เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 13 อะไรที่ยังไม่รู้
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-23 19:48:57บทที่เกี่ยวข้อง
กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่ 14 ทะเลสายลม และการก่อตัวของความรู้สึก
Chapter 14ทะเลสายลม และการก่อตัวของความรู้สึก พิมพกานต์เป็นเด็กสาวที่มีกิริยาเรียบร้อยแต่ดูมีเสน่อีกทั้งรูปร่างหน้าตา ก็น่ารักน่าเอ็นดู นิรุตคิดไกลไปถึง ถ้าวันหนึ่งทั้งคู่มีหลานๆให้เขาคงน่ารักเหมือนแม่ และซุกซนเหมือนพ่อแน่ๆ “นั่งยิ้มอะไรคะคุณ” สุชาดาแซวผู้เป็นสามี “ผมตัดสินใจไม่ผิดแน่ๆ คุณคอยดูไม่นาน เจ้าลูกชายของเราจะต้องเป็นฝ่ายตกหลุมรักหนูพิมพ์” “ฉันก็อยากให้เป็นแบบนั้นเหมือนกันค่ะ” สามีภรรยาส่งยิ้มให้กัน กว่าจะถึงเกาะ เล่นเอาว่านน้ำนั่งขาชา เพราะพิมพกานต์นอนตักเขามาตลอดทาง ยิ่งได้ใกล้ชิด ยิ่งได้มองหน้าเต็มๆ ชายหนุ่มรู้สึกหัวใจเริ่มหวั่นไหว ยิ่งตอนนี้คนรักก็มาทำตัวห่างเหินไปอีก “ถึงแล้วพิม์” เป็นครั้งแรกที่เขาไม่เรียกเธอว่าคุณ “ถึงแล้วเหรอคะ ฉัน !!!เอ๊ย พิมพ์ หลับนานขนาดถึงเกาะเลย พิมพ์ขอโทษนะคะ พี่ว่านคงเมื่อขาแย่เลย” สีหน้าของคนขอโทษ เริ่มมีสีชมพูของเลือดบนหน้า จากที่ซีดจนเป็นไก่ต้ม ปากแห้งผาดจนดูน่าสงสาร เด็กสาวกรุงเทพ ต้องมานั่งเรือในระยะไกลแบบนี้ “ไม่เป็นไร ไม่ได้หนัก จ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-23กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่ 15 งานเลี้ยงต้อนรับ
Chapter 15งานเลี้ยงต้อนรับ ถ้าทางการให้ความสนใจกับเรื่องราวของเกาะนี้ของพิมพกานต์ ช่างตรงข้ามกับวรินทร์โดยสิ้นเชิง เมื่อปีที่แล้วเขาพาเธอมาที่นี่ วรินทร์ก็เอาแต่ถามเกี่ยวกับธุรกิจ รายได้ และผลประโยชน์ที่ได้จากเกาะแห่งนี้ ชายหนุ่มเริ่มไม่มั่นใจ ว่าที่จริงแล้วเขาเหมาะกับวริทร์หรือพิมพกานต์ แต่หัวใจของชายหนุ่มมันสั่งให้เขาต้องกลับไปขอวรินทร์แต่งงานและบอกทุกอย่างตามที่บิดาบอกไว้ “เล่าวันนี้ก็คงไม่จบ เข้าไปจัดของพักผ่อนก่อนเถอะ เอ่..พี่ลืมบอก ที่นี่เราไม่มีไฟฟ้าใช้ทั้งคืนนะ เราปั่นไฟใช้เอง เครื่องปรับอากาศจะเปิดได้ก็ต่อเมือดับไฟหมดทั้งบ้าน แต่ส่วนมากที่นี่ไม่ร้อนเพราะมีมรสุมเข้าทั้งปี มีแต่ฝนตกทั้งวัน” “ค่ะ พิมพ์ชอบ ดูเหมือนเราได้ใกล้ชิดธรรมชาติ บรรยากาศดูสงบ แต่ลมทะเลจะดูเหนียวๆตัวเหมือนกันนะคะ ถ้าอย่างนั้นพิมพ์ไปขอตัวไปจัดของและคงอาบน้ำเสียหน่อย” ภายในห้องนอน มีห้องน้ำในตัว เป็นห้องนอนเล็กๆ มีโต๊ะเครื่องแป้ง โต๊ะหนังสือ ตู้เสื้อขานดพอเหมาะกับจำนวนเสื้อผ้าที่พิมพกานต์เตรียมมา หญิงสาวมองหาปลั๊กไฟ ทีมีน้อยมากในห้องนี้ คงเพราะต้องการประหยัดไฟ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-23กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่ 16 นายหญิง
