บทที่ 74

ร่างที่โก้งโค้งบนโต๊ะอาหารของพรีมอ่อนแรง  สะโพกกลมกลึงเปล่าเปลือยแดงเป็นรูปนิ้วห้าแฉก  พรีมหายใจติดขัด  ก่อนจะดันตัวขึ้นท้าวแขนลงบนโต๊ะ  ก่อนจะค่อยๆหันกลับไปหาสามีอย่างเชื่องช้า

“ถึงกับตกใจเลยเหรอ”

“มันคืออะไรวี”

“ไม่มีอะไร  ก็แค่ของสะสม  วีดีโอสะสมของวีเอง”

“วีทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนเลยเหรอ”

ดวงตาแข็งกร้าวจ้องมองพัศวีอย่างรังเกียจและสับสน  พรีมเองก็แทบจะไม่รู้จักพัศวีเลย  เธอเริ่มสับสนว่าตัวเองตัดสินใจถูกหรือผิดกันแน่ที่จดทะเบียนสมรสกับเขา  เธอรู้ดีว่าเขาเป็นคนเจ้าชู้มีผู้หญิงมากหน้าหลายตาตั้งแต่สมัยเรียน  แต่เธอไม่เคยรู้เรื่องเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศของเขาแบบนี้

ภายนอกที่เป็นหนุ่มหล่อ พูดจาอ่อนหวาน  สุภาพอ่อนน้อมถ่อมตน  และเป็นกันเองกับผู้คน  แต่เบื้องหลังรสนิยมหลังบ้านกลับไม่ต่างกลุ่มคนบ้าตัณหา มักมาก และป่าเถื่อน

“ก็ไม่ใช่ทุกคนหรอก”

พัศวีนึกถึงเนื้อน้อง  เธอเป็นคนที่เคยร้องขออยากเห็นเขาร่วมรักกับคนอ