขากับวินยังคงนอนห้องเดิม ธีร์ทำหน้าที่พี่ชายของแทนเป็นอย่างดี เขาจัดการทุกอย่างให้แทนอย่างเรียบร้อย แทนเองก็ค่อย ๆ หายจากความโศกเศร้าลง อีกทั้งเมื่อได้อยู่ร่วมกับธีร์และวินที่ต่างมอบความรักให้เขาอย่างเต็มที่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 43 บทส่งท้าย

    บทที่ 43 บทส่งท้ายหลังเวลาผ่านไปสักพัก ธีร์ขยับกายหันมองไปที่แทน เขาเห็นแทนที่กำลังหลับสนิทไปแล้ว เขายกยิ้มขึ้นมาอย่างเจ้าเล่ห์ธีร์จึงค่อย ๆ ลุกขึ้นอย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้แทนตื่น จากนั้นเขาจึงเดินไปสะกิดวินที่นอนอยู่ข้าง ๆ วินปรือตาขึ้นมาอย่างงัวเงียและมองธีร์อย่างมีคำถาม ธีร์รีบชี้ไปที่ห้องน้ำเป็นสัญญาณ วินถึงกับเบิกตากว้าง"ธีร์ นายนี่มันจริง ๆ เลยนะ" วินพูดด้วยน้ำเสียงเอือมระอากับความหื่นที่มากเกินคนปกติทั่วไปของธีร์ธีร์ยิ้มแหย ๆ ก่อนจะกระซิบด้วยน้ำเสียงออดอ้อน "วิน...นายช่วยฉันหน่อย...เมื่อกี้ฉันยังไม่เสร็จเลย" สายตาของธีร์เต็มไปด้วยความอ้อนวอนวินมองค้อนธีร์ก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้น เขายังไม่ลืมเหลือบมามองแทนที่ยังคงหลับอยู่อย่างนั้น วินค่อยรู้สึกโล่งใจ ก่อนจะยอมลุกขึ้นเดินตามธีร์เข้าไปในห้องน้ำแต่โดยดี แม้เขาจะไม่ค่อยเห็นด้วยนัก แต่เขาก็ไม่อาจปฏิเสธความต้องการที่มีของพวกเขาได้ ในใจลึก ๆ ของวินก็อดรู้สึกตื่นเต้นและวาบไหวไปด้วยเช่นกันภายในห้องน้ำแสงสลัวจากไฟที่หรี่ลงทำให้บรรยากาศดูโรแมนติกและน่าหลงใหล ธีร์ดึงวินเข้ามาในอ้อมแขนอย่างแนบชิด ริมฝีปากของเขาประกบลงบนริมฝีปากของวินอย่า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 1 เพื่อนสนิท

    ในยามค่ำคืนที่อบอวลไปด้วยแสงไฟนีออนและเสียงดนตรีที่ดังก้องไปทั่วคลับหรูย่านใจกลางเมือง ธีร์กำลังนั่งดื่มอยู่กับวินเพื่อนสนิทของเขา ธีร์เป็นลูกชายเศรษฐี เขาเป็นนักแข่งรถชื่อดัง ธีร์มีหน้าตาหล่อคม ใบหน้าฉายแววเจ้าเล่ห์เล็ก ๆ ดวงตาที่รียาวคมกริบ ทำเอาธีร์ต่างเป็นที่หมายปองของสาว ๆ มากมาย ส่วนวิน นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง วินมีหน้าตาออกแนวสำอาง ผิวขาว แต่กลับเป็นเพลย์บอยตัวยงที่ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าเลยทีเดียวธีร์นั่งอยู่ที่โต๊ะวีไอพีของคลับ เขากำลังรู้สึกเบื่อหน่ายกับการเห็นวินคุยโทรศัพท์กับสาว ๆ ไม่หยุด เสียงหยอกเย้าปนเสียงหัวเราะอย่างสนุกสนาน ทำเอาเขาได้แต่รู้สึกหงุดหงิดใจเสียทุกครั้งไป เพราะในใจลึก ๆ ของธีร์ เขาแอบรักวินมาตลอดโดยไม่กล้าแสดงความรู้สึกอันใดออกมา ดังนั้นเขาจึงทำเพียงนั่งนิ่งและแกล้งทำเป็นไม่สนใจท่าทีที่น่าหมั่นไส้ของวินอย่างนั้น“เฮ้ ธีร์” วินเรียกทำลายความเงียบ “นายเคยคิดบ้างไหมว่า...อยากเจอใครสักคนที่เราจะลงหลักปักฐานด้วยกัน บางทีฉันก็คิดอยากจะแต่งงานแล้วว่ะ”คำถามนี้ทำเอาธีร์ถึงกับสะอึกใหญ่ เขารู้สึกเหมือนหัวใจถูกบีบเมื่อได้ยินวินพูดแบบนั้น แต่แล้วเขากลบความรู้สึกนั้นด้วยการ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 2 เล่นเพื่อน