Chapter 16นายหญิง“นายหัว หนูนั่งเล่นทรายได้ไหม” ไข่มุกยังถามไม่จบแต่พาตัวเองนั่งลงบนพื้นทรายเรียบร้อยแล้ว “ถ้าไม่อนุญาต แล้วจะลุกขึ้นไหมฮึ” ว่านน้ำแกล้งทำหน้าดุ “ไม่ลุก เรื่องอะไรจะลุก” พูดจบมือเล็กก็คว้ามือขาวของนายหญิงให้นั่งลงข้างๆเธอ “อุ๊ย!” คนถูกดึงตกใจเพราะไม่ทันได้ตั้งตัว “นั่งเล่นกับหนูหน่อย เดี๋ยวหนูพาก่อปราสาททราย” ไข่มุกเชิญชวน ถึงแม้พิมพกานต์จะกลัวเสื้อผ้าเปื้อน เพราะเธอเอามาเพียงไม่กี่ชุด จะซักตรงไหนอย่างไรก็ยังไม่รู้ แต่ก็สงสารไม่อยากขัดใจเด้กน้อยผู้ช่างเจรจา “เอ้า...นี่ก็ใจง่ายนั่งเล่นกับเขาเฉย” ว่านน้ำพูดจบก้หันหลังเดินขึ้นไปในป่ามะพร้าว “นายหัว ๆ หนูขอ” เด็กน้อยตะโกนเมื่อเห็นผู้เป็นนายเดินถือ กระป๋อง เศษไม้ เดินมา “มีแค่ทรายจะสนุกได้อย่างไรกัน นี่มีกระป๋องหลายใบเลย เอามาตักทราย กดทราย ปราสาทจะได้แน่น” ว่านน้ำสบตาคนข้างๆ ยิ้มมุมปากอย่างมีอะไรแปลกๆแฝงอยู่ จนพิมพกานต์ต้องหลบตาเพราะรู้สึกอาย ทั้งสามคนนั่งเล่นก่อปราสาททรายกัน จนเหมือนพื้นทรายบริเวรนั้น จะกลายเป็นเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-23กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่ 17 งานเลี้ยงรับนายหัวกลับบ้าน
Chapter 17งานเลี้ยงรับนายหัวกลับบ้าน หญิงสาวกางชุดออกดูอย่างให้ความสนใจ ตัวเสื้อตัดด้วยผ้าค่อนข้างบางปักฉลุด้วยลวดลายตรงชายเสื้อ เป็นเสื้อคอวีผ้าหน้าและพับริมปกเกยซ้อนไว้ ชายเสื้อด้านหน้าแหลม แขนเสื้อยาวรัดรูปจรดข้อมือ ส่วนผ้าถุงนั้นเป็นผ้าถุงสำเร็จ คงทำมาเพื่อง่ายกับการสวมใส่ของคนสมันใหม่ สีส้มอ่อนถูกใจพิมพพกานต์ เพราะเธอชอบสีนี้อยู่แล้ว “สีถูกใจเสียด้วย” หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง อย่าน้อยเธอก็เอาเครื่องสำอางติดกระเป๋ามาด้วย ถึงจะมีเพียงไม่กี่ชิ้น แต่ก็คงจะดีกว่าที่เธอ ต้องสวมใส่ชุดที่ดูสวยเรียบหรู แต่ใบหน้าซีดขาวไม่มีสันสัน ชุดที่สุชาดาเตรียมให้พิมพกานต์ใส่ได้ไม่ยากนัก หยิงสาวค่อยๆจัดเสื้อและผ้าถุงให้เหมาะกัน ผมยาวดำขลับถูกหวีเรียบตรงและม้วนข้างๆเข้าหากัน ติดด้วยกิ๊บรูปไข่มุกที่เธอเอาติดมาด้วย พระอาทิตย์ตกดินได้เพียงไม่นาน ยี่หวาก็เดินขึ้นมารับเธอที่ห้อง พร้อมกับไข่มุกเด็กหญิงผู้ปากหวาน ช่างแตกต่างจากเด็กเมื่อตอนบ่ายที่ดูมอมแมม ตอนนี้ไข่มุกแต่งตัวน่ารักดูสะอาดตา ทาแป้งนวล ตาโต ขนตายาวเป็นแพ อนาคตต้องเติบโตไปเป็นสาวสวยแน่นอน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-23กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่ 18 ในคืนที่มรสุมเข้า
