เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่5
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-26 12:14:36“หึ…กูอีกนานเว้ยกว่าจะตาย..แต่คนที่จะชะตาขาดในวันนี้ก็คงจะเป็นมึงก่อนที่จะต้องตายก่อนกู…”
“เราจะฆ่ามันด้วยวิธีไหนดีครับ…นาย..” “ถ้าพวกเรากลับไปโดยที่ไร้มัน…มีหวังพ่อมันผิดสังเกตแน่!”ผมเหลือบตาไปมองคนที่พูดประโยคสองประโยคเมื่อกี้อย่างไม่อยากที่จะเชื่อหูตัวเอง ว่าจะเป็นคนคนนี้ที่ผมไว้ใจมาตลอดเป็นคนพูดมันออกมา “จ่าปลา?”ผมเอ่ยชื่อเขาไปพลางมองเขาด้วยสายตาผิดหวัง เขาก็มองหน้าผมด้วยสายตาที่นิ่งเฉยอย่างไม่สะทกสะท้านอะไร และมองเลยไปด้านหลังเขา ตำรวจทุกนายที่มากับผมในวันนี้ ไม่มีใครเลยสักคนที่ถูกจับมัดแบบผม ผมมองทุกคนด้วยสายตาผิดหวัง นี่ผมไว้ใจคนมากไปใช่ไหม ถึงได้มีชะตากรรมแบบนี้ “เพราะอะไรกัน…ถึง?”ผมเอ่ยถามจ่าปลาไปอย่างจุกอยู่ในอก จ่าปลาก็กระตุกยิ้มให้ผม “เงินไง…เงินคือทุกสิ่งทุกอย่างของผม…” “ถ้าไม่มีเงิน…ผมก็คงจะไม่มีความสุข…”นี่คือคำพูดของจ่าปลา จ่าที่ผมปลุกปั้นมาเองกับมือ คำพูดของเขาทำให้ผมพูดอะไรไม่ออกทำได้เพียงแค่นำ้ตาตกใน พ่อครับ…เงินคือพระเจ้าสำหรับคนพวกนี้ครับ พ่อผมเป็นนายตำรวจยศผู้พันและเป็นหัวหน้าของผมและหัวหน้าของคนที่ทรยศจรรยาบรรณพวกนี้ด้วย “พวกคุณ….”ผมพูดได้เพียงแค่นี้จริงๆก่อนจะส่ายศีรษะไปมาอย่างพูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว ผมจุกอกไปหมดแล้ว “หึ…อย่าห่วงแต่พล่ามอยู่…ถึงเวลาตายของมึงแล้ว…” “ไอ้ดาวเหนือ!!”ไอ้ปลิวว่าเสียงเหี้ยมก่อนจะยกปืนลูกซองสั้นจ่อมาที่ศีรษะของผมและกำลังจะกดเหนี่ยวไกปืนแต่ทันใดนั้น ลมก็พากันพัดโหมกระหน่ำเข้ามาจนต้นไม้ใบไม้และต้นหญ้าต่างพัดปลิวไหวไปตามแรงลม “ลมเหี้ยไรวะเนี่ย!!!”เสียงของไอ้ปลิวสบถออกมาก่อนที่มันจะยกมือขึ้นไปปิดตามันเพราะขี้ฝุ่นมากมายกำลังปลิวว่อนอยู่กลางอากาศและร่างของมันก็ถลาปลิวไปตามแรงลมมหาศาลนี้รวมถึงร่างของคนอื่นๆด้วย ผมจึงใช้จังหวะชุลมุนนี้เป็นการหนีผมพาตัวเองหันหลังวิ่งหนีไปให้ไกลจากที่ตรงนี้อย่างทุลักทุเลเพราะเชือกด้ายดิบที่พันร่างของผมอยู่ทำให้ผมเคลื่อนตัวได้อย่างยากลำบาก “โอ้ย!!”พยายามหลับตาและกัดฟันสู้กับลมพายุที่กำลังพัดอย่างบ้าคลั่งต้านทานแรงลมวิ่งสวนลมขึ้นไปทางทิศเหนือ สิ่งเดียวที่ในหัวผมคิดได้ในตอนนี้ คือการที่ผมจะต้องนำพาชีวิตของตัวเองให้รอด รอดเพื่อจะไปบอกความจริงให้พ่อผมรับรู้ในการทรยศของคนพวกนี้ และกวาดล้างคนเลวและยานรกพวกนี้ออกไปให้พ้นจากประเทศนี้ซะ ตึกกกก สวบบบบบบบบ โฮก ฮากกกกกก “เห้ย!”ผมอุทานออกมาอย่างตกใจกับเสียงที่เเว่วมาตามแรงลม เสียงขู่คำรามของสัตว์สี่ขาลายพาดกลอน “แถวนี้มีเสือด้วยเหรอ?”
