Unknown
Nasanay ako na palaging mag-isa pero iba pa din pala 'yung feeling pag kasama mo ang pamilya mo sa iisang bahay.Hindi man kayo palagi nag-uusap,nagkita-kita pero alam mong sa gabi sa bahay niyo pa din ang uuwian nila.
Naglilinis ako ngayon ng apartment ko, kailangan every week linisin ko ito para ma-maintain ang ganda nito.May ilan-ilan na ding dekorasyon dito sa receiving area.Kinabit ko 'yung painting na niregalo sa akin ni Tita Sabel sa dingding at yung mga pictures ko at ng family ko nilagay ko naman sa ibabaw ng maliit na dvider.Yung mga sapatos at sandals ko naman nilagay ko na din sa shoe rack na nasa gilid ng aking pintuan.Medyo kaunti pa ang mga palamuti dito sa apartment ko pero hindi ko na din ito masyadong dadagdagan.Mas maganda kung kaunti lang para ma-maximize 'yung kagandahan ng bahay.
Busy ako ngayon sa pagpupunas ng lamesa nang marinig kong may kumakatok.Inilapag ko agad ang basahang hawak ko at inayos ang aking sarili.Nakasout lang ako ng simpleng pambahay, cotton shorts at big shirt na may tatak na Coffee Everyday.At tumungo na papuntang pinto.
"Delivery!" Dinig kong sambit ng isang boses babae.Siguro ayan
na 'yung inorder kong pizza.Pagkabukas ko ng pintuan,nakita ko agad ang isang babae na nakatayo.
"Magandang Umaga po, Ma'am," paunang bati nya.
"Magandang Umaga din po." Pabalik kong bati.
"Ma'am sa inyong pangalan daw ang order na ito," sabay abot sa akin ni ate ng pizza.
Ahh naalala ko na,sya pala 'yung kasama namin dito na kung gusto may gusto kaming ipagutos pupwede sya.
Kinuha ko naman ito agad at nagpasalamat.Binayadan ko na din kasi ito through gcash kaya wala ng problema.
Pagkabalik ko sa loob, binuksan ko na agad ito at nilantakan.Kape at pandesal lang kasi ang kinain ko kaninang almusal.
Habang ini-enjoy ko ang aking pizza.Narinig kong nag-ring ang aking phone sa kuwarto kaya nagmamadali ko itong kinuha.Tinignan ko kung sinong tumatawag...unregistered number?
Nakakapataka lang, pagkakaalam ko ay sina Mom, Dad, Tita Sabel at si Ate Preya lang ang nakakaalam ng numero ko at wala ng iba.
Ipinagsawalang bahala ko na lang ito at pinatay siguro na na-wrong call lang.Akmang bibitawan ko na ito upang ipagpatuloy ang aking naudlot n pagkain nang bigla nanaman itong mag-ring ulit.Same number lang doon sa unang tumawag—unregistered.Sinagot ko nalang baka emergency.
"Hello?"
"I was watching you the whole time and you're doing fine." Napakalalim naboses ang bumungad sakin.
"Wait! Is this prank?" Tanong ko.
Kinabahan man sa unang narinig at naguguluhan inantay ko pa din ang kanyang sagot.
"Can't wait to finally meet you and be one of us!"
Doon na nanlaki ang mata ko.Muli kong tinignan ang ang aking phone at nawala na agad ang tawag.Tinignan ko naman sa 'yung recent call ko, wala na yung number.
What the hell! Minumulto ba ako o guni-guni ko lang iyon.Papaano nawala nang hindi ko pa nade-delete?
Hindi ko maiwasang bundolin ng kaba sa mga narinig gustuhin ko mang magsumbong kay Dad pero alam kong busy sya kaya nag-isip muna ako ng pupwede kong gawin.
This is my my first time receiving a phone call! I don't really know if it's prank or what ang creepy nya masyado at anong magiging ka-miyembro nila ako..tapos ano daw? Binabantayan daw bawat galaw ko!!
I actually find it weird, kasi may bigla lang akong naalala.Way back in my Grade 8 junior high.It was the day when we are celebrating Valentine's in our school.Open 'yung program to all nearby school kaya sobrang dami talagang estudyante that time.
I am silently watching the program at the back when I saw a boy in the crowd holding a bouquet of tulips.He's like somehow finding a person to give that flowers kasi kanina ko pa napapansin 'yan na paikot-ilot lang.So, i decided to continue watching him.