    คืนที่ดวงจันทร์เต็มดวงส่องแสงสว่างจ้าทั่วท้องฟ้า ธีร์ลากวินที่เมาเต็มที่กลับมายังห้องนอนของตน ภายในห้องนั้นเงียบสงบ มีเพียงแสงจันทร์ที่ลอดผ่านหน้าต่างมาส่องสว่างทำให้มองเห็นทุกสิ่งอย่างชัดเจน วินที่อยู่ในสภาพเมามาย พูดจาไม่รู้เรื่อง เขาเอาแต่หัวเราะและยิ้มอย่างไม่รู้ตัว ธีร์พยุงวินนอนลงบนเตียงอย่างเบามือ ธีร์ค่อยๆ จัดการให้วินนอนในท่าที่สบายมากขึ้นห้องนอนของธีร์นั้นตกแต่งอย่างเรียบง่าย แต่มีรสนิยม สีของห้องเป็นโทนดำขาว ที่ให้ความรู้สึกลึกลับน่าค้นหา เฟอร์นิเจอร์ถูกจัดวางอย่างลงตัวและสะอาดตาธีร์นั่งลงข้างเตียงนอน มองดูใบหน้าของวินที่กำลังหลับลึกด้วยความเอ็นดู ภายในใจเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลายที่ยังคงต้องเก็บซ่อนเอาไว้ธีร์ตัดสินใจลุกขึ้นก่อนจะตรงไปยังห้องน้ำ เขาหยิบผ้าขนหนูผืนสะอาดชุบน้ำหมาด ๆ ออกมาพร้อมเดินกลับไปที่เตียงอีกครั้งธีร์ใช้ผ้าขนหนูค่อย ๆ เช็ดลงไปตามใบหน้าของวินอย่างอ่อนโยน ความเย็นของผ้าทำเอาวินนึกรำคาญ เขาปัดป่ายมือของธีร์ออกเป็นพัลวัน “ออกไป...อย่ามายุ่ง” วินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ้อแอ้ธีร์ได้แต่มองอย่างนึกขัน เขายังคงบรรจงเช็ดผ้าลงบนผิวนุ่มเนียนนั้นไม่หยุด มื

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 3 ไอ้เพื่อนเลว

    ในยามสายเมื่อแสงแดดส่องผ่านหน้าต่างเข้ามา วินปรือตาลืมขึ้นอย่างงัวเงีย เขาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความปวดร้าวที่ลามไปทั่วร่างกาย เขาพยายามขยับตัวลุกขึ้นแต่ก็ต้องชะงักและล้มตัวลงนอนอีกครั้งด้วยความเจ็บปวดที่มี วินได้แต่ตกตะลึงกับสิ่งที่เขารับรู้ในตอนนี้ เรื่องเมื่อคืนไม่ใช่ฝันร้าย แต่กลับเป็นเรื่องบัดซบที่เกิดขึ้นจริงกับเขาต่างหากเล่าวินรีบหันไปด้านข้างด้วยความตระหนกและเขาก็พบกับธีร์ที่ยังคงนอนหลับอยู่ข้างๆ อย่างสบายใจ ภาพเมื่อคืนปรากฏขึ้นอย่างแจ่มชัดในความคิดของเขา วินสะดุ้งตัวขึ้นอย่างแรง แต่ก็ต้องเจ็บแปลบอีกครั้งจนเขาต้องหยุดชะงักไปครู่หนึ่งวินถึงกับกำหมัดไว้แน่น ฟันของเขาขบกัดกันจนสันกรามขึ้นเป็นริ้ว ดวงตาแดงก่ำด้วยความโกรธแค้นที่มี เขาไม่คาดคิดว่าเพื่อนรักของเขาอย่างธีร์จะกล้าทำเรื่องเลวร้ายกับเขาได้ถึงขนาดนี้“ไอ้ธีร์...ไอ้เพื่อนเลว...มึงทำอย่างนี้กับกูได้ยังไง..ไอ้สารเลวเอ๊ย...” วินตะโกนออกมาอย่างสุดเสียงด้วยความโมโห เสียงร้องของเขาขาดหายเป็นช่วง ๆ ด้วยโทสะที่มี พร้อมกับที่วินก้มลงกระชากดึงธีร์ให้ลุกขึ้นมาเสียงวินที่ร้องอาละวาดโวยวาย ทำให้ธีร์ค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้น เขายกมือขึ้นลูบใบห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 4 หนีให้ไกล