บทที่เกี่ยวข้อง
ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่6
“แถวนี้มีเสือด้วยเหรอ?”ผมพึมพำต่ออีกแต่เสียงของมันดังมากจากทิศทางเหนือลม เเสดงว่าต้นเสียงมันกำลังมุ่งหน้าไปยังที่ที่ผมเพิ่งจะวิ่งจากมานะตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆผมไม่รอช้ารีบวิ่งฝ่าสายลมที่พัดโหมกระหน่ำนี่ไปอย่างอยากลำบากเพราะต้องหลับตาวิ่งและต้องทนสู้กับสายลมที่สวนทาง ตึกๆๆๆๆๆๆ“วี๊ดดดดดดดดดดด!!!!!”ปังๆๆๆๆๆๆเสียงกรีดร้องอย่างทุกข์ทรมานหลายเสียงดังแผดและผสมผสานไปด้วยเสียงปืนกลนับหลายสิบกระบอกที่ยิงรัวอย่างไม่พักดังตามไล่หลังผมมาทำให้ผมหันกลับไปมองยังด้านหลังของผม ก็ทำให้ผมรับรู้ได้ว่า เสียงกรีดร้องหลายเสียงนั่น ดังมาจากคนพวกนั้นคนที่ทรยศประเทศชาติและจรรยาบรรณของตำรวจ นี่คงจะเป็นบทลงโทษของธรรมชาติ ผมนึกขอบคุณจากใจจริงๆที่มีเสือผ่านมาทางนี้พอดีหรืออาจจะเป็นกำหนดจากฟ้าก็ได้ที่มอบเวรกรรมให้เดินเร็วตามทันพวกมันได้ฉับพลันแบบนี้พรึบตุ๊บ“โอ้ย!!”ผมร้องออกมาอย่างเจ็บปวดที่ผมมัวแต่มองด้านหลังจนไม่ได้มองเบื้องหน้ากลับสะดุดกิ่งไม้ที่เลื้อยขึ้นไปตามทางล้มลงหน้าคะมำไถลไปกับพื้นดินตุ๊บ“โอ้ย…เจ็บ…”ผมอุทานออกมาก่อนจะค่อยๆขยับตัวพลิกตัวให้นอนหงายอย่างยากลำบากเพราะร่างกายของผมมันถูกพันธนาการด้วยเชือกเส้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่7
การข้ามภพ…ข้ามชาติ…ไม่ใช่ว่าใครจะไปก็ไปกันได้…แต่ต้องเป็นคนที่ถูกเลือกแล้วเท่านั้น…..ข้ามภพมาอยู่อีกมิติหนึ่งที่อาจจะเคยเกิดขึ้นมาแล้วในอดีตหรืออาจจะยังไม่เคยเกิดขึ้นก็ได้ นั่นเป็นเพราะมีใครบางคนอยากให้เรามาเพื่อเปลี่ยนแปลงและช่วยเหลืออะไรบางอย่าง คือสิ่งที่เรียกว่าคนบนฟ้าเป็นคนกำหนดนั่นคือ พรมลิขิตนั่นเอง….การจะข้ามภพ ต้องใช้เวลา สถานที่ ต้องเป็นเวลาที่ตรงกัน สถานทีที่เดียวกัน และทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับ ชะตาลิขิต ฟ้าลิขิตและกรรมลิขิต…..……………………………………………….พุทธศักราช 2466หมู่บ้าน ภูดาวบ้านของนายพรานเข้ม08:30น.พรานเข้ม……พรึบ“พ่อหนุ่มเป็นยังไงบ้าง?”เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วง ผมที่กำลังเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้คนร่างหนาอยู่ก็ต้องละสายตาจากใบหน้าละมุนกลับไปมองพ่อของผมด้วยสายตาเรียบเฉย“ยังไม่ฟื้นเลยพ่อ…”“นี่ข้าก็ทำแผลให้แล้ว….”ผมตอบพ่อของผมไปพลางหันกลับมามองพ่อหนุ่มน้อยตรงหน้าของผมต่อ ดวงตาที่ปิดสนิทของเขาใบหน้าหล่อเหลาคมคายอย่างไร้ที่ติริมฝีปากสีชมพูสดที่กำลังเผยออยู่เพราะเขากำลังหายใจทางปากมันทำให้เขาดูมีเสน่ห์ในแบบที่ไม่เหมือนใครดีนะ“อืม…พอเขาฟื้นแล้วรีบเอายาต้มให้กินทันที..”“เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่8
