Mia's POV"Ma, huwag ka ngang magbiro ng ganiyan. Hindi 'yan magandang biro, ah!" mapakla akong napasinghap, sabay kagat sa aking labi. Namomoroblema tuloy ako dahil sa sinabi niya. "Totoo ang sinasabi ko, anak." giit niya sa sinsero na tono. "Hindi, ma. Imposible po 'yang sinasabi mo." tutol ko naman at tinalikuran siya. "Hindi ko kayang paniwalaan yan."Papaanong naging ako? "Mia, sa tingin mo nagbibiro ako?" tanong na naman ni Mama. "Para saan naman ang biro kung ang hinihingi mo ay ang katotohanan? Noon pa man na nasa sinapupunan ka ni Mrs Guillebeaux ay inaasam ka na ni Alexus. Five years old pa lang siya no'n no'ng nagkasundo ang pamilya Guillebeaux at Monteiro. Kaya ang future mo, nakatali na kay Monteiro mula pa noon." Gusto ko nalang takpan ang aking mga tenga. Dahil ayoko na sana pang marinig ng paulit-ulit ang tungkol sa bagay na 'yun. Dahil the more na naririnig ko iyon, ay mas pinaparating lang sa'kin kung gaano ako ka tanga para maniwala na... tadhana ang mismong na
Sa mismong pag hugot ng espada ni Benroe ay saka lang nakita ni Rhianne ang lahat ng nangyari. Papalapit pa lang siya para sundan si Spade, nang bumungad sa kaniya ang humahangos na mukha na kaniyang ama, habang nakatingin ito sa pabagsak na mga katawan ng dalawang babae. Para siyang binuhusan ng tubig, nang mamukhaan niya kung sino ito. "K-Keihzza!" nauutal niyang tawag habang nararamdaman niya na lang nag sarili na tumatakbo papalapit dito. Spade and Alexus got the twins first, pareho silang umiiyak at iniuudyok na magising ang mga ito. Subalit, wala man lang sa dalawa ang magising-gising. "W-What's going on!" impit niyang sigaw. Nanginginig ang kabuoan niya at daig pa niyang tinakasan ng dugo sa katawan nang mapagsino pa ang isang Keihzza.Hindi naman siguro siya nababaliw di'ba? Pero, bakit dalawang Keihzza ang nakikita niya? Fortunately, namuo ang luha sa mga mata niya. Her chest tightened due to unfortunate pain that she's feeling inside. "R-Rhianne?" hindi makapaniwala na
Mabilis na lumipas ang araw at hindi pansin ni Denise na magdadalawang linggo na pala siyang nag-iisa sa bahay na pinag-iwanan sa kaniya ni Alexus. Wala na ba itong plano na bumalik? Halos mawala na sa kaniyang sarili si Denise, dahil lang sa kakaisip niya kay Alexus. Marami siyang katanungan, at ni minsan ay hindi siya nito pinapatahimik. Kulang din siya sa tulog at kahit ang maligo ay nakakalimutan pa niya. Tutunganga na lang siya sa isang tabi at mapapailalim na naman sa matinding pag o-overthink. Sa puntong 'to, kulang na lang sa kaniya ang mabaliw. Na mi-miss na niya si Alexus. Hindi iya exoect na na-miss niya ang lahat ng ginagawa niya dito. Ang pagsisilbi dito. Pag serve ng pagkain, at iba pa. Na-miss niyang maging pabebe at binebebe. Well, 'yun naman talaga ang totoo. Everyone can feel that too, kapag na mi-miss nila ang taong sinisinta nila. Nakaupo siya ngayon sa couch ng living area, habang nakatanga, nang may biglang magkasunod-sunod na katok siyang narinig. Si Ale
"Magpakasal na tayo." masugid na alok ni Alexus kay Denise na ikinalaglag ng panga ni Jeff. Naloko na. Literal na ngang bulag ang kaniyang foster brother na gusto niyang mapahilamos ng mukha sa sobrang pagka dismaya. Nakita naman ni Jeff ang pagka galak ni Denise. Halos maluha pa ito sa sobrang gulat at saya. Tang'na na talaga 'to. At may isa pa ngang abnormal. Handang manloko basta makuha lang ang gusto. Haist. He can't believe that he will witness this kind of Alexus. Fool. Kailan pa ito natuto na maging bulag sa mga bagay na nasa paligid nito? It's not like, he's like this before. Nakakairita na gugustohin mo na lang umpigin ang ulo nito sa matigas na pader para matauhan.Napapaisip siya tuloy. Ano kaya ang ginawa ng babaeng 'to sa kapatid niya? Hindi kaya ginayuma nito si Alexus, kaya ito naging ganito? Sabay sulyap niya kay Denise na sunod-sunod na tumango. "S-Sigurado ka na ba?" Marahil sa sobrang saya ay naiyak na talaga ito. Nautal at mukha pang hindi makapaniwala. Ang