Chapter 18ในคืนที่มรสุมเข้าว่านน้ำอดสงสัยไม่ได้ว่า พิมพกานต์เอาบรรดาอาหารที่กนเข้าไป เอาไปกองไว้ตรงไหนของร่างกาย รูปร่างบางอรชรพุงราบไม่มีนูนออกมาสักนิด แต่กินเข้าไปไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ สงสัยเธอต้องมีที่เก็บที่ผู้หญิงตัวอ้วนทั่วไปไม่มีแน่ๆ ว่านน้ำคิดในใจเมฆดำเริ่มก่อตัวอยู่เหนือเกาะ คนที่นี่ต่างรู้ว่าอีกไม่นานฝนจะตก หลังงานเลี้ยงจบ ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ทุกอย่างก็ถูกจัดให้เข้าที่เข้าทางแบบเดิม เหมือนไม่เคยมีงานเลี้ยงเกิดขึ้น ชาวบ้านต่างพากันกลับเข้าบ้านใครบ้านมัน มีเวรยามที่คอยขี่มอเตอร์ไซค์ หรืออยู่ตามป้อมเท่านั้น ที่ยังไม่นอน“ปวดท้อง ห้ามมาเรียกกันะ” ว่านน้ำพูดก่อนเปิดประตูส่งข้างห้องเข้านอน“ขอบคุณมากนะคะ ที่ดูแลพิมพ์อย่างดี นอนหลับฝันดีค่ะ”รอยิ้มที่แสนหวาน กับใบหน้าที่แสนสวย ทำเอาหัวใจของชายหนุ่มที่กำลังหว้าเหว่ เพราะวรินทร์ยังไม่ติดต่อเขามาเลย เริ่มหวั่นไหว แต่ถึงเขาจะรู้สึกดีกับพิมพกานต์มากแค่ไหน เขาก็ยังบอกกับหัวใจตัวเอง ว่าเขายังรักวรินทร์อยู่ และจะรักเธอ จนกว่าเธอจะบอกว่าไม่ได้รักเขาแล้ว แดดยามเช้าส่องผ่านม่านสีน้ำเงินเข้มเข้ามากระทบใบหน้าของหญิงสาวท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-23กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่ 19 ในวันที่ฝนตก
Chapter 19ในวันที่ฝนตกภาพนายหัวพานายหญิงขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยวชมเกาะ ทำเอาชาวบ้านที่อยู่ตามทางแอบอมยิ้มตามๆกัน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นายหัวของเขาพาผู้หญิงมา แต่ครั้งก่อน นายหยิงที่มาเอาแต่เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง นานๆจะออกมาที ก็ออกมาพร้อมชุดว่ายน้ำสุดเซ็กซี่ คุณย่าคุณยายที่เกาะต่างพากันไม่ชอบใจ ที่นายหญิงของเขาแต่งตัวโป๊จนเกินงามได้เวลาอาหารกลางวัน ว่านน้ำพาพิมพกานต์แวะร้านส้มตำ ร้านเดียวในเกาะ ที่ขายแสนจะถูก มีชาวบ้านนั่งกินส้มตำปูเสื่ออยู่ด้านข้างของร้าน“นายหัว อยากกินส้มตำ ทำไมไม่ให้คนมาบอก ขี่มาเองเลย” แม่ค้าส้มตำร้องทัก“กินที่บ้านจะไปได้รสได้ชาติอะไร ต้องพานายหญิงมาปู่เสื่อกินถึงที่ดีกว่า” ว่านน้ำเดินไปหยิบเสื่อที่ม้วนพิงต้นมะพร้าวอยู่ มากางเตรียมพื้นที่ให้หญิงสาวที่ยืนยิ้มเจื่อนๆอย่างเดียว“เอาตำปู ตำไทย เผ็ดน้อยๆนะครับ” ดูจากหน้าตาของคนมาด้วยว่านน้ำรีบสั่งลดความเผ็ดทันทีเพียงไม่กี่นาที ส้มตำสองจานถูกนำมาเสริฟถึงที่ พิมพกานต์กลืนน้ำลายด้วยความอยาก เพียงแค่ได้กลิ่นน้ำลายก็ไหลแล้วนายหญิงคนใหม่ของที่นี่ กำลังตกเป็นเป้าสายตาของทุกคน นอกจากความสวยที่พิมพกานต์และ วรินทร์มีพอๆกัน นอกนั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-23กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่ 20 วันเวลาพาทุกอย่างเดินไป
