Share
ดำน้ำ 2
“ไปเถอะ ฉันอยู่ได้” ภาวัตไม่ลังเลที่จะไล่ลูกน้องผู้ภักดีไปทันที ใครอยากจะมีก้างตอนเขาสวีตกับสาวสวยกันเล่า
“จะดีเหรอครับ” เลขาหนุ่มยังลังเล
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ วันนี้ฉันจะพาเจ้านายของคุณไปดำน้ำนอกเกาะเท่านั้นเอง คนดูแลที่ตามไปก็มีค่ะ คงไม่น่าจะมีอะไรร้ายแรงถึงกับต้องตามทำร้ายกันกลางทะเลหรอกมั้งคะ”
เมื่อคืนหลังจากแยกกันเธอได้ลองหาข้อมูลเกี่ยวกับชายหนุ่มคร่าว ๆ และเรื่องที่รู้มาคือตานี่มักถูกลอบทำร้ายอยู่บ่อย ๆ เพราะธุรกิจของเขาในหลายครั้งทำให้เกิดมีข้อพิพาทกับผู้มีอิทธิพลท้องถิ่นต่าง ๆ ในเรื่องการขัดผลประโยชน์ นี่เองกระมังที่ทำให้เลขาหนุ่มตามประกบเขาไม่ห่าง
“ก็ได้ครับ ถ้าคุณสองคนว่าอย่างนั้นผมจะยอมไปพักก็ได้ เจอกันตอนเย็นนะครับคุณวัต รบกวนด้วยนะครับคุณลลิสา”
เลขาหนุ่มยังคงขอเจอเจ้านายให้เห็นหน้าค่าตาในตอนเย็นเพื่อให้มั่นใจว่าอีกฝ่ายปลอดภัยจริง ตอนท้ายจึงหันไปเอ่ยปากฝากฝังกับผู้หญิงที่อาสาดูแลเจ้านาย แล้วจึงปลีกตัวออกไปจากล็อบบี้ที่เป็นจุดนัดหมาย
“ถ้างั้นเราไปกันเลยไหมคะ เดี๋ยวแดดจะแรง”
ลลิสาหันไปถามแขกพิเศษที่กำลังจะกลายเป็นคนช่วยเธอแบกขอ
Related chapter
กองหัวใจไว้ตรงรัก ฟ้าฝนเป็นใจ 1
เสียงหัวเราะพูดคุยอย่างอารมณ์ดีดังนำมาก่อนตัวของเจ้านายและผู้หญิงที่เจ้านายชอบทำให้กรณ์กิตติที่นั่งรออยู่ตรงล็อบบี้เหมือนตอนสายต้องแปลกใจจนเขาต้องลุกขึ้นชะเง้อดู เมื่อเจ้านายของเขาเวลาทำงานด้วยกันแทบจะไม่มีเสียงหัวเราะหลุดออกมาให้ได้ยินเลยก็ว่าได้“เป็นไงบ้างครับ ดำน้ำสนุกไหม”“สนุกค่ะ เสียดายคุณกรณ์กิตติไม่ได้ไปด้วยกับพวกเราด้วย ถ้ายังไงฉันขอตัวก่อนนะคะ”หญิงสาวตอบทั้งที่เสียงยังติดหัวเราะสดใสอยู่ ก่อนจะขอตัวกลับไปพักผ่อนที่ห้อง หลังจากที่เปียกน้ำทะเลมาทั้งวัน โดยมีเสียงแขกพิเศษที่เริ่มจะสนิทกันลอยตามหลังมา“อย่าลืมนัดเราคืนนี้นะครับที่รัก”“โอเคค่ะ” เธอตอบแล้วเดินออกไป“เจ้านายนัดดินเนอร์กับคุณลลิสาเหรอครับคืนนี้” เลขาหนุ่มยิงคำถามทันที ดูเจ้านายของเขาจะอารมณ์ดีมาก จนขนาดว่าเขาถามถึงเรื่องที่ค่อนข้างจะส่วนตัวยังไม่โกรธเลย ปกติจะต้องมองตาขวางเขาแล้วสิ“ใช่ เดี๋ยวนายก็แยกกับฉันตอนเย็นเลย ฉันมีนัดกับเธอแล้วก็ตั้งใจจะไปดื่มกันต่อนิดหน่อยที่บาร์บนดาดฟ้าด้วย”“โอเคครับ ถ้ามีอะไรเรียกหาผมได้ตลอดเวลาเลยนะครั