    ตะวันเริ่มคล้อยเย็นความมืดสลัวเริ่มสาดส่องผ่านช่องหน้าต่างห้องของธีร์ที่มืดมิด วินค่อย ๆ ขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงด้วยความระมัดระวังอย่างเงียบๆ ในขณะที่ธีร์ยังคงหลับใหลด้วยใบหน้าอิ่มเอมจากความสุขที่เขาได้รับวินมองธีร์ด้วยสีหน้าแค้นเคือง หัวใจของเขารู้สึกหนักอึ้ง ความเจ็บปวดและการถูกหักหลังถาโถมโจมตีจนเขาได้แต่กัดฟันแน่น เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้เขาสูญเสียความไว้วางใจในตัวเพื่อนรักที่สุดลงไป เขาแทบอยากกระโดดเข้าไปขย้ำคอของธีร์ให้ตายไปต่อหน้าทีเดียว แต่พอนึกย้อนถึงเหตุการณ์ในช่วงเช้าที่ผ่านมาด้วยเรี่ยวแรงและกำลังที่เขามีในตอนนี้ ก็ทำให้เขาขนลุกชันอดนึกหวาดผวาขึ้นมาในทันทีวินได้แต่ข่มความโกรธและความเจ็บปวดเอาไว้ภายในใจ “ไอ้ธีร์...กูไม่คิดว่ามึงจะทำกับกูแบบนี้” วินได้แต่พึมพำด้วยเสียงที่ลอดตามไรฟันออกมา ดวงตาแดงก่ำฉายแววความแค้นเคืองจ้องมองเพื่อนรักของตนด้วยความแค้นใจวินรีบเก็บเสื้อผ้าของเขาที่กระจัดกระจายไปทั่วห้อง ก่อนจะรีบสวมใส่เข้าไปอย่างลวก ๆ วินรีบหนีออกจากห้องโดยแทบไม่ได้ใส่ใจสภาพที่ตนเองเป็นอยู่เฉกเช่นปกติวินย่างก้าวไปตามทางเดินที่ทอดยาวอย่างทุลักทุเล สภาพของเขาในตอนนี้เรียกได้ว่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 5 นายหนีฉันไปแล้ว

    แสงจันทร์ส่องสว่างผ่านช่องหน้าต่างเล็กๆ ภายในห้องนอน ธีร์ปรือตาตื่นขึ้นมากลางดึก หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกสดชื่นจากรสสัมผัสที่ได้รับจากวิน ความรู้สึกอบอุ่นจากร่างกายของวินยังคงติดค้างในความทรงจำ ทำเอาเขาเผลอยกยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ธีร์หมุนตัวไปควานหาความอบอุ่นนั้นอีกครั้ง แต่มือที่ปัดป่ายไปมากลับพบเพียงผืนผ้าที่ยับยู่ยี่จากสิ่งที่ธีร์เคี่ยวกรำจากร่างกายวินแทบไม่หยุด ความว่างเปล่าทำให้ธีร์แทบหัวใจหยุดเต้นไปชั่ววูบธีร์ขมวดคิ้วด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด ความรู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่าเปลี่ยนเป็นความตกใจและหวาดระแวงในชั่วพริบตา เขาผุดลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็วด้วยความร้อนรน ดวงตาของเขาปราดมองไปรอบห้องที่มืดมิด ความโหยหากระตุ้นให้เขาค้นหาวินไปทั่วห้อง ไม่ว่าจะเป็นในห้องน้ำหรือห้องรับแขก แต่ธีร์กลับไม่พบร่องรอยใดๆ ของวินเลย ธีร์เหลือบมองเห็นเสื้อผ้าของวินที่หายไปจากพื้น นั่นทำให้ธีร์คาดเดาได้ว่าวินได้ออกไปจากห้องของเขาเสียแล้วธีร์รู้สึกร้อนใจเป็นอย่างยิ่ง เขารีบหยิบมือถือขึ้นมาและกดเบอร์โทรหาวินอย่างรวดเร็ว ความหวังที่จะได้ยินเสียงของวินทำให้เขารู้สึกตัวสั่น “กรุณาฝากข้อความหลังเสี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28