Naglakad nanaman sya ulit ngunit ngayon papalapit na sya sa likod.Nang biglang i-angat nya ang kanyang paningin at agad namang nagtama ang aming mga mata.Nagulat pa sya nung una pero kalaunan nakabawi din.
Unti-onti na syang naglalakad papalapit sa akin.Ako ba ang kanina pa nyang hinahanap?
When he already reach my place.I didn't say anything, I remain silent, waiting for his words.
"U-uh e-excuse me, Miss," madyo nautal pa nyang wika.
Kitang-kita ko naman ang mangilan-ngilan na estudyanteng nagmamasid sa amin.
"Yes?" Tanong ko nalang.
Nakita kong pinagpapawisan na ang kanyang noo. "Napag-utusan kasi ako na ibigay itong flowers sayo.Actually, kanina pa kita hinahanap hindi nya kasi binigay 'yung pangalan mo picture lang," medyo choppy nya pang sambit.
"Here," sabay abot nya sakin.
Sya na ang kumuha ng kamay ko para tanggapin ito.Hindi kasi ako gumalaw.Aalis na sana siya nang maisipan ko kung sinong nagpapabigay.
"Ang sabi mo napag-utusan ka lang diba.Sino?" Nakita ko namang may dumaan na kaba sa kanyang mga mata.
Nakakapagtaka lang kasi wala naman akong kakilala na pupwedeng magbigay sa akin ng flowers.At admirer? Malabo pa sa malabo.Takot sila sakin.
"May card po dyan basahin mo nalang." Nagmamadali na syang umalis.Hahabulin ko pa sana sya upang tanungin 'yung tungkol sa picture pero ang bilis nya namang mawala sa paningin ko.
Wala na akong nagawa kundi tignan nalang ang card na nakasuksok sa bouquet.Pagkabukas ko its a handwritten of...I'm not sure, it can be a boy or girl.It's a decent one and it's smaller than most but pretty legible.The card note says...
"Happy Valentine's Day,Feyn!♡
Tulips are not too elegant,too romantic,too bright; tulips is always just right,like you.See you soon!"
-VS
I find it creepy that someone gave me a flower, and weird with what I have just read.If this is a joke,not funny.But if this is true,I'm totally dead!
Kung parehong tao lang ang nagbigay noong bulaklak at 'yung tumawag.Ano namang kinalaman ko sa kanila.Bakit naman nila ako pag-aaksayahan ng oras.Sa pagkakaalam ko wala akong atraso sa kahit ninuman! Pero ba't nangyayari ito sakin.Kung tinatakot naman nila ako they win!
Ngayon palang natatakot na ako sa mga maaaring mangyari.I wanted to call my parents but I think mas gugulo lang ang sitwasyon.Kaya kailangan kong malaman kung sino ang taong iyon kung tatawag pa uli sya I'm gonna track his number.Pero sa ngayon mas kakailanganin kong mag-ingat kasi alam nilang mag-isa lang ako.
Naiisip ko naman na kung may kailangan silang bagay sakin kinuha na nila, labas pasok naman ako sa bahay na halos mag-isa lang palagi, edi sana matagal na nilang kinuha iyon sa akin.
Napamasahe nalang ako sa aking noo, isa pa ito na dagdag sa mga problema ko.
Imagine there's someone out there wanting a 16 years old girl to be a member of what? Sindikato?
That's ridiculous!
I hope this is the last I'll receive a message like this and if it'll continue, I'll let my parents know right away!
My parents didn't know about this thing but I've been practicing karate and muay thai since grade seven.I keep on practicing almost everyday sa mga oras na nasa kuwarto lang ako.Kaya kita sa katawan ko kahit sixteen palang ako ang pagka-fit nito.
Honestly I don't wanna share it to my parents.I know they'll never gonna be happy with it and I bet they'll disagree!
Sa dami ng aking iniisip, pinapagtatuloy ko pa din ang pagkain ko ng pizza.Kailangan ko ng lakas para makapag-isip ng maayos.Napunta naman ang aking tingin sa hawak kung baso and it says that,
"Do what makes YOU happy!"
This is one of my favorite qoute! Ive always read this qoute everywhere, so I've decided to buy one mug with the qoute written on it.
