เมื่อเห็นหญิงสาวเสร็จสมจนพอใจแล้วภาวัตจึงเร่งเครื่องเดินหน้าสาวท่อนลำเข้าสุดออกสุดแล้วตอกอัดลงไปแรง ๆ หลาย ๆ ครั้งติดกัน เพียงไม่นานก็ชักลำใหญ่ออกมา คู่ขาคนสวยก็ช่างรู้ใจขยับตัวลงมาคุกเข่าอ้าปากอย่างรอคอย มือใหญ่สาวไปที่อาวุธประจำกายสองสามครั้งก็กระตุกปลดปล่อยน้ำเชื้อสีขาวขุ่นพุ่งกระฉูดใส่ปากสาวที่อ้ารออยู่ เธอกลืนรสชาติชายชาตรีของเขาไว้ทั้งหมดแล้วเลียริมฝีปากอย่างเอร็ดอร่อย
หลังจากนั้นหญิงสาวตั้งท่าจะเข้ามานัวเนียปลุกอารมณ์เขาอีกรอบ ตัวเธอเองถูกเขาพาขึ้นสวรรค์ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบจนขาแทบหุบไม่ลงแล้ว แต่เธอก็สู้ตายเพราะอยากเอาใจเขา เธอรู้ว่าชายหนุ่มไม่เคยพอใจในครั้งเดียว แต่ทว่าครั้งนี้กลับผิดแผกไปจากเดิม เขากลับผละกายออกไป
“พอแล้วแนท” โทนเสียงพูดของภาวัตกลับมาเป็นปกติ เขาได้ปลดปล่อยออกไปจนสบายตัวแล้ว ดังนั้นไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่ต่อไป
เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มกำลังเดินไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมหญิงสาวเจ้าของห้องแม้นึกเสียดายอยากใช้เวลาร่วมกับเขาอีกแต่เธอก็แย่งหน้าที่นั้นมาทำแทน เธอสวมเสื้อผ้าให้เขาจนเสร็จเรียบร้อย พอรูดซิบกางเกงขึ้นเสร็จเป็นอย่างสุดท้ายก็ยังไม่วายจูบเบา ๆ ลงบนสิ่งที่อยู่กลางลำตัวของเขาราวกับขอบคุณที่มันสร้างความสุขสมให้กับเธอ เมื่อปรนนิบัติเขาเรียบร้อยแล้วเธอจึงหยิบเสื้อคลุมมาสวมบ้างเพียงเพื่อไม่ให้ล่อนจ้อนเท่านั้นแล้วยืนส่งเขา
“ไปแล้วเหรอคะคุณวัต”
หญิงสาวส่งเสียงออดอ้อนเหมือนไม่อยากให้เขาผละจากเธอไปเลย นาน ๆ ทีเขาจะมาหา ถึงเธอไม่เรื่องมากและอยู่คนเดียวได้ แต่ก็มีบ้างที่เธออยากอ้อนให้เขาอยู่ข้างกายเหมือนคนรักทั่ว ๆ ไป แต่เธอลืมนึกไปว่าเธอไม่ได้อยู่ในตำแหน่งนั้นสำหรับเขา
“ใช่ ผมมีงานต้องทำ”
เสียงของภาวัตกลับมาไร้ความนุ่มนวลอีกครั้งหลังผ่านพ้นอารมณ์พิศวาส เขาไม่เคยอยากสานสัมพันธ์ต่อกับใครนอกเตียง จะหวานก็ตอนอยู่บนสังเวียนรักเท่านั้น คู่ขาของเขาทุกคนต่างก็รู้เรื่องนี้ดีรวมถึงนันสินีด้วย
“ก็ได้ค่ะแนทเข้าใจ ยังไงก็แวะมาหาแนทบ้างนะคะ”
หญิงสาวจูบเขาส่งท้ายอย่างอ้อยอิ่งในขณะชายหนุ่มพับแขนเสื้อเรียบร้อยเตรียมตัวออกจากห้อง
“เงินคุณเดี๋ยวเลขาผมจัดการให้เหมือนเดิมนะ สำหรับคืนนี้เลขาผมจะจัดของขวัญพิเศษมาให้คุณด้วย”
เมื่อได้ยินว่ามีของขวัญพิเศษหญิงสาวก็เบิกตาโตด้วยความดีใจ เธอคิดไม่ผิดมาตั้งแต่ต้นที่เลือกจะมาอยู่ในการดูแลของเขาแบบนี้ เมื่อเขาถูกใจเขาก็ให้ไม่มีเอาเปรียบเธอเลยสักครั้ง หากไม่มีเขาคนนี้เธอก็ไม่รู้จะโชคดีแบบนี้ไหม