Chapter 20วันเวลาพาทุกอย่างเดินไป“พี่อยู่ที่นี่ด้วยแล้ว ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวพายุสงบ ทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นปกติ”คนปลอบเดินพาหญิงสาวเข้ามานั่งในบนเตียงนอน“ตอนนี้เป็นฤดูมรสุม ที่นี่จะเป็นแบบนี้แทบทุกคืน ไม่ต้องกลัวนะ” มือหนาลูบหัวหญิงสาวที่ตัวสั่นเทาพายุข้างนอกยังคงโหมกระหน่ำ ไม่มีทีท่าจะเบาลง ไฟที่ดับทั้งเกาะนำมาซึ่งความวังเวง พิมพกานต์หลับตาอยู่ในอ้มอกของคนตัวใหญ่ จนเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มารู้ตัวอีกที ช่วงเช้ามืดที่ธรรมชาติเริ่มสงบลง มีแค่เพียงสายฝนที่ยังตกอยู่ถึงแม้พายุจะผ่านไปแล้ว แต่พิมพกานต์ยังรู้ตกใจ ไม่ปลอดภัย เธอจึงไม่ยอมเอาตัวเองออกจากอ้อมกอดของผู้ชายที่นอนหลับอยู่ข้างๆเธอ ใบหน้าที่หล่อเข้ม แต่แฝงความหวานไว้ในดวงตา สร้างความหวั่นไหว ให้กับผู้หญิงที่ไม่เคยมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับผู้ชายแบบนี้มาก่อนหญิงสาวหลับตา และพยายามทิ้งความกลัวที่เกิดขึ้น ไปกับอ้อมกอดที่แสนจะอบอุ่น คืนที่มรสุมเข้าไม่ได้พามาแค่ความตกใจตื่นกลัว แต่มันพาความรู้สึกอบอุ่น ปลอดภัย ส่งผ่านมาจอ้อมแขนใหญ่ของคนที่นอนหลับอย่างไม่รู้ตัว พายุแห่งฤดูมรสุม ผ่านไป พร้อมกับทิ้งร่องรอยความกลัว ความตกใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-23กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่ 21 กลัวความจริง
Chapter 21กลัวความจริง รถยนต์ที่จอดไว้บนฝั่ง ถูกขนมาไว้ที่เกาะเรียบร้อยแล้วหนึ่งคัน ขากลับกรุงเทพครั้งนี้ ทุกคนต้องรวมกันไป เพราะสามคนพ่อแม่ลูกไม่ได้ขนอะไรกับด้วย เอาไปแค่เสื้อผ้าคนละหนึ่งชุดเผื่อถึงมืด เช้าวันรุ่งขึ้น ทุกคนรีบตื่นเดินทางแต่เช้า พิมพกานต์รู้สึกดีใจที่สุดที่ได้กลับไปเจอน้องและพ่อกับแม่ แต่อีกใจหนึ่งเธอก็เริ่มรู้สึกผูกพันกับคนที่นี่ โดยเฉพาะไข่มุก และยังไม่ได้ลากันเลย ในความรู้สึกของหญิงสาวขากลับ ดูจะใกล้กว่าขามา หรืออาจจะเป็นเพราะ ตอนมาคนขับพาเธอแวะเที่ยว แวะกินกาแฟเกือบทุกร้านที่ดังๆ แต่ขากลับว่านน้ำยิงตรงอย่างเดียว นอกจากแวะกินข้าวกับเข้าห้องน้ำ เขาก็ไม่ยอมเสียเวลาแวะที่ไหนเลย ก่อนกลับบ้าน ทุกคนพากันแวะไปส่งพิมพกานต์ที่บ้าน หญิงสาวไม่ได้โทรบอกใครว่าจะกลับวันนี้ เพราะหวังสร้างความแปลกใจให้ทุกคนในครอบครัว “คิดถึงคุณพ่อคุณแม่ที่สุดเลยค่ะ” หญิงสาวโผกอดบุพการีด้วยความคิดถึง “ทุกคนก็คิดถึงลูก” บิดาตอบแบบเสียงสั่นเครือ “ตอนแรกตั้งใจว่าจะไปอยู่นานกว่านี้ แต่พอดี มีธุระที่ต้องรีบมาจัดการ เลยกลับมาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-23
บทล่าสุด
กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่39 จบบริบูรณ์