บทล่าสุด

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 43 บทส่งท้าย

    บทที่ 43 บทส่งท้ายหลังเวลาผ่านไปสักพัก ธีร์ขยับกายหันมองไปที่แทน เขาเห็นแทนที่กำลังหลับสนิทไปแล้ว เขายกยิ้มขึ้นมาอย่างเจ้าเล่ห์ธีร์จึงค่อย ๆ ลุกขึ้นอย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้แทนตื่น จากนั้นเขาจึงเดินไปสะกิดวินที่นอนอยู่ข้าง ๆ วินปรือตาขึ้นมาอย่างงัวเงียและมองธีร์อย่างมีคำถาม ธีร์รีบชี้ไปที่ห้องน้ำเป็นสัญญาณ วินถึงกับเบิกตากว้าง"ธีร์ นายนี่มันจริง ๆ เลยนะ" วินพูดด้วยน้ำเสียงเอือมระอากับความหื่นที่มากเกินคนปกติทั่วไปของธีร์ธีร์ยิ้มแหย ๆ ก่อนจะกระซิบด้วยน้ำเสียงออดอ้อน "วิน...นายช่วยฉันหน่อย...เมื่อกี้ฉันยังไม่เสร็จเลย" สายตาของธีร์เต็มไปด้วยความอ้อนวอนวินมองค้อนธีร์ก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้น เขายังไม่ลืมเหลือบมามองแทนที่ยังคงหลับอยู่อย่างนั้น วินค่อยรู้สึกโล่งใจ ก่อนจะยอมลุกขึ้นเดินตามธีร์เข้าไปในห้องน้ำแต่โดยดี แม้เขาจะไม่ค่อยเห็นด้วยนัก แต่เขาก็ไม่อาจปฏิเสธความต้องการที่มีของพวกเขาได้ ในใจลึก ๆ ของวินก็อดรู้สึกตื่นเต้นและวาบไหวไปด้วยเช่นกันภายในห้องน้ำแสงสลัวจากไฟที่หรี่ลงทำให้บรรยากาศดูโรแมนติกและน่าหลงใหล ธีร์ดึงวินเข้ามาในอ้อมแขนอย่างแนบชิด ริมฝีปากของเขาประกบลงบนริมฝีปากของวินอย่า

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 42 วันใหม่

    บทที่ 42 วันใหม่งานศพจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย บรรยากาศในงานศพเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและความ คนที่มาร่วมงานต่างร่วมแสดงความเสียใจและให้กำลังใจธีร์และแทนธีร์ยืนอยู่ข้างๆ โลงศพของแม่ เขารู้สึกถึงความรับผิดชอบที่แม่ฝากฝังให้ดูแลแทน ธีร์จับมือแทนแน่น แทนกำลังเสียใจอย่างหนักเขาน้ำตาไหลอาบแก้มไม่หยุด"แม่ ผมสัญญาว่าจะดูแลแทนเพื่อแม่เป็นอย่างดี ผมจะไม่ทำให้แม่ผิดหวัง" ธีร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือวินยืนอยู่ข้างๆ ธีร์ เขาวางมือบนไหล่ของธีร์ "ฉันจะอยู่ข้างนายเสมอ”ธีร์เบนหน้าเข้าซบอกของวิน พร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ความอ่อนแอภายในใจพรั่งพรูออกมาเมื่อได้สัมผัสความอบอุ่นของวิน วินเป็นเหมือนกันพื้นที่ปลอดภัยของเขา ที่เขาจะสามารถระบายและปลดปล่อยความรู้สึกต่าง ๆ ออกมาได้โดยไม่ต้องระแวดระวังสิ่งใดหลังจากงานศพ ธีร์ก็พาแทนย้ายมาอยู่ด้วยกัน โดยจัดให้แทนนอนแยกออกไปที่ห้องนอนห้องหนึ่ง ส่วนเขากับวินยังคงนอนห้องเดิม ธีร์ทำหน้าที่พี่ชายของแทนเป็นอย่างดี เขาจัดการทุกอย่างให้แทนอย่างเรียบร้อย แทนเองก็ค่อย ๆ หายจากความโศกเศร้าลง อีกทั้งเมื่อได้อยู่ร่วมกับธีร์และวินที่ต่างมอบความรักให้เขาอย่างเต็มที่