“ขอบคุณนะคะ”
ภาวัตพยักหน้ารับคำของเธอและการหอมแก้มอีกฟอดใหญ่ด้วยท่าทีนิ่งเฉย เขาไม่ใส่ใจต่อการแสดงความรักภายนอกอย่างอะไรพวกนี้ ทุกครั้งที่ทำก็มีความใคร่ผสมอยู่ด้วยเสมอ นั่นทำให้เขาไม่มีคนรักเป็นตัวเป็นตนอย่างใครเขาเสียที จนถูกมองว่าเป็นผู้ชายเจ้าชู้ไม่จริงใจ ซึ่งเขาก็มองว่ามันไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรในเมื่อเขาเป็นผู้ชายโสด ทุกอย่างก็เพียบพร้อม จะแปลกตรงไหนหากสาวมักจะอยากเป็นหนึ่งในคู่ขาข้ามคืนของเขาคนนี้
“พรุ่งนี้ต้องบินไปประชุมที่กระบี่นะครับเจ้านาย”กรณ์กิตติแจ้งรายการนัดหมายด้วยท่าทีทะมัดทะแมงสมเป็นเลขาสายลุย เขาทำงานกับภาวัตมาหลายปี คอยดูแลจัดการทุกอย่างทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวให้เจ้านายมาตลอด จนเป็นที่ไว้ใจแทบไม่เคยผิดพลาดไม่ว่าจะงานใดทั้งนั้น“เดี๋ยวนายจัดการส่งของขวัญพิเศษไปให้แนทด้วยนะ”“ครับ เป็นน้ำหอมคอลเล็กชันใหม่ที่เพิ่งเปิดตัวในไทยดีไหมครับ แบรนด์นี้ผมจำได้ว่าคุณแนทเธอเคยใช้ครับ”เลขาลองเสนออย่างรู้ใจ เขาพอรู้ว่าผู้หญิงคนนี้จัดเป็นคู่ขาคนพิเศษมากกว่าคนอื่นที่เจ้านายมีความสัมพันธ์ด้วย เพราะเจ้านายมักไปหาบ่อยครั้งทั้งยังไม่มีปัญหาใด ๆ ให้เจ้านายของเขาหนักใจ และยังได้ของขวัญจากเจ้านายบ่อยมากอีกด้วย“เอางั้นก็ได้” เจ้านายหนุ่มตอบอย่างไม่ได้ใส่ใจนัก และนึกเรื่องอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “แล้วก็...”“ครับ?” เลขาหนุ่มเตรียมพร้อมรับคำสั่งเจ้านาย“ช่วยเช็กทีว่าที่กระบี่มีโรงแรมในเครือเดอะทรูธบ้างรึเปล่า”เลขาหนุ่มถึงกับขมวดคิ้วเมื่อฟังเจ้านายถาม เขาไม่เคยเห็นอีกฝ่ายมีความต้องการพิเศษในเรื่องที่พักมาก่อน ปกติเขาสามารถดำเนินการได้ตามความเหมาะสม เว้นแต่ไปพักรีสอร์ตของเพื่อนอันเป็นส่
ณ โรงแรมทริปเปิลแอลสาขากระบี่ร่างบางเดินตรวจตราความเรียบร้อยภายในโรงแรมช่วงเช้าก่อนที่แขกจะลงมาทานอาหารในห้องอาหารตามเวลา หญิงสาวประเมินทุกอย่างด้วยความพึงพอใจกับสิ่งที่ได้พบเห็น เพราะนั่นหมายความว่าทุกอย่างโอเคไม่มีปัญหาที่จะเสี่ยงให้โรงแรมเสียหาย“คุณลูกไม้คะ มีเรื่องด่วนค่ะ”เลขาสาวแว่นโตเดินฉับ ๆ เข้ามาหาเจ้านายด้วยรอยยิ้มพร้อมกับไอแพดคู่ใจในมือ“อ้อ มีอะไรเหรอคุณดาว”“พอดีมีเมลจากผู้บริหารของภัควเดชากรุ๊ปเข้ามา แจ้งความประสงค์ต้องการขอพบคุณลูกไม้เรื่องโครงการร่วมค่ะ”สิ่งที่ได้รับรายงานจากลูกน้องทำให้ลลิสาประหลาดใจมาก ในเมื่อเธอไม่เคยมีแพลนจะทำโครงการร่วมกับที่ไหนมาก่อน แถมโปรเจ็กต์ใหม่ก็ยังแพลนไม่เรียบร้อยด้วย“แปลก...