ผมก็รีบหันไปรินน้ำใส่แก้วน้ำที่ทำจากกระบอกไม้ไผ่และรีบหันมายกร่างของคนร่างหนาขึ้นอุ้มไว้ในอ้อมแขนของผมและผมก็จ่อแก้วกระบอกไม้ไผ่ไปที่ริมฝีปากแห้งผาดของเขาอย่างนุ่มนวล“อึกๆๆๆๆ”“ค่อยๆกินก็ได้…เดี๋ยวก็สำลักตายกันพอดี!”ผมพูดเสียงเข้มอย่างดุคนในอ้อมแขนไปที่ดื่มน้ำอย่างกระหาย ก็แหงล่ะ เขาเล่นหลับไปสองวันเต็มๆเลยหนิ จะไม่หิวได้ยังไง“อืม…ขอบใจ…”เสียงแหบแห้งเอ่ยออกมา ผมก็จัดการวางร่างของเขาให้นอนลงกลับไปบนที่นอนตามเดิมอย่างเบามือ และก็มองใบหน้าหล่อเหลาของเขาต่อที่คิดว่าเขาคงจะตื่นแต่กลับไม่เลย “นอนหลับต่อซะงั้น….ขี้เซาจังนะเอ็ง?!”ผมพึมพำออกมาก่อนจะขมวดคิ้วและก็ยิ้มบางๆออกมา ใช่ผมยิ้มบางๆออกมาอย่างนั้นเหรอ“เห้ย!”ผมร้องอุทานออกมาก่อนจะสะบัดศีรษะแรงๆเพื่อไล่ความคิดไม่ดีออกไปหัวของผมก่อนจะยันตัวลุกขึ้นยืนและเดินออกมาจากห้องนอนของผมเพื่อจะไปทำการตำยาสมุนไพรที่ผมเข้าไปเก็บจากในป่าเพื่อนำมาใส่แผลและรักษาบาดแผลที่เกิดจากการถูกยิงให้ชายหนุ่มหน้าหล่อคนนั้นผิวที่ขาวเนียนละเอียดของเขาผิดแปลกไปจากชาวบ้านของที่นี่มาก เพราะผู้ชายที่นี่ร่างกายจะหนาและกำยำผิวสองสีเหมือนกันกับผม เพราะพวกเราชอบถอดเสื้อกัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่9
19:00น.พรึบ“เสือ!!!”เสียงทุ้มดังตะโกนขึ้นอย่างคนที่ตกใจสุดขีด ผมที่นอนหลับกำลังฝันดีก็เผลอสะดุ้งสุดตัวผวาตื่นไปด้วยอย่างตกใจทคนที่นอนกอดผมและผมก็นอนกอดมันอยู่ทั้งวันผุดลุกนั่งขึ้นอย่างรวดเร็วผมก็งัวเงียๆและก็ค่อยๆยันตัวลุกขึ้นนั่งตามคนร่างเล็กไป ขอเรียกมันว่าร่างเล็กล่ะกันถึงมันจะเป็นผู้ชายที่ร่างกายเต็มไปด้วยหมัดกล้ามแต่มันก็ตัวเล็กกว่าผมอยู่ดีเหงื่อโทรมกายจนเปียกชุ่มจนลามมาถึงร่างกายของผมเองก็ด้วยพรึบ“หะเห้ย!”เเรงสะบัดพร้อมกับตัวสั่นเทาด้วยความกลัวจัดของคนตรงหน้าผมที่ผมยื่นมือไปจะจับไหล่เขาแต่ถูกเขากลับสะบัดมือผมออก“ตั้งสติ…”ผมเอ่ยขึ้นบอกคนร่างหนาที่เล็กกว่าผมที่นั่งตัวสั่นเทาด้วยความกลัวดูเหมือนเขาจะขาดสติหลุดไปแล้ว เพราะการตกใจสุดขีดของเขาที่เห็นไอ้พรายสมิงมันฆ่าคนตายต่อหน้าต่อตาเขาทำให้เขาตกใจสุดขีดและสติหลุดผมคงต้องเรียกสติให้เขาพรึบตุ๊บผมยันตัวนั่งคุกเข่าและทำการใช้เล็บจิกลงไปบนนิ้วชี้ของตัวเองให้เลือดสีแดงสดไหลรินออกมาก่อนจะเอื้อมมือไปจับคนร่างหนาตรงหน้าของผมยึดไว้อย่างแรงและจัดการดันร่างของเขาให้ติดกับฝาไม้ด้านหลังและกดปลายนิ้วชี้ที่มีเลือดของผมจี้ลงไปบนกลางหน้าผา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่10
ภูดาว…..คือชื่อหมู่บ้านเล็กๆที่ตั้งอยู่ใจกลางระหว่างภูเขาสองลูกที่มีชื่อว่า ภูเขาภูและภูเขาดาวที่มีรูปร่างคล้ายดาวห้าแฉก ชาวบ้านจึงเรียกขานภูเขาสองลูกที่อยู่ใกล้กันว่าภูเขาภูดาว ที่หมู่บ้านแห่งนั่นร่ำลือกันว่ามีนายพรานเก่งกาจอยู่หลายนับสิบคน แต่นายพรานพวกนั้นไม่มีใครสามารถฆ่าเสือสมิงใหญ่ตัวนั้นได้เลยสักคน……ยิ่งมันได้กินนายพรานที่มีวิชาอาคมแก่กล้ามากเข้าไปเพียงใด วิชาอาคมในตัวมันก็จะแกร่งกล้ามากขึ้นเท่านั้น…เสือสมิง…เสืออาคม คือคนที่เล่นของคาถาอาคม ทั้งไสยเวท ไสยศาสตร์ มนต์ดำ คุณไสย ทำผิดครูและผิดกฏต้องห้ามจนวิชาเหล่านั้นเข้าตัวทำให้กลายเป็นสัตว์เดรัจฉาน มันจะปลอมแปลงเป็นมนุษย์ที่มันฆ่าได้ทุกคน มันจะกัดกินเลือดกินเนื้อของมนุษย์เพื่อเพิ่ม พละกำลังและพละกำลังคุณเวชของมันที่อยู่ในตัวให้แกร่งกล้าขึ้น กระสุนธรรมดาทำอะไรมันไม่ได้ มันไม่ตาย เพราะหนังมันเหนียว มันมีของต่ำมากมายอยู่ในตัวสองสิ่งที่จะฆ่ามันได้ก็คือ….กระสุนปลุกเสกจากคนที่มีคาถาอาคมแกร่งกล้า และมีดหมอปลุกเสกนั่นเอง…………………………………………..พุทธศักราช2466เช้าวันต่อมาหมู่บ้านภูดาวบ้านของพรานเข้มดาวเหนือ…..“อืมมมม…”ผมครวญครางออกมาก่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่11