Chapter 39จบบริบูรณ์แม่เล็กหวังว่าหลานชายของเขาจะรู้ว่า ควรทำอย่างไร เพราะตัวแม่เล็กเองก็ไม่รู้ใจได้ ว่าอาการที่ว่านน้ำกำลังเป็น มันเกิดจากความรักหรือความเห็นแก่ตัวที่รู้สึกเป็นเจ้าของ คืนนี้เป็นคืนที่เหงาและสับสนไปหมด ว่านน้ำพยายามถามตัวเอง ว่าเขาเป็นอะไร ทำไมเขารู้สึกเหมือนอยู่ไม่ได้ ถ้าต้องไม่มีพิมพกานต์ น้ำตาลูกผู้ชายมันไหลอย่างไม่อายใคร พรุ่งนี้เขาจะไปตามเธอกลับมาให้ได้ ว่านน้ำตัดสินใจอย่างเด็ดขาด ก๊อกๆ “ว่านคะ วรินทร์เป็นห่วงคุณ เปิดประตูให้รินทร์เข้าไปนะคะ” หญิงสาวผู้ผ่านโลกมาอย่างมากมาย เธอรู้ว่าเวลานี้ คนรักเก่าของเธอกำลังเหงา เป็นโอกาสทีดี ที่เธอจะพยายามเอาหัวใจของเขากลับมาให้ได้ “รินทร์คุณกลับห้องไปเถอะ ผมมีเมียแล้ว ไว้มีอะไรพรุ่งนี้ค่อยคุยกัน เวลานี้คงไม่เหมาะ” “แต่รินทร์...” “พรุ่งนี้เช้าผมจะให้คนเรือไปส่งคุณที่ฝั่ง แต่ถ้าคุณไม่กลับ ผมก็จะเป็นคนไปอยู่ที่อื่นเอง” คำพูดที่เด็ดขาดไร้เยื่อใย ทำให้วรินทร์ต้องยอมถอยกลับ เพราะรู้ว่าดึงดันต่อไปก็เสียเวลาเปล่า เธอคงต้องกลับไปหา เป้าหมายอื่นแทน พิ
กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่38 เมื่อไม่มีเธอ...ถึงรู้ว่ารัก
Chapter 38เมื่อไม่มีเธอ...ถึงรู้ว่ารักหลังจากกินอาหารเย็นเสร็จ ว่านน้ำก็ผละตัวออกจากคนรักเก่า เพราะวันนี้ทั้งวัน เขาอยู่กับวรินทร์จนหมดวัน ป่านนรี้ภรรยาของเขาคงงอนนอนหน้าบึ้งอยู่แน่ๆ “พิมพ์คุณเป็นอะไร” เมื่อว่านน้ำเปิดประตูเข้าไปในห้องนอน ได้ยินเสียงภรรยาของเขากำลังอ้วกอยู่ในห้องน้ำ เขาจึงรีบวิ่งไปเปิดประตูห้องน้ำด้วยความเป็นห่วง “พิมพ์เป็นอะไร ทำไมไม่บอกพี่ว่าไม่สบาย” ชายหนุ่มตะคอกเสียงใส่ภรรยาที่นั่งพิงโถส้วมอยู่ พิมพกานต์ไม่ตอบ แต่หันมามองสามีของเธอด้วยสายตา ที่เกรี้ยวกราด หมดคำพูดที่จะตอบ เขาช่างไม่รู้ตัวจริงๆ ว่าวันนี้เขาทำตัวเหมือนคนไม่มีเมีย “พิมพ์ จะมองพี่แบบนี้ไม่ได้นะ พิมพ์มีอะไรก็ต้องบอกพี่” คนตัวใหญ่ยังคงไม่รู้ตัว “คำก็บอกพี่ สองคำก็บอกพี่ แล้ววันนี้ไปอยู่ไหนเสียล่ะทั้งวัน จะประกาศอยู่แล้วว่าผัวหาย” พิมพกานต์ลุกล้างหน้าล้างปากแล้วกลับมานอนหลับตาบนที่นอน ไม่พูดอะไรอีกเลย คืนนี้เป็นคืนที่สอง ที่สองสามีภรรยาต่างนอนหันหลังให้กัน ตั้งแต่วรินทร์มาที่เกาะ พิมพกานต์รู้สึกชีวิตของเธอไม่มีความสุขเอาเสี
กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่ 37 หึง
Chapter 37หึง“พิมพ์ พิมพ์ พี่กับรินทร์แค่นั่งคุยกันเฉยๆ ไม่มีอะไรจริงๆ” ชายหนุ่มพยายามตะโกนอธิบาย แต่พิมพกานต์ปิดประตูดังปั้ง ก่อนเดินออกจากห้อนนอนไป “รินทร์ต้องขอโทษด้วยนะคะ สงสัยภรรยาคุณจะเข้าใจผิดและคงกำลังหึงคุณจนทำกิริยาไม่น่ารักเลย” หญิงสาวออดอ้อน “ไม่ใช่ความผิดของรินทร์หรอก และพิมพ์เขาก็ไม่ได้หึงผม เขาคงแค่ดมดห ที่เจอเราในนี้ คุณลงไปรอผมที่ครัว