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 41 ข่าวร้าย

    บทที่ 41 ข่าวร้ายวินนั่งมองหน้าธีร์อย่างจริงจัง สองมือกุมมือธีร์ไว้แน่น วินพยายามจะทำความเข้าใจกับธีร์ ทั้งความรู้สึกของเขาและเรื่องการทำงานของเขา“ธีร์ เรามีเรื่องต้องคุยกัน” น้ำเสียงจริงจังของวินทำเอาธีร์ถึงกับนิ่งเงียบ เขากลืนน้ำลายอึกใหญ่อย่างคนกำลังรู้สึกผิด"ธีร์ ตอนนี้พวกเราคบกันแล้ว และฉันก็ต้องการจริงจังกับความสัมพันธ์นี้ แต่ว่าถ้าพวกเรายังคงต้องคอยมาทะเลาะกันทุกวัน ฉันไม่คิดว่าพวกเราจะไปกันรอด” วินพูดความคิดของเขาออกไป ธีร์ได้แต่มองหน้าวินนิ่ง“ถ้าเราจะใช้ชีวิตร่วมกัน ฉันอยากให้นายมั่นใจและเชื่อใจฉันมากกว่านี้" วินยังคงพูดต่อไปด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แต่เต็มไปด้วยความจริงจังวินเลื่อนมือมาลูบไล้ที่แก้มของธีร์ พลางมองเข้าไปในดวงตาของเขา "ฉันรู้ว่าบางครั้งฉันจริงจังกับงานมากเกินไปจนทำให้นายรู้สึกน้อยใจ แต่ว่าความรู้สึกของฉันไม่เคยเปลี่ยน และฉันยังคงเป็นของนายคนเดียวเท่านั้น"ธีร์ก้มหน้าอย่างกับเด็กที่กำลังถูกตำหนิ น้ำเสียงของวินทำให้เขารู้สึกละอายใจ "ฉันรู้ ฉันยอมรับว่าช่วงนี้ฉันเองก็ทำตัวงี่เง่ามากเกินไป" ธีร์ตอบเบา ๆ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความสำนึกผิดวินลูบผมธีร์ไปมาอย่างเอ็นดู “ง