“เป็นอะไรไหม?”เสียงทุ้มเอ่ยถามผมด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ผมที่รับรู้ได้ว่าผมกำลังอยู่ในอ้อมแขนแกร่งของเจ้าของเสียงที่เอ่ยถามผมก็ค่อยๆลืมตามามองหน้าผู้ชายคนตรงหน้าใบหน้าเรียวเล็กหน้าตาคมเข้มนัยน์ตาสีดำแต่แวบหนึ่งเหมือนเป็นสีเหลือง จมูกโด่งใบหน้าของเราสองคนอยู่ใกล้กันมาก มากจนผมสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่กำลังเป่ารินรดใบหน้าของผมอยู่ลมหายใจของเขา หอมดีจังเราสองคนเหมือนตกอยู่ในห้วงแห่งภวังค์ทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆตัวเหมือนหยุดแน่นิ่งไปเหมือนเวลาหยุด เหมือนทุกสิ่งทุกอย่างหยุดหมดแต่สิ่งที่กำลังเต้นรัวเร็วอยู่ในตอนนี้คือ หัวใจของผมและของเขาคนนี้ พรึบ“เอ่อ…เอ็งไม่เป็นไรใช่ไหม?”เหมือนคนร่างหนาจะได้สติก่อนผมเขาดันร่างของผมให้ลุกขึ้นยืนและเอ่ยถามผมเสียงเข้มพร้อมกับเสมองไปทางอื่นใบหน้าแดงก่ำอย่างคนที่กำลังเขินอายทำให้ผมยิ้มกรุ้มกริ่มขึ้นมา คนนี้แหละที่เป็นเจ้าของอ้อมกอดที่อบอุ่นที่กอดผมในตอนที่ผมกำลังฝันร้ายอยู่เมื่อคืนนี้“ข้าว่าเอ็งไปนอนพักก่อนเถอะ…จะรีบออกมาทำไม…”“พอดี…ผมหิวน้ำและก็หิวข้าวนะครับ…”ผมเอ่่ยบอกเขาไป เขาก็มองหน้าผมแต่ก็แค่แวบเดียวก่อนจะแปรเปลี่ยนมองไปทางอื่น“งั้นก็ไปนั่งรอที่เอ็งนอนก่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่12
“เสือเย็น”เป็นวิชากลายร่างจากมนุษย์แปลงเป็น เสือ ตำนานสมิงร้ายแห่งล้านนาที่อยู่คู่กับเรื่องเล่าของชาวบ้านมานาน“เสือเย็น" วิชากลายร่างจากมนุษย์แปลงเป็น "เสือ" ถึงวิชาคล้ายกับ "เสือสมิง" เสือเย็น จะเป็นวิชาอาคมที่ใช้แปลงร่างเป็นเสือ แต่สามารถควบคุมสติของตนเองและไม่อาละวาดฆ่าคนได้ แต่ถ้าเป็นเสือสมิงจะไม่สามารถควบคุมสติของตนเองได้เมื่อกลายร่าง……………………………………………… ดาวเหนือ….ต่อ…พรึบ“แผลเอ็งพรุ่งนี้ก็น่าจะหายแล้ว…”พี่เข้มเอ่ยขึ้นหลังจากที่เขาใส่ยาสมุนไพรให้ผมเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมก็นั่งมองพี่เข้มสุดหล่อตาไม่กระพริบด้วยความปลื้มปริ่มใจยังไงบอกไม่ถูก นี่ผมกำลังชอบเขาคนนี้แล้วใช่ไหม?พี่เข้มใช้ผ้าผืนใหม่พันรอบๆเอวผมเพื่อปิดบาดแผลผมให้อย่างนุ่มนวลและเบามือ ผมก็จ้องมองพี่เข้มตลอดระยะเวลาที่เขาทำแผลให้ผม แต่น่าแปลกใจว่าผมนึกว่าจะโดนยิงจนตัวพุนซะอีกทีไหนได้โดนแค่นัดเดียวแต่ก็น่าแปลกอีกว่าทำไมเวลาแค่สามวันแผลผมถึงได้หายเร็วอย่างนี้ เพราะมันเกือบปิดจนสนิทแล้ว แผลสมานกันจนจะหายอยู่แล้วหรืออาจจะเป็นเพราะยาสมุนไพรของพี่เข้มก็ได้ความรู้สึกที่คุ้นเคยกับเขาคนนี้ มันคืออะไรกันนะ“เรา…เคยเจอกันมาก่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่13
