OMG! This is it, aamin na kaya si Ace kay Mia?
Ace's POV"Ace, may gusto ka ba sa'kin?" Pakiramdam ko, parang tumigil sa pag alog ang mundo ko, nang hindi ko inaasahan na tatanungin niya ako sa bagay na iyon. It was too sudden that I did not expect it to come right away. Hindi ko maiwasang mapalunok ng mariin, dahil ginagawa akong uncomfortable ng napakalakas na kabog ng aking puso. Animo'y may nagaganap na paligsahan. Ang pag iinit ng aking pisngi ay kusa lamang na kumalat sa aking mukha. And I can't just answer immediately, like how I used to be, when asked. "Ahh..." nauutal rin ako, at hindi makatingin ng diretso sa kaniya. Kita ko naman na pasensyosa siyang naghihintay ng magiging sagot ko, ngayon na ba talaga kailangan na umamin? I mean, ito naman talaga ang purpose ko kung bakit ko pinapakita lahat ng charms ko, dahil gusto ko siya. Tingin ko, no'ng iniwan siya ni Alexus ito nagsimula. Bukod sa maganda siya, nasa kaniya rin ang katangian na bago ko lang natuklasan at nagustohan. Siya rin ang dahilan kung bakit nabago
Mia's POVWalang kasing sakit ang ginawa nilang panloloko sa'kin. Akala ko talaga ay ang pagtapon sa sarili nilang anak na ipinaalaga nila sa iba lang ang ginawa nila, pero hindi. Hindi ko alam na may mas ititindi pa roon. At hindi ko inaasahan na may ibang tao pang nadadamay sa situwasyon namin. Anak nila si Kassidy. Kahit na sabihin natin na ampon lang siya. Kasama nila ito mula pa pagkabata, pero kahit na gano'n hindi sana nila itinago ang bagay na 'yun mula sa kaniya. Karapatanan niya namang malaman eh. Gayo'n na rin sana sa'kin. Tiyaka, bakit sa lahat ng panahon ay ngayon pa nila napiling magpakilala? Sa dami at haba ng panahon na kami'y nagkalayo, bakit ngayon pa? Hindi ko sila maintindihan, lalo na si Ma'am Mirabella. Sinasabi niyang na-miss niya ako, pero hindi naman 'yun ang nakikita ko. I can't feel it. Kapag iiyak siya, awa at pangungunsensya ang nararamdaman ko. Pakiramdam ko, ako pa 'yung may kasalanan dahil napaiyak ko siya. Masama na kaya akong anak sa mga panunum
Mia's POV"Ma, huwag ka ngang magbiro ng ganiyan. Hindi 'yan magandang biro, ah!" mapakla akong napasinghap, sabay kagat sa aking labi. Namomoroblema tuloy ako dahil sa sinabi niya. "Totoo ang sinasabi ko, anak." giit niya sa sinsero na tono. "Hindi, ma. Imposible po 'yang sinasabi mo." tutol ko naman at tinalikuran siya. "Hindi ko kayang paniwalaan yan."Papaanong naging ako? "Mia, sa tingin mo nagbibiro ako?" tanong na naman ni Mama. "Para saan naman ang biro kung ang hinihingi mo ay ang katotohanan? Noon pa man na nasa sinapupunan ka ni Mrs Guillebeaux ay inaasam ka na ni Alexus. Five years old pa lang siya no'n no'ng nagkasundo ang pamilya Guillebeaux at Monteiro. Kaya ang future mo, nakatali na kay Monteiro mula pa noon." Gusto ko nalang takpan ang aking mga tenga. Dahil ayoko na sana pang marinig ng paulit-ulit ang tungkol sa bagay na 'yun. Dahil the more na naririnig ko iyon, ay mas pinaparating lang sa'kin kung gaano ako ka tanga para maniwala na... tadhana ang mismong na
Sa mismong pag hugot ng espada ni Benroe ay saka lang nakita ni Rhianne ang lahat ng nangyari. Papalapit pa lang siya para sundan si Spade, nang bumungad sa kaniya ang humahangos na mukha na kaniyang ama, habang nakatingin ito sa pabagsak na mga katawan ng dalawang babae. Para siyang binuhusan ng tubig, nang mamukhaan niya kung sino ito. "K-Keihzza!" nauutal niyang tawag habang nararamdaman niya na lang nag sarili na tumatakbo papalapit dito. Spade and Alexus got the twins first, pareho silang umiiyak at iniuudyok na magising ang mga ito. Subalit, wala man lang sa dalawa ang magising-gising. "W-What's going on!" impit niyang sigaw. Nanginginig ang kabuoan niya at daig pa niyang tinakasan ng dugo sa katawan nang mapagsino pa ang isang Keihzza.Hindi naman siguro siya nababaliw di'ba? Pero, bakit dalawang Keihzza ang nakikita niya? Fortunately, namuo ang luha sa mga mata niya. Her chest tightened due to unfortunate pain that she's feeling inside. "R-Rhianne?" hindi makapaniwala na
