Chapter 2

Chapter 2

Narinig kong kinatok ni Klarence ang isang kwarto. Halos gibain na niya ito dahil sa pagkatok niya. Ang sakit ng ulo ko at sobrang lamig din.

"Ano ba? Gabi na Klarence" narinig kong sambit ni Zach.

"Check her!" sabay turo sa akin ni Klarence.

Nakita kong lumabas na din ng kwarto ang iba pa pati na din si Ben na kinukusot pa ang mata. Mukhang nagising siya kasi wala ang kuya niya sa tabi niya. Agad na tinungo ni Zach ang kinahihigaan ko at hinawakan din niya ang noo ko.

"Ang taas ng lagnat niya! Kumuha kayo ng bimpo at tubig sa palanggana!" sambit ni Zach sa mga kasamahan niya.

Agad na nagsikilos sina Caleb at Aiden. Nang dumating sila ay dala-dala na nila ang pinakukuha ni Zach sa kanila. Binasa na niya ang bimpo at saka piniga at pinunasan ang mukha at leeg ko.

"Kumusta ang pakiramdam mo?" tanong sa akin ni Zach.

Hindi ko siya sinagot kasi masakit din ang lalamunan ko kapag nagsasalita ako. Nakapikit ako habang balot ng kumot ang katawan ko.

"Kukuha lang ako ng gamot sa loob" sinamahan siya ni Caleb.

Sinulyapan ko si Klarence na malalim ang iniisip ngayon. Ano bang palaging iniisip non? Kinuha ni Ben ang pagkakaton para lapitan ako. Hinawakan niya din ang mukha ko pero agad niya ding binawi.

"Ay! Ang init mo ate. Ayos ka lang ba?" nginitian ko siya dahil hindi ko pa magawang makapagsalita.

Tiningnan ko ulit ang kuya niya na ngayon ay nakatingin sa amin. Nakakapagtaka lang na hindi niya sinasaway ay kapatid niya.

Kalma Bella. May sakit ka lang kaya ganiyan yan.

"Alam mo ate, Kapag may lagnat ako, Kinukumutan ako ni Kuya tapos niyayakap niya ako" bulong sa akin ni Ben.

Napatigil ako saglit. Kaya pala pakiramdam ko kanina ay parang may yumakap sa akin. Akala ko ay dahil sa mabigat lamang ang pakiramdam ko o dahil sa makapal ang kumot pero may yumakap pala sa akin.

Biglang bumukas ang pinto na pinasok kanina nina Zach at lumabas siya na may dala-dalang gamot.

"Eto Bella. Kaya mo bang tumayo?"

Hindi ako sumagot. Huminga siya ng malalim bago ako dahan-dahang ibangon. Tinulungan na din siya ng iba.

"Eto tubig oh" sabi ni Lukas habang inaalok ang isang basong tubig.

Ininom ko ito at pilit na nilunok.

"Mas mabuti sigurong dun muna siya sa isang kwarto" sambit ni Aiden.

May isang kwarto pala sila, Bakit pa nila ako hinayaang dito matulog. Edi sana, Wala akong sakit ngayon. Nadagdagan pa tuloy ang sakit ng katawan ko.

Alam kong hindi nila ako priority pero sana, Hinayaan o inalok man lang nila ako dun sa isang kwartong sinasabi nila. Kahit hanggang sa gumaling lang sana yung sugat ko para hindi ako mahirapan ng husto. Kahit makalat, Pipilitin kong linisin. Hindi naman ako tamad na nilalang.

"Ha? Sa bodega?!" halos sabay-sabay nilang saad maliban kay Klarence na walang emosyong pinapanood kami ngayon.

Nakapatong naman ang ulo ni Ben sa hita ko at mukhang inaantok na din.

"Patutulugin niyo siya sa bodega?!" narinig kong sabi ni Dan.

Narinig ko ang buntong-hininga ni Klarence.

"Dun siya sa kwarto namin" sabi niya bago buksan ang pinto.