Mia's POVNandito kami ngayon sa may garden, maaga din kaming gumising ni Ace para maagang mapaarawan ang kambal. Ang sabi good for the skin daw ang init na mula sa araw kaya always namin 'tong ginagawa. For at least 30 minutes lang every morning. "Gusto mo ba mamasyal mamaya?" tanong ni Ace na sanhi para ako'y mapatingin sa kaniya. Sa totoo lang, naiilang ako sa kaniya eh. Feeling ko may n QAagbabago sa kaniya at mas naging clingy pa siya sa'kin. "Ha?" Ngumiti siya sa'kin habang humahakbang papalapit sa'kin. "I'm asking you for a date, Mia." Hindi ko maiwasan ang mapalunok, lalo pa't nagningning ang mukha niya sa mga mata ko. Ang weird, hindi naman siguro 'to panaginip. Waksi ko sa isip-isip ko. "N-Naku, huwag na tayong mag abala. Kailangan pa tayo ng mga kambal ngayon kaya... ipagpaliban na muna natin." tanggi ko at mabilis na nagbawi ng tingin at ibinaling na lang ang pansin kay Baby Cassy. "Hindi ko naman sinabi na iiwanan natin sila. We'll be dating like a family, with the
"Gago, sinasabi mo bang kasama ni Alexus ngayon si Denise?!" gulantang na tanong ng mag kambal na Kent at Ian. Aakalain mo talagang bingi ang mga kausap nila dahil sa talas ng boses at malakas pa. At ang ibang kaibigan naman nila sa magkabilang station ng video call ay kaniya-kaniyang takip ng tenga, animo'y kaharap lang sa personal ang kambal, at sila'y naririndi sa lakas ng boses ng mga ito. "Kakasabi ko lang eh." naka poker face na anggil ni Jeff. "Bobo lang?" Tumawa ang iilan sa naging reaksyon ni Jeff. "Tang'na, bruh. Baka na gayuma na 'yang kapatid mong si Alexus." pilyong komento ni Iuhence. "Kanina ko pa nga 'yan iniisip, hangal." malutong na kuda ni Jeff at lumabas ng bahay. Mahirap na't makatunog pa ang bruha.Lumarawan ang problema sa mga mukha nila, kahit na magka video call lang ay mahahalata pa rin na pati sila ay na stressed sa balita. "Fvck, mabigat na problema nga 'yan." "Akala ko pa naman ay namatay na yang si Denise." umiiling na usal ni Leon. Sila ba naman no
Mia's POVSa eroplano pa lang ay hindi na ako mapakali, hanggang sa nasa kotse na kami papunta sa bahay namin ni Alexus noon. Hindi ko alam kung maabutan ko pa ba ang kasal nila, dahil alas dyes na ng tanghali at hindi pa kami nakarating. Hinihiling ko na nga lang, na sana kagaya ko si Cinderella na may personal fairy grandmother para magbigay sa'kin ng karwahe na may mga kabayong mabilis tumakbo. Pero, sandali nga. I think mas mabilis tumakbo ang sasakyan kaysa kabayo. Naiiling na lang ako sa naiisip ko. Ano ba naman 'tong pumasok sa isip ko, napaka nonsense naman. Napatingin ako kay Baby Cassy na nag aamba na namamg umiyak. Itong talagang bata na 'to, ang sensitive eh. Hindi siya kagaya ng kambal niyang si Baby Jace na behave lang. Ito talaga, huhulaan ko ng spoil brat 'to paglaki at may pagka matigasin na ulo. Mana yata 'to sa'kin. Parang maging matanda ako ng maaga nito eh. Marahan kong inalog-alog si Baby Cassy. Pero kahit iyakin ito, mahal ko pa rin naman, shempre. "Ayus
Napakagat sa kaniyang labi si Mia. Napapikit rin siya ng mariin dahil sa tindi ng hiya niya. Buset kasi, bakit hindi siya na informed tungkol sa mader at pader ni Alexus? Sabagay, wala naman talagang nag inform sa kaniya. Direkta lang siyang sumugod at naghasik ng galit. Lahat tuloy damay. Kumalma naman ang mga tao, at imbes na magkagulo, nag chikkahan na lang. Oh di'ba? Sino bang hindi ma intriga? Eh, dalawang Mia ang nandito sa garden wedding. Isang kakapanganak. Isang ikakasal. Sino ang tunay? Mask singer lang ang peg?Isa pa sino din bang hindi mahihiya sa kalagayan niya? Napagtaasan lang naman niya ng boses ang mga ito, kahit na maayos naman siyang tinatanong. Wala, matindi talaga ang topak niya. Jusmeyo, wala talagang maganda na dulot ang masapian ng galit sa katawan. Heto tuloy siya at mataimtim na nagsisisi. Kung sana nangangain ang lupa, baka nagpalapa na siya at baka ngayon ay dumating na siya sa kasagsaganan ng underworld. While she was distracted with embarrassment,