กองหัวใจไว้ตรงรัก การพบกันที่ไม่น่าจดจำเอาเสียเลย 1
เสียงดนตรีดังกระหึ่มเรียกการเคลื่อนไหวของเหล่านักท่องราตรีให้ออกมาขยับโยกปลดปล่อยความสนุกท่ามกลางบรรยากาศครึกครื้นในโซนชั้นล่างของผับชื่อดังในเมืองใหญ่ลลิสาเดินออกจากห้องน้ำในโซนชั้นสองที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัว ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ราวกั้นแล้วกวาดสายตามองหาเพื่อนบางคนในกลุ่มที่ปลีกตัวลงไปสนุกด้านล่างมาสักพักใหญ่ตามประสาคนชอบห่วงที่ต้องรับหน้าที่ดูแลและเก็บตกเพื่อนยามเมาไม่มีสติอยู่ตลอด“ยายแก้วกับยายปรายไปเต้นอยู่ไหนกันวะเนี่ย แล้วคนเยอะแบบนี้ฉันจะหายังไงเจอล่ะทีนี้”หญิงสาวบ่นไปมองหาไป มือก็กดโทรศัพท์โทรตามเพื่อนไปด้วย โทรทั้ง ๆ ที่ก็รู้ว่าแม่พวกนั้นคงไม่ได้ยินเสียงนี่แหละ จนหลายรอบเข้าก็ยังไม่มีหวัง เธอจึงได้แต่ถอนหายใจแล้วยอมแพ้ สองขาจึงก้าวฉับ ๆ ไปทางบันไดทางขึ้นโซนวีไอพีชั้นสาม แต่ก็ต้องหงุดหงิดหนักกว่าเก่าเมื่อเจอคู่รักนักเที่ยวยืนนัวเนียขวางทางอยู่เธอปรายสายตาอย่างรังเกียจไปที่คนทั้งคู่ บันไดมันก็แคบแค่นี้ เดินสวนกันยังแทบจะสิงร่างยังอุตส่าห์เจอคนอดอยากได้อีก นี่คือสิ่งที่เธอคิดแต่เธอก็ฉลาดพอที่จะไม่พูดออกไปให้ลำบากตัวเองแน่นอน ยิ่งในสถานที่แบบนี้และไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายเป็นใคร เกิด
กองหัวใจไว้ตรงรัก การพบกันที่ไม่น่าจดจำเอาเสียเลย 2
“หึ! กว้างบ้านป้าเธอสิ แหกตามองไหมว่ามันยังกว้างไม่ถึงเมตรครึ่งเลย ฉันคงเป็นไรฝุ่นมั้งถึงจะเดินแทรกเธอกับเขาที่รัดกันอย่างกับงูเหลือมไปได้”ลลิสาตอกกลับอย่างไม่ไว้หน้าหลังจากที่อดทนสงบปากสงบคำมานาน ความแสบสันของเจ้าหล่อนเรียกรอยยิ้มพอใจจากผู้ชายที่ยืนเงียบอยู่ได้ เขาเกิดนึกสนใจในตัวเธอขึ้นมาทันที จะว่าไปแล้วเธอก็ดูสวยปราดเปรียวไม่หยอก“อีบ้า แกว่าฉันเหรอ”ผู้หญิงชุดแดงแสนสั้นรีบปล่อยแขนที่กอดอยู่มายืนดิ้นอยู่ตรงหน้าเพราะคำพูดที่ด่าเสมือนว่าเธอโง่ ใจจริงอยากเดินเข้าไปตบคนขัดจังหวะใจจะขาด แต่กลัวคู่ควงอย่างภาวัตไม่พอใจเลยต้องรักษาความเรียบร้อยเอาไว้สักหน่อย“ไม่ได้ว่าหรอก ชมอยู่” คู่กรณีลอยหน้าลอยตาตอบอย่างยียวน“หน็อย