ตอนที่ 21 กลัวความจริง

Chapter 21

กลัวความจริง

รถยนต์ที่จอดไว้บนฝั่ง ถูกขนมาไว้ที่เกาะเรียบร้อยแล้วหนึ่งคัน ขากลับกรุงเทพครั้งนี้ ทุกคนต้องรวมกันไป เพราะสามคนพ่อแม่ลูกไม่ได้ขนอะไรกับด้วย เอาไปแค่เสื้อผ้าคนละหนึ่งชุดเผื่อถึงมืด

เช้าวันรุ่งขึ้น ทุกคนรีบตื่นเดินทางแต่เช้า พิมพกานต์รู้สึกดีใจที่สุดที่ได้กลับไปเจอน้องและพ่อกับแม่ แต่อีกใจหนึ่งเธอก็เริ่มรู้สึกผูกพันกับคนที่นี่ โดยเฉพาะไข่มุก และยังไม่ได้ลากันเลย

ในความรู้สึกของหญิงสาวขากลับ ดูจะใกล้กว่าขามา หรืออาจจะเป็นเพราะ ตอนมาคนขับพาเธอแวะเที่ยว แวะกินกาแฟเกือบทุกร้านที่ดังๆ แต่ขากลับว่านน้ำยิงตรงอย่างเดียว นอกจากแวะกินข้าวกับเข้าห้องน้ำ เขาก็ไม่ยอมเสียเวลาแวะที่ไหนเลย

ก่อนกลับบ้าน ทุกคนพากันแวะไปส่งพิมพกานต์ที่บ้าน หญิงสาวไม่ได้โทรบอกใครว่าจะกลับวันนี้ เพราะหวังสร้างความแปลกใจให้ทุกคนในครอบครัว

“คิดถึงคุณพ่อคุณแม่ที่สุดเลยค่ะ” หญิงสาวโผกอดบุพการีด้วยความคิดถึง

“ทุกคนก็คิดถึงลูก” บิดาตอบแบบเสียงสั่นเครือ

“ตอนแรกตั้งใจว่าจะไปอยู่นานกว่านี้ แต่พอดี มีธุระที่ต้องรีบมาจัดการ เลยกลับมาก