LOGINShare
สงสัย 2
Last Updated:
2024-11-05 22:49:02“ดูไปดูมาเด็กคนนี้ก็หน้าคล้ายคุณกรณ์นะครับ” นักสืบพูดขณะที่กรณ์กิตติเลื่อนภาพจากหน้าจอไอแพด ดูหญิงสาวที่เป็นเจ้าของร้านเบเกอรี่เล็ก ๆ ที่ดูยังไงก็ไม่มีพิษมีภัยอะไร เขาถ่ายรูปและสืบข่าวมารายงานให้กรณ์กิตติทราบตามที่ถูกสั่งงานไว้
“หือ?” เขาเงยหน้าขึ้นแล้วก้มมองภาพเด็กชายตัวน้อยที่วิ่งเล่นในร้านเบเกอรี่
“ขอโทษครับผมพูดไม่คิด” นักสืบรีบพูดออกมา ทำงานด้วยกันมาหลายปี เห็นหน้านิ่ง ๆ แบบนี้เวลาโหดก็โหดเอาเรื่อง
“คิดว่าหน้าคล้ายผมจริง ๆ เหรอ” เขาถามย้ำ
“เอ่อ...แค่คล้าย ๆ ครับ ยังเด็กอยู่ดูอะไรไม่ออกหรอกครับ สมัยนี้ตรวจดีเอ็นเอชัดเจนกว่ามานั่งมองหน้ากันอีก”
กรณ์กิตติพยักหน้าแล้วให้นักสืบออกไปได้ เขาเลื่อนภาพดูซ้ำไปซ้ำมาแล้วก็เผลอยิ้มอย่างไม่รู้ตัว
‘หรือว่าเด็กคนนี้จะเป็นลูกของเขา’
ชายหนุ่มถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า คืนนั้นเป็นครั้งแรกของเธอ แต่หลังจากนั้นเล่า เขาเองก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ เขาเองก็ไม่ได้ใช้ถุงยางอนามัย และข้อมูลที่ได้มาจากนักสืบทำให้รู้ว่าชีวิตญาดาก็ไม่ได้สวยงามอย่างที่เห็น
เขาทำงานกับภาวัตมาหลายปีย่อมเจอคนหลากรูปแบบ ครอบครัวแบ
Related chapters
กักหัวใจไว้ใกล้รัก คู่ปรับวัยซน 1
กรณ์กิตติไม่คิดว่าจะมีวันที่ตัวเองจนมุมขนาดนี้ คนที่มั่นใจตัวเองมาตลอดแต่กลับได้แต่นั่งอยู่ในรถแอบมองร้านเบเกอรี่เล็ก ๆ ที่มีลูกค้าแวะเวียนเข้าออกแทบตลอดเวลา เขาสามารถใช้กำลังบังคับขู่เข็นหรือใช้ทนายขู่บังคับให้ญาดามอบลูกมาให้ตรวจดีเอ็นเอ แต่เขากลับทำไม่ได้ เขาต้องการให้เธอพูดกับเขาด้วยความจริงใจรอยยิ้มผุดขึ้นไม่รู้ตัวเมื่อเห็นเด็กชายตัวน้อยวิ่งเล่นในร้าน ความทรงจำในวันวานจึงผุดขึ้น เขาเป็นพี่คนโตที่ต้องช่วยแม่เลี้ยงน้อง ๆ จึงเข้าใจดีว่าการเลี้ยงเด็กไม่ง่ายเลย แล้วนี่...ตามที่สายสืบรายงานมา เธอถูกครอบครัวตัดขาดไม่เหลียวแลมีเพียงเพื่อนรุ่นพี่ที่เป็นสาวประเภทสองให้ความช่วยเหลือ เธอในตอนนั้นจะลำบากขนาดไหน ตอนอุ้มท้องและคลอดลูกเขาปวดใจอย่างบอกไม่ถูก เธอต้องมาอยู่ในสภาพนี้เขาก็มีส่วนผิดควรรับผิดชอบด้วย เขารักญาดาไหม แน่นอนว่าไม่รู้สึก เรื่องในวันนั้นมันเกิดเพราะสถานการณ์บังคับและพาไป หากเธอไม่วางแผนชั่วร้ายเขาก็ไม่ลงมือกับผู้หญิงแบบนั้น แต่หลายวันมานี้ที่เขาแอบมาดูญาดากับลูก แม้จะเห็นรอยยิ้มของสองแม่ลูกอยู่ไกล ๆ แต่กลับสั่นไหวหัวใจของเขาได้อย่างง่ายดายก๊อกๆ
กักหัวใจไว้ใกล้รัก คู่ปรับวัยซน 2