ใครส่งมาคะ เลขาของผู้บริหารภัควเดชากรุ๊ปรึเปล่า”“ไม่ใช่ค่ะคุณลูกไม้ เป็นเมลตรงจากเอ็มดีเลยค่ะ”“ถ้างั้นรบกวนแจ้งเขาทีว่าตอนนี้เรายังไม่สะดวกนัดคุยเพราะอยู่ต่างจังหวัดนะ”“คงไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นแล้วค่ะ เพราะเอ็มดีของทางนั้นแจ้งมาว่า เขาจะเข้าพักที่โรงแรมสาขากระบี่ของเราในวันนี้ค่ะ”ลลิสาได้ฟังก็ยิ่งแปลกใจเข้าไปอีก แต่ในเมื่ออีกฝ่ายตั้งใจมาหาถึงที่นี่จะไม่ต้อนรับก
“ครับ แล้วไม่ทราบว่าคุณลลิสาพักที่ไหนเหรอครับ”เลขาสาวมองหน้าแขกของเจ้านายด้วยความแปลกใจ แต่ก็จำเป็นต้องตอบไปตามมารยาท เธอพยายามตอบแบบเป็นกลางให้เจ้านายปลอดภัยที่สุดหากคนตรงหน้าเกิดคิดไม่ดีกับเจ้านายของเธอขึ้นมา“คุณลลิสามีที่พักทั้งบนโรงแรมและบ้านพักบนเขาค่ะ”“อ้อครับ ขอบคุณครับ”ภาวัตขอบคุณพร้อมกับยิ้มรับ จนหญิงสาวที่ต้องคอยต้อนรับเกือบจะละลายไปกับรอยยิ้มกระชากใจของเขา แล้วเขาก็ไม่ได้เซ้าซี้ถามเรื่องเจ้านายของหญิงสาวอีก“ไปกันเลยไหมครับ”เลขาของภาวัตเอ่ยถามเมื่อเห็นภาวัตเดินนำออกไปแต่แสงดาวยังคงยืนนิ่งเหมือนไม่รู้ตัว หญิงสาวจึงสะดุ้งนิด ๆ รีบขอโทษขอโพยเลขาของอีกฝ่ายแล้วรีบตามไปทันที พลางนึกโทษเสน่ห์อันล้นเหลือของภาวัตที่ทำให้ตนเองบกพร่องต่อหน้าที่อย่างเคือง ๆไม่นานทั้งหมดก็มาถึงบ้านพักบนเขาด้วยรถกอล์ฟบริการของโรงแรม ภายในมีสามห้องนอน ทุกห้องนอนสามารถมองเห็นวิวทะเลได้ และภายในห้องน้ำที่ล้อมรอบด้วยกระจกใสมีอ่างสปาขนาดใหญ่ไว้เพียบพร้อม เมื่อเดินออกมานอกตัวบ้านก็จะพบสระว่ายน้ำส่วนตัวขนาดใหญ่ที่ทอดตัวขนานกับทะเล“เป็นยังไงบ้างคะคุณภาวัต ที่พักที่ทางเราจัดให้มีปัญหาอะไรไหมคะ”แสงดาวเอ่ยถ
ภาวัตลงมารอลลิสาที่ห้องอาหารของโรงแรมก่อนเวลาทุ่มตรงประมาณสิบห้านาที ด้วยไม่อยากให้หญิงสาวเจ้าของโรงแรมรอนาน อย่างไรเสียเดตแรกระหว่างเขาและเธอควรมีแต่ความประทับใจ มากกว่าจะให้เห็นว่าเพียงแค่ครั้งแรกเขาก็ผิดเวลาให้ฝ่ายหญิงต้องมารอก่อนเขาตีขลุมในใจว่านี่คือเดตแรกระหว่างเขาและเธอ แต่นั่งรอเพลิน ๆ ยังไม่ถึงสิบนาทีร่างบางก็เดินเข้ามาให้เห็นในครรลองสายตาเดรสสั้นสีอ่อนที่เมื่อถูกจับวางบนร่างกายของหญิงสาวก็ช่างเหมาะเจาะราวกับสร้างขึ้นมาเพื่อให้เธอเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว คนมองรู้สึกเหมือนถูกกระชากใจแรง ๆ จนหัวใจสูบฉีดเลือดแรงขึ้นอีก“สวัสดีค่ะคุณภาวัต