Mabilis na lumipas ang araw at hindi pansin ni Denise na magdadalawang linggo na pala siyang nag-iisa sa bahay na pinag-iwanan sa kaniya ni Alexus. Wala na ba itong plano na bumalik? Halos mawala na sa kaniyang sarili si Denise, dahil lang sa kakaisip niya kay Alexus. Marami siyang katanungan, at ni minsan ay hindi siya nito pinapatahimik. Kulang din siya sa tulog at kahit ang maligo ay nakakalimutan pa niya. Tutunganga na lang siya sa isang tabi at mapapailalim na naman sa matinding pag o-overthink. Sa puntong 'to, kulang na lang sa kaniya ang mabaliw. Na mi-miss na niya si Alexus. Hindi iya exoect na na-miss niya ang lahat ng ginagawa niya dito. Ang pagsisilbi dito. Pag serve ng pagkain, at iba pa. Na-miss niyang maging pabebe at binebebe. Well, 'yun naman talaga ang totoo. Everyone can feel that too, kapag na mi-miss nila ang taong sinisinta nila. Nakaupo siya ngayon sa couch ng living area, habang nakatanga, nang may biglang magkasunod-sunod na katok siyang narinig. Si Ale
"Magpakasal na tayo." masugid na alok ni Alexus kay Denise na ikinalaglag ng panga ni Jeff. Naloko na. Literal na ngang bulag ang kaniyang foster brother na gusto niyang mapahilamos ng mukha sa sobrang pagka dismaya. Nakita naman ni Jeff ang pagka galak ni Denise. Halos maluha pa ito sa sobrang gulat at saya. Tang'na na talaga 'to. At may isa pa ngang abnormal. Handang manloko basta makuha lang ang gusto. Haist. He can't believe that he will witness this kind of Alexus. Fool. Kailan pa ito natuto na maging bulag sa mga bagay na nasa paligid nito? It's not like, he's like this before. Nakakairita na gugustohin mo na lang umpigin ang ulo nito sa matigas na pader para matauhan.Napapaisip siya tuloy. Ano kaya ang ginawa ng babaeng 'to sa kapatid niya? Hindi kaya ginayuma nito si Alexus, kaya ito naging ganito? Sabay sulyap niya kay Denise na sunod-sunod na tumango. "S-Sigurado ka na ba?" Marahil sa sobrang saya ay naiyak na talaga ito. Nautal at mukha pang hindi makapaniwala. Ang
Mia's POVNandito kami ngayon sa may garden, maaga din kaming gumising ni Ace para maagang mapaarawan ang kambal. Ang sabi good for the skin daw ang init na mula sa araw kaya always namin 'tong ginagawa. For at least 30 minutes lang every morning. "Gusto mo ba mamasyal mamaya?" tanong ni Ace na sanhi para ako'y mapatingin sa kaniya. Sa totoo lang, naiilang ako sa kaniya eh. Feeling ko may n QAagbabago sa kaniya at mas naging clingy pa siya sa'kin. "Ha?" Ngumiti siya sa'kin habang humahakbang papalapit sa'kin. "I'm asking you for a date, Mia." Hindi ko maiwasan ang mapalunok, lalo pa't nagningning ang mukha niya sa mga mata ko. Ang weird, hindi naman siguro 'to panaginip. Waksi ko sa isip-isip ko. "N-Naku, huwag na tayong mag abala. Kailangan pa tayo ng mga kambal ngayon kaya... ipagpaliban na muna natin." tanggi ko at mabilis na nagbawi ng tingin at ibinaling na lang ang pansin kay Baby Cassy. "Hindi ko naman sinabi na iiwanan natin sila. We'll be dating like a family, with the
"Gago, sinasabi mo bang kasama ni Alexus ngayon si Denise?!" gulantang na tanong ng mag kambal na Kent at Ian. Aakalain mo talagang bingi ang mga kausap nila dahil sa talas ng boses at malakas pa. At ang ibang kaibigan naman nila sa magkabilang station ng video call ay kaniya-kaniyang takip ng tenga, animo'y kaharap lang sa personal ang kambal, at sila'y naririndi sa lakas ng boses ng mga ito. "Kakasabi ko lang eh." naka poker face na anggil ni Jeff. "Bobo lang?" Tumawa ang iilan sa naging reaksyon ni Jeff. "Tang'na, bruh. Baka na gayuma na 'yang kapatid mong si Alexus." pilyong komento ni Iuhence. "Kanina ko pa nga 'yan iniisip, hangal." malutong na kuda ni Jeff at lumabas ng bahay. Mahirap na't makatunog pa ang bruha.Lumarawan ang problema sa mga mukha nila, kahit na magka video call lang ay mahahalata pa rin na pati sila ay na stressed sa balita. "Fvck, mabigat na problema nga 'yan." "Akala ko pa naman ay namatay na yang si Denise." umiiling na usal ni Leon. Sila ba naman no