“อ้าว…เป็นยังไงบ้างล่ะพ่อหนุ่ม?”เสียงเข้มทุ้มอย่างคนมีอายุของผู้ชายเอ่ยทักทายผม ผมที่กำลังมองซ้ายมองขวาเพื่อหาร่างของพี่เข้มอยู่ก็ต้องหันกลับไปมองยังต้นเสียงของผู้ชายนั้นทันที“คุณลุง?”ผมเอ่ยขึ้นเรียกเขาไปที่น่าพอจะเป็นคุณลุงได้แล้ว เพราะเขาก็อายุอานามน่าจะปาเข้าไปเลขเจ็ดแล้วล่ะมองท่า เขานั่งอยู่บนแคร่ด้านหน้าบ้านหลังติดๆกับพี่เข้มนี่เอง โดยที่เขาสวมใส่เสื้อม่อฮ้อมสีซีดกำลังนั่งเคี้ยวหมากอยู่ในปากของเขาอย่างเพลิดเพลินที่ผมรู้ว่าเขากำลังกินหมากอยู่นั้นเพราะผมเห็นเขาห่อหมากน่ะ“มานี่สิ….”เขาเอ่ยเชื้อชวนพร้อมกับกวักมือเรียกผมให้เข้าไปหาเขา ผมก็คลี่ยิ้มบางๆให้เขาก่อนจะเดินไปหาชายคนนั้น ที่จะว่าชราภาพก็ไม่น่าใช่เพราะเขายังคงดูแข็งแรงอยู่เลยนะ“สวัสดีครับ…”ผมยกมือไหว้คุณลุงไปอย่างสุภาพอ่อนน้อมเขาก็ยิ้มอย่างใจดีให้ผมก่อนจะยกมือรับไหว้ผม“ไหว้พระๆๆเถอะ…นั่งลงสิ…”“ขอบคุณครับ…”ผมเอ่ยขอบคุณเขาไปพร้อมกับก้มศีรษะลงเล็กน้อยก่อนจะนั่งลงบนแคร่หน้าบ้านของคุณลุงเขาโดยยิ้มแหยๆให้เขาไปเขาก็ผมจ้องมองผมด้วยสายตาเอ็นดู ใช่สายตาเอ็นดูแน่นอน ผมเป็นตำรวจ ผมจับผิดนักโทษบ่อยผมมั่นใจว่าผมมองคนไม่ผิดแน่“แผลขอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31
บทล่าสุด
ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่31
“แถมมันยังเอาลูกของนางไปทำเป็นลูกกรอกเป็นกุมารพรายดำที่มีฤทธิ์เดชร้ายแรงกว่ากุมารทั่วๆไปเสียอีก…”พี่เข้มว่าเสียงเเข็งหน้าตาของแกดูโกรธเกรี้ยวไอ้พรายสมิงมาก“แต่ข้าไม่อยากให้นางทำบาปจึงอยากจะช่วยเหลือนาง….จึงไปทำการปลดปล่อยนางจากการเป็นทาสของไอ้พรายสมิง…”“จนนางได้มาอยู่กับข้า…ถึงทุกวันนี้…”“แต่วิญญาณของนางกลับไปเกิดใหม่ไม่ได้…เพราะผลกรรมที่นางทำมาทำให้นางต้องคอยจำศีลภาวนาจวบจนกรรมของนางจะทยอยลดน้อยลง….”ผมนั่งฟังพี่เข้มอยู่อย่างเงียบๆเพื่อฟังเรื่องของเมียงเร หญิงสาวที่ตกเป็นแพะรับบาปทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้ทำความผิดแถมยังต้องมาตายให้คุกอีกตั้งหากแถมยังต้องมาสูญเสียลูกไปอีก….น่าสงสารเธอจัง…”“เมียงเรมาอยู่กับข้า…นางจะทำร้ายคนที่ไม่ดีเท่านั้น…”“ส่วนคนที่คิดดีทำดี…นางจะไม่ทำอันตรายใดๆคนผู้นั้น…”พี่เข้มว่าต่อ ผมก็ค่อยๆคลายอ้อมกอดออกจากพี่เข้ม ความกลัวที่ผมกลัวเมียงเรก่อนหน้านี้ได้ลดหายไปหมดสิ้นแล้วหลงเหลือไว้แต่เพียงความสงสารและความเห็นใจที่ผมมีให้กับเธอเสียมากกว่า“แล้วเอ็งล่ะ…เป็นคนดีหรือเปล่า…?”พี่เข้มเอ่ยถามผมเสียงใส ผมก็เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าพี่เข้มที่เขาเองก็จ้องมองผมด้วยสายตาหวานเยิ้
ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่30
ซู่ๆๆๆๆพรึบ“เจ้ามาทำไมกัน…?”พี่เข้มเอ่ยเสียงเข้มอย่างสงสัยพร้อมกับหันหน้ากลับไปมองยังปลายเตียงนอนที่เราสองคนกำลังนั่งกันอยู่ในขณะนี้ผมก็ค่อยๆชะโงกหน้าขึ้นไปมองบ้างว่าพี่เข้มคุยอยู่กับใครและก็ต้องถึงกับขนลุกซู่ขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเห็นว่าคนที่อยู่ด้านหลังพี่เข้มตอนนี้ก็คือผู้หญิงผมยาวสีดำคนนั้น ผมว่าถ้าเธอสวมใส่ชุดสีขาวจะเหมือนผีชุดขาวในหนังเรื่องเดอะริงเลยนะ น่ากลัวเป็นบ้า“ช่วงนี้ใกล้จะเข้าพรรษาเจ้าจำศีลภาวนาไม่ใช่เหรอ?”พี่เข้มเอ่ยถามหญิงสาวคนนั้นที่เธอกำลังก้มหน้ามองพื้นโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับพี่เข้ม ผมนี่ก็กอดเอวสอบของพี่เข้มแน่นเลยชายชาติตำรวจกลัวผี รู้ถึงไหนอายถึงนั้นเลยนะ“ใช่….