อี.....” สาวชุดแดงที่ถูกยั่วโมโหทนไม่ไหวจึงยกนิ้วที่มีเล็บยาวถูกเคลือบด้วยสีแดงเงาวับขึ้นชี้หน้าคู่กรณี“พอได้แล้ว” คนที่ยืนเงียบอยู่นานแทรกขึ้นมาอย่างระอากับเหตุการณ์ประเภทนี้ เขาถูกพวกผู้หญิงตบตีแย่งกันบ่อยจนชินชาเขาเลิกสนใจคู่ขาด้านข้างแต่กลับส่งยิ้มหวานให้กับสาวอีกคนแทน แววตาคมขยับไหวตามความพอใจที่พุ่งขึ้นเรื่อย ๆ ปฏิเสธไม่ได้ว่าร่างกายของเขามีปฏิกิริยากับเจ้าของร่าง
กองหัวใจไว้ตรงรัก การพบกันที่ไม่น่าจดจำเอาเสียเลย 3
หญิงสาวสะบัดมือของคนแปลกหน้าออกอย่างแรงโดยที่เขาก็ไม่ได้ยื้อต่อ แล้วก้าวเดินขึ้นบันไดไป ทว่าหากเพียงแค่ก้าวเดียวเธอกลับต้องหมุนตัวมาหาเขาอีกครั้งเพราะนึกอะไรขึ้นมาได้“อ้อ ลืมเตือน คราวหน้าแนะนำว่าถ้าไม่ไหวไปเปิดห้องดีกว่านะคะ ใกล้ ๆ นี่ก็มีเยอะแยะ แถวนี้มันคงตื่นเต้นเกินไป แต่ถ้าเลือกไม่ถูกนี่เลยค่ะ...”“ครับ?”ภาวัตเลิกคิ้วประหลาดใจเมื่อหญิงสาวเจ้าของเสียงหวานยื่นกระดาษแผ่นเล็กประมาณครึ่งเอสี่ที่ถูกคลี่ออกมาทั้งยังเห็นรอยพับอยู่ให้“ใบปลิวน่ะค่ะ โรงแรมของฉันเอง อยู่ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่ ถ้าคุณไม่ไหวเปิดห้องที่นี่ก็ได้นะคะ รับรองว่าโรงแรมเราจะบริการคุณอย่างดีเลยค่ะ ห้องสะอาด พนักงานมารยาทเยี่ยม ราคาประทับใจ มีทั้งรายวันรายสัปดาห์และรายเดือน อาหารอร่อย บรรยากาศพรีเมี่ยมมากค่ะ หวังว่าจะได้ต้อนรับคุณผู้ชายนะคะ” เจ้าของโรงแรมสาวร่ายยาวเหยียดตบท้ายด้วยรอยยิ้มการค้าแบบสมบูรณ์ก่อนหันหลังเดินขึ้นไปชั้นสาม ทิ้งชายหนุ่มไว้กับท่าทีนิ่งอึ้งพร้อมใบปลิวยับ ๆ ในมือผ่านไปหลายนาทีกว่าที่ภาวัตจะขยับตัวและระเบิดหัวเราะออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ นึกไม่ถึงว่าเธอจะมาในรูปแบบนี้ ช่างแตกต่างกับผู้หญิงคนอื่นที
กองหัวใจไว้ตรงรัก ปลดปล่อย 1
รถสปอร์ตคันหรูแล่นปราดเข้ามาจอดในที่ประจำของคอนโดแห่งหนึ่งริมแม่น้ำเจ้าพระยา ที่นี่ก็เป็นหนึ่งในโครงการของเดอะทรูธที่ภาวัตซื้อเอาไว้ ทว่าคนที่อยู่คือนันสินีคู่ขาคนสวยที่ชายหนุ่มผูกสัมพันธ์มาหลายเดือนแม้จะแวะมานาน ๆ ครั้งก็ตามทันทีที่ประตูเปิดออกพร้อมกับการต้อนรับของหญิงสาวภายในห้อง ร่างสองร่างก็พุ่งเข้าสัมผัสกันอย่างเร่าร้อนเหมือนกองไฟที่ถูกราดน้ำมันลงไปจนลุกโชน ประตูค่อย ๆ ปิดสนิทโดยอัตโนมัติพร้อม ๆ กับที่คนทั้งคู่ต่างเปลือยเปล่า เสื้อผ้ากระจายไปทั่วห้องนั่งเล่น“อื้อ...