“พี่เก๋ไก๋ช่วยดูร้านกับน้องภีมให้หน่อยนะคะ ญาดาขอคุยกับ...คุณกรณ์สักประเดี๋ยว”“คุณกรณ์?” เก๋ไก๋เคยได้ยินชื่อนี้มานับครั้งไม่ถ้วนแต่ไม่เคยเห็นหน้าคร่าตา เธอกวาดตามองผู้ชายคนนั้นแล้วก็ยกมือทาบอกอุทานออกมา “อย่าบอกว่าคนนี้คือกรณ์กิตติคู่กรณี...เอ่อ...ช่างเถอะ ๆ ฉันดูหลานกับร้านเอง ถ้ามีอะไรก็ตะโกนเรียกได้เลย ถึงจะเป็นสาวสองแต่แรงเตะฉันเยอะกว่าน้องภีมอยู่แล้ว”กรณ์กิตติได้แต่ยิ้มเจือนรับคำขู่ของอีกฝ่ายอย่างจำนน เขามองเด็กชายตัวน้อยด้วยหัวใจที่เต้นแรงแล้วเดินตามแผ่นหลังของญาดาเข้าในบ้าน เขามองสิ่งรอบตัวอย่างสำรวจ บ้านสองชั้นหลังเล็กที่ดัดแปลงหน้าบ้านเป็นร้าน ‘อุ่นรักเบเกอรี่’ เธอชี้ให้เขานั่งที่โซฟาแล้วเดินไปหยิบน้ำดื่มจากตู้เย็นออกมาส่งให้เขา“ที่นี่ไม่มีห้องรับแขก ตรงนี้เป็นทั้งห้องนั่งเล่น ดูโทรทัศน์แล้วก็กินข้าวรวมทั้งน้องภีมน้องกลางวันด้วยค่ะ”“คุณ...” กรณ์กิตติจนคำพูด จะถามว่าสบายดีไหมก็เหมือนไม่ใช่ประโยคที่ควรใช้ในตอนนี้“ถ้าอยากสมน้ำหน้าก็เชิญค่ะ” เธอพูดเสียงเรียบไม่ใช่ประชดประชัน “ฉันทำตัวเองก็ได้รับกรรมที่ทำไว้แล้ว”“อย่าพูดแบบนั้นสิ เ
กักหัวใจไว้ใกล้รัก ผมจะจีบคุณ 1
แม้จะมีแค่แผลถลอกเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่กรณ์กิตติก็ขอให้ทางโรงพยาบาลตรวจอย่างละเอียด ระหว่างที่ยืนรอหน้าห้องเอ็กซเรย์ ชายหนุ่มชำเลืองมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ คงเพราะความเป็นแม่ทำให้เธอไม่โต้แย้งเขาเมื่อเสนอให้ตรวจอย่างละเอียด“ญาดา” กรณ์กิตติเรียกเบา ๆ “เราต้องคุยเรื่องน้องภีมอย่างจริงจัง”“เพื่ออะไรคะ” เธอหันมาถามรู้สึกปวดใจอย่างบอกไม่ถูก “เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เรื่องคืนนั้นมันก็เป็นความผิดของฉัน มันจบลงแล้ว คุณไม่ต้องมาวุ่นวายอะไรอีก”“เด็กคนนั้นเป็นลูกผมใช่ไหม”“คุณมั่นใจเหรอว่าผู้หญิงอย่างฉันไม่ได้มั่วกับคนอื่น”“ญาดา เราคุยกันด้วยเหตุผลได้ไหม”“ถ้าอย่างนั้นคุณบอกเหตุผลที่คุณอยากรู้ว่าน้องภีมเป็นลูกใครได้ไหมล่ะ ถ้าน้องภีมเป็นลูกคุณ คุณจะทำยังไง”“ผมก็ต้องรับผิดชอบสิ”“รับผิดชอบยังไงคะ”“ก็ค่าเลี้ยงดู ค่าเทอม ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ”คราวนี้ญาดาผ่อนลมหายใจออกมา “คุณไม่ได้จะมาเอาลูกไปจากฉันใช่ไหม”“ผมไม่ได้คิดแบบนั้น” เขาเข้าใจดี ถ้าเขาเอาลูกไปเธอคงคลั่งแน่ แค่เมื่อครู่เขาแย่งอุ้มลูกเอง เธอก็ทำท่าจะขย้ำเขาแล้ว แล้วเข
กักหัวใจไว้ใกล้รัก ผมจะจีบคุณ 2
“ไหน ๆ ก็มาโรงพยาบาลแล้ว ตรวจดีเอ็นเอไปด้วยเลยแล้วกัน”“ค่ะ” เธออยากทำให้เขาสบายใจไม่ใช่คิดว่าเธอไปมั่วกับคนอื่นแล้วมาปรักปรำให้เขาเป็นพ่อของน้องภีมทั้งสามใช้เวลาอยู่โรงพยาบาลเอกชนไม่กี่ชั่วโมงก็เสร็จธุระ เด็กชายภีมมีแค่แผลถลอกเล็กน้อยทุกอย่างปกติดี ส่วนผลตรวจดีเอ็นเอใช้เวลาประมาณยี่สิบวัน ไหน ๆ ก็ได้ตรวจแล้ว กรณ์กิตติจึงเลือกฟลูโปรแกรมตรวจสุขภาพเด็กไปด้วยวันนี้มีเรื่องมากมาย เจ้าตัวน้อยเริ่มง่วงแล้วนั่งรถก็คอพับคออ่อนตลอดทาง