ชีวิตแม่เลี้ยงเดี่ยว 1

กลิ่นขนมอบหอมหวนอบอวลในบ้านสองชั้นขนาดเล็กที่เปิดหน้าบ้านเป็นร้านขนมเล็ก ๆ มีตู้โชว์และจัดหน้าร้านสไตล์มินิมอล เพียงแค่ไม่มีบริการนั่งกินที่ร้าน

เก๋ไก๋เคยได้รับความช่วยจากญาดา ครั้งนั้นครอบครัวเธอมีปัญหาเพียงแค่เธอแสดงออกชัดเจนว่าต้องการเป็นผู้หญิง แต่พ่อไม่เข้าใจไล่เธอกับแม่ออกจากบ้าน ในคราวนั้นเธอเข้าใจว่าปัญหามันเกิดขึ้นเพราะเธอ แต่เมื่อผ่านมาและเติบโตขึ้นจึงรู้ว่า แท้จริงเป็นเพราะพ่อมีผู้หญิงคนใหม่ และใช้เหตุผลที่เธออยากเป็นผู้หญิงไล่แม่กับเธอออกจากบ้าน ในวันที่ไร้คนเห็นใจ ญาดาเป็นน้องรหัสของเธอ เป็นสาวไฮโซที่ใคร ๆ ในคณะก็ป้องปากกระซิบนินทา มีทั้งเรื่องดีและร้าย บางเรื่องก็เกินจริงไปมาก แต่ญาดาก็ไม่ได้สนใจจะแก้ข่าว กลับเชิดหน้าสวย ๆ และใช้ชีวิตอย่างที่เคยเป็น

แม่หาบ้านเช่าหลังเล็กใกล้มหาวิทยาลัยเผื่อที่ลูกจะได้ไม่ต้องเดินทางไปมาลำบากและกลับไปทำอาชีพแม่บ้านรับจ้างรายวัน เก๋ไก๋เองก็เริ่มหาเงินด้วยตัวเอง รับแต่งหน้างานต่าง ๆ จนขยับมาเป็นเมคอัพอาร์ติสมีชื่อเสียงในทุกวันนี้

แต่ช่วงชีวิตที่ยังไม่เข้าที่เข้าทาง บางเดือนหาเงินมาจ่ายค่าเช่าไม่ทัน เธอวิ่งรอกหลายงาน เริ่มไม่มามหาวิทยาลัยเพราะต้องการทำงานหาเงิน แม้จะอยู่ปี 4 เหลืออีกแค่ปีเดียวก็จะเรียนจบ ในตอนนั้นญาดายื่นมือมาช่วยเหลือ สำหรับไฮโซอย่างญาดาเงินหลักแสนเป็นแค่เศษเงิน

“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ญาดาบอกพ่อว่าอยากได้กระเป๋าใบใหม่ พ่อก็โอนเงินมาให้แล้ว” หญิงสาวยักไหล่เก๋ ๆ “เงินสองแสนพี่เอาไปใช้ก่อนเถอะค่ะ อีกเดี๋ยวกระเป๋ารุ่นใหม่ก็ออก ญาดาค่อยรอซื้อรุ่นต่อไป”

ญาดาให้เก๋ไก๋ยืมเงินโดยไม่เคยบอกใคร ไม่เคยทวงบุญคุณและไม่ทวงเงิน แม่ของเก๋ไก๋ไม่สบายเข้าโรงพยาบาลก็ไปเยี่ยม และเมื่อรู้ว่าเก๋ไก๋ติดงานก็อาสาเฝ้าให้ราวกับเป็นลูกสาวคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ แต่ที่สุดแล้ว แม่ที่เพิ่งใช้ชีวิตอย่างมีความสุขโดยไม่ต้องถูกสามีตบตีและสถานการเงินดีขึ้นก็จากไปด้วยโรคมะเร็ง

เก๋ไก๋ขอซื้อบ้านหลังนี้จากเจ้าของบ้านแทนการเช่าอยู่ เพราะเธอมีความทรงจำที่ร่วมกับแม่มากมายเกินกว่าจะตัดใจได้ ญาดาช่วยเงินบางส่วนในคราวนั้น ทำให้เธอสามารถซื้อบ้านหลังนี้ได้ ด้วยเหตุนี้เมื่อญาดาตกที่นั่งลำบาก เก๋ไก๋จึงไม่รีรอที่จะเข้ามาช่วย และยิ่งรู้ว่าญาดาไม่ได้มาตัวคนเดียวก็ต้องตกใจแต่เมื่อตั้งสติได้ เธอก็อ้าแขนโอบกอดด้วยความยินดี

“ใครจะพูดอะไรก็ช่างเถอะ ถ้าตัดสินใจเก็บเด็กไว้ก็เอาสมองมาคิดว่าจะทำมาหากินอะไรเลี้ยงลูกดีกว่า”

บ้านหลังนี้จึงถูกปรับปรุงเป็นร้านขนมเล็ก ๆ นับตั้งแต่ตอนนั้น ญาดาภายนอกมีลุคสาวเปรี้ยวทันสมัยแต่ความจริงเธอชอบชีวิตเรียบง่าย และการทำขนมก็เป็นอีกมุมที่คนอื่นไม่ค่อยรู้นัก

“ก็ชอบแหละค่ะ ไม่งั้นจะไปเรียนเหรอ” ญาดาพูดพร้อมหัวเราะเสียงใสกับในวันที่ลองทำขนมให้เก๋ไก๋ชิมก่อนตัดสินใจทำขาย “ก็ยังดีที่ตอนนั้นไปเรียนกับเชฟชื่อดัง เพราะแม่กลัวว่าถ้าไปเรียนคอร์สธรรมดาจะอายเพื่อนในสังคม แถมยังได้เอาไว้คุยกับคนอื่นว่าลูกสาวเรียนทำอาหารกับเชฟระดับมิชลินสตาร์ ตอนนี้เลยมีความรู้เลี้ยงตัวเองกับลูกได้”

“ยังไงก็ยังมีพี่อยู่นะ ถ้าไม่รังเกียจที่พี่เป็นสาวสองก็ขอพี่ช่วยเลี้ยงลูกของญาดาได้ไหม”

“บ้าสิ ใครจะรังเกียจ ชีวิตญาดาถ้าไม่มีพี่เก๋ไก๋ก็ไม่รู้จะเป็นยังไง พี่เก๋ไก๋เตรียมตัวไว้เถอะ”

“ได้เลยจ้ะ”