ตรงนี้เลยเหรอคะ”เสียงหอบกระเส่าของฝ่ายหญิงเอ่ยถาม เมื่อถูกบุกแบบไม่ทันตั้งตัว ลมหายใจของเธอถูกช่วงชิงด้วยริมฝีปากของคนตัวโตแสนเอาแต่ใจ ขณะที่เธอเปิดทางให้เขาแนบชิดร่างกายแสนเย้ายวนของเธอมากขึ้น เรียวขาสวยเกี่ยวรอบเอวของภาวัตไว้แน่น“อืม ตรงนี้แหละ เปลี่ยนบรรยากาศ ใจเย็นสิคนสวย”เขาชอบเป็นฝ่ายบุกก่อน แต่ก็ชอบที่คู่ขาคนสำคัญช่างตั้งรับได้ไวและรุกกลับได้อย่างถึงใจไม่แพ้กัน อุณหภูมิในร่างกายของเขาร้อนฉ่าขึ้นมาอีกระดับเมื่ออีกฝ่ายพลิกกลับมาปรนเปรอให้เขาเต็มที่ เรียวลิ้นของเธอไล่สัมผัสไปทั่วเรือนกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ
กองหัวใจไว้ตรงรัก ปลดปล่อย 2
เมื่อเห็นหญิงสาวเสร็จสมจนพอใจแล้วภาวัตจึงเร่งเครื่องเดินหน้าสาวท่อนลำเข้าสุดออกสุดแล้วตอกอัดลงไปแรง ๆ หลาย ๆ ครั้งติดกัน เพียงไม่นานก็ชักลำใหญ่ออกมา คู่ขาคนสวยก็ช่างรู้ใจขยับตัวลงมาคุกเข่าอ้าปากอย่างรอคอย มือใหญ่สาวไปที่อาวุธประจำกายสองสามครั้งก็กระตุกปลดปล่อยน้ำเชื้อสีขาวขุ่นพุ่งกระฉูดใส่ปากสาวที่อ้ารออยู่ เธอกลืนรสชาติชายชาตรีของเขาไว้ทั้งหมดแล้วเลียริมฝีปากอย่างเอร็ดอร่อยหลังจากนั้นหญิงสาวตั้งท่าจะเข้ามานัวเนียปลุกอารมณ์เขาอีกรอบ ตัวเธอเองถูกเขาพาขึ้นสวรรค์ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบจนขาแทบหุบไม่ลงแล้ว แต่เธอก็สู้ตายเพราะอยากเอาใจเขา เธอรู้ว่าชายหนุ่มไม่เคยพอใจในครั้งเดียว แต่ทว่าครั้งนี้กลับผิดแผกไปจากเดิม เขากลับผละกายออกไป“พอแล้วแนท” โทนเสียงพูดของภาวัตกลับมาเป็นปกติ เขาได้ปลดปล่อยออกไปจนสบายตัวแล้ว ดังนั้นไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่ต่อไปเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มกำลังเดินไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมหญิงสาวเจ้าของห้องแม้นึกเสียดายอยากใช้เวลาร่วมกับเขาอีกแต่เธอก็แย่งหน้าที่นั้นมาทำแทน เธอสวมเสื้อผ้าให้เขาจนเสร็จเรียบร้อย พอรูดซิบกางเกงขึ้นเสร็จเป็นอย่างสุดท้ายก็ยังไม่วายจูบเบา ๆ ลงบนสิ่งที่อยู่กลางลำต
กองหัวใจไว้ตรงรัก แผนรุก