ฉันลลิสานะคะ”“ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณลลิสา”รอยยิ้มกระจ่างตาบวกกับน้ำเสียงกวนอารมณ์ทำให้หญิงสาวที่ลืมหน้าของผู้ชายคนนั้นไปแล้วถึงกับอึ้งจนพูดไม่ออก แต่ก็ยังคงรักษามารยาทต่อหน้าเขาที่กลายมาเป็นแขกสำคัญของเธอในวันนี้“คุณนั่นเอง! วันนี้ควงสาวมาตามใบปลิวที่ฉันให้เหรอคะ” หญิงสาวถามอย่างเจตนาจะกวนเมื่อนึกออกว่าเขาเป็นใคร“ก็มาตามคำเชิญของคุณไงครับ เสียก็แต่ผมไม่ได้ควงสาวมาด้วยกะว่าจะมาห
“เอาสิคะ ไหน ๆ คุณก็อุตส่าห์เชิญตัวเองชนาดนี้แล้วนี่”“ผมไม่อยากเสียเวลานี่ครับ สนใจผมก็บอกว่าสนใจ เดี๋ยวมะรืนนี้ผมต้องไปเจอลูกค้าอีก มีเวลาผมก็ต้องรีบทำคะแนนก่อน”“จีบฉันไม่ง่ายหรอกนะคะ ฉันไม่สนใจจะเป็นของเล่นบนเตียงให้ใคร”“แหมใครจะใจร้ายให้คุณอยู่ในฐานะของเล่นกันล่ะครับ อย่างคุณต้องพิเศษกว่านั้นอยู่แล้ว”ชายหนุ่มพูดกลั้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดีที่เธอไม่ง่ายอย่างที่เขาคาดไว้ แต่ก็ไม่ยากเกินความสามารถของเขาแน่นอน แบบนี้สิถึงจะน่าตื่นเต้นกว่าพวกผู้หญิงที่เขาเคยผ่านมา“พิเศษแบบไหนล่ะคะ คู่ขา คู่นอนหรือว่าเด็กคุณ”“นั่นสิครับ แบบไหนดี”เขาจงใจยั่วเธอด้วยสายตา เมื่อเธอจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขาก็พบความร้อนแรงที่ส่งผ่านมาถึงเธอโดยที่ไม่มีหลบตาแต่อย่างใด แม้จะบอกว่าตัวเองมีภูมิต้านทานต่อคนหล่อ แต่คนตรงหน้าต้องยอมรับว่าหน้าตาดีแถมมีเสน่ห์อย่างเหลือหลาย เพียงแค่เขามองเธอก็ระทวยได้เหมือนกัน แต่เธอยังต้องอดทนทำเฉยไว้“คู่นอนดีไหมคะ จบแล้วก็จบกัน ไม่ต้องยืดเยื้อ” หญิงสาวแกล้งเสนอตอกกลับคารมเหลือร้ายของเขา เขาช่างหน้ามึนตีขลุมให้ตนเองเป็นฝ่าย
วันถัดมาภาวัตเลือกจะลงมาที่ล็อบบี้ของโรงแรมก่อนจะถึงเวลานัดเล็กน้อยเพราะทราบว่าหญิงสาวเจ้าของโรงแรมต้องปลีกตัวขึ้นไปเคลียร์งานนิดหน่อยด้วยใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาทำให้สะดุดตาคนที่ผ่านไปมาไม่น้อยแม้จะมีแว่นกันแดดอันโต แต่ท่าทางไม่รับแขกและเลขาตัวใหญ่ที่คอยยืนประกบอยู่ตลอดก็เลยไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าเข้าไปทักทาย ได้แต่แอบมองแอบส่งยิ้มระยะไกลกันเป็นแถว“เสน่ห์แรงเหมือนเดิมเลยนะครับคุณวัต” เลขาหนุ่มเอ่ยแซว เลยได้ยิ้มมุมปากของเจ้านายมาเป็นคำตอบสำหรับภาวัตแล้วเขารู้ดีว่าตัวเองมีแรงดึงดูดต่อเพศตรงข้ามมากแค่ไหน แต่เขาก็ฉลาดพอที่จะเลือกตอบสนองต่อผู้คนเหล่านั้นอย่างไร อย่างเช่นในเวลานี้ที่กำลังเดินหน้าทำคะแนนกับลลิสาอยู่ เขาคงไม่โง่ทำอะไรให้ตัวเองเดือดร้อนและดูแย่ในสายตาเธอแน่นอน“ก็ปกติชินแล้ว” เขาไหวไหล่ไม่ถ่อมตัวเลยสักนิด“วันนี้ไม่หิ้วกลับห้องสักคนเหรอครับ” เลขาหนุ่มแกล้งถามทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้ว“คนที่อยากหิ้วเขาไม่ยอมน่ะสิ หึ...แบบพวกนี้น่ะ เมื่อไหร่ก็ได้ แต่ไม่ใช่ตอนนี้”กรณ์กิตติได้ฟังก็หัวเราะกับคำตอบของชายห