กรณ์กิตติก็นึกได้ว่าตัวเองคงต้องเอารถไปติดคาร์ซีทให้ลูก“ขอบคุณที่มาส่งแล้วก็จัดการเรื่องค่าใช้จ่ายด้วยค่ะ”ญาดาเอ่ยขึ้นแล้วจะปลุกลูกเพื่อลงจากรถ สองแม่ลูกนั่งเบาะหลังจึงเหมือนกรณ์กิตติเป็นคนขับรถให้ ชายหนุ่มรีบห้ามไว้ก่อนแล้วเดินลงไปอุ้มเด็กน้อยด้วยตัวเอง“เด็กหลับอยู่ให้เขาหลับไปเถอะ ตื่นตอนนี้ก็งอแงเปล่า ๆ”“เคยเลี้ยงเด็กหรือคะ”“ผมช่วยแม่เลี้ยงน้องสองคน สมัยนั้นไม่มีผ้าอ้อมสำเร็จรูป ผมต้องซักผ้าอ้อมให้น้อง ๆ” เขายิ้มขำแล้วอุ้มลูกชายพาเดินเข้าไปในบ้าน และพาลูกชายไปนอนบนเตียง“ห้องแคบไปหน่อยนะ”
กักหัวใจไว้ใกล้รัก ตามจีบแม่ของลูก
กลายเป็นภาพไม่คุ้นตาเมื่อหน้าร้านอุ่นรักเบเกอรี่มีพนักงานขายเป็นผู้ชายตัวโต วันแรก ๆ ทำหน้านิ่งเคร่งขรึมจนลูกค้านึกว่าเป็นพวกเจ้าหนี้นอกระบบ“นี่คุณจะมาช่วยหรือไล่ลูกค้า”ญาดาดุกรณ์กิตติ เขาขออาสาเป็นผู้ช่วยในร้านของเธอ หญิงสาวจำได้ว่าวันแรกที่เห็นเขาโผล่หน้ามาแต่เช้าและบอกวัตถุประสงค์ที่มา เธอกวาดตามองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า คนตัวสูงสวมเสื้อยืดกับกางเกงยีนส์แบบที่เธอไม่เคยเห็น สลัดภาพเลขาฯ หนุ่มที่สวมสูทเนี้ยบตลอดเวลา เธอให้เขามาช่วยงานเพราะคิดว่าเขาคงทำได้ไม่กี่วันก็คงหายไปจากชีวิตเธอเอง วันแรกก็ถูกเธอดุยกใหญ่แต่เขาก็ไม่โกรธหรือหัวเสียใส่แค่ยิ้มและขอโทษพร้อมทั้งปรับปรุงไม่ทำผิดซ้ำอีก ไป ๆ มา ๆ เขามาช่วยงานเธอเป็นสัปดาห์จนเธอนึกว่าเขาลาออกจากงานแล้ว“ผมลาพักร้อน” เขายิ้ม ตั้งใจว่าจะใช้เวลาช่วงนี้ตีสนิทกับลูกชายเสียหน่อย ยังไงก็เป็นแค่เด็กแม้จะหวงแม่มากไปนิดแต่เขาเชื่อว่าสามารถพิชิตใจลูกชายได้ เพราะตอนนี้น้องภีมก็ไม่ได้ทำหน้าตึงใส่เขาแล้ว แม้จะมีบ้างที่ยังลังเลเวลาเขาซื้อของเล่นมาให้“แล้วถ้าหมดวันลาพักร้อนล่ะ” เธอถามแสร้งทำเป็นไม่ใส่ใจนัก แต่ลึก ๆ แล้ว ก
กักหัวใจไว้ใกล้รัก สายสัมพันธ์พ่อลูก
เก๋ไก๋เดินลงมาจากชั้นบนหิ้วกระเป๋าสีรุ้งเตรียมไปทำงานต่างจังหวัด ช่วงนี้ได้งานแต่งหน้านักแสดงในกองถ่าย เธอจึงไม่ค่อยได้อยู่บ้านนัก แต่ก่อนเธอมักเป็นห่วงญาดากับลูกที่ต้องอยู่บ้านกันแค่สองคน แต่ตอนนี้ที่บ้านมีผู้ชายตัวโตมาอยู่ด้วย ถึงจะเทียวไปเทียวมาแต่ก็นับได้ว่าดูแลสองแม่ลูกอย่างดีในห้องนั่งเล่นที่เป็นทุกอย่างของบ้าน มีสองหนุ่มต่างวัยกำลังต่อรางรถไฟจำลอง เด็กชายภีมหัวเราะคิกคักปีนหลังขี่คอเล่นสนุกสนาน ดูไปดูมาเหมือนมีเด็กชายสองคนในบ้านเสียมากกว่า“นี่ซื้อมาเอาใจน้องภีมหรือว่าอยากเล่นเองคะ” เก๋ไก๋หัวเราะแล้วชี้ ๆ ไปที่ของเล่นในห้อง“ก็ทั้งซื้อให้ลูกแล้วก็อยากเล่นเองด้วยครับ” กรณ์กิตติหัวเราะเขิน ๆ “ตอนเด็ก ๆ อยากเล่นแต่ไม่มีเงิน พอมีลูกแล้วก็เลยขอเล่นพร้อมลูกเลยแล้วกัน”เก๋ไก๋ได้ยินเขาเรียก ‘ลูก’ อย่างไม่ขัดเขินก็ยิ้มพอใจ “ฝากดูแลสองแม่ลูกด้วยนะคะ เก๋ไก๋ไปทำงานสามสี่วันถึงจะกลับ”“ได้ครับ ไม่ต้องห่วงแล้วถ้าติดขัดอะไรหรือจะให้ไปรับก็โทรบอกได้นะครับ นั่งแท็กซี่ดึก ๆ มันอันตราย”“ต๊ายรู้ว่าฉันกลับดึกด้วย” เก๋ไก๋หัวเราะร่า “คุณก็รู้ว่าฉันเป็นสาว
