บทที่ 77

ชนแดนตบข้างแก้มอัญชิสาเบาๆ  เพื่อให้เธอรู้สึกตัว  หากแต่ยังคงนิ่งสงบไม่ไหวติง  เขาจับมือที่ตกลงข้างเบาะขึ้นมา  มือเรียวเล็กนั้นเย็นเฉียบ  เขาบีบนวดเคล้าคลึงเบาๆ ให้เลือดลมไหลเวียน  พร้อมกับเรียกชื่อเธอไปพร้อมกัน

เสื้อผ้าถูกคลายออก  เพื่อช่วยการหายใจ  กระโปรงสอบรัดรูปถูกรูดซิปด้านหลังลงจนสุด  ชายเสื้อที่สอดไว้ถูกดึงออก  กระดุมทุกเม็ดถูกปลด  เผยให้เห็นเนินอกที่ห่อหุ้มด้วยบาร์เนื้อบาง  ไล่ไปจนถึงหน้าท้องราบ 

ชนแดนใช้ผ้าชุบน้ำบิดหมาดมาเช็ดหน้าเช็ดตาและตามเนื้อตัว เนินอก หน้าท้อง แขนและข้อพับต่างๆ  นวดตามฝ่ามือและเท้าให้เธอได้ผ่อนคลาย  จนอัญชิสาได้สติกลับมาอีกครั้ง  ดวงตาที่ค่อยๆ ลืมขึ้น  พยายามปรับแสงและมองภาพตรงหน้า  ใบหน้าของชนแดนที่เรียบเฉย ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ  และมือใหญ่ที่กำลังนวดเท้าให้เธอ  โดยเขานั่งอยู่ที่ปลายเท้า  วางขาทั้งสองของเธอไว้บนตัก  ปลายนิ้วไล่ไปตามฝ่าเท้าไล่ไปตามปลายนิ้วเล็กๆ  ทำให้อัญชิสารู้สึกสบายและผ่อนคลาย

เมื่อสายตาปรับชัดขึ้น