“ไปเถอะ ฉันอยู่ได้” ภาวัตไม่ลังเลที่จะไล่ลูกน้องผู้ภักดีไปทันที ใครอยากจะมีก้างตอนเขาสวีตกับสาวสวยกันเล่า“จะดีเหรอครับ” เลขาหนุ่มยังลังเล“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ วันนี้ฉันจะพาเจ้านายของคุณไปดำน้ำนอกเกาะเท่านั้นเอง คนดูแลที่ตามไปก็มีค่ะ คงไม่น่าจะมีอะไรร้ายแรงถึงกับต้องตามทำร้ายกันกลางทะเลหรอกมั้งคะ”เมื่อคืนหลังจากแยกกันเธอได้ลองหาข้อมูลเกี่ยวกับชายหนุ่มคร่าว ๆ และเรื่องที่รู้มาคือตานี่มักถูกลอบทำร้ายอยู่บ่อย ๆ เพราะธุรกิจของเขาในหลายครั้งทำให้เกิดมีข้อพิพาทกับผู้มีอิทธิพลท้องถิ่นต่าง ๆ ในเรื่องการขัดผลประโยชน์ นี่เองกระมังที่ทำให้เลขาหนุ่มตามประกบเขาไม่ห่าง“ก็ได้ครับ ถ้าคุณสองคนว่าอย่างนั้นผมจะยอมไปพักก็ได้ เจอกันตอนเย็นนะครับคุณวัต รบกวนด้วยนะครับคุณลลิสา”เลขาหนุ่มยังคงขอเจอเจ้านายให้เห็นหน้าค่าตาในตอนเย็นเพื่อให้มั่นใจว่าอีกฝ่ายปลอดภัยจริง ตอนท้ายจึงหันไปเอ่ยปากฝากฝังกับผู้หญิงที่อาสาดูแลเจ้านาย แล้วจึงปลีกตัวออกไปจากล็อบบี้ที่เป็นจุดนัดหมาย“ถ้างั้นเราไปกันเลยไหมคะ เดี๋ยวแดดจะแรง”ลลิสาหันไปถามแขกพิเศษที่กำลังจะกลายเป็นคนช่วยเธอแบกขอ
เสียงหัวเราะพูดคุยอย่างอารมณ์ดีดังนำมาก่อนตัวของเจ้านายและผู้หญิงที่เจ้านายชอบทำให้กรณ์กิตติที่นั่งรออยู่ตรงล็อบบี้เหมือนตอนสายต้องแปลกใจจนเขาต้องลุกขึ้นชะเง้อดู เมื่อเจ้านายของเขาเวลาทำงานด้วยกันแทบจะไม่มีเสียงหัวเราะหลุดออกมาให้ได้ยินเลยก็ว่าได้“เป็นไงบ้างครับ ดำน้ำสนุกไหม”“สนุกค่ะ เสียดายคุณกรณ์กิตติไม่ได้ไปด้วยกับพวกเราด้วย ถ้ายังไงฉันขอตัวก่อนนะคะ”หญิงสาวตอบทั้งที่เสียงยังติดหัวเราะสดใสอยู่ ก่อนจะขอตัวกลับไปพักผ่อนที่ห้อง หลังจากที่เปียกน้ำทะเลมาทั้งวัน โดยมีเสียงแขกพิเศษที่เริ่มจะสนิทกันลอยตามหลังมา“อย่าลืมนัดเราคืนนี้นะครับที่รัก”“โอเคค่ะ” เธอตอบแล้วเดินออกไป“เจ้านายนัดดินเนอร์กับคุณลลิสาเหรอครับคืนนี้” เลขาหนุ่มยิงคำถามทันที ดูเจ้านายของเขาจะอารมณ์ดีมาก จนขนาดว่าเขาถามถึงเรื่องที่ค่อนข้างจะส่วนตัวยังไม่โกรธเลย ปกติจะต้องมองตาขวางเขาแล้วสิ“ใช่ เดี๋ยวนายก็แยกกับฉันตอนเย็นเลย ฉันมีนัดกับเธอแล้วก็ตั้งใจจะไปดื่มกันต่อนิดหน่อยที่บาร์บนดาดฟ้าด้วย”“โอเคครับ ถ้ามีอะไรเรียกหาผมได้ตลอดเวลาเลยนะครั