กักหัวใจไว้ใกล้รัก ปกป้อง
“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านายจะลางานไปเพราะผู้หญิงคนเดียว”เสียงภาวัตเอ่ยถามทันทีที่เห็นกรณ์กิตติเดินเข้ามาในออฟฟิศ เลขาฯ หนุ่มถอนหายใจเฮือกหนึ่ง เขายืนประสานมือนิ่งอยู่หน้าเจ้านายของตน“ที่บอกว่าเรื่องด่วนนี่เรื่องอะไรครับ”“เดี๋ยวนี้ฉันเรียกนาย ต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ”“มันยังอยู่ในวันลาพักของผมครับ”กรณ์กิตติตอบน้ำเสียงราบเรียบไม่ได้คิดกระด้างกระเดื่องผู้เป็นนายแต่อย่างใด เพียงแต่ตอนนี้เขามีลูกและเมียที่ต้องดูแล ไม่สามารถทุ่มเทเวลาทั้งหมดเพื่อเจ้านายได้ภาวัตยื่นซองจดหมายส่งให้ บนหน้าซองมีโลโก้ของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งที่ กรณ์กิตติเห็นก็จำได้ทันทีว่าเป็นโรงพยาบาลที่ตรวจดีเอ็นเอของเขาและลูก“เจ้านายครับ...” กรณ์กิตติพูดน้ำเสียงเคร่งเครียด“ทำไมฉันถึงมีซองจดหมายนี้ใช่ไหม จริง ๆ ฉันไม่อยากก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวนาย แต่อยากรู้ว่าทำไมอยู่ ๆ นายถึงหยุดงานไปเป็นเดือน”“ผมไม่เคยคิดทรยศหักหลังเจ้านาย” เขาพูดไปตามสัตย์จริง“เรื่องนั้นฉันรู้ ฉันมั่นใจว่า นายจะไม่ทำอย่างนั้นกับฉันและภัควเดชา แต่นายรู้หรือเปล่า ผู้หญิงที่นายยุ่งอยู่
กักหัวใจไว้ใกล้รัก รัก
สายตาของทุกคนในห้องหันขวับไปมองเจ้าของเสียงดุดันที่ก้าวพรวดพราดเข้ามาอย่างไม่สนใจมารยาท แค่ได้ยินเสียงร้องไห้หัวใจคนเป็นพ่อก็เจ็บปวด เด็กน้อยเห็นคนคุ้นเคยที่ทำให้อุ่นใจก็หยุดร้องแล้วยื่นมือไปสุดแขนความหมายคือต้องการให้กรณ์กิตติอุ้มคนเป็นพ่อไม่รอช้าไม่สนใจหน้าใครทั้งนั้น เขาอุ้มเด็กน้อยขึ้นแนบอกแล้วก้าวมายืนเคียงข้างญาดา“แกเข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง ใครอนุญาต ไม่มีมารยาท!” พ่อของญาดาส่งเสียงดังทำให้เด็กชายกลัวจนซุกหน้ากับบ่าของพ่อ“ผมเป็นพ่อของน้องภีม” กรณ์กิตติยังไม่อยากใช้ไม้แข็ง ยังไงก็ไม่อยากให้ครอบครัวมีปัญหาไปมากกว่านี้“แก..แกที่มันทำลายอนาคตของลูกสาวฉัน”“พ่อคะ...ก็บอกแล้วไงว่าเป็นความผิดของญาดาเอง”“นังลูกชั่ว!”“ขอเถอะครับ อย่าพูดหยาบคายและใช้เสียงดังต่อหน้าเด็กแบบนี้” กรณ์กิตติลดน้ำเสียงลงและลูบแผ่นหลังของลูกอย่างปลอบโยน ประโยคของเขาทำให้ผู้ใหญ่ทุกคนเงียบปากลง กรณ์กิตติจึงพูดต่อ“ผมเป็นพ่อของน้องภีมและพร้อมจะรับผิดชอบ แม้ผมไม่ได้ร่ำรวยแต่ก็สามารถเลี้ยงดูลูกเมียได้ ไม่ให้คุณพ่อกับคุณแม่ต้องลำบากใจ”“ไม่ได้นะ ญาดา
