Share

ความทรงจำในวันวาน 1

กรณ์กิตติคือเลขาฯ ของภาวัต ภาพจำของทุกคนคือชายหนุ่มท่าทีทะมัดทะแมงเป็นเลขาฯ สายลุยและเป็นมือขวาจัดการทุกสิ่งตามที่ภาวัตสั่ง ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว คำว่า ‘พลาด’ ไม่มีอยู่ในพจนานุกรมของผู้ชายที่ชื่อกรณ์กิตติ ทว่าทุกอย่างเปลี่ยนไปเพราะเรื่องในคืนนั้น

‘ขะ...ขอร้อง...ฉันต้องการ...คุณ’

เรื่องราวในครั้งนั้นผ่านมาสี่ปีแล้ว แต่เสียงของผู้หญิงคนนั้นยังคงอยู่ เพียงแค่หลับตาภาพของเธอก็จะปรากฏขึ้นรบกวนจิตใจของเขาอยู่เสมอ

“คุณกรณ์ขา” เสียงหวานเรียกทำให้ชายหนุ่มตื่นจากภวังค์ มือที่ถือแก้วเหล้าในมือค้างไว้อยู่นานจนน้ำแข็งเริ่มละลายแล้ว

“หืม? ว่าไง” กรณ์กิตติแกว่งแก้วเหล้าในมือ ทำท่าจะยกขึ้นดื่มแต่หญิงสาวที่นุ่งน้อยห่มน้อยยื่นมือไปคว้าแก้วของเขาไว้ก่อน

“น้ำแข็งละลายแล้วไม่อร่อย มีมี่ชงให้ใหม่ดีกว่าค่ะ”

หญิงสาวที่เรียกตัวเองว่ามีมี่พูดขึ้นแล้วทำท่าจะเปลี่ยนแก้วเหล้าให้ชายหนุ่มที่เรียกเธอมาบริการแบบพิเศษ แต่อยู่ในห้องแบบVIPมาตั้งนานสองนานก็ไม่เห็นท่าทีเขาจะทำอะไรนอกจากนั่งฟังเพลงและนาน ๆ จะยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นจิบสักที สำหรับสาวเอ็นฯ อย่างเธอทำงานรายชั่วโมงก็นับได้ว่าได้กำไรแบบไม่ต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัว แต่ก็แอบเสียดายแขกที่หน้าตาหล่อเหลาดูดีแผ่นอกก็เต็มไปด้วยมัดกล้าม ต้นขาก็แน่นหนั่น ส่วนอื่นก็น่าจะเอ่อ...อลังการไปด้วย

“มีมี่บริการไม่ดีหรือคะ คุณกรณ์ท่าทางเบื่อ ๆ”

“ไม่มีอะไรหรอก” ชายหนุ่มพูดแล้วยื่นมือไปรับแก้วเหล้ามายกดื่ม “แล้วเธอล่ะ เบื่อแล้วสิ”

“ใครจะไปเบื่อลูกค้าได้ล่ะคะ” หญิงสาวหัวเราะแล้วเอนตัวลงซบอิงไหล่ลูกค้าหนุ่ม มือเรียวลูบไล้ต้นขาที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ถ้าคุณกรณ์เบื่อที่นี่เราไปต่อที่เงียบ ๆ คุยกันสองคนก็ได้นะคะ”

ชายหนุ่มไม่ใช่ไก่อ่อน ผู้หญิงเสนอมาขนาดนี้ย่อมรู้ความหมาย เด็กเอ็นฯ ที่เขาเรียกมาก็แค่อยากได้คนมานั่งชงเหล้าคล้ายเหงา เขาทำงานเป็นเลขาฯ ให้คุณภาวัตมาหลายปี รับมือมากับทุกสถานการณ์แม้แต่เรื่องที่ต้องทำให้มือแปดเปื้อนก็ทำมาแล้ว สำหรับเขาแล้วภาวัตไม่ใช่แค่เจ้านาย ยังเป็นคนที่ให้โอกาสคนอย่างเขาได้ทำงาน ได้ลืมตาอ้าปากและยืนอยู่ในตำแหน่งที่คนอื่นต้องก้มหัวให้ แม้จะทำงานประจำมีเงินเดือนแต่เขาก็มีธุรกิจของตัวเอง ซึ่งเรื่องนี้ก็ได้รับการสนับสนุนจากเจ้านายเป็นอย่างดี