It's true that happiness is not only a feeling but it's also your choice.If you're attaching your happiness to people—guess what? You will never be happy.
Everyone deserves happiness.You don't have to question everything you do if that'll make you happy.Just focus on what brings you joy.Live your life for yourself.Your life is yours.Live your life with no regrets.
You shouldn't care of what other people think of you, you know who you are.That's what matter.
JobI've been living on my own for almost two weeks and I can say struggle is on the highest level of real!Sa pag-g-grocery palang, sobra na akong nahihirapan.I'm poor when it comes on budgeting.First week ko nga kinapos ako agad.I know learning how to be a wise money user is part of being an independent.Kaya minsan hindi na'ko kumakain ng gabi para man lang umabot ang aking budget hanggang sa mabigyan ako ulit ni Dad.Ang napagkasunduan namin ni Dad, every weekend nya ibibigay ang budget ko.That's why, napag-isip-isip ko na maghanap ng part time job.Kasi kung patuloy lang na ganito ang mangyayari hindi ako makakasurvive.Kaya napagdesiyunan kong lumabas ng bahay at maghanap ng pwedeng mapasukang trabaho.I've already done doing my resume.I know I'm still a minor pero wala namang mawawala if I try.It's just a part time, and I think it's okay.Kaya't nagbihis na ako nang komportableng dam
Training.Tayl called me the next day and she said that today is my first day of training and I just couldn't help not to hide my excitement.For me, it's a win-win situation.Madadagdagan pa budget ko, magagawa ko pa gusto ko.The only problem is that my family didn't know about this case and I'm hundred percent sure, they won't say yes.So, I've decided that I'll just keep it..... for now.Wala naman akong nakikitang masama sa gagawin ko at hindi ko din ipapahamak ang sarili ko.I'll just train, improve my skills that I can use for the future and be a member of Nevíos Saistém, that's it! No sweat!They're organization is pure, it's not like a gang, mafia or any bad organization you've heard.I could totally say, I'm extra safe.I am now riding a jeep on the way to our first session of training with my backpack.I have all the things I know I will need after training.I'm just thinking about w
FriendsTwo days had passed and all my marks are now being healed.I couldn't feel the pain anymore.Binigyan din kasi nila ako ng pampahilom ng sugat and an ointment para mabilisang mawala ang mga pasa ko.Wala akong ginawa sa dalawang araw na iyon kundi ang matulog at kumain.Si Tayl ang nagdadala ng pagkain ko,sya din naglilinis at gumagamot sa mga pasa ko.Nung nakita nyang medyo naghilom na ang sugat ko,inaya nya akong lumabas.Hindi na din ako nakatanggi.And actually,Tracy doesn't accept no!Nandito kami ngayon ni Tayl sa isang kilalang restaurant.She invited me to have dinner with her and her friends, i-c-celebrate daw namin ang unang training ko.Nung una syempre ayaw ko but she assure me, kung nakikilala ko na sila at 'di pa din ako komportable, she's driving me home immediately.Pero walang uwian na mangyayari cause I just saw myself literally enjoying being with them.They're so approachable na parang matagal na nila
Stay Napakabilis talaga ng oras, kahapon parang nangangapa pa ako kung papaano makapag-aadjust sa pagiging independent ko, pero ngayon halos gamay na gamay ko na.Malaking tulong din ang pagkaroon ko ng kaibigan dahil sa kanila mas naging malawak ang aking kaisipan sa bawat bagay, lalo na sa pagiging parti ko sa Nevíos Saistém.Hindi na ako nahihirapan sa pagba-buget ko sobra-sobra pa nga halos hindi ko na nagagalaw mga ibinibigay ni Dad.Masasabi kong kaya ko ng buhayin mag-isa sarili ko kahit 'di na masyadong umasa sa mga magulang ko.There was one time na nagtaka si Dad at ang akala ko ay mabubuking na ako.Hindi nya kasi ako nabigyan ng budget.Lumipas na ang isang linggo at doon nya lamang naibigay.Tinanong nya kung ba't hindi daw ako tumawag agad sa kanya, sinabi ko nalang na ayaw ko syang istorbohin at may nautangan naman ako kaya okay lang.Hindi ko na din inabala si Mom.Kasama s