Latest chapter
กักหัวใจไว้ใกล้รัก รัก
สายตาของทุกคนในห้องหันขวับไปมองเจ้าของเสียงดุดันที่ก้าวพรวดพราดเข้ามาอย่างไม่สนใจมารยาท แค่ได้ยินเสียงร้องไห้หัวใจคนเป็นพ่อก็เจ็บปวด เด็กน้อยเห็นคนคุ้นเคยที่ทำให้อุ่นใจก็หยุดร้องแล้วยื่นมือไปสุดแขนความหมายคือต้องการให้กรณ์กิตติอุ้มคนเป็นพ่อไม่รอช้าไม่สนใจหน้าใครทั้งนั้น เขาอุ้มเด็กน้อยขึ้นแนบอกแล้วก้าวมายืนเคียงข้างญาดา“แกเข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง ใครอนุญาต ไม่มีมารยาท!” พ่อของญาดาส่งเสียงดังทำให้เด็กชายกลัวจนซุกหน้ากับบ่าของพ่อ“ผมเป็นพ่อของน้องภีม” กรณ์กิตติยังไม่อยากใช้ไม้แข็ง ยังไงก็ไม่อยากให้ครอบครัวมีปัญหาไปมากกว่านี้“แก..แกที่มันทำลายอนาคตของลูกสาวฉัน”“พ่อคะ...ก็บอกแล้วไงว่าเป็นความผิดของญาดาเอง”“นังลูกชั่ว!”“ขอเถอะครับ อย่าพูดหยาบคายและใช้เสียงดังต่อหน้าเด็กแบบนี้” กรณ์กิตติลดน้ำเสียงลงและลูบแผ่นหลังของลูกอย่างปลอบโยน ประโยคของเขาทำให้ผู้ใหญ่ทุกคนเงียบปากลง กรณ์กิตติจึงพูดต่อ“ผมเป็นพ่อของน้องภีมและพร้อมจะรับผิดชอบ แม้ผมไม่ได้ร่ำรวยแต่ก็สามารถเลี้ยงดูลูกเมียได้ ไม่ให้คุณพ่อกับคุณแม่ต้องลำบากใจ”“ไม่ได้นะ ญาดา
กักหัวใจไว้ใกล้รัก ปกป้อง
“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านายจะลางานไปเพราะผู้หญิงคนเดียว”เสียงภาวัตเอ่ยถามทันทีที่เห็นกรณ์กิตติเดินเข้ามาในออฟฟิศ เลขาฯ หนุ่มถอนหายใจเฮือกหนึ่ง เขายืนประสานมือนิ่งอยู่หน้าเจ้านายของตน“ที่บอกว่าเรื่องด่วนนี่เรื่องอะไรครับ”“เดี๋ยวนี้ฉันเรียกนาย ต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ”“มันยังอยู่ในวันลาพักของผมครับ”กรณ์กิตติตอบน้ำเสียงราบเรียบไม่ได้คิดกระด้างกระเดื่องผู้เป็นนายแต่อย่างใด เพียงแต่ตอนนี้เขามีลูกและเมียที่ต้องดูแล ไม่สามารถทุ่มเทเวลาทั้งหมดเพื่อเจ้านายได้ภาวัตยื่นซองจดหมายส่งให้ บนหน้าซองมีโลโก้ของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งที่ กรณ์กิตติเห็นก็จำได้ทันทีว่าเป็นโรงพยาบาลที่ตรวจดีเอ็นเอของเขาและลูก“เจ้านายครับ...” กรณ์กิตติพูดน้ำเสียงเคร่งเครียด“ทำไมฉันถึงมีซองจดหมายนี้ใช่ไหม จริง ๆ ฉันไม่อยากก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวนาย แต่อยากรู้ว่าทำไมอยู่ ๆ นายถึงหยุดงานไปเป็นเดือน”“ผมไม่เคยคิดทรยศหักหลังเจ้านาย” เขาพูดไปตามสัตย์จริง“เรื่องนั้นฉันรู้ ฉันมั่นใจว่า นายจะไม่ทำอย่างนั้นกับฉันและภัควเดชา แต่นายรู้หรือเปล่า ผู้หญิงที่นายยุ่งอยู่
กักหัวใจไว้ใกล้รัก สายสัมพันธ์พ่อลูก
เก๋ไก๋เดินลงมาจากชั้นบนหิ้วกระเป๋าสีรุ้งเตรียมไปทำงานต่างจังหวัด ช่วงนี้ได้งานแต่งหน้านักแสดงในกองถ่าย เธอจึงไม่ค่อยได้อยู่บ้านนัก แต่ก่อนเธอมักเป็นห่วงญาดากับลูกที่ต้องอยู่บ้านกันแค่สองคน แต่ตอนนี้ที่บ้านมีผู้ชายตัวโตมาอยู่ด้วย ถึงจะเทียวไปเทียวมาแต่ก็นับได้ว่าดูแลสองแม่ลูกอย่างดีในห้องนั่งเล่นที่เป็นทุกอย่างของบ้าน มีสองหนุ่มต่างวัยกำลังต่อรางรถไฟจำลอง เด็กชายภีมหัวเราะคิกคักปีนหลังขี่คอเล่นสนุกสนาน ดูไปดูมาเหมือนมีเด็กชายสองคนในบ้านเสียมากกว่า“นี่ซื้อมาเอาใจน้องภีมหรือว่าอยากเล่นเองคะ” เก๋ไก๋หัวเราะแล้วชี้ ๆ ไปที่ของเล่นในห้อง“ก็ทั้งซื้อให้ลูกแล้วก็อยากเล่นเองด้วยครับ” กรณ์กิตติหัวเราะเขิน ๆ “ตอนเด็ก ๆ อยากเล่นแต่ไม่มีเงิน พอมีลูกแล้วก็เลยขอเล่นพร้อมลูกเลยแล้วกัน”เก๋ไก๋ได้ยินเขาเรียก ‘ลูก’ อย่างไม่ขัดเขินก็ยิ้มพอใจ “ฝากดูแลสองแม่ลูกด้วยนะคะ เก๋ไก๋ไปทำงานสามสี่วันถึงจะกลับ”“ได้ครับ ไม่ต้องห่วงแล้วถ้าติดขัดอะไรหรือจะให้ไปรับก็โทรบอกได้นะครับ นั่งแท็กซี่ดึก ๆ มันอันตราย”“ต๊ายรู้ว่าฉันกลับดึกด้วย” เก๋ไก๋หัวเราะร่า “คุณก็รู้ว่าฉันเป็นสาว
กักหัวใจไว้ใกล้รัก ตามจีบแม่ของลูก
กลายเป็นภาพไม่คุ้นตาเมื่อหน้าร้านอุ่นรักเบเกอรี่มีพนักงานขายเป็นผู้ชายตัวโต วันแรก ๆ ทำหน้านิ่งเคร่งขรึมจนลูกค้านึกว่าเป็นพวกเจ้าหนี้นอกระบบ“นี่คุณจะมาช่วยหรือไล่ลูกค้า”ญาดาดุกรณ์กิตติ เขาขออาสาเป็นผู้ช่วยในร้านของเธอ หญิงสาวจำได้ว่าวันแรกที่เห็นเขาโผล่หน้ามาแต่เช้าและบอกวัตถุประสงค์ที่มา เธอกวาดตามองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า คนตัวสูงสวมเสื้อยืดกับกางเกงยีนส์แบบที่เธอไม่เคยเห็น สลัดภาพเลขาฯ หนุ่มที่สวมสูทเนี้ยบตลอดเวลา เธอให้เขามาช่วยงานเพราะคิดว่าเขาคงทำได้ไม่กี่วันก็คงหายไปจากชีวิตเธอเอง วันแรกก็ถูกเธอดุยกใหญ่แต่เขาก็ไม่โกรธหรือหัวเสียใส่แค่ยิ้มและขอโทษพร้อมทั้งปรับปรุงไม่ทำผิดซ้ำอีก ไป ๆ มา ๆ เขามาช่วยงานเธอเป็นสัปดาห์จนเธอนึกว่าเขาลาออกจากงานแล้ว“ผมลาพักร้อน” เขายิ้ม ตั้งใจว่าจะใช้เวลาช่วงนี้ตีสนิทกับลูกชายเสียหน่อย ยังไงก็เป็นแค่เด็กแม้จะหวงแม่มากไปนิดแต่เขาเชื่อว่าสามารถพิชิตใจลูกชายได้ เพราะตอนนี้น้องภีมก็ไม่ได้ทำหน้าตึงใส่เขาแล้ว แม้จะมีบ้างที่ยังลังเลเวลาเขาซื้อของเล่นมาให้“แล้วถ้าหมดวันลาพักร้อนล่ะ” เธอถามแสร้งทำเป็นไม่ใส่ใจนัก แต่ลึก ๆ แล้ว ก
กักหัวใจไว้ใกล้รัก ผมจะจีบคุณ 2
“ไหน ๆ ก็มาโรงพยาบาลแล้ว ตรวจดีเอ็นเอไปด้วยเลยแล้วกัน”“ค่ะ” เธออยากทำให้เขาสบายใจไม่ใช่คิดว่าเธอไปมั่วกับคนอื่นแล้วมาปรักปรำให้เขาเป็นพ่อของน้องภีมทั้งสามใช้เวลาอยู่โรงพยาบาลเอกชนไม่กี่ชั่วโมงก็เสร็จธุระ เด็กชายภีมมีแค่แผลถลอกเล็กน้อยทุกอย่างปกติดี ส่วนผลตรวจดีเอ็นเอใช้เวลาประมาณยี่สิบวัน ไหน ๆ ก็ได้ตรวจแล้ว กรณ์กิตติจึงเลือกฟลูโปรแกรมตรวจสุขภาพเด็กไปด้วยวันนี้มีเรื่องมากมาย เจ้าตัวน้อยเริ่มง่วงแล้วนั่งรถก็คอพับคออ่อนตลอดทาง