แต่ข้าเป็นห่วงนายท่าน….”เสียงเยือกเย็นเอ่ยขึ้นพร้อมกับความหนาวที่เย็นยะเยือกขึ้นมาอีกครั้ง “เป็นห่วงข้า?”พี่เข้มทวนคำพูดไปอย่างงุนงง ผมก็เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าพี่เข้มอย่างสงสัยและงุนงงเช่นกัน“เมื่อวันก่อน…ข้าเห็น…ไอ้พรายสมิงมันปลอมแปลงจำแลงกายเป็นชายหนุ่มที่น้ำตก…ตอนที่นายท่านไปหาปลา…”หญิงสาวคนนั้นเอ่ยขึ้นยาวเยียดด้วยน้ำเสียงโทนปกติเหมือนคนอื่นเขาพูดกัน พูดดีๆก็เป็นแล้วจะพูดยานครางไปเพื่อ?ผมก็ได
ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่29
ผมก็หันไปคลี่ยิ้มบางๆให้พี่เข้มพี่เข้มก็ยิ้มให้ผมด้วยสีหน้าเขินอายก่อนจะหลบสายตาผมกลับไปให้ความสนใจกับกองไฟของเขาต่อ ที่ในตอนนี้เขากำลังนำมีดปลายแหลมเล่มยาวคล้ายๆดาบลนไฟอยู่น่ะ เห็นเขาพูดอยู่ว่าพรุ่งนี้จะเข้าป่าไปล่าสัตว์ผมก็มองพี่เข้มด้วยแววตาหวานเยิ้มและหลงใหลใบหน้าคมเข้มของเขาอย่างถอนตัวไม่ขึ้นผมคงจะหลงรักเขาไปแล้วล่ะครับตึกๆๆพรึบๆๆแอดดดดดผมเดินขึ้นบันไดห้องพี่เข้มมาอย่างช้าๆเหมือนเดิมเพราะผมยังไม่หายเจ็บระบมรูทวารหนักของผม เมื่อผมเข้ามาถึงหน้าประตูเข้าบ้านผมก็เปิดประตูไม้ระเเนงที่ถูกตอกด้วยตะปูเรียงตัวสวยเข้าไปตัวด้านในของบ้านที่ผมมุ่งตรงไปยังเตียงนอนไม้ไผ่ที่นอนของผมด้วยความเหนื่อยล้า ที่ห้องนี้ให้ความสว่างโดยแสงไฟจากตะเกียง ซึ่งเป็นตะเกียงที่ใช้น้ำมันเป็นเชื้อเพลิงเขาเรียกขานกันว่า ตะเกียงเจ้าพายุ ซึ่งผมเคยเห็นตามงานประมูลของโบราณสมัยรัชกาลที่6อยู่เป็นประจำของมันตั้งเป็นร้อยปีมาแล้วหนิเนอะ“เป็นร้อยปีมาแล้ว…?”ผมพึมพำออกมาก่อนจะเดินไปดูตะเกียงใกล้ๆก่อนจะหยิบมันขึ้นมาจากที่โต๊ะไม้ที่ทำจากไม้ไผ่ขึ้นมาดูก็เห็นความมันเงาและอายุการใช้งานของมันได้ว่าตะเกียงเข้าพายุอันนี้ไม่ม
ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่28
เวลาหัวค่ำบ้านพรานเข้ม….พรึบ“วันนี้ผมขอไม่ดื่มเหล้าด้วยนะครับ…”ผมว่าเสียงอ่อนพร้อมกับทำหน้าแหยๆให้ลุงสิงห์ไป ลุงสิงห์ที่ล้างมือเสร็จเพราะเราเพิ่งจะกินข้าวเย็นกันเสร็จโดยกับข้าวเย็นฝีมือพี่เข้มตามเดิมก็หันกลับมามองหน้าผมโดยยิ้มเยาะผม“ทำไม….เหล้าต้มของข้ามันไม่ถูกปากเอ็งเหรอไง?”ลุงสิงห์เอ่ยถามผมพร้อมกับหยิบไหใบเล็กขึ้นมากระดกดื่ม ผมว่าแล้ว กิจวัตรประจำวันของลุงสิงห์กับพี่เข้มคือ พอตอนเย็นกินข้าวเสร็จก็ต้องดื่มเหล้ากันต่อแบบนี้เป็นประจำทุกวัน แต่วันนี้ผมขอบายดีกว่า…รู้สึกเพลียๆยังไงไม่รู้และผมไม่ชอบดื่มเหล้าด้วย“คือผม…เป็นคนไม่ค่อยชอบดื่มเหล้าสักเท่าไหร่นะครับ…”ผมบอกลุงสิงห์ไปพร้อมกับยิ้มบางๆให้แกก่อนจะยกมือขึ้นมาลูบต้นแขนทั้งสองข้างของตัวเองที่มันรู้สึกหนาวเหน็บขึ้นมาวันนี้อากาศดูเย็นๆหนาวๆกว่าเมื่อวานนะ“นั่นไง…ข้าบอกแล้วว่าให้ดื่มนี่แก้ร้อน…”ลุงสิงห์ว่าพร้อมกับยื่นไหใบเดียวกันกับแกส่งมาให้ผมแต่ผมก็ยกมือโบกไปมาเป็นการปฏิเสธแก“ไม่กินก็ได้…แล้วแต่..ของอร่อยๆๆ…อึกๆๆ”ลุงสิงห์พลางยกไหกลับกระดกดื่มเองอีกหลายอึก ผมก็หันไปมองพี่เข้มที่กำลังนั่งก่อกองไฟให้เราสองคนอยู่ ใช่วันนี้อากาศหนา
ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่27
