Share

 กองหัวใจไว้ตรงรัก
กองหัวใจไว้ตรงรัก
ผู้แต่ง: Priyada

การพบกันที่ไม่น่าจดจำเอาเสียเลย 1

เสียงดนตรีดังกระหึ่มเรียกการเคลื่อนไหวของเหล่านักท่องราตรีให้ออกมาขยับโยกปลดปล่อยความสนุกท่ามกลางบรรยากาศครึกครื้นในโซนชั้นล่างของผับชื่อดังในเมืองใหญ่

ลลิสาเดินออกจากห้องน้ำในโซนชั้นสองที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัว ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ราวกั้นแล้วกวาดสายตามองหาเพื่อนบางคนในกลุ่มที่ปลีกตัวลงไปสนุกด้านล่างมาสักพักใหญ่ตามประสาคนชอบห่วงที่ต้องรับหน้าที่ดูแลและเก็บตกเพื่อนยามเมาไม่มีสติอยู่ตลอด

“ยายแก้วกับยายปรายไปเต้นอยู่ไหนกันวะเนี่ย แล้วคนเยอะแบบนี้ฉันจะหายังไงเจอล่ะทีนี้”

หญิงสาวบ่นไปมองหาไป มือก็กดโทรศัพท์โทรตามเพื่อนไปด้วย โทรทั้ง ๆ ที่ก็รู้ว่าแม่พวกนั้นคงไม่ได้ยินเสียงนี่แหละ จนหลายรอบเข้าก็ยังไม่มีหวัง เธอจึงได้แต่ถอนหายใจแล้วยอมแพ้ สองขาจึงก้าวฉับ ๆ ไปทางบันไดทางขึ้นโซนวีไอพีชั้นสาม แต่ก็ต้องหงุดหงิดหนักกว่าเก่าเมื่อเจอคู่รักนักเที่ยวยืนนัวเนียขวางทางอยู่

เธอปรายสายตาอย่างรังเกียจไปที่คนทั้งคู่ บันไดมันก็แคบแค่นี้ เดินสวนกันยังแทบจะสิงร่างยังอุตส่าห์เจอคนอดอยากได้อีก นี่คือสิ่งที่เธอคิดแต่เธอก็ฉลาดพอที่จะไม่พูดออกไปให้ลำบากตัวเองแน่นอน ยิ่งในสถานที่แบบนี้และไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายเป็นใคร เกิดเป็นคนเมาที่ไม่มีสติแล้วเธอพูดจาผิดหูไปแล้วโดนทำร้ายขึ้นมาคงไม่คุ้มกัน แต่จนแล้วจนรอดทั้งสองร่างก็ยังไม่ยอมแยกออกจากกันเสียที จนเธออดรนทนไม่ไหว

“ขอโทษนะคะ ช่วยหยุดนัวกันก่อนได้ไหมคะ”

เสียงหวานเอ่ยขัดจังหวะคนทั้งคู่หลังจากที่ยืนกรอกตามองบนมาสักพักแต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรดีขึ้นเลย กลับกันสองคนตรงหน้ากลับยิ่งนัวเนียกอดรัดกันหนักขึ้นจนไม่สนใจว่าใครจะมองอยู่ด้วยซ้ำ

เมื่อได้ยินเสียงเรียกน่ารำคาญสองสามครั้งติด ๆ กัน ชายหญิงจึงผละออกจากกันด้วยอาการขัดใจ ฝ่ายชายหันมองผู้มาขัดจังหวะด้วยหางตาพร้อมกับเสียงสะบัดห้วนราวกับจะประกาศให้รู้ว่าไม่พอใจมากแค่ไหน

“โทษที คืนนี้ฉันมีคนไปด้วยแล้ว ไว้วันหลังนะ”

คำพูดที่หลุดออกมาประโยคแรกจากผู้ชายที่ไร้มารยาทยิ่งทำให้ลลิสาต้องจิกตามองแรงเข้าไปอีก มักมากยังไม่พอ หลงตัวเองยิ่งหนัก แค่หน้าตาดีนิดหน่อยคิดว่าผู้หญิงทุกคนจะติดสอยห้อยตามไปทุกคนเลยหรือไง ไอ้ผู้ชายสำส่อนเอ๊ย!

“ทานโทษนะคะ เมื่อกี้ฉันคงพูดไม่ชัดเจน ฉันจะบอกว่าช่วยหลีกทางให้หน่อยค่ะ ฉันจะขึ้นไปข้างบนค่ะ”

หญิงสาวย้ำช้า ๆ ชัด ๆ แต่น้ำเสียงฟังดูก็รู้ว่าเธอหงุดหงิดมากแค่ไหน ผิดกับอีกฝ่ายที่เผยรอยยิ้มพอใจตรงมุมปาก ส่งให้ใบหน้าสไตล์ลูกครึ่งดูกวนอารมณ์จนเธอแทบอยากจะเอาเล็บข่วนหน้าหล่อ ๆ นั่นเพื่อระบายโทสะให้หายหัวเสีย

“บันไดก็ออกจะกว้าง ทำไมไม่ขึ้นไปล่ะยะ มัวยืนดูคนอื่นเขาจู๋จี๋กันทำไม”

คู่ขาของฝ่ายชายพูดแทรกขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่าตัวเองไม่มีส่วนร่วมกับพวกเขาเลยทั้งที่ยืนทนโท่อยู่ตรงนี้ทั้งคน สองมือเธอไขว่คว้าแขนของชายหนุ่มมากอดไว้อย่างหวงแหน เชิดหน้ามองผู้หญิงไร้มารยาทที่บังอาจมาก่อกวนด้วยสายตาที่ประกาศว่าผู้ชายคนนี้เป็นของเธอ ใครก็ห้ามแย่งทั้งนั้น

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status