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 40 ง้อ

    บทที่ 40 ง้อวินกลับมาถึงห้องตอนดึก ภายในห้องเงียบสงบ วินเดินหาธีร์จนพบว่าธีร์นอนอยู่ในห้องนอนเรียบร้อยแล้ว เขาเลยเดินตรงเข้าไปอาบน้ำ วินได้แต่คิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมากที่ธีร์มีท่าทีแบบนี้ เขาเลยตัดสินใจว่าจะต้องทำความเข้าใจกับธีร์เสียใหม่วินออกมาจากห้องน้ำ เห็นธีร์นอนหันหลังให้ก็อดขำไม่ได้ ทำไมผู้ชายตัวใหญ่แต่ใจกลับเล็กเป็นปลาซิวแบบนี้กัน วินทรุดตัวลงบนเตียงก่อนจะโน้มตัวยื่นหน้าไปมองธีร์ ที่ยังคงหลับตา วินรู้ว่าธีร์ยังไม่หลับแต่คงงอนเขาน่าดู วินก้มคางลงมาเกยหัวไหล่ของธีร์อย่างเอาใจ"ธีร์ ยังไม่หลับใช่ไหม" วินกระซิบเสียงนุ่มใกล้หู ธีร์ยังคงนิ่งเงียบอยู่อย่างนั้นวินจึงเอ่ยกระเซ้า "ถ้านายไม่ตอบ ฉันจะลักหลับนายแล้วนะ" วินพูดพร้อมใช้ลิ้นเลียติ่งหูธีร์ไปมา ธีร์ถึงกับขนลุก เขาหันหน้ามาเผชิญหน้ากับวินด้วยใบหน้าหงิกงอ"นายมีอะไร" ธีร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจวินยิ้มตาหยีใส่ธีร์ "โกรธฉันเหรอ โกรธเรื่องอะไรไหนบอกสิ" วินกล่าวเนิบนาบ คางถูไถไปมาอย่างแมวน้อยอ้อนเจ้าของธีร์ทำเสียงฮึดฮัดอย่างไม่สบอารมณ์ วินทำท่าทางถอนหายใจก่อนจะบ่นออกมา "ถ้านายไม่คุยกับฉัน งั้นฉันนอ

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 39 แง่งอน

    บทที่ 39 แง่งอนหลังจากเรื่องต่าง ๆ คลี่คลายลง วินก็เอาแต่วุ่นอยู่กับโปรเจกต์ในมือ เขาตื่นแต่เช้าและกลับห้องดึกแทบทุกวัน ธีร์เริ่มรู้สึกหงุดหงิดที่วินไม่ค่อยสนใจเขา ธีร์เริ่มแสดงท่าทีน้อยใจใส่วินบ่อย ๆ วินเองที่เหนื่อยจากงานเมื่อเจอท่าทางของธีร์เช่นนี้เขาก็ยิ่งอ่อนใจธีร์เริ่มไปนั่งเฝ้าวินที่บริษัทมากขึ้น แต่เขาก็ได้แต่นั่งแกร่วอยู่คนเดียว ในเมื่อวินเอาแต่ประชุมหรือไม่ก็นั่งอ่านกองเอกสารที่แทบจะล้นโต๊ะเช้าวันหนึ่งวินต้องออกไปดูแลกองถ่าย ธีร์ก็ยังคงติดตามไปด้วย ท่าทางของวินที่ดูสนิทสนมกับทุกคน แถมยังทำตัวเอาอกเอาใจใครต่อใครไปทั่วกองถ่ายอีก ทำเอาธีร์ถึงกับควันออกหู ธีร์หึงวินจนเขาแอบดึงวินเข้ามาในห้องก่อนจะล็อกประตู"ธีร์ นี่นายทำอะไร" วินร้องออกมาด้วยความตกใจธีร์มีสีหน้าเคร่งขรึม เขาจับมือของวินไพล่หลังเอาไว้ ก่อนจะดันวินไปจนชิดกำแพง “นายทำฉันหงุดหงิด”ธีร์พูดจบก็ก้มลงซุกไซ้ตามลำคอของวิน พร้อมขบกัดด้วยความฉุนเฉียว มือข้างหนึ่งค่อย ๆ ดึงชายเสื้อขึ้นจากกางเกงก่อนจะสอดมือเข้าไปลูบไล้แผ่นอก มือหนาบีบเคล้นเอวอย่างหนัก“ธีร์ นายหยุดเดี๋ยวนี้นะ” วินร้องโวยวายออกมาเมื่อธีร์เริ่มทำเรื่องน่าอา