“พรุ่งนี้ต้องบินไปประชุมที่กระบี่นะครับเจ้านาย”กรณ์กิตติแจ้งรายการนัดหมายด้วยท่าทีทะมัดทะแมงสมเป็นเลขาสายลุย เขาทำงานกับภาวัตมาหลายปี คอยดูแลจัดการทุกอย่างทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวให้เจ้านายมาตลอด จนเป็นที่ไว้ใจแทบไม่เคยผิดพลาดไม่ว่าจะงานใดทั้งนั้น“เดี๋ยวนายจัดการส่งของขวัญพิเศษไปให้แนทด้วยนะ”“ครับ เป็นน้ำหอมคอลเล็กชันใหม่ที่เพิ่งเปิดตัวในไทยดีไหมครับ แบรนด์นี้ผมจำได้ว่าคุณแนทเธอเคยใช้ครับ”เลขาลองเสนออย่างรู้ใจ เขาพอรู้ว่าผู้หญิงคนนี้จัดเป็นคู่ขาคนพิเศษมากกว่าคนอื่นที่เจ้านายมีความสัมพันธ์ด้วย เพราะเจ้านายมักไปหาบ่อยครั้งทั้งยังไม่มีปัญหาใด ๆ ให้เจ้านายของเขาหนักใจ และยังได้ของขวัญจากเจ้านายบ่อยมากอีกด้วย“เอางั้นก็ได้” เจ้านายหนุ่มตอบอย่างไม่ได้ใส่ใจนัก และนึกเรื่องอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “แล้วก็...”“ครับ?” เลขาหนุ่มเตรียมพร้อมรับคำสั่งเจ้านาย“ช่วยเช็กทีว่าที่กระบี่มีโรงแรมในเครือเดอะทรูธบ้างรึเปล่า”เลขาหนุ่มถึงกับขมวดคิ้วเมื่อฟังเจ้านายถาม เขาไม่เคยเห็นอีกฝ่ายมีความต้องการพิเศษในเรื่องที่พักมาก่อน ปกติเขาสามารถดำเนินการได้ตามความเหมาะสม เว้นแต่ไปพักรีสอร์ตของเพื่อนอันเป็นส่
กองหัวใจไว้ตรงรัก ลูกค้าวีไอพี 1
ณ โรงแรมทริปเปิลแอลสาขากระบี่ร่างบางเดินตรวจตราความเรียบร้อยภายในโรงแรมช่วงเช้าก่อนที่แขกจะลงมาทานอาหารในห้องอาหารตามเวลา หญิงสาวประเมินทุกอย่างด้วยความพึงพอใจกับสิ่งที่ได้พบเห็น เพราะนั่นหมายความว่าทุกอย่างโอเคไม่มีปัญหาที่จะเสี่ยงให้โรงแรมเสียหาย“คุณลูกไม้คะ มีเรื่องด่วนค่ะ”เลขาสาวแว่นโตเดินฉับ ๆ เข้ามาหาเจ้านายด้วยรอยยิ้มพร้อมกับไอแพดคู่ใจในมือ“อ้อ มีอะไรเหรอคุณดาว”“พอดีมีเมลจากผู้บริหารของภัควเดชากรุ๊ปเข้ามา แจ้งความประสงค์ต้องการขอพบคุณลูกไม้เรื่องโครงการร่วมค่ะ”สิ่งที่ได้รับรายงานจากลูกน้องทำให้ลลิสาประหลาดใจมาก ในเมื่อเธอไม่เคยมีแพลนจะทำโครงการร่วมกับที่ไหนมาก่อน แถมโปรเจ็กต์ใหม่ก็ยังแพลนไม่เรียบร้อยด้วย“แปลก...ใครส่งมาคะ เลขาของผู้บริหารภัควเดชากรุ๊ปรึเปล่า”“ไม่ใช่ค่ะคุณลูกไม้ เป็นเมลตรงจากเอ็มดีเลยค่ะ”“ถ้างั้นรบกวนแจ้งเขาทีว่าตอนนี้เรายังไม่สะดวกนัดคุยเพราะอยู่ต่างจังหวัดนะ”“คงไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นแล้วค่ะ เพราะเอ็มดีของทางนั้นแจ้งมาว่า เขาจะเข้าพักที่โรงแรมสาขากระบี่ของเราในวันนี้ค่ะ”ลลิสาได้ฟังก็ยิ่งแปลกใจเข้าไปอีก แต่ในเมื่ออีกฝ่ายตั้งใจมาหาถึงที่นี่จะไม่ต้อนรับก
Latest chapter