“ข้าไม่รับรองความปลอดภัย…..”พี่เข้มว่าพลางหรี่ตามองต่ำลงไปที่ด้านหลังของผม นั่นคือก้นงอนที่อวบอั๋นของผมนั่นเอง“กะก็ได้…ผมจะไปรอพี่ที่บ้าน….”ผมจำใจบอกพี่เข้มไปพลางทำหน้าเบะอย่างอิดออดใจที่ไม่ยอมรับในคำสั่งห้ามของพี่เข้ม“เข้าใจข้าเถอะ…วันนี้มันไม่ดี….”พี่เข้มว่าพร้อมกับจ้องมองผมด้วยสายตาเป็นห่วง“ก็ได้ครับ…..”ผมเอ่ยต่อเสียงอ่อนก่อนจะทำท่าหันหลังให้พี่เข้มแต่ก็โดนพี่เข้มคว้าข้อมือของผมไว้ซะก่อนพรึบทำให้ผมต้องหันหน้ากลับไปเผชิญหน้ากับพี่เข้มตามเดิมพร้อมกับมองเขาด้วยสายตาสงสัย หรือเขาจะเปลี่ยนใจให้ผมตามไปเล่นน้ำตกด้วยแล้ว“ไม่ต้องยิ้มกริ่มขนาดนี้…ข้าพูดแล้ว..ไม่มีวันเปลี่ยนใจ…”พี่เข้มว่าเสียงเข้มพร้อมกับทำหน้าตาจริงจังใส่ผม ผมก็หน้าสลดลงทันที “แล้วรั้งผมไว้ทำไม?”ผมถามเขาเสียงเข้มพร้อมเบะปากใส่เขา พี่เข้มก็มองหน้าผมก่อนจะเอื้อมมือทั้งสองข้างของเขาไปปลดสร้อยเชือกเทียนถักมือเส้นสีดำที่ผมเห็นเขาใส่ติดตัวไว้ตลอดตั้งแต่วันแรกที่ผมเจอเขาพรึบพี่เข้มปลดสร้อยเชือกเทียนถักเส้นก็ยื่นมันส่งมาให้ผม ผมก็มองหน้าพี่เข้มกับสร้อยเชือกสลับกับอย่างสงสัย“ข้าจิตใจพะว้าพะวัง…เป็นห่วงเอ็งยังไงชอบกล”พี่เข้ม
ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่26
“มันไม่หายไปไหนหรอก…จ้องขนาดนั้น….”ลุงสิงห์เลยขึ้น ทำให้ผมหันกลับมามองหน้าแกอย่างเขินอาย ที่เขารู้ทันผม แกก็ลอยหน้าลอยตาอย่างไม่รู้ไม่ชี้ เป็นจังหวะเดียวกับที่พี่เข้มเดินถือสากกระเบือกลับมายื่นส่วให้ลุงสิงห์พอดี “พี่เข้มกินข้าวแล้วเหรอครับ?”ผมเอ่ยถามพี่เข้มเสียงอ่อน พี่เข้มก็นั่งลงข้างๆผมก่อนจะส่ายศีรษะไปมาเป็นคำตอบว่าเขายังไม่ได้กินข้าวผมก็ขมวดคิ้วมองแกอย่างสงสัย ว่าทำไมเขายังไม่กินอีก ทั้งๆที่เขาออกจากบ้านมาก่อนผมอีกน่ะ “มันจะกินได้ยังไง…ก็มันรอเอ็งอยู่น่ะสิ…”ลุงสิงห์เอ่ยขึ้นมาทำให้ผมมองหน้าพี่เข้มอย่างเค้นคั้นเอาคำตอบว่าที่ลุงสิงห์พูดเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า ที่ว่าพี่เข้มรอกินข้าวพร้อมผมน่ะ “ไปๆๆไปยกสำรับข้าวมากินไป๊…ข้าหิวแล้ว..”ลุงสิงห์ว่าเสียงเข้มพลางโบกมือไล่พี่เข้ม พี่เข้มที่หน้าแกแดงก่ำก็รีบหลบสายตาผมอย่างเขินอายหันไปก้มศีรษะหงึกๆเป็นคำตอบให้ลุงสิงห์ก่อนที่แกจะลุงขึ้นยืนและเดินซอยเท้าถี่รัวออกไปจากตรงนี้อย่างรวดเร็ว พรึบ “ข้าจะบอกกับคนในหมู่บ้านว่าเอ็งเป็นหลานของข้าแล้วกัน….” “ส่วนเอ็งก็แสร้งทำเป็นหลานชายข้าที่มาจากในเมืองไปก่อนล่ะกัน…”ลุงสิงห์ว่าในขณะที่แผ่นหลังของพี่เข
ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่25
บ่ายวันเดียวกันบ้านพรานเข้ม…. พรึบ“โอ้ยยย….!”ผมร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดที่ด้านหลังในก้นของผมที่รับรู้ได้ถึงความระบมจากการที่ผมโดนพี่เข้มจัดเต็มไปเมื่อคืนและยังต่อด้วยเมื่อเช้านี่อีกยกหนึ่งรูทวารผมคงจะระบมหนักเกินไปแล้ว ก็แน่ล่ะ ของพี่เข้มแกเล็กๆซะที่ไหนกัน ใหญ่กว่าของผมที่ผมก็คิดว่าใหญ่เกินมาตรฐานของชายไทยมากแล้ว แต่กลับเจอของพี่เข้มใหญ่กว่าของผมอีกอ่ะและตอนนี้ผมก็กำลังพยายามเดินอย่างช้าๆเพื่อไม่ให้กระทบกระเทือนรูทวารหนักของผมจนมากเพิ่มขึ้นไปอีกเพราะมันจะได้ไม่เจ็บปวดไปมากกว่านี้ครั้งแรกมันเจ็บก็รู้แต่ครั้งสองนี้กลับสมยอมให้เขาอีกซะอย่างงั้น ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันพรึบ“เป็นอะไรของเอ็งล่ะ…เดินแปลกๆชอบกล…?”