กรณ์กิตติก็นึกได้ว่าตัวเองคงต้องเอารถไปติดคาร์ซีทให้ลูก“ขอบคุณที่มาส่งแล้วก็จัดการเรื่องค่าใช้จ่ายด้วยค่ะ”ญาดาเอ่ยขึ้นแล้วจะปลุกลูกเพื่อลงจากรถ สองแม่ลูกนั่งเบาะหลังจึงเหมือนกรณ์กิตติเป็นคนขับรถให้ ชายหนุ่มรีบห้ามไว้ก่อนแล้วเดินลงไปอุ้มเด็กน้อยด้วยตัวเอง“เด็กหลับอยู่ให้เขาหลับไปเถอะ ตื่นตอนนี้ก็งอแงเปล่า ๆ”“เคยเลี้ยงเด็กหรือคะ”“ผมช่วยแม่เลี้ยงน้องสองคน สมัยนั้นไม่มีผ้าอ้อมสำเร็จรูป ผมต้องซักผ้าอ้อมให้น้อง ๆ” เขายิ้มขำแล้วอุ้มลูกชายพาเดินเข้าไปในบ้าน และพาลูกชายไปนอนบนเตียง“ห้องแคบไปหน่อยนะ”
กักหัวใจไว้ใกล้รัก ผมจะจีบคุณ 1
แม้จะมีแค่แผลถลอกเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่กรณ์กิตติก็ขอให้ทางโรงพยาบาลตรวจอย่างละเอียด ระหว่างที่ยืนรอหน้าห้องเอ็กซเรย์ ชายหนุ่มชำเลืองมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ คงเพราะความเป็นแม่ทำให้เธอไม่โต้แย้งเขาเมื่อเสนอให้ตรวจอย่างละเอียด“ญาดา” กรณ์กิตติเรียกเบา ๆ “เราต้องคุยเรื่องน้องภีมอย่างจริงจัง”“เพื่ออะไรคะ” เธอหันมาถามรู้สึกปวดใจอย่างบอกไม่ถูก “เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เรื่องคืนนั้นมันก็เป็นความผิดของฉัน มันจบลงแล้ว คุณไม่ต้องมาวุ่นวายอะไรอีก”“เด็กคนนั้นเป็นลูกผมใช่ไหม”“คุณมั่นใจเหรอว่าผู้หญิงอย่างฉันไม่ได้มั่วกับคนอื่น”“ญาดา เราคุยกันด้วยเหตุผลได้ไหม”“ถ้าอย่างนั้นคุณบอกเหตุผลที่คุณอยากรู้ว่าน้องภีมเป็นลูกใครได้ไหมล่ะ ถ้าน้องภีมเป็นลูกคุณ คุณจะทำยังไง”“ผมก็ต้องรับผิดชอบสิ”“รับผิดชอบยังไงคะ”“ก็ค่าเลี้ยงดู ค่าเทอม ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ”คราวนี้ญาดาผ่อนลมหายใจออกมา “คุณไม่ได้จะมาเอาลูกไปจากฉันใช่ไหม”“ผมไม่ได้คิดแบบนั้น” เขาเข้าใจดี ถ้าเขาเอาลูกไปเธอคงคลั่งแน่ แค่เมื่อครู่เขาแย่งอุ้มลูกเอง เธอก็ทำท่าจะขย้ำเขาแล้ว แล้วเข
กักหัวใจไว้ใกล้รัก คู่ปรับวัยซน 2
“พี่เก๋ไก๋ช่วยดูร้านกับน้องภีมให้หน่อยนะคะ ญาดาขอคุยกับ...คุณกรณ์สักประเดี๋ยว”“คุณกรณ์?” เก๋ไก๋เคยได้ยินชื่อนี้มานับครั้งไม่ถ้วนแต่ไม่เคยเห็นหน้าคร่าตา เธอกวาดตามองผู้ชายคนนั้นแล้วก็ยกมือทาบอกอุทานออกมา “อย่าบอกว่าคนนี้คือกรณ์กิตติคู่กรณี...เอ่อ...ช่างเถอะ ๆ ฉันดูหลานกับร้านเอง ถ้ามีอะไรก็ตะโกนเรียกได้เลย ถึงจะเป็นสาวสองแต่แรงเตะฉันเยอะกว่าน้องภีมอยู่แล้ว”กรณ์กิตติได้แต่ยิ้มเจือนรับคำขู่ของอีกฝ่ายอย่างจำนน เขามองเด็กชายตัวน้อยด้วยหัวใจที่เต้นแรงแล้วเดินตามแผ่นหลังของญาดาเข้าในบ้าน เขามองสิ่งรอบตัวอย่างสำรวจ บ้านสองชั้นหลังเล็กที่ดัดแปลงหน้าบ้านเป็นร้าน ‘อุ่นรักเบเกอรี่’ เธอชี้ให้เขานั่งที่โซฟาแล้วเดินไปหยิบน้ำดื่มจากตู้เย็นออกมาส่งให้เขา“ที่นี่ไม่มีห้องรับแขก ตรงนี้เป็นทั้งห้องนั่งเล่น ดูโทรทัศน์แล้วก็กินข้าวรวมทั้งน้องภีมน้องกลางวันด้วยค่ะ”“คุณ...” กรณ์กิตติจนคำพูด จะถามว่าสบายดีไหมก็เหมือนไม่ใช่ประโยคที่ควรใช้ในตอนนี้“ถ้าอยากสมน้ำหน้าก็เชิญค่ะ” เธอพูดเสียงเรียบไม่ใช่ประชดประชัน “ฉันทำตัวเองก็ได้รับกรรมที่ทำไว้แล้ว”“อย่าพูดแบบนั้นสิ เ