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 38 ข่าวใหญ่

    บทที่ 38 ข่าวใหญ่หลังจากวินตกลงคบกับธีร์ ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็พัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นมาก ทว่าธีร์กลับแสดงความเอาแต่ใจและแสดงความเป็นเจ้าของจนวินต้องคอยดุอยู่บ่อยครั้ง ช่วงหลังนี้ วินต้องวิ่งวุ่นออกไปทำงานแต่เช้า เนื่องจากมีโปรเจกต์สำคัญในมือหลายตัวเมื่อวินออกจากห้อง ธีร์ก็มักจะแต่งตัวออกจากห้องไปเช่นกัน แต่ธีร์ก็จะกลับมาถึงห้องก่อนวินเสมอ ทำให้วินไม่ค่อยสงสัยอะไร จนกระทั่งวันหนึ่ง เมื่อวินกลับมาและพบว่าภายในห้องว่างเปล่า วินถึงกับแปลกใจที่ธีร์ไม่อยู่ห้อง เพราะปกติธีร์จะไม่ค่อยออกไปข้างนอก แถมเป็นการออกไปโดยที่ไม่โทรบอกเขาอีกต่างหากวินหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาธีร์ แต่ธีร์กลับไม่รับสาย ความสงสัยเริ่มก่อตัวในใจของวิน วินลงไปด้านล่างเพื่อสอบถามรปภ. และได้รับข้อมูลว่าช่วงนี้ธีร์ออกจากห้องแทบทุกวัน นั่นยิ่งทำให้วินรู้สึกถึงความผิดปกติที่มีเมื่อวินกลับมาที่ห้อง สักพักธีร์ก็เปิดประตูเข้ามาด้วยท่าทางอิดโรย แต่พอเขาเห็นวิน ธีร์ก็ชะงักไปนิดหนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเดินเข้ามาออดอ้อนวินเช่นเคย"วิน นายกลับมาแล้วเหรอ" ธีร์กล่าวด้วยเสียงนุ่มนวล ขณะที่เดินเข้ามาหาวิน ธีร์พยายามทำตัวให้เป็นปกติ เขาโอ

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 37 อ้อนวอนฉันสิ

    บทที่ 37 อ้อนวอนฉันสิค่ำคืนนั้น แสงจันทร์ที่สาดส่องกระทบเข้ามาผ่านม่านหน้าต่าง ทำให้บรรยากาศรอบข้างยิ่งดูอบอุ่นและโรแมนติกยิ่งนักเงาร่างของคนทั้งสองที่เปลือยเปล่าทาบทับกันไปมา “วิน...คืนนี้ฉันตามใจนายทุกอย่าง” เสียงหอบถี่ของธีร์ดังขึ้นอย่างอ่อนโยน เขานอนแผ่หลาโดยยอมให้วินขึ้นคร่อมและเป็นฝ่ายควบคุมวินยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ดวงตาสบตาธีร์ที่มีแววหวานฉ่ำ "นายแน่ใจนะ ธีร์" วินถามด้วยน้ำเสียงทุ้มพลางลูบไล้ไปตามร่างกายของธีร์อย่างอ่อนโยน แต่แฝงได้ด้วยความยั่วเย้าอยู่ในที"แน่ใจสิ...คืนนี้ฉันให้นายเป็นฝ่ายควบคุม" ธีร์ตอบพร้อมกับหลับตาพริ้ม ปล่อยให้ความรู้สึกนำพาไปตามที่วินต้องการวินจับมือทั้งสองข้างของธีร์ยกขึ้นเหนือหัว “งั้นคืนนี้นายไม่มีสิทธิ์” วินกระซิบบอกธีร์อย่างเอาแต่ใจ ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ ก้มลงจูบที่ริมฝีปากของธีร์อย่างนุ่มนวล ก่อนจะค่อย ๆ แทรกลิ้นเข้าไปในปากของธีร์ สัมผัสที่ร้อนแรงทำให้ธีร์ครางออกมาอย่างอดไม่อยู่ วินกดจูบหนักขึ้น สลับกับการจูบเบา ๆ ที่ทำให้ธีร์สั่นสะท้านไปทั้งร่างมือของวินลูบไล้ไปตามแผงอกของธีร์ มือของวินหมุนวนเขี่ยไปที่ตุ่มไตที่แข็งชันก่อนจะตามด้วยลิ้นร้อนที่เลียไล้ห