ApologizePangatlong araw ko na ngayon sa hospital nina Tayl and I'm still couldn't move my left shoulder.Medyo masakit pa din yung tinamaan.Marami-rami din daw ang nawala sa aking dugo.Kaya medyo nanghihina pa din ako sa hanggang ngayon.After that incident, kahit na hindi maganda ang naging encounter namin ni Rous.Pinababa ko pa din ang pride ko para pakiusapan at paalalahanan ko sya na huwag na huwag nya itong babangitin sa pamilya ko.My family doesn't have any idea what I'm doing and facing in the first place, kaya hindi sila pwedeng madamay dito.Ako ang nagpasok sa akin dito kaya ako lang dapat ang pwedeng masangkot.I'm not blaming anyone.Walang may gustong mangyari nito.Ngunit dahil na siguro sa hindi ako marunong makinig kaya ako nandito ngayon.Nakakulong sa apat na sulok na puro puti lang ang nakikita.Napaangat ang aking tingin ng sa pintuan ng bigla itong bumuka
Enrollment ft. trouble"Thank you, Ma'am."Wika ko, pagkaabot ko ng mga requirements sa school administrator.I-a-annouce nalang daw nila sa Page ng school kung kelan ang pasukan at kung ano ang aming schedule.Last day of enrollment ngayon kaya napagpasyahan ko ng mag-enroll.Mahirap na baka makarating pa kay Daddy na late akong nagpa-enroll.Kaya nandito ako ngayon sa Pasma Integrated School, kung saan ako mamalagi ng pagiging senior high student ko at ang pinili ku namang strand ay STEM.I don't have any idea about the strand but I find the name cool, so yeah, that's why!Pagkatapos ko sa admin, naglibot-libot muna ako.Hindi na masama, na meet nya 'yung expectations ko.The school have a clean facilities, wide ground, auditorium, canteen.At ang nagpa-agaw sa aking atensyon ay ang library nila, meron itong aircon! I mean, hindi sa pagmamaliit sa public b
A night with him"I thought ubos na mga 'yan?" Ani Kuya Orid."Tangina nakabuo nanaman ata sila ng panibagong grupo." Gigil na wika ni Zach."For what?" Tanong naman ni Jeard."Edi para ituloy tayong patumbahin." Sambit ulit ni Zach.Nasa meeting room kami ngayon ng kompanya nina kuya Orid.Dito kami dumiretso pagkatapos ng nangyari.Kanina pa ako palipat-lipat ng tingin sa tatlo, naguguluhan.Pero pinili ko nalang na manahimik at pilit nalang na iniintindi ang kanilang pinagsasabi."At una nilang target si Five," wika ulit ni kuya Orid sabay pasada ng tingin sakin.Lumingon naman si Rous kay kuya Orid na animoy may ginawang kasalanan.Hindi ito pinansin ni kuya Orid.Itinuloy nya ang ideyang kanyang nabuo. "I don't know what they know about her but I'm sure they want her gone or if they'll not succeed surely, be pa
Sa mundong ating ginagalawan kung mahina ka,talo ka! Kung mahirap ka,talo ka! Kung wala kang hitsura,talo ka! At kung matalino ka pero di ka naman pinapakinggan talo ka pa din.Tanggapin na lang natin na hindi LAHAT ay kayang umintindi at maka-appreciate.Ang pangit lang kasing pakinggan na kung sino pa may itsura sila pa yung mas lalong kinikilala,kung sino pa sapat na ang yaman,sila pa yung mas yumayaman pa at madalas kung sino pa yung mga kurakot at may masasama ng nagawa,sila pa yung pilit na ipinagtatanggol ng iba.Oo! Alam ko,matagal ko nang alam!Na kung naipanganak ka sa mundong ito asahan mo na ang samo't-saring reaksyon ng lipunan sayo.May magawa ka mang mabuti,may napatunayan ka man,may naipaglaban ka man na iyong naipanalo.Lahat 'yan mabubura ng parang bula pagka ikaw na ang nagkamali na kahit isang beses man lang.Hirap maging ikaw sa mundong ito,ibubuka mo palang an