กักหัวใจไว้ใกล้รัก คู่ปรับวัยซน 1
กรณ์กิตติไม่คิดว่าจะมีวันที่ตัวเองจนมุมขนาดนี้ คนที่มั่นใจตัวเองมาตลอดแต่กลับได้แต่นั่งอยู่ในรถแอบมองร้านเบเกอรี่เล็ก ๆ ที่มีลูกค้าแวะเวียนเข้าออกแทบตลอดเวลา เขาสามารถใช้กำลังบังคับขู่เข็นหรือใช้ทนายขู่บังคับให้ญาดามอบลูกมาให้ตรวจดีเอ็นเอ แต่เขากลับทำไม่ได้ เขาต้องการให้เธอพูดกับเขาด้วยความจริงใจรอยยิ้มผุดขึ้นไม่รู้ตัวเมื่อเห็นเด็กชายตัวน้อยวิ่งเล่นในร้าน ความทรงจำในวันวานจึงผุดขึ้น เขาเป็นพี่คนโตที่ต้องช่วยแม่เลี้ยงน้อง ๆ จึงเข้าใจดีว่าการเลี้ยงเด็กไม่ง่ายเลย แล้วนี่...ตามที่สายสืบรายงานมา เธอถูกครอบครัวตัดขาดไม่เหลียวแลมีเพียงเพื่อนรุ่นพี่ที่เป็นสาวประเภทสองให้ความช่วยเหลือ เธอในตอนนั้นจะลำบากขนาดไหน ตอนอุ้มท้องและคลอดลูกเขาปวดใจอย่างบอกไม่ถูก เธอต้องมาอยู่ในสภาพนี้เขาก็มีส่วนผิดควรรับผิดชอบด้วย เขารักญาดาไหม แน่นอนว่าไม่รู้สึก เรื่องในวันนั้นมันเกิดเพราะสถานการณ์บังคับและพาไป หากเธอไม่วางแผนชั่วร้ายเขาก็ไม่ลงมือกับผู้หญิงแบบนั้น แต่หลายวันมานี้ที่เขาแอบมาดูญาดากับลูก แม้จะเห็นรอยยิ้มของสองแม่ลูกอยู่ไกล ๆ แต่กลับสั่นไหวหัวใจของเขาได้อย่างง่ายดายก๊อกๆ
กักหัวใจไว้ใกล้รัก สงสัย 2
“ดูไปดูมาเด็กคนนี้ก็หน้าคล้ายคุณกรณ์นะครับ” นักสืบพูดขณะที่กรณ์กิตติเลื่อนภาพจากหน้าจอไอแพด ดูหญิงสาวที่เป็นเจ้าของร้านเบเกอรี่เล็ก ๆ ที่ดูยังไงก็ไม่มีพิษมีภัยอะไร เขาถ่ายรูปและสืบข่าวมารายงานให้กรณ์กิตติทราบตามที่ถูกสั่งงานไว้“หือ?” เขาเงยหน้าขึ้นแล้วก้มมองภาพเด็กชายตัวน้อยที่วิ่งเล่นในร้านเบเกอรี่“ขอโทษครับผมพูดไม่คิด” นักสืบรีบพูดออกมา ทำงานด้วยกันมาหลายปี เห็นหน้านิ่ง ๆ แบบนี้เวลาโหดก็โหดเอาเรื่อง“คิดว่าหน้าคล้ายผมจริง ๆ เหรอ” เขาถามย้ำ“เอ่อ...แค่คล้าย ๆ ครับ ยังเด็กอยู่ดูอะไรไม่ออกหรอกครับ สมัยนี้ตรวจดีเอ็นเอชัดเจนกว่ามานั่งมองหน้ากันอีก”กรณ์กิตติพยักหน้าแล้วให้นักสืบออกไปได้ เขาเลื่อนภาพดูซ้ำไปซ้ำมาแล้วก็เผลอยิ้มอย่างไม่รู้ตัว‘หรือว่าเด็กคนนี้จะเป็นลูกของเขา’ชายหนุ่มถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า คืนนั้นเป็นครั้งแรกของเธอ แต่หลังจากนั้นเล่า เขาเองก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ เขาเองก็ไม่ได้ใช้ถุงยางอนามัย และข้อมูลที่ได้มาจากนักสืบทำให้รู้ว่าชีวิตญาดาก็ไม่ได้สวยงามอย่างที่เห็นเขาทำงานกับภาวัตมาหลายปีย่อมเจอคนหลากรูปแบบ ครอบครัวแบ