Natigil kaming lahat sa sinabi niya. Nakatitig lang kami sa kaniya dahil mukhang pati mga kasamahan niya at si Ben ay hindi makapaniwala sa inaasta niya.

"Ano? Tutunganga na lang ba kayo?" malamig niyang saad.

Umirap siya. Mukhang hindi niya nagugustuhan ang tinititigan siya.

"Tss.." sambit niya bago ako lapitan at buhatin.

Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya. Shemay! Binuhat ako ni Klarence. Tumingin siya sa akin kaya agad akong umiwas ng tingin. Pinili ko na lang na tumahimik pero sobrang naiilang talaga ako. Nakita ko ring sumunod sa amin si Ben. Dala-Dala pa din ang laruang robot niya.

"Ben." pagtawag niya kay Ben.

"Po?"

"Sa tabi muna kita. Si Ate Bella mo muna sa kama mo" sabi niya.

Tinawag niya ba ako sa pangalan ko? May ate pa! Totoo ba to? O nananaginip lang ako? Tsismoso siguro siya kanina ng nag-uusap usap kami ng mga kasamahan niya.

"Ate Bella...." nilingon ko siya "...Magpapagaling ka ha?"

Napatitig ako sandali sa kaniya. Ang gaganda ng mga mata niya. Kahawig niya talaga ang kuya niya. Ngumiti ako at tinanguan siya.

==

"Ikaw ang kukuha ng pagkain ngayon" pakinig kong usapan sa salas.

Medyo mabigat pa din ang pakiramdam ko na sinasabayan pa ng pagsakit ng likod ko dala ng pagkakatilapon ko mula sa kotse. Pasalamat na lang ako at hindi ganun kalala ang impact sa akin kaya't hindi ako nabalian o namatay.

Gusto kong uminat ngunit mas pinili ko na lamang na huwag munang gumalaw dahil makakaapekto iyon sa katawan ko. Nilingon ko ang kabilang kama at napansin kong malinis na ito at walang nakahiga. Siguro'y nasa labas na si Ben at Klarence. Narinig ko ang pagbukas ng pinto ng CR at iniluwa doon si Klarence na topless at basa ang buhok.

Agad ko namang tinakluban ang mukha ko. Baka isipin niyang sinisilipan ko siya. Agad naman akong napa-Aray nang maramdaman ang kirot ng katawan ko. Kung kelan naman kasi.

"Did you see anything?" tanong niya.

Hindi ko pa din tinatanggal ang pagkakataklob ng kumot ko. Pero, Alam kong nagbibihis na siya ngayon. Mukhang napansin niyang may nakita ako. Hindi ko naman kasi sinasadya. Siya nga tong basta-basta na lang lumabas ng Banyo tapos topless pa.

"H-Ha? W-Wala!"

Agad kong sagot. Dumagdag pa ang pagkautal ko.

"Kumusta ang pakiramdam mo?"

Unti-Unti kong tinanggal ang pagkakataklob ng kumot ko sa mukha ko. Nakahinga naman ako ng maluwag nang makitang nakabihis na siya. Sa wakas!

"Medyo masama pa din"

Lumapit siya sa akin at inalalayan ako para makatayo.

"Dun ka muna sa labas. Mababagot ka lang dito"

Inalalayan niya ako hanggang sa makalabas. Agad naming nakuha ang atensyon ng mga kasamahan niya. Naka-drugs siguro tong si Klarence. Ang careful niya ngayon. Baka nasobrahan sa kain ng cup noodles. Kelan lang ay halos ipagtabuyan at kulang na lang eh ipakain niya ako sa mga zombies tapos ngayon inaalalayan niya ako. Ipa-MMK ko kaya to tapos ang title ay Cup Noodles.

"Kumusta ang pakiramdam mo?" tanong sa akin ni Zach pagkatapos akong painumin ng gamot.