A night with him"I thought ubos na mga 'yan?" Ani Kuya Orid."Tangina nakabuo nanaman ata sila ng panibagong grupo." Gigil na wika ni Zach."For what?" Tanong naman ni Jeard."Edi para ituloy tayong patumbahin." Sambit ulit ni Zach.Nasa meeting room kami ngayon ng kompanya nina kuya Orid.Dito kami dumiretso pagkatapos ng nangyari.Kanina pa ako palipat-lipat ng tingin sa tatlo, naguguluhan.Pero pinili ko nalang na manahimik at pilit nalang na iniintindi ang kanilang pinagsasabi."At una nilang target si Five," wika ulit ni kuya Orid sabay pasada ng tingin sakin.Lumingon naman si Rous kay kuya Orid na animoy may ginawang kasalanan.Hindi ito pinansin ni kuya Orid.Itinuloy nya ang ideyang kanyang nabuo. "I don't know what they know about her but I'm sure they want her gone or if they'll not succeed surely, be pa
Enrollment ft. trouble"Thank you, Ma'am."Wika ko, pagkaabot ko ng mga requirements sa school administrator.I-a-annouce nalang daw nila sa Page ng school kung kelan ang pasukan at kung ano ang aming schedule.Last day of enrollment ngayon kaya napagpasyahan ko ng mag-enroll.Mahirap na baka makarating pa kay Daddy na late akong nagpa-enroll.Kaya nandito ako ngayon sa Pasma Integrated School, kung saan ako mamalagi ng pagiging senior high student ko at ang pinili ku namang strand ay STEM.I don't have any idea about the strand but I find the name cool, so yeah, that's why!Pagkatapos ko sa admin, naglibot-libot muna ako.Hindi na masama, na meet nya 'yung expectations ko.The school have a clean facilities, wide ground, auditorium, canteen.At ang nagpa-agaw sa aking atensyon ay ang library nila, meron itong aircon! I mean, hindi sa pagmamaliit sa public b
ApologizePangatlong araw ko na ngayon sa hospital nina Tayl and I'm still couldn't move my left shoulder.Medyo masakit pa din yung tinamaan.Marami-rami din daw ang nawala sa aking dugo.Kaya medyo nanghihina pa din ako sa hanggang ngayon.After that incident, kahit na hindi maganda ang naging encounter namin ni Rous.Pinababa ko pa din ang pride ko para pakiusapan at paalalahanan ko sya na huwag na huwag nya itong babangitin sa pamilya ko.My family doesn't have any idea what I'm doing and facing in the first place, kaya hindi sila pwedeng madamay dito.Ako ang nagpasok sa akin dito kaya ako lang dapat ang pwedeng masangkot.I'm not blaming anyone.Walang may gustong mangyari nito.Ngunit dahil na siguro sa hindi ako marunong makinig kaya ako nandito ngayon.Nakakulong sa apat na sulok na puro puti lang ang nakikita.Napaangat ang aking tingin ng sa pintuan ng bigla itong bumuka
Stay Napakabilis talaga ng oras, kahapon parang nangangapa pa ako kung papaano makapag-aadjust sa pagiging independent ko, pero ngayon halos gamay na gamay ko na.Malaking tulong din ang pagkaroon ko ng kaibigan dahil sa kanila mas naging malawak ang aking kaisipan sa bawat bagay, lalo na sa pagiging parti ko sa Nevíos Saistém.Hindi na ako nahihirapan sa pagba-buget ko sobra-sobra pa nga halos hindi ko na nagagalaw mga ibinibigay ni Dad.Masasabi kong kaya ko ng buhayin mag-isa sarili ko kahit 'di na masyadong umasa sa mga magulang ko.There was one time na nagtaka si Dad at ang akala ko ay mabubuking na ako.Hindi nya kasi ako nabigyan ng budget.Lumipas na ang isang linggo at doon nya lamang naibigay.Tinanong nya kung ba't hindi daw ako tumawag agad sa kanya, sinabi ko nalang na ayaw ko syang istorbohin at may nautangan naman ako kaya okay lang.Hindi ko na din inabala si Mom.Kasama s
FriendsTwo days had passed and all my marks are now being healed.I couldn't feel the pain anymore.Binigyan din kasi nila ako ng pampahilom ng sugat and an ointment para mabilisang mawala ang mga pasa ko.Wala akong ginawa sa dalawang araw na iyon kundi ang matulog at kumain.Si Tayl ang nagdadala ng pagkain ko,sya din naglilinis at gumagamot sa mga pasa ko.Nung nakita nyang medyo naghilom na ang sugat ko,inaya nya akong lumabas.Hindi na din ako nakatanggi.And actually,Tracy doesn't accept no!Nandito kami ngayon ni Tayl sa isang kilalang restaurant.She invited me to have dinner with her and her friends, i-c-celebrate daw namin ang unang training ko.Nung una syempre ayaw ko but she assure me, kung nakikilala ko na sila at 'di pa din ako komportable, she's driving me home immediately.Pero walang uwian na mangyayari cause I just saw myself literally enjoying being with them.They're so approachable na parang matagal na nila