เดี๋ยวผมอาบน้ำเสร็จจะลงไปกินข้าวด้วย” วรินทร์เดินออกมาจากห้องนอนของคนรักเก่า ด้วยสีหน้าอย่างผู้ชนะ ผู้หญิงที่เธอคิดว่าเป็นคู่แข่งกับเธอ ช่างไม่มีอะไรน่ากลัวอย่างที่เธอคิดตอนแรกเลย ถ้าลองมีใครมายุ่งกับสามีของเธอแบบนี้ เธอคงตบสั่งสอนไปสักฉาดสองฉาด แต่นี่อะไรทำได้แต่ปิดประตูใส่ ช่างเด็กน้อยเหลือเกิน วรินทร์คิดในใจ พิมพกานต์เดินมาที่โกดังเก็บของ โดยมีไข่มุกวิ่งตามมาทีหลัง เพราะได้รับคำสั่งจากมารดา ว่าให้คอยดูแลนายหญิง และไข่มุดเองก็ชอบที่จะต้องทำหน้าที่นี้ด้วย “ไข่มุกตื่นแต่ช้าเลย จะไปไหนเหรอ” พิมพกานต์ทักทายเพื่อนตัวน้อยของเธอ “ก็มาหานายหญิงนั่นแหละ แม่บอกให้ดูแลนายหญ
กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่36 หวั่นไหว
Chapter 36หวั่นไหว“เรื่องอาหาร หิวเมื่อไหร่ก็หากินในครัวเอา ที่นี่ต่างคนค่างกินเหมือนเมื่อครั้งที่หนูเคยมานั่นแหละ”“วรินทร์ทราบค่ะ”“ถ้าอย่างนั้นก็พักผ่อนเถอะ แม่เล็กก็เหนื่อยสอนบัญชีนายหญิงมาทั้งวัน อีกหน่อยเธอก็ต้องเป็นเจ้าของเกาะนี้ โชคดีจังที่หลานชายแม่เล็กเลือกเมียทั้งเก่งและน่ารัก”ก่อนจะหันหลังเดินกลับไปที่ตัวบ้าน แม่เล็กก็ไม่วายทิ้งระเบิดก้อนโตไว้ในใจ ของหญิงสาวผู้ที่ตั้งใจจะมาทวงคนรักคืนวรินทร์เธอหอบความเจ็บช้ำและอายมาที่นี่ เพื่อมาทวงคนรักของเธอคืน หลังจากที่เธอเป็นคนยินยอมให้ว่านน้ำแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น ทั้งที่เขาขอเอแต่งงาน เพราะเธอคิดว่า ชายหนุ่มลูกเศรษฐีที่เธอแอบคบอยู่ สามารถให้ความสุข เงินทองและหน้าตาทางสังคมได้มากกว่าคนรักอย่างว่านน้ำ ที่อาจจะเหลือแค่ตัวถ้าไม่ทำตามที่บิดาต้องการแต่สิ่งที่เธอคิดมันผิดไปไหมด หลังจากที่ลูกชายเศรษฐีเชยชมเธอ จนหายอยาก เขาก็ค่อยถอยห่างจากเธอไปเรื่อยๆ ครอบครัวของเขาไม่ยอมรับเธอเป็นสะใภ้ ด้วยฐานะหน้าตาในสังคมที่ต่างกันมาวรินทร์เธอเป็นแค่เพียงลูกสาวของชาวบ้านทั่วไป ฐานะปานกลาง แต่ด้วยความขยันทะเยอทะยานของเธอ เธอจึงสอบได้เรียนต่อในมหาวิท
กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่35 การมาของถ่านไฟเก่า
Chapter 35การมาของถ่านไฟเก่า“คุณโส นายหัว นายหญิง กลับมาแล้ว ” เสียงชาวบ้านที่กำลังทำงานกันอยู่ที่ท่าเรือตะโกนบอกกัน หลายคนก็กำลังรอฟังข่าวญาติของตัวเอง ที่บาดเจ็บจากการปะทะกันบนเกาะ “ทุกคนไม่ต้องเป็นห่วง คนเจ็บทุกคนปลอดภัย อีกสัปดาห์เราจะไปรับทุกคนกลับบ้าน แต่ตอนนี้ยังต้องให้นอนดูอาการไปก่อน เพราะกลับมาที่เกาะถาเกิดติดเชื้อขึ้นมาจะลำบาก” ป้าโสแจ้งข่าวกับทุกคน “ไข่มุกของฝากจ้า และนี่ของพ่อกับของแม่ ไข่มุกเอาไปให้พ่อกับแม่เร็ว” นอกจากจะซื้อของเล่นให้กับไข่มุกแล้ว นายหญิงยังซื้อเสื้อผ้าและของใช้มาฝากยี่หวาและสามี เด็กๆทุกคนในเกาะ ก็ได้เครื่องเขียนน่ารักกันถ้วนหน้า “สงสัยนายหัวที่นี่จะตกกระป๋อง ใครๆก็พากันรักนายหยิงกันหมด อีกหน่อยป้าโสกับแม่เล็กก็คงจะยิ่งรักนายหญิงมากกว่าหลานคนนี้แน่ๆ” ว่านน้ำกอดอกทำท่าน้อยใจ “อุ๊ยคนแก่ขี้งอน” ไข่มุกตะโกนล้อเลียนนายหัวอย่างไร้เดียงสา จนยี่หวาต้องดุให้สาวน้อยเลิกล้อเจ้านาย มาถึงเกาะยังไม่ทันเท่าไหร่ ท้องฟ้าก็มืดครึ้มอีกแล้ว ชาวบ้านแยกย้ายกันกลับไปดูแลบ้าน ป้าโสเองก็เพลียเต็มที่อยากจะกลับบ้านไปพัก
กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่34 มรสุมจากไปท้องฟ้าสดใส
Chapter 34มรสุมจากไปท้องฟ้าสดใส“เดี๋ยวพรุ่งนี้ พี่พาไปฝั่ง เราไปเดินเที่ยว หาซื้อของ ไปเยี่ยมคนเจ็บ และนอนบนฝั่งกันสักคืน” ว่านน้ำอยากพิมพกานต์ไปเปลี่ยนบรรยากาศจะได้ลืมเรื่องร้ายเมื่อคืน “ซื้อของเล่นมาฝากไข่มุกด้วยนะ” เด็กน้อยข้างทวงของรางวัลที่นายหญิงเคยสัญญา “ได้เลยจ้า เดี๋ยวซื้อสมุด ดินสอ รักๆ มาฝากด้วย” นายหญิงส่งนิ้วก้อยเกี่ยวแทนคำสัญญา ยิ่งชายหนุ่มเห็นพิมพกานต์กับไข่มุก เขายิ่งยากมีลูกไวๆ แต่เรื่องแบบนี้คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ แต่เขาก็ตั้งใจ ว่าจะพยายามทุกคืน ตัวเขาเองก็ยังอยุน้อย พิมพกานต์เองก็แค่เกือบยี่สิบ ร่างกายยังหนุ่มยังสาว ไม่นานเขาต้องสมหวังแน่ๆ “เมื่อไหร่จะหายเมาเรือก็ไม่รู้” หญิงสาวบ่นตัวเอง เมื่อเธอกินยาเพื่อให้หลับจนเรือมาถึงฝั่ง “เมาแล้วไม่มีทางเลิกเมาแน่ๆ” ว่านน้ำยิ้มให้คนหน้ามุ่ยเพราะอยากจะอ้วก ทั้งสองคนมาถึงฝั่งช่วงสายของวัน พิมพกานต์มีข้าวของที่อยากซื้อมากมาย เพราะเธอตั้งใจกลับไปคราวนี้ เธอจะไปเป็นครูสอนหนังสือให้กับเด็กบนเกาะ เธอจึงให้ว่านน้ำพาไปที่ร้านหนังสือเป็นที่แรก
กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่ 33 คดี
Chapter 33คดีคืนนี้พายุยังคงโหมกระหน่ำเข้าสู่เกาะอย่างไม่ปราณี เสียงคำรามของฟ้าที่ร้องดังก้องมาจากในทะเล มันช่างบีบหัวใจคนต่างถิ่นอย่างพิมพกานต์ โชคยังดีที่บนบ้านมีไฟสำรองจากแบต พอให้เธอไม่รู้สึกกลัวมากขึ้นกว่าเดิม“ฟังนะ ถ้ามีการปะทะเกิดขึ้น อยู่แต่ในห้อง ปิดไฟทุกดวง ล็อกประตูหน้าต่างทุกบาน” นายหัวของเกาะกระซิบบอกภรรยาก่อนแต่งตัวเดินถือปืนเดินออกจากห้องไปพิมพกานต์ลุกขึ้นนั่ง พร้อมเรียกสติตัวเองให้กลับมา เมื่อกี้เขายังนอนกอดเธออยู่เลย พอนาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน เขากลับเปลี่ยนเสื้อผ้าถือปืนเดินออกไป หัวใจของเธอมันล่วงไปอยู่ที่พื้น ทั้งกลัว ทั้งห่วงเขา พอตั้งสติได้ หญิงสาวลุกขึ้นไปทำตามที่เขาบอกไว้ทุกอย่าง ก่อนจะกลับมานั่งห่มผ้าอยู่บนเตียงปั้ง ปั้งเสียงปืนดังอยู่ไกล พิมพกานต์แน่ใจว่าเสียงที่เธอได้ยินคือเสียงปืน หญิงสาวปิดไฟทุกดวงในห้อง แต่ก่อนที่เธอจะปิดไป เธอลุกไปหยิบปืนพกที่บิดา ให้เธอมาก่อนจะมาที่นี่ เธอซ่อนไว้เป็นอย่างดี แม้แต่ว่านน้ำเองก็ไม่รู้เสียงปืนจากที่ดังอยู่ไกลๆ ตอนนี้เธอรู้สึกว่ามันใกล้เข้ามาทุกที เธอได้ยินเสียงคนวิ่งขึ้นมาบนบ้าน พิมพ์กานต์แอบดูจากช่องประตู มีบรรดาเด็กๆ