“จะไปโกรธอะไร จะเป็นลูกน้องไปตลอดชีวิตไม่ได้หรอก”

นั่นเป็นคำพูดของเจ้านายของกรณ์กิตติ ทำให้เขาไม่ต้องหลบ ๆ ซ่อนที่จะทำกิจการของตัวเอง แม้แต่ตอนนี้เขาเองก็ต้องปั้นคนเก่ง ๆ ไว้ใช้งานเผื่อวันที่เขาไม่อยู่เช่นกัน

มือเรียวสวยลูบไล้อย่างมีชั้นเชิง อะไรที่หลับอยู่ก็ทำท่าจะตื่น หญิงสาวถึงกับหลุดเสียงอุทานเมื่อมือแตะต้องส่วนสำคัญของบุรุษที่แม้ยังไม่ตื่นตัวเต็มทีก็เต็มไม้เต็มมือ เธอรับงานVIP บางงาน ขนาดของลูกค้าก็เล็กจิ๋วหรือไร้เรี่ยวแรง ทำให้เธอพลอยหงุดหงิดอารมณ์ค้างแต่ก็ยังต้องฝืนยิ้มชื่นชมลูกค้า แต่นี่มันทำให้เธอรู้สึกร้อนวาบที่ช่องท้อง ต่อให้เขาไม่จ่ายเงินค่าตัวเธอก็พร้อมจะกระโดดขึ้นเตียงไปกับเขา

“คุณกรณ์คงอึดอัดแย่ ให้มีมี่ใช้ปากให้ก่อนดีไหมคะ” เธอพูดแล้วขยับเข็มขัดเพื่อรูดซิปกางเกง

‘ขะ...ขอร้อง...ฉันต้องการ...คุณ’

ให้ตายสิ! เวลาแบบนี้ยิ่งทำให้เขาคิดถึงผู้หญิงคนนั้น!

เขาไม่เคยรู้สึกผิดที่ทำเพื่อเจ้านาย ภาวัตเป็นมากกว่าเจ้านาย เขาคือผู้มีพระคุณ เขาเรียนด้วยทุนการศึกษาของภัควเดชากรุ๊ป เมื่อเรียนจบจึงได้มาทำงานที่นี่แต่ครั้งนั้น คนที่หยิบยื่นโอกาสให้เขาคือภาวัต ช่วงนั้นครอบครัวของเขาลำบาก แม่ที่ล้มป่วยหนักและน้องชายน้องสาวที่อยู่ในวัยเรียน ภาวัติแค่พยักหน้าแล้วบอกจะช่วยเรื่องค่ารักษาและค่าเทอมน้อง ๆ ไม่เกี่ยวกับเงินเดือน

‘ถือเสียว่า ฉันซื้อความซื่อสัตย์ก็แล้วกัน เพราะคนที่ทำงานข้างตัวฉันต้องภักดีกับฉันและภัควเดชากรุ๊ปเท่านั้น’

ไม่ว่างานอะไรที่เจ้านายสั่ง หรือใครที่ขวางหูขวางตา เขาจัดการให้เรียบร้อยด้วยดี

รวมทั้งผู้หญิงที่ชื่อญาดา สาวสวยที่พยายามจะเป็นสะใภ้ภัควเดชาถึงขั้นยอมทำทุกอย่างเพื่อได้ครอบครองภาวัตแม้กระทั่งวางยาปลุกเซ็กซ์! และเป็นเขาที่จัดการผู้หญิงคนนั้นไปให้พ้นทางเจ้านายกับคนรัก

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status