Training.Tayl called me the next day and she said that today is my first day of training and I just couldn't help not to hide my excitement.For me, it's a win-win situation.Madadagdagan pa budget ko, magagawa ko pa gusto ko.The only problem is that my family didn't know about this case and I'm hundred percent sure, they won't say yes.So, I've decided that I'll just keep it..... for now.Wala naman akong nakikitang masama sa gagawin ko at hindi ko din ipapahamak ang sarili ko.I'll just train, improve my skills that I can use for the future and be a member of Nevíos Saistém, that's it! No sweat!They're organization is pure, it's not like a gang, mafia or any bad organization you've heard.I could totally say, I'm extra safe.I am now riding a jeep on the way to our first session of training with my backpack.I have all the things I know I will need after training.I'm just thinking about w
JobI've been living on my own for almost two weeks and I can say struggle is on the highest level of real!Sa pag-g-grocery palang, sobra na akong nahihirapan.I'm poor when it comes on budgeting.First week ko nga kinapos ako agad.I know learning how to be a wise money user is part of being an independent.Kaya minsan hindi na'ko kumakain ng gabi para man lang umabot ang aking budget hanggang sa mabigyan ako ulit ni Dad.Ang napagkasunduan namin ni Dad, every weekend nya ibibigay ang budget ko.That's why, napag-isip-isip ko na maghanap ng part time job.Kasi kung patuloy lang na ganito ang mangyayari hindi ako makakasurvive.Kaya napagdesiyunan kong lumabas ng bahay at maghanap ng pwedeng mapasukang trabaho.I've already done doing my resume.I know I'm still a minor pero wala namang mawawala if I try.It's just a part time, and I think it's okay.Kaya't nagbihis na ako nang komportableng dam
UnknownNasanay ako na palaging mag-isa pero iba pa din pala 'yung feeling pag kasama mo ang pamilya mo sa iisang bahay.Hindi man kayo palagi nag-uusap,nagkita-kita pero alam mong sa gabi sa bahay niyo pa din ang uuwian nila.Naglilinis ako ngayon ng apartment ko, kailangan every week linisin ko ito para ma-maintain ang ganda nito.May ilan-ilan na ding dekorasyon dito sa receiving area.Kinabit ko 'yung painting na niregalo sa akin ni Tita Sabel sa dingding at yung mga pictures ko at ng family ko nilagay ko naman sa ibabaw ng maliit na dvider.Yung mga sapatos at sandals ko naman nilagay ko na din sa shoe rack na nasa gilid ng aking pintuan.Medyo kaunti pa ang mga palamuti dito sa apartment ko pero hindi ko na din ito masyadong dadagdagan.Mas maganda kung kaunti lang para ma-maximize 'yung kagandahan ng bahay.Busy ako ngayon sa pagpupunas ng lamesa nang marinig kong may kumakatok.Inilapag ko agad ang basahang hawak ko at
IndependentHinahanap ko ngayon kung saang banda 'yung nakita kong paupahan na apartment...online.Kagabi kasi nag-browse ako sa internet na pwedeng maupahan and luckily, I've found an all girls apartment.It simply means, bawal ang lalaki! At mas pabor ako dito.Hindi naman sa takot ako o ayaw ko sa mga lalaki, hindi lang ako komportable sa kanila.I just don't trust them.Of course except my Dad.Ive already saw the pictures of the apartment I took, what's inside and I supposed that it's a good and comfortable place.I hope that everything will be okay when I started living there.And before I search for an apartment, tinignan ko muna ang public school na papasukan ko para malaman ko kung mapapalayo ba ako o mas mapapalapit.Pero sadyang hindi na din ako pinahirapan ng tadhanan, nang may nakita akong apartment na lalakarin lang at sa pagkakalkula ko mga ten minutes lang makakarating ka na sa school.Haban