เสียงสงสัยดังมาจากลุงสิงห์ที่นั่งชันเข่าข้างหนึ่งที่แคร่ไม้หน้าบ้านแกเช่นเดิมมองผมด้วยสีหน้าแปลกใจ ผมก็ยิ้มแหยๆให้เขา โดยไม่รู้จะตอบอะไรเขา จะให้บอกไปตรงๆว่าลูกชายแกเป็นคนทำก็ไม่ใช่เรื่อง พรึบ“หึ…”เสียงแค่นหัวเราะจากผู้ชายที่กำลังนั่งใช้ขวานผ่าไม้เพื่อจะนำไปทำฟืนอยู่ข้างบ้านถัดจากตีนบันไดบ้านดังมาทำให้ผมหันขวับกลับไปมองค้อนเขาอย่างเอาเรื่อง ตัวเองเป็นคนทำแท้ๆยังจะมีหน
ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่24NC+
“มานะ…มาให้เห็นข้ากลืนกินเอ็งเสียดีๆ…”พี่เข้มบอกผมเสียงเข้มพร้อมกับกระตุกรอยยิ้มที่มุมปากก่อนที่เขาจะจับเอวสอบของผมให้นั่งทาบทับลงไปบนตัวเขาโดยที่ผมนั่งยองๆบนตักเขาเพื่อจะทำการสอดใส่ลำกายใหญ่ของเขาเข้ามาในประตูหลังของผม“อื้ออออ…”“เบาๆนะครับ….ผมเจ็บ…”ผมเอ่ยบอกพี่เข้มไปเสียงกระเส่า…พี่เข้มก็ไม่ตอบอะไรผมกลับยื่นใบหน้าเข้มของเขามาบดขยี้ริมฝีปากของผมอย่างรวดเร็วและมอบจุมพิตที่เร้าร้อนให้ผมจนผมลืมเรื่องท่อนล่างไปเลย“อื้อออออ…”ผมครางอื้ออึงในลำคอเมื่อรับรู้ได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่กำลังค่อยๆคลืบคลานเข้ามาในช่องทางรักที่คับแน่นประตูหลังของผมอย่างช้าๆทำให้ผมจิกเล็บลงไปบนไหล่กว้างของพี่เข้มเพื่อผ่อนคลายความเจ็บปวดลง หลับตาปี๋เพราะความรู้สึกเจ็บจี๊ดเเล่นเข้ามาในร่องสวาทของผมทำให้ร่างกายของผมสั่นระริกไปทั้งร่าง“อ๊าาาาาาาห์….”พี่เข้มขู่คำรามออกมาอย่างเสียวซ่านและสุขสมใบหน้าเหยเกพอๆกับผม เพราะด้านหล้งของผมมันยังคงคับแน่นและตอดรัดลำกายใหญ่ที่ใหญ่โตของพี่เข้มถี่รัวทำให้ร่างของพี่เข้มเองก็สั่นระริกไม่ต่าวจากผม“ปวดคว….”พี่เข้มเอ่ยบอกผมเสียงสั่นขาดหาย ผมก็มองหน้าเขาเขม่น ตัวเองเจ็บแค่ลำกายผมนี่เจ็บตู
ข้ามภพมารักเธอ ตอนที่23NC+
“มันยังเป็นรูโบ๋อยู่เลย….”พี่เข้มเอ่ยออกมาเสียงเรียบก่อนจะเงยหน้าจากร่องก้นของผมมามองหน้าผม ผมก็มองหน้าเขาด้วยใบหน้าที่ร้อนผ่าวด้วยความเขินอายพี่เข้มจ้องมองหน้าผมด้วยสีหน้าที่สื่อว่าเขาเห็นใจผมและสงสารผม ผมจึงยันตัวลุกขึ้นนั่งและยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าของพี่เข้ม“แล้วพี่มีความสุขไหมครับ….กับเรื่องเมื่อคืนนี้ของเรา…”ผมเอ่ยถามพี่เข้มเสียงกระเส่าพร้อมกับกดปลายจมูกโด่งของตัวเองแนบลงไปบนแก้มนวลของพี่เข้มที่ไร้สิวแต่กลับเนียนเรียบจนน่าตกใจ“แล้ว…เอ็งล่ะ…มีความสุขไหม…?”พี่เข้มไม่ตอบผมแต่กลับเอ่ยถามผมต่อโดยที่เขายื่นริมฝีปากมาคลอเคลียที่ริมฝีปากของผม ผมก็กระตุกรอยยิ้มขึ้นมาก่อนกดริมฝีปากหนักๆลงแนบไปบนริมฝีปากของพี่เข้ม พี่เข้มเองก็กดทับริมฝีปากของผมกลับมาก่อนที่ผมจะเป็นฝ่ายผละออกมาจากใบหน้าเข้มของเขาแทน“ผม…มีความสุขมากครับ…ที่ได้ตกเป็นของพี่เข้ม…”ผมเอ่ยออกไปพร้อมกับยื่นมือไปลูบไล้ต้นคอของพี่เข้มขยับเลื่อนลงมาที่หน้าอกแกร่งของเขาพร้อมกับลูบไล้อย่างลุ่มหลง ผมไม่เคยตกเป็นของใครและผมเองก็ไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อนด้วยมีอะไรกับผู้หญิงก็อาจจะมีบ้าง เวลาเหงา แต่ผมรู้ใจตัวเองดี….ว่าพวกเธอไม่ใช