"Medyo ayos na"

"Ayos naman kung ganon. Siguro after 3 days, Magaling ka na" nakangiti niyang saad. Yung ngiting akala mo siya yung nakahula ng numero at naka-jackpot sa lotto.

"Asan yung iba?" tanong ko.

Aapat lang kaming nandito ngayon. Ako, Si Ben, Si Klarence at si Zach.

"Ah, Kumukuha sila ng pagkain para may stocks tayo. Ganun talaga kada-araw"

Tumango ako sa sinabi niya. Pinilit kong maka-galaw dahil hindi naman ako lumpo at medyo gumagaan na din ang pakiramdam ko hindi katulad kanina na daig ko pa ang buhat-buhat yung problema ng buong mundo.

Pumasok ako sa isang kwarto na kulay yellow-green ang pinto. Ngayon ko lang napansin na may underground garden din pala dito! Pinahahanga talaga ako ng husto ng tatay ni Klarence. Napakaganda ng pagkakadisenyo at pagkakagawa ng bahay na ito. Umupo ako sa bench. Mas maganda siguro dito kung Nasisinagan ng araw. May ilang paru-paru din dito. Ang gaganda ng bulaklak.

"Ate Bella" tawag sa akin ni Ben.

Andito pala siya. Hindi ko siya napansin dahil masyado akong namangha sa mga bagay dito. Nilalaro niya ang robot niya na palagi niyang dala-dala.

"Aayaw mo bang palitan ang robot na yan?" nagtataka kong tanong.

Pinilit kong magsalita dahil hindi na ganun kakati ang lalamunan ko dahil sa gamot na ipinainom ni Zach sa akin.

Palagi na lang niya yung dala-dala. Yun lang ba ang laruan niya? Bakit hindi siya magpakuha sa kuya niya. Malapit lang naman ang toy store dito nung daanan namin.

Umiling siya sa tanong ko.

"Bakit naman?"

"Kasi, Ito ang bigay sa akin ni Daddy bago kami nagkahiwalay at nagi siyang zombie" malungkot niyang saad.

Para lang din pala yung maliit na santo na binigay sa amin ni Mama nung huli kaming nagkita-kita. May meaning pala sa kaniya yung laruan niyang iyon. Bakit ba hindi ko naisip yun?

"Alam mo, Hindi naman masamang humawak o magkaroon ka ng bagong laruan eh. Ang mahalaga lang ay hindi mo kalilimutan yung mensahe o kahulugan nung bagay na yun sa puso mo" sabi ko sa kaniya.

Tumango naman siya bago muling ituon ang sarili sa paglalaro. Naaalala ko sa kaniya si Maine. Aayaw niya ding palitan ang manika niya noon dahil bigay daw yun sa kaniya ni Santa Claus. Napangiti naman ako sa naisip ko.

Lumabas na kaming dalawa nang sabihin niya sa akin na nagugutom na daw siya. Nakita naman namin na kumpleto na muli ang barkadahan sa labas dahil dumating na yung iba pa nilang kasamahan.

"HAHA. Muntik na kami dun" natatawang sambit ni Aiden habang pinupunasan ang pawis niya.

Binigyan ko naman ng prutas si Ben para hindi siya magutom.

"Ang pangit nung zombie HAHAHAHA!!"

Kulang na lang eh magpagulong-gulong sila sa pagtawa. Pinag-uusapan nila siguro yung zombie na nakita nila kanina. Buwis buhay din pala ang pagkuha nila ng pagkain tapos kahapon muntik ko nang hindi maubos yung cup noodle na pinakain nila sa akin.

"Di'ba si Mrs. Morales yun? HAHA. Y-Yung HAHAHA. Yung PE teacher niyo" tawang-tawa na tawa na tawa na tawang sambit ni Dan.

"Oo HAHA. Yun yung nagbagsak sa akin sa PE. HAHAHA. Tangina HAHAHA. Ang mukha niya HAHA. Kung normal na tao siguro yun tapos nakitang ganun yung mukha niya, Baka umiyak na yun hanggang bagong taon HAHAHA!!"