กรงรักพันธนาการนายหัว Chapter 32 การปะทะ
Chapter 32การปะทะหน้าต่างห้องนอนถูกเปิดกว้าง รับลมทะเลที่พัดเข้ามา หญิงสาวรู้สึกทั้งคิดถึงบ้าน ทั้งคิดถึงการไปเรียน แต่เธอก็ยอมรับในสิ่งที่เลือกแล้ว และยิ่งตอนนี้เธอเป็นเมียเขาอย่างเต็มตัว เธอคงมีหน้าที่คือการเป็นเมียที่ดี ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้เป็นเมียที่เขารักก็ตาม“สักวันคุณจะรักฉันไหม” พิมพกานต์พูดกับตัวเอง ก่อนจะเผลอหลับไป ด้วยความเพลียที่ต้องเดินไกลไปถึงโรงเรียนที่อยู่ห่างจากบ้านมากชาวบ้านเกือบห้าสิบคนมาประชุมกันที่สวนหลังบ้าน มีเพียงไม่กี่คน ที่ยังต้องคอยดูแลอยู่รอบเกาะ และหญิงสาวบางคนที่ต้องดูแลเด็กๆ“เมื่อคืนมีคนบุกรุกที่นี่ เราเจอมันทางด้านซ้ายของเกาะ ซึ่งเป็นแหล่งผลิตไฟฟ้าของที่นี่ แต่นี่ซองขนมปัง” ป้าโสชูขึ้นเพื่อให้ทุกคนได้เห็น“นายหญิงไปพบมันที่โรงเรียน ซึ่งเป็นส่วนขวาของเกาะ แปลว่ามันแทบจะสำรวจเกาะเราทุกด้านแล้ว เราคงต้องมีการปรับเปลี่ยนเวรยาม วางแผนกันใหม่ ต่อไปนี้ทุกคนต้องตั้งใจฟังแผนใหม่จากนายหัว”หญิงสูงอายุท่าทางดุดันนั่งลง และว่านน้ำ นายหัวของเกาะก็ยืนขึ้นพูดถึงแผนใหม่ ที่เขาร่วมวางแผนกับป้าๆและหัวหน้าบ้านของที่นี่ชาวบ้านทุกคนตั้งใจฟังแผนที่นายหัวของเขากำลังสั่ง
กรงรักพันธนาการนายหัว ตอนที่31 ผู้บุรุก
Chapter 31ผู้บุรุกหญิงสาวมองร่างใหญ่ ที่เปลือยเปล่า เผยให้เห็นถึงความใหญ่ไปหมดทุกส่วนของเขา เธออยากจะละสายตา แต่ทำไมดวงตาคู่น้อยยังมองจ้องร่างนั้นอย่างไม่ยอมหันไปทางอื่น จนเขาปิดประตูห้องน้ำอย่างเร่งรีบ“มีอะไรเกิดขึ้นครับป้า” ว่านน้ำส่งเสียงถามก่อนตัวจะถึงเก้าอี้“เมื่อคืนเวรยามของเรา เจอคนต้องสงสัย กำลังจะจับตัวมันได้ แต่มันดันหนีไปได้แต่ทิ้งไอ้เจ้านี่ไว้” ป้าโสส่งกล้องในมือให้หลานชาย“นี่มันกล้องอย่างดีเลย ใช้ถ่ายเวลากลางคืนได้ โดยไม่มีแสงแฟลต” ชายหนุ่มเคยเห็นเพื่อนเขาที่เมืองนอกใช้เมื่อเขาลองเปิดกล้องดู ก็เจอแต่ภาพบนเกาะ เป็นภาพที่ถ่ายเวลากลางคืน แต่ความสว่างของภาพ เหมือนกับการถ่ายตอนกลางวัน“นี่มันต้องการรู้จักเกาะเราทุกซอกทุกมุม เวลากลางคืนมันก็ไม่เว้น พวกมันต้องการอะไรกันแน่” ว่านน้ำถามผู้เป็นป้าอย่างเอาจริงเอาจัง“เมื่อสมัยคุณตา มันต้องการซื้อเกาะนี้ เพื่อทำแหล่งท่องเที่ยวแห่งใหม่ แต่ตอนนี้เท่าที่พอจะสืบได้ มันต้องการใช้ที่นี่เป็นจุดพักยาเสพติด เพราะเกาะของเรา อยุ่ระหว่างไทยกับประเทศเพื่อนบ้าน มันต้องการสร้างสถานการณ์ให้คนบนเกาะอยู่ไม่ได้ เพราะพวกมันคงคิดว่าตอนนี้มีแต่ป้าๆท