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 36 ฉันไม่ให้นายเปลี่ยนใจ

    บทที่ 36 ฉันไม่ให้นายเปลี่ยนใจหลังจากวันนั้น ความสัมพันธ์ของธีร์และครอบครัวก็ดีขึ้นอย่างมาก วินมักจะคะยั้นคะยอชวนธีร์ไปบ้านของแม่ธีร์อยู่เสมอ แม้ธีร์จะตั้งท่าหงุดหงิดและขัดใจไปเสียทุกครั้ง แต่วินก็รู้ดีว่าธีร์นั้นก็อยากไปเช่นกัน เขาจึงไม่สนท่าทีที่ปากไม่ตรงกับใจของธีร์ แล้วทำการบังคับแกมข่มขู่เขาไปเสียทุกครั้งสำหรับแทนนั้น เขาเป็นเด็กฉลาดมากคนหนึ่ง เขาช่างพูด ช่างเจรจา เรื่องยกยอคนอื่นนี่ยกให้เป็นที่หนึ่ง แทนค่อนข้างติดพี่ชายอย่างธีร์และวินมาก เรียกได้ว่าเห่อพี่ชายเสียยิ่งกว่าอะไร แทนจึงเป็นเหมือนกาวที่ช่วยประสานความสัมพันธ์ระหว่างธีร์และแม่ให้ดีมากขึ้น“แม่ ๆ ถ้าแทนโตขึ้น แทนอยากหล่อเท่เหมือนพี่ธีร์ แล้วก็อยากคุยสนุกเหมือนพี่วินด้วย” เสียงเจื้อยแจ้วของแทนดังขึ้นมา เขายกมือถือขึ้นพร้อมชูรูปที่แทนถ่ายกับธีร์และวินให้แม่ดู “ตอนแทนเอารูปพี่ธีร์กับพี่วินไปอวดเพื่อน ๆ มีแต่คนอิจฉาแทนกันใหญ่ บอกว่าพี่ธีร์หล่อเหมือนเทพบุตร แถมยังขับรถเก่งอีกต่างหาก” แทนพยักพเยิดบอกกับแม่ พร้อมเข้าไปกอดธีร์ไว้แน่นอย่างกับเด็กน้อยที่ต้องการประจบเอาใจ ทำเอาทั้งธีร์และวินถึงกับยิ้มตามไปด้วยอีกคน"ปากหวานแต่เด

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 35 เผชิญหน้า

    บทที่ 35 เผชิญหน้าตอนบ่ายแก่ ๆ วินปรือตาตื่นขึ้นมาอย่างคนหมดแรง ร่างกายปวดระบมไปหมดทั้งตัว โดยเฉพาะส่วนล่างที่ยังปวดเกร็งไปหมด ตามเนื้อตัวมีแต่รอยจุด จ้ำแดง จ้ำเขียว ไปทั่วแผ่นอก วินลืมตามองเพดานอย่างเหนื่อยอ่อน รางวัลที่เขามอบให้ธีร์ไม่ต่างอะไรกับบทลงโทษอันแสนโหดร้ายของเขา เขาได้แต่นึกเจ็บใจที่ความหวังดีของเขากลายเป็นฝันร้าย แต่ที่น่าเจ็บใจยิ่งกว่าก็คือบทรักอันเร่าร้อนที่ธีร์มอบให้กลับทำให้เขารู้สึกสุขสมไปในคราวเดียวกันวินได้แต่สะบัดหน้าไล่ความคิดฟุ้งซ่านจากหัวสมอง เขาพยุงตัวลุกขึ้นไปจัดการตัวเองอย่างรวดเร็ว เสียงท้องร้องประท้วงออกมาว่าตอนนี้เขาหิวจนแทบจะกินช้างได้ทั้งตัวแล้ววินเดินออกมานอกห้อง เห็นธีร์นั่งอ่านหนังสือเงียบ ๆ ท่าทางอารมณ์ดีของเขาทำให้วินนึกหมั่นไส้อยากจะหยิบแจกันเขวี้ยงใส่หน้าสักทีสองที"ให้ตายเถอะ ยังมาทำหน้าระรื่นอยู่อีก" วินสบถเบา ๆ ออกมาอย่างหงุดหงิดธีร์ปรายตาขึ้นมามองวิน ก่อนจะลุกขึ้นยิ้มกว้างอย่างเจ้าเล่ห์ เขาเดินตรงเข้าหาวินทันที ก่อนจะโน้มตัวกระซิบวินออกไป "รางวัลที่ให้ ฉันชอบมาก"วินถึงกับหน้าเขียวปั๊ด เขาง้างหมัดขึ้นเตรียมจะชกหน้าธีร์แรง ๆ สักหมัด ธีร์ถึ

DMCA.com Protection Status