Kung normal lang siguro yung PE teacher niyo ngayon tapos nalaman niya na tinatawan niyo siya ng ganiyan, Baka mas delikado pa sa Zombie Apocalypse yung marka niyo.

"Ano nahanap mo ba?" pakinig kong usapan ni Klarence at Caleb.

"Hindi pa eh. Kailangan ng Golden Blood type"

Ano daw? Golden blood type? Meron ba nun?

"Golden blood type?" nagtatakang tanong ni Klarence

"Yup. AB negative or Golden Blood type is the rarest of the eight main blood types.Isang pursyento lang sa mga donor ng mundo ang meron nito"

Ang talino pala talaga ni Caleb.

"San to makukuha?"

"Sa ngayon, Hindi ko pa alam dahil sobrang rare ng blood type na'to. Sa kabila ng pagiging bihira, mababa ang demand para sa AB negative blood type at hindi tayo o mababa ang tsansa na makahanap ng donor na may AB negatibong dugo."

Bigla akong kinabahan sa sinabi niya. Baka hindi na matapos ang apocalypse nato. Paano kung hindi sila makahanap ng taong may ganung klaseng dugo?

"Ate Bella, Ano yung pinag-uusapan nila?" tanong sa akin ni Ben habang patuloy na kinakain ang prutas na binigay ko sa kaniya.

"Ah, Siguro huwag muna tayong makialam. At saka, bata ka pa" sabi ko sa kaniya bago nginitian.

Pinagpatuloy na niya ang pagkain niya at nagpaalam ako na magpapahina muna ako. Antok na antok na ako kanina pa dumagdag pa ang bigat ng katawan at sakit ng ulo ko. Medyo gumagaling na ang sugat ko sa braso dahil na din siguro sa mga gamot o lunas na nilagay ni Zach dito.

Nagising ako nang katukin ang pinto ng kwarto ni Klarence at Ben. Kasalukuyang dito pa din ako natutulog. Dito daw muna ako hangga't hindi pa ako gumagaling. Hindi naman umangal si Klarence dun.

"Bella?" saad ng tao sa labas. Mukhang si Aiden yun.

"Kakain na. Papasok ako ha?" saad niya bago buksan ang pinto.

Aalalayan niya sana akong bumangon pero pinigilan ko siya. Hindi na naman kalala yung lagay ko hindi katulad ng mga unang araw. Inalalayan niya na lamang ako sa paglalakad kaya hindi na ako tumanggi.

Nasa labas na silang lahat kaya naupo na din ako. Hindi pa din nagbabago ang pwesto namin. Nasa tabi ko pa din si Ben at sa harap ko naman si Klarence na tahimik na kumakain.

"Kumain ka na, Tapos umimom ka na ng gamot." paalala ni Klarence bago likumin ang kinainan niya at inilagay ito sa lababo.

Self, Hindi siya concern sa'yo. Tandaan mo yan.

Sinimulan ko nang kumain. Noong una ay akala ko'y cup noodles ulit ang kakainin namin pero ngayon ay may gulay na. Ang galing nilang makakuha ng ganitong mga pagkain kahit mahirap at mapanganib ang tatahakin nilang daan.

Hindi sila sigurado kung makakarating pa ba sila ng normal at hindi pa zombies. Pag nakagaling ako, Sasama ako sa pagkuha nila ng pagkain para hindi naman ako maging pabigat sa kanila.

Nang maubos na ang pagkain ko ay dadalhin ko na ito sa lababo pero pinigilan ako ni Caleb. Siya na raw ang magdadala at maglilinis ng pinagkainan naming lahat dahil siya daw ang naka-assign sa paglilinis ng mga plato ngayon.

"Ehh ako? Kelan ako maglilinis?" tanong ko sa kaniya.

"Saka mo na itanong. Kapag magaling ka na" sabi niya bago kunin